 |
| Photo: RΕUΤΕRS/ΡΟΟL New |
strategic-culture.org - Pepe Escobar / Παρουσίαση Freepen.gr
Ήταν η πρώτη συνάντηση υψηλού επιπέδου Ρωσίας-ΝΑΤΟ από το 2019 – που πραγματοποιήθηκε αμέσως μετά τη μη διακοπή του διαλόγου χωρίς διάλογο για την «εγγύηση ασφαλείας» ΗΠΑ-Ρωσίας νωρίτερα την εβδομάδα στη Γενεύη.
Τι συνέβη λοιπόν στις Βρυξέλλες; Ουσιαστικά ένας ακόμη διάλογος χωρίς διάλογο – πλήρης με έναν καφκικό πρόλογο του ΝΑΤΟ: είμαστε προετοιμασμένοι για διάλογο, αλλά οι προτάσεις του Κρεμλίνου είναι απαράδεκτες.
Αυτό ήρθε να διπλώσει τα όσα ανέφερε η Αμερικανίδα απεσταλμένη στο ΝΑΤΟ, Τζούλιαν Σμιθ, κατηγορώντας προληπτικά τη Ρωσία για τις ενέργειες που «επιτάχυναν αυτήν την καταστροφή».
Μέχρι τώρα, κάθε αισθανόμενο ον σε όλη την Ευρασία και την ευρωπαϊκή της χερσόνησο θα πρέπει να είναι εξοικειωμένο με τις δύο κορυφαίες, ορθολογικές απαιτήσεις της Ρωσίας: όχι περαιτέρω επέκταση του ΝΑΤΟ και κανένα πυραυλικό σύστημα σταθμευμένο κοντά στα σύνορά της.
Τώρα ας περάσουμε στη μηχανή περιστροφής. Οι κοινοτοπίες του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ ήταν αναμενόμενα πιστές στη θεαματική μετριότητα του. Σχετικά με τον ήδη προκαταρκτικό διάλογο, είπε ότι είναι «σημαντικό να ξεκινήσει ένας διάλογος».
Η Ρωσία, ανέφερε, «προέτρεψε το ΝΑΤΟ να αρνηθεί να δεχτεί την Ουκρανία, η συμμαχία απάντησε αρνούμενη να συμβιβαστεί σχετικά με τη διεύρυνση». Ωστόσο, το ΝΑΤΟ «καλωσόρισε τις διμερείς διαβουλεύσεις» σχετικά με τις εγγυήσεις ασφαλείας.
Το ΝΑΤΟ πρότεινε επίσης μια σειρά από ευρείες διαβουλεύσεις για την ασφάλεια και «η Ρωσία δεν έχει ακόμη συμφωνήσει, αλλά ούτε και τις έχει αποκλείσει».
Δεν είναι περίεργο: οι Ρώσοι είχαν ήδη σημειώσει, ακόμη και πριν συμβεί, ότι αυτό δεν είναι παρά μια τακτική στασιμότητας.
Ο Παγκόσμιος Νότος θα ανακουφιστεί όταν μάθει πως ο Στόλτενμπεργκ υπερασπίστηκε τα blitzkriegs του ΝΑΤΟ τόσο στο Κοσσυφοπέδιο όσο και στη Λιβύη: στο κάτω-κάτω «έγιναν κάτω από εντολές του ΟΗΕ». Άρα ήταν καλοήθεις. Ούτε λέξη για την εξαιρετική απόδοση του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν.
Και μετά, το πολυαναμενόμενο βασικό: το ΝΑΤΟ ανησυχεί για τα ρωσικά στρατεύματα «στα σύνορα με την Ουκρανία» – στην πραγματικότητα από 130 έως 180 χιλιόμετρα μακριά, εντός της ευρωπαϊκής ρωσικής επικράτειας. Και η συμμαχία θεωρεί «αναληθώς» ότι η ανάπτυξή τους είναι «επιθετική πράξη». Γιατί; Επειδή «διαδίδει τη δημοκρατία».
Βομβάρδισέ με στη δημοκρατία, μωρό μου
Να λοιπόν το ευαγγέλιο του ΝΑΤΟ αστραπιαία. Τώρα συγκρίνετε το με τα νηφάλια λόγια του Ρώσου Υφυπουργού Εξωτερικών Alexander Grushko.
Ο Γκρούσκο εξήγησε προσεκτικά πώς «το ΝΑΤΟ είναι αποφασισμένο να συγκρατήσει τη Ρωσία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους προσπαθούν να επιτύχουν υπεροχή σε όλους τους τομείς και σε όλα τα πιθανά θέατρα στρατιωτικών επιχειρήσεων». Αυτή ήταν μια συγκαλυμμένη αναφορά στο Full Spectrum Dominance, το οποίο από το 2002 παραμένει το αμερικανικό ευαγγέλιο.
Ο Γκρούσκο αναφέρθηκε επίσης στις «τακτικές περιορισμού της εποχής του Ψυχρού Πολέμου» και σε αυτό
«Όλη η συνεργασία [με τη Ρωσία] έχει σταματήσει» – από το ΝΑΤΟ. Ακόμη,
«Η Ρωσία επεσήμανε ειλικρινά και ευθέως στο ΝΑΤΟ πως μια περαιτέρω διολίσθηση της κατάστασης θα μπορούσε να οδηγήσει σε τρομερές συνέπειες για την ευρωπαϊκή ασφάλεια».
Το συμπέρασμα ήταν ξεκάθαρο: «Η Ρωσική Ομοσπονδία και το ΝΑΤΟ δεν έχουν καθόλου ενοποιητική θετική ατζέντα».
Σχεδόν όλες οι ρωσοφοβικές φατρίες της δικομματικής μηχανής War Inc. στην Ουάσιγκτον δεν μπορούν να αποδεχτούν ότι δε θα έπρεπε να υπάρχουν δυνάμεις στα ευρωπαϊκά κράτη που δεν ήταν μέλη του ΝΑΤΟ το 1997 και ότι τα σημερινά μέλη του ΝΑΤΟ δεν πρέπει να επιχειρήσουν καμία στρατιωτική επέμβαση στην Ουκρανία καθώς και σε άλλα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης, της Υπερκαυκασίας και της Κεντρικής Ασίας.
Τη Δευτέρα στη Γενεύη, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Ryabkov είχε ήδη τονίσει, για άλλη μια φορά, πως η κόκκινη γραμμή της Ρωσίας παραμένει αμετάβλητη: «Για εμάς, είναι απολύτως υποχρεωτικό να διασφαλίσουμε ότι η Ουκρανία δε θα γίνει ποτέ, ποτέ, ποτέ μέλος του ΝΑΤΟ».
Διπλωματικές πηγές επιβεβαίωσαν πως στη Γενεύη, ο Ryabkov και η ομάδα του έπρεπε για όλους τους πρακτικούς σκοπούς να συμπεριφέρονται σαν δάσκαλοι στο νηπιαγωγείο, φροντίζοντας να μην υπάρξουν «καμία παρεξήγηση».
Τώρα συγκρίνετε το με τον Νεντ Πράις του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, μιλώντας μετά από εκείνες τις εξαντλητικές οκτώ ώρες που μοιράστηκαν ο Ριάμπκοφ και η αναπληρώτρια υπουργός Εξωτερικών Γουέντι Σέρμαν: Η Ουάσιγκτον δε θα εξετάσει τις ρωσικές προτάσεις για μη επέκταση του ΝΑΤΟ και δεν έχει καν σκοπό να συζητήσει την ιδέα.
Τόσα πολλά δίνουν για το «διάλογο».
Ο Ryabkov επιβεβαίωσε πως δεν υπήρξε καμία πρόοδος. Αναφερόμενος στον διδακτισμό του, έπρεπε να τονίσει, «Καλούμε τις ΗΠΑ να επιδείξουν τη μέγιστη ευθύνη αυτήν την στιγμή. Οι κίνδυνοι που σχετίζονται με μια πιθανή αύξηση της αντιπαράθεσης δεν πρέπει να υποτιμώνται».
Το να πούμε, σύμφωνα με τα λόγια του Ryabkov, ότι έχει γίνει «σημαντική» ρωσική προσπάθεια για να πειστούν οι Αμερικανοί πως το «να παίζουν με τη φωτιά» δεν είναι προς το συμφέρον τους είναι ο ευφημισμός του νέου αιώνα.
Επιτρέψτε μου να σας επιβάλω τη λήθη
Μια γρήγορη ανακεφαλαίωση είναι ζωτικής σημασίας για να καταλάβουμε πώς τα πράγματα θα μπορούσαν να έχουν εκτροχιαστεί τόσο γρήγορα.
Η όχι ακριβώς μυστική στρατηγική του ΝΑΤΟ, από την αρχή, ήταν να πιέσει τη Μόσχα να διαπραγματευτεί απευθείας με το Κίεβο για το Ντονμπάς, παρόλο που η Ρωσία δεν αναφέρεται στις Συμφωνίες του Μινσκ.
Ενώ η Μόσχα αναγκαζόταν να γίνει μέρος της αντιπαράθεσης Ουκρανίας / Ντονμπάς, μετά βίας πέτυχε τη συντριβή μιας έγχρωμης επανάστασης με πραξικόπημα στη Λευκορωσία. Στη συνέχεια, οι Ρώσοι συγκέντρωσαν σε χρόνο μηδέν μια εντυπωσιακή δύναμη κρούσης –με αντίστοιχη στρατιωτική υποδομή– στο έδαφος της Ευρωπαϊκής Ρωσίας για να απαντήσουν αστραπιαία σε περίπτωση που υπήρχε ουκρανικό blitzkrieg στο Donbass.
Δεν είναι περίεργο που ένα ανήσυχο NATOstan έπρεπε να κάνει κάτι για την ιδέα να πολεμήσει τη Ρωσία μέχρι τον τελευταίο φτωχό Ουκρανό. Ίσως τουλάχιστον να κατάλαβαν ότι η Ουκρανία θα καταστρεφόταν ολοσχερώς.
Η ομορφιά είναι πώς η Μόσχα ανέτρεψε τα πράγματα με μια νέα γεωπολιτική κίνηση jiu-jitsu. Η Ουκρο-άνοια που ενθαρρύνεται από το ΝΑΤΟ – με κενές υποσχέσεις να γίνει μέλος – άνοιξε το δρόμο για τη Ρωσία να μην απαιτήσει περαιτέρω επέκταση του ΝΑΤΟ, με την απόσυρση όλης της στρατιωτικής υποδομής από την Ανατολική Ευρώπη για να ξεκινήσει.
Ήταν προφανές ότι ο Ryabkov, στις συνομιλίες του με την Sherman, θα αρνιόταν οποιαδήποτε πρόταση ότι η Ρωσία έπρεπε να διαλύσει την υλικοτεχνική υποδομή που είχε δημιουργηθεί στο δικό της ευρωπαϊκό έδαφος της Ρωσίας. Για όλους τους πρακτικούς σκοπούς, ο Ryabkov έσπασε την Sherman σε κομμάτια. Αυτό που απέμεινε ήταν ήπιες απειλές για περισσότερες κυρώσεις.
Ωστόσο, θα είναι ένα Σισύφειο καθήκον να πείσουμε την Αυτοκρατορία και τις ΝΑΤΟϊκές σατραπείες της να μην οργανώσουν κάποιου είδους στρατιωτική περιπέτεια στην Ουκρανία. Αυτή είναι η ουσία των όσων είπαν ο Ryabkov και ο Grushko ξανά και ξανά στη Γενεύη και τις Βρυξέλλες. Έπρεπε επίσης να τονίσουν το αυτονόητο: εάν επιβληθούν περαιτέρω κυρώσεις στη Ρωσία, θα υπάρξει σοβαρή ανάδραση ειδικά στην Ευρώπη.
Αλλά πώς είναι ανθρωπίνως δυνατό για έμπειρους επαγγελματίες όπως ο Ryabkov και ο Grushko να διαφωνούν, λογικά, με ένα σωρό ερασιτέχνες τυφλές νυχτερίδες όπως οι Blinken, Sullivan, Nuland και Sherman;
Υπήρξαν κάποιες σοβαρές εικασίες σχετικά με το χρονοδιάγραμμα που έχει μπροστά της η Ρωσία που στην πραγματικότητα δε θα μπει καν στον κόπο να ακούσει πια το αμερικανικό «baby babble» (πνευματικά δικαιώματα Maria Zakharova). Θα μπορούσε να είναι περίπου το 2027, ή ακόμα και το 2025.
Αυτό που συμβαίνει στη συνέχεια είναι ότι η πενταετής παράταση της νέας συνθήκης START λήγει το Φεβρουάριο του 2026. Τότε δε θα υπάρχει ανώτατο όριο για πυρηνικά στρατηγικά όπλα. Ο αγωγός φυσικού αερίου Power of Siberia 2 προς την Κίνα θα καταστήσει την Gazprom ακόμη λιγότερο εξαρτημένη από την ευρωπαϊκή αγορά. Το συνδυασμένο χρηματοπιστωτικό σύστημα Ρωσίας-Κίνας θα γίνει σχεδόν αδιαπέραστο από τις κυρώσεις των ΗΠΑ. Η στρατηγική συνεργασία Ρωσίας-Κίνας θα μοιράζεται ακόμη πιο ουσιαστική στρατιωτική τεχνολογία.
Όλα αυτά είναι πολύ πιο συνεπακόλουθα από το βρώμικο μυστικό που δεν είναι μυστικό στις τρέχουσες «εγγυήσεις ασφαλείας» kabuki: το εξαιρετικό, «απαραίτητο» έθνος είναι εκ γενετής ανίκανο να εγκαταλείψει την αιώνια επέκταση του ΝΑΤΟ στο διάστημα.
Την ίδια στιγμή, οι Ρώσοι γνωρίζουν πολύ καλά μια αρκετά πεζή αλήθεια. Οι ΗΠΑ δε θα πολεμήσουν για την Ουκρανία.
Καλωσορίσατε λοιπόν στο Instagrammed Irrationalism. Τι θα συμβεί μετά; Πιθανότατα μια πρόκληση, με πιθανότητα, για παράδειγμα, μια μαύρης επιχείρησης ώστε να κατηγορηθεί η Ρωσία, και να ακολουθήσουν - τι άλλο - περισσότερες κυρώσεις.
Το πακέτο είναι έτοιμο. Έρχεται με τη μορφή νομοσχεδίου από γερουσιαστές των Δημοκρατικών που υποστηρίζεται από το Λευκό Οίκο για να επιφέρει «σοβαρό κόστος» στη ρωσική οικονομία σε περίπτωση που η Μόσχα τελικά απαντήσει στις προσευχές τους και «εισβάλει» στην Ουκρανία.
Οι κυρώσεις θα πλήξουν άμεσα τον Πρόεδρο Πούτιν, τον Πρωθυπουργό Μισούστιν, τον Υπουργό Εξωτερικών Λαβρόφ, τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων στρατηγό Γερασίμοφ και «διοικητές διαφόρων κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, συμπεριλαμβανομένης της Πολεμικής Αεροπορίας και του Ναυτικού».
Οι στοχευόμενες τράπεζες και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα περιλαμβάνουν τις Sberbank, VTB, Gazprombank, Moscow Credit Bank, Alfa-Bank, Otkritie Bank, PSB, Sovcombank, Transcapitalbank και το Russian Direct Investment Fund. Όλα θα αποκόπτονταν από το SWIFT.
Αν αυτό το νομοσχέδιο ακούγεται σαν κήρυξη πολέμου, επειδή αυτό είναι. Ονομάστε το αμερικανική εκδοχή του «διαλόγου».