Σε λίγες ώρες από τώρα μπορεί να μιλάμε για το ΦΙΑΣΚΟ της συνάντησης του Βερολίνου για την ειρήνευση της εμφυλίου διαμάχης στην Λιβύη. Ότι και να αποφασιστεί στα χαρτιά αργά ή γρήγορα θα προσκρούει στην παραφροσύνη του γείτονα γιατί θα εξακολουθεί να το παίζει ρυθμιστής στην περιοχή αυτή της Αν. Μεσογείου, με ότι σημαίνει αυτό για εμάς.
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Σε αυτή την κρίσιμη χρονική συγκυρία ο συμβολισμός της παραπομπής του προέδρου των ΗΠΑ σε δίκη έδωσε ένα παράθυρο πρωτοβουλιών στον ενεργειακό άξονα της Γερμανίας – Ρωσίας – Τουρκίας. Αυτό που ψηλαφούσαμε, αλλά δεν κατανοούσαμε το προηγούμενο διάστημα ήταν πως τα
ενεργειακά συμφέροντα ευθυγράμμισαν χώρες του ΝΑΤΟ με την αντίπαλη Ρωσία;
ενεργειακά συμφέροντα ευθυγράμμισαν χώρες του ΝΑΤΟ με την αντίπαλη Ρωσία;
Το μέλλον του Turkish stream και του Nord stream 2 στην Ευρώπη είναι το κοινό σημείο αυτών των χωρών εδώ και πολύ καιρό, όλα τα άλλα όπως αυτό της συμφωνίας Λιβύης – Τουρκίας για οριοθέτηση ΑΟΖ είναι περιφερειακά προβλήματα αλλά κινούνται γύρω από τον άξονα αυτό. Οι δυο αυτοί ρωσικοί αγωγοί εξασφαλίζουν σίγουρα έσοδα για το ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό σύστημα της Ρωσίας που τα οικονομικά της δεν πάνε τόσο καλά, για αυτό σε μια κίνηση εντυπωσιασμού ο Ρώσος πρόεδρος ανακοίνωσε συνταγματικές μεταρρυθμίσεις και άλλαξε τον πρωθυπουργό του με ένα πιο δικό του πρόσωπο. Η ρωσική πολιτική μυστικοπάθεια έχει να δώσει πολλές εκπλήξεις στο άμεσο μέλλον που θα έχουν παγκόσμιες επιπτώσεις.
Όμως και το Γερμανικό όνειρο φθίνει την στιγμή που οι επιπτώσεις από το BREXIT δεν φάνηκαν ακόμα στην ΕΕ, άσχετα αν το παίζουν κάποιοι ψύχραιμα λόγω των αγορών. Η Γερμανία ασφυκτιά γεωπολιτικά και επιθυμεί να διατηρήσει τις πρωτοκαθεδρίες, για αυτό και συμμαχεί με Ρωσία και
τουρκία απέναντι στις στρατηγικές των ΗΠΑ που εξαγγέλλουν κυρώσεις.
Η είσοδος της Ελλάδος στα άδικα και έμπονα μνημόνια, η αστάθεια των Δυτικών Βαλκανίων (ακόμα και η συμφωνία των Πρεσπών) αλλά και η θρασύτητα του τούρκου, όλα αυτά δείχνουν γερμανικές πλάτες και στρατηγικές εξόδου της χώρας αυτής στο μεγάλο ενεργειακό παιχνίδι που ξεκίνησε στο ΑΙΓΑΙΟ και την Αν. Μεσόγειο.
Τώρα, όπως βολεύεται ο καθένας. Δηλ. ο βραχυπρόθεσμος σχεδιασμός της Γερμανίας (που θεωρεί ότι αντιπροσωπεύει την Ευρώπη, αλλά δεν είναι έτσι γιατί η Γαλλία άρχισε να δείχνει τις δικές της πρωτοβουλίες) είναι η κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της με τους προαναφερόμενους ρωσικούς αγωγούς, για αυτό και τα χαμόγελα με τους Ρώσους.
Όμως ο μακροπρόθεσμος ενεργειακός σχεδιασμός της Γερμανίας πάντα έβλεπε Ελλάδα – ΑΙΓΑΙΟ- Μεσόγειο ( βλ. μνημόνια που εξαγγέλθηκαν από την προκυμαία του Καστελόριζου).
Η τρίδυμη αυτή συμμαχία θα σπάσει λόγω πλεονεξίας και αναθεώρησης στρατηγικών που θα διαμορφώνονται στην στιγμή από ραγδαίες εξελίξεις κυρίως στα Βαλκάνια. Έχουμε να δούμε πολλά…
Αλλά η Ελλαδίτσα μας που φρόντισαν να την αφήσουν θεόγuμνη σε αυτά που ετοίμασαν παγκοσμίως είναι σήμερα και επίσημα απομονωμένη ( βλ μη παρουσία της στα δρώμενα του
Βερολίνου της Κυριακής)
Όλα αυτά δείχνουν κάτι …
Ήδη ερεθίζουν τον τούρκο με αφορμές για να έρθει προς τα εδώ να κάνει την δουλειά τους.
Όταν γίνει η βρωμοδουλειά στο ΑΙΓΑΙΟ και ταραχτούν ταυτόχρονα και τα Βαλκάνια, τότε οι Ρώσοι θα καταλάβουν ότι η Γερμανία και η Τουρκία είναι αφερέγγυες και θα κατεβούν σαν αστραπή στα ΣΤΕΝΑ για να διασφαλίσουν τα δικά τους συμφέροντα.
Τότε δεν θα μιλάμε για προφητείες αλλά για πόνο, πείνα από το σοκ και δέος των παγκόσμιων γεγονότων που θα ξεσπάσουν. Αυτή η κατάσταση θα οδηγεί στην μετάνοια αλλά κατόπιν εορτής.