Ο «εκσυγχρονισμός» -αυτό το ιδεολογικό μόρφωμα υβρίδιο- βλάπτει σοβαρά τη λογική και την πατρίδα. Οι δε «εκσυγχρονιστικές» απόψεις, όποτε ανερυθρίαστα και αμετροεπώς εκφράζονται, προκαλούν αποστροφή στη συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων.
Από: tribune.gr / Στέφανος Μυτιληναίος
Είναι, θα έλεγα, μία αυθόρμητη απέχθεια, μέσα από την πιο βαθιά συνείδηση του λαού, που δεν μένει στην περιφρόνηση αλλά γιγαντώνεται επειδή οι «απόψεις» αυτές δεν αρκούνται μόνο να διατυπώνονται αλλά και θέλουν να διαστρέφουν και να ρίχνουν στη λάσπη, στον βούρκο, την ιερή έννοια της λογικής, την οποία «λογική» επικαλούνται συνήθως οι «εκσυγχρονιστές» για να παροτρύνουν πάντοτε σε κατευνασμό ή σε συνθηκολόγηση με την Τουρκία.
Καθόλου έκπληκτος διάβασα στην εφημερίδα «Τα ΝΕΑ» τον Μιχάλη Μήτσου να ευγνωμονεί κάποια καλοτυχία, επειδή, «ευτυχώς» γράφει, «δεν εισακούονται όσοι κάνουν εύκολες συγκρίσεις του Πούτιν με τον Ερντογάν».
Ώπα… Τι είναι τούτο; Απορώ: Είναι διαφορετικοί αυταρχικοί ηγέτες οι σύμμαχοι και φίλοι Πούτιν και Ερντογάν;
Είναι ο Ερντογάν λιγότερο φασίστας από τον Πούτιν;
Ο ισλαμοφασίστας Ερντογάν, που εξόπλιζε -και εξοπλίζει- το Ισλαμικό Κράτος και την Αλ Κάιντα, που προμήθευε τους ισλαμοτρομοκράτες με χημικά όπλα για να διαπράττουν προβοκάτσιες εις βάρος του συριακού λαού και των Κούρδων, είναι καλύτερος από τον Πούτιν που στέλνει Τσετσένους να σκοτώνουν Ουκρανούς;
Η Τουρκία, που έχει εισβάλει σε Κύπρο, Συρία, Ιράκ και Λιβύη είναι διαφορετική από τη Ρωσία που εισέβαλε στην Ουκρανία;
Για τον κ. Μήτσου, που προφανώς έχει απόλυτη άγνοια στα θέματα, ή κάποια αλλόκοτη προσέγγιση, μάλλον.
Και συνεχίζει ο κ. Μήτσου, «ευτυχώς που δεν ασκούν επιρροή αυτοί που φαντασιώνονται την απομόνωση και τη συντριβή της Τουρκίας αλλά εκείνοι που αντιλαμβάνονται τη σημασία της θετικής ατζέντας και την αξία των συμβιβασμών*».
Μάλιστα. Ο κ. Μήτσου έχει αγωνία μη συντριβεί η Τουρκία. Για αυτό, προτρέπει πανευτυχής, πρέπει να συμβιβαστούμε, με την ισλαμοφασιστική Τουρκία της Αλ Κάιντα και της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.
Ενδιαφέρουσα άποψη, όχι καινοφανής, δεν εκπλήσσεται κανείς να διαβάζει τέτοιες απόψεις στη χώρα μας. Εξάλλου, ελευθερία λόγου και Τύπου έχουμε.
Στην Τουρκία του κ. Ερντογάν ή στη Ρωσία του κ. Πούτιν πάντως ο κ. Μήτσου δεν θα τολμούσε να εκφράσει αντίστροφα ανάλογες απόψεις.
Πώς όμως κατέληξε σε αυτή την «ευτυχία» ο κ. Μήτσου; Τώρα γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρον.
Ο κ. Μήτσου έχει «νεύρα» με τον Νίκο Δένδια, για τον οποίο υιοθετεί ψιθύρους της (λαϊκής) αγοράς και αφήνει υπονοούμενα ότι έχει δήθεν κάποια συμπάθεια στους Ρώσους, ενώ αναπαράγει τους ψευδείς ισχυρισμούς του Ευάγγελου Βενιζέλου, ξέρετε, εκείνου του «ογκόλιθου» που διέλυσε το ΠΑΣΟΚ και δεν πήρε είδηση όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών τι γινόταν στην Ουκρανία [διαβάστε ΕΔΩ τα πάντα], ότι δήθεν ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών «παραμυθιάστηκε» από τον Σεργκέι Λαβρόφ.
Προσωπικά μου είναι ακατανόητη όλη αυτή η αγωνιώδης προσπάθεια δολοφονίας χαρακτήρα του Νίκου Δένδια, όλη αυτή η μανιακή λασπολογία, διότι δεν είναι μία πολιτική επίθεση, με επιχειρήματα και λογική, αλλά ένας χαμερπής λίβελλος.
Ως άνθρωπος του ορθού λόγου βεβαίως -και όχι της συνθηκολόγησης που τη βάφτισαν «λογική»- μπορώ να κάνω μία σειρά υποθέσεις, αλλά τις κρατώ για εμένα, διότι ο δημόσιος λόγος όταν ορθώνεται οφείλει να έχει επιχειρήματα, ισχύ και τιμή, αρκεί βεβαίως κι εκείνος που τον εκφράζει να είναι τέτοιος και μιλώ για τον εαυτό μου.
Είναι φαιδρό και μόνο ως ιδέα να σκεφτεί κανείς τον Νίκο Δένδια φιλορώσο. Μάλιστα, για να είμαι ακριβής, από το 2015 και μετά φιλορώσος δεν ηγήθηκε της ελληνικής διπλωματίας.
Συγκεκριμένα όμως για τον Νίκο Δένδια λέτε να μην ξέρει ο Αμερικανός Πρεσβευτής στην Αθήνα, Τζέφρι Πάιατ, όταν επαινεί δημοσίως την ηγεσία του σε μία σειρά από ζητήματα, συμπεριλαμβανομένου και του ουκρανικού; Αγνοεί ο Αμερικανός Πρεσβευτής, με τις καλύτερες υπηρεσίες του πλανήτη, ξέρει ο κ. Μήτσου;
Πιστεύει αλήθεια κανείς ότι όλη αυτή η υστερία ενάντια στον Νίκο Δένδια «ακούγεται» σοβαρά σε κάποια σύμμαχο, μικρή ή μεγάλη, ή μήπως νομίζουν τα «μικρομέγαλα» των Αθηνών ότι μπορούν να «επηρεάσουν» επειδή έγραψαν 150 λέξεις σε μία εφημερίδα περιορισμένης κυκλοφορίας;
Θα το «μαζέψω» για να κλείσω. Προσωπικά ΔΕΝ ήμουν ποτέ με τους Ρώσους, κι όποιος αναζητήσει στο Tribune την αρθρογραφία μου θα το διαπιστώσει.
Όπως δεν ήμουν ποτέ και με τους Τούρκους. Κι όπως έχω γράψει, δεν είμαι με τη Δύση επειδή εμείς, η Ελλάδα, είμαστε η Δύση.
Κι έχω υποστηρίξει από την πρώτη στιγμή τη συμμαχία της Ανατολικής Μεσογείου, τη σχέση με το Ισραήλ πρωτίστως και τα αναφέρω αυτά διότι οι «εκσυγχρονιστές» τα πολέμησαν, τα υπονόμευσαν και συνεχίζουν να τα πολεμούν με λύσσα.
Ξέρετε τι νομίζω; Ότι μάλλον ορισμένους (δεν αφορά τον κ. Μήτσου αυτό, μην μεγαλοπιάνεται) τους πόνεσε επειδή ο Nord Stream 2 κατέληξε ένα κομμάτι σίδερο στον βυθό, όπως επεσήμανε η κ. Νούλαντ και έχουν λυσσάξει με τα ενεργειακά όπως διαμορφώνονται, αλλά τζάμπα κοπανιέστε, οι ναυτικές δυνάμεις της Δύσης πάντα επικρατούν στο τέλος της ιστορίας.
*Αυτό για τους συμβιβασμούς με την Τουρκία δεν το προσπέρασα, αλλά όπως λέει κι ο λαός «κούνια που σας κούναγε» ταγάρια, η Τουρκία μάθετε ότι έδωσε το 5G της στους Κινέζους αν αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει αυτό, αλλά τέτοια λέτε επειδή είστε ανίδεοι και δεν καταλαβαίνετε…