 |
| Τα γεγονότα του 2022 στο Καζακστάν έχουν ξένα δακτυλικά αποτυπώματα παντού και αντιπροσωπεύουν έναν αναπτυσσόμενο αγώνα στην Κεντρική Ασία μεταξύ δύο διαφορετικών αντίπαλων πόλων. Φωτογραφία: The Cradle |
Πέπε Εσκομπάρ - thecradle.co / Παρουσίαση Freepen.gr
Το πρωί της Δευτέρας, οι ηγέτες του Οργανισμού Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας (CSTO) πραγματοποίησαν έκτακτη σύνοδο για να συζητήσουν το Καζακστάν.
Ο πρόεδρος του Καζακστάν Kassym-Jomart Tokayev το πλαισίωσε συνοπτικά. Οι ταραχές «κρύβονταν πίσω από απρογραμμάτιστες διαδηλώσεις». Ο στόχος ήταν «η κατάληψη της εξουσίας» - μια απόπειρα πραξικοπήματος. Οι δράσεις «συντονίστηκαν από ένα ενιαίο κέντρο». Και «ξένοι μαχητές συμμετείχαν στις ταραχές».
Ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν προχώρησε παραπέρα: κατά τη διάρκεια των ταραχών, «χρησιμοποιήθηκαν τεχνολογίες του Μαϊντάν», μια αναφορά στην πλατεία της Ουκρανίας όπου οι διαδηλώσεις του 2013 ανέτρεψαν μια μη φιλική προς το ΝΑΤΟ κυβέρνηση.
Υπερασπιζόμενος την άμεση επέμβαση των ειρηνευτικών δυνάμεων του CSTO στο Καζακστάν, ο Πούτιν είπε ότι «ήταν απαραίτητο να αντιδράσουμε χωρίς καθυστέρηση». Ο CSTO θα είναι στο έδαφος «όσο χρειαστεί», αλλά μετά την ολοκλήρωση της αποστολής, «φυσικά, ολόκληρο το σώμα θα αποσυρθεί από τη χώρα». Οι δυνάμεις αναμένεται να αποχωρήσουν αργότερα αυτή την εβδομάδα.
Αλλά εδώ είναι το βασικό: «Οι χώρες του CSTO έχουν δείξει ότι δεν θα επιτρέψουν να εφαρμοστούν χάος και «έγχρωμες επαναστάσεις» εντός των συνόρων τους».
Ο Πούτιν ήταν σε συγχρονισμό με τον υπουργό Εξωτερικών του Καζακστάν, Erlan Karin, ο οποίος ήταν ο πρώτος, που χρησιμοποίησε τη σωστή ορολογία στα γεγονότα στη χώρα του: Αυτό που συνέβη ήταν μια «υβριδική τρομοκρατική επίθεση», τόσο από εσωτερικές όσο και από εξωτερικές δυνάμεις, με στόχο ανατροπή της κυβέρνησης.
Ο μπερδεμένος υβριδικός ιστός
Ουσιαστικά κανείς δεν το γνωρίζει. Όμως τον περασμένο Δεκέμβριο, ένα άλλο πραξικόπημα ματαιώθηκε διακριτικά στην πρωτεύουσα της Κιργιζίας, Μπισκέκ. Πηγές πληροφοριών της Κιργιζίας αποδίδουν το σχεδιασμό σε μια ΜΚΟ που συνδέονται με τη Βρετανία και την Τουρκία.
Αυτό εισάγει μια απολύτως βασική πτυχή του The Big Picture: οι πληροφορίες που συνδέονται με το ΝΑΤΟ και οι δυνάμεις τους μπορεί να προετοίμαζαν μια ταυτόχρονη επίθεση έγχρωμης επανάστασης σε ολόκληρη την Κεντρική Ασία.
Στα ταξίδια μου στην Κεντρική Ασία στα τέλη του 2019, πριν από την Covid, ήταν ξεκάθαρο να δω πώς οι δυτικές ΜΚΟ – μέτωπα του υβριδικού πολέμου – παρέμειναν εξαιρετικά ισχυρές τόσο στο Κιργιστάν όσο και στο Καζακστάν.
Ωστόσο, είναι μόνο ένας σύνδεσμος σε ένα δυτικό νεφέλωμα ομίχλης του Υβριδικού Πολέμου που αναπτύσσεται σε όλη την Κεντρική Ασία και τη Δυτική Ασία για αυτό το θέμα. Εδώ βλέπουμε τη CIA και το Βαθύ Κράτος των ΗΠΑ να διασταυρώνονται με την MI6 και διάφορα σκέλη τουρκικών υπηρεσιών πληροφοριών.
Όταν ο Πρόεδρος Τοκάγιεφ αναφερόταν με κωδικό σε ένα «ενιαίο κέντρο», εννοούσε μια μέχρι στιγμής «μυστική» στρατιωτική αίθουσα επιχειρήσεων πληροφοριών ΗΠΑ-Τουρκίας-Ισραήλ με έδρα το νότιο επιχειρηματικό κέντρο του Αλμάτι, σύμφωνα με μια ισχυρή πηγή πληροφοριών για την Κεντρική Ασία.
Σε αυτό το «κέντρο», υπήρχαν 22 Αμερικανοί, 16 Τούρκοι και 6 Ισραηλινοί που συντόνιζαν τις συμμορίες δολιοφθορών – που εκπαιδεύτηκαν στη Δυτική Ασία από τους Τούρκους – και στη συνέχεια παρασύρθηκαν στο Αλμάτι.
Η επιχείρηση άρχισε να ξετυλίγεται για τα καλά όταν οι δυνάμεις του Καζακστάν – με τη βοήθεια των πληροφοριών της Ρωσίας/CSTO – ανέκτησαν τον έλεγχο του βανδαλισμένου αεροδρομίου του Αλμάτι, το οποίο υποτίθεται ότι μετατράπηκε σε κόμβο υποδοχής ξένων στρατιωτικών προμηθειών.
Η Δύση του Υβριδικού Πολέμου έπρεπε να μείνει έκπληκτη και να ενθουσιαστεί με το πώς ο CSTO αναχαίτισε την επιχείρηση του Καζακστάν με τέτοια αστραπιαία ταχύτητα. Το βασικό στοιχείο είναι ότι ο γραμματέας του Ρωσικού Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, Νικολάι Πατρούσεφ, είδε τη Μεγάλη Εικόνα καιρό πριν.
Έτσι, δεν είναι μυστήριο γιατί οι αεροδιαστημικές και αερομεταφερόμενες δυνάμεις της Ρωσίας, καθώς και η τεράστια απαραίτητη υποδομή υποστήριξης, ήταν σχεδόν έτοιμες να ξεκινήσουν.
Τον Νοέμβριο, η προσοχή του Πατρούσεφ είχε ήδη επικεντρωθεί στην εξευτελιστική κατάσταση ασφαλείας στο Αφγανιστάν. Ο Τατζικέζος πολιτικός επιστήμονας Parviz Mullojanov ήταν μεταξύ των ελάχιστων που τόνιζαν ότι υπήρχαν έως και 8.000 σαλαφιστές-τζιχαντιστές έχοντας σταλεί από τη Συρία και το Ιράκ, που περιπλανώνονταν στις άγριες περιοχές του βόρειου Αφγανιστάν.
Αυτός είναι ο κύριος όγκος του ISIS-Khorasan – ή ISIS που ανασυστάθηκε κοντά στα σύνορα του Τουρκμενιστάν. Μερικοί από αυτούς μεταφέρθηκαν δεόντως στο Κιργιστάν. Από εκεί, ήταν πολύ εύκολο να περάσεις τα σύνορα από το Μπίσεκ και να εμφανιστείς στο Αλμάτι.
Δεν χρειάστηκε χρόνος για τον Πατρούσεφ και την ομάδα του να καταλάβουν, μετά την αυτοκρατορική υποχώρηση από την Καμπούλ, πώς θα χρησιμοποιηθεί αυτός ο εφεδρικός στρατός των τζιχαντιστών: κατά μήκος των συνόρων μήκους 7.500 χιλιομέτρων μεταξύ της Ρωσίας και των «stans» της Κεντρικής Ασίας.
Αυτό εξηγεί, μεταξύ άλλων, έναν αριθμό ρεκόρ προπαρασκευαστικών ασκήσεων που διεξήχθησαν στα τέλη του 2021 στην 210η ρωσική στρατιωτική βάση στο Τατζικιστάν.
Ο Τζέιμς Μποντ μιλάει τούρκικα
Η κατάρρευση της ακατάστατης επιχείρησης του Καζακστάν ξεκινά αναγκαστικά με τους συνήθεις ύποπτους: το Βαθύ Κράτος των ΗΠΑ, το οποίο μόνο «τραγούδησε» τη στρατηγική του σε μια έκθεση της εταιρείας RAND του 2019, με τίτλο "Extending Russia". Το Κεφάλαιο 4, σχετικά με τα «γεωπολιτικά μέτρα», περιγράφει τα πάντα, από την «παροχή θανατηφόρου βοήθειας στην Ουκρανία», την «προώθηση της αλλαγής καθεστώτος στη Λευκορωσία» και την «αύξηση της υποστήριξης προς τους Σύρους αντάρτες» –όλα μεγάλες αποτυχίες – έως τη «μείωση της ρωσικής επιρροής στην Κεντρική Ασία».
Αυτή ήταν η κύρια ιδέα. Η εφαρμογή έπεσε στη σύνδεση MI6-Τουρκίας.
Η CIA και η MI6 είχαν επενδύσει σε άβολα ρούχα στην Κεντρική Ασία τουλάχιστον από το 2005, όταν ενθάρρυναν το Ισλαμικό Κίνημα του Ουζμπεκιστάν (IMU), τότε κοντά στους Ταλιμπάν, να σπείρει τον όλεθρο στο νότιο Κιργιστάν. Δεν έγινε τίποτα.
Ήταν μια εντελώς διαφορετική ιστορία τον Μάιο του 2021, όταν ο Τζόναθαν Πάουελ της MI6 συνάντησε την ηγεσία της Τζαμπχάτ αλ-Νούσρα –η οποία φιλοξενεί πολλούς τζιχαντιστές της Κεντρικής Ασίας– κάπου στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας κοντά στην Ιντλίμπ.
Η συμφωνία ήταν ότι αυτοί οι «μετριοπαθείς αντάρτες» –με την αμερικανική ορολογία– θα έπαυαν να χαρακτηρίζονται ως «τρομοκράτες» εφόσον ακολουθούσαν την αντι-ρωσική ατζέντα του ΝΑΤΟ.
Αυτή ήταν μια από τις βασικές προπαρασκευαστικές κινήσεις εν όψει της τζιχαντιστικής εμφάνισης στο Αφγανιστάν – με την επέκταση της Κεντρικής Ασίας.
Η γένεση της επίθεσης θα πρέπει να βρεθεί τον Ιούνιο του 2020, όταν ο πρώην πρεσβευτής στην Τουρκία από το 2014 έως το 2018, Ρίτσαρντ Μουρ, διορίστηκε επικεφαλής της MI6 .
Ο Μουρ μπορεί να μην έχει ούτε μια ίντσα από τις ικανότητες του Κιμ Φίλμπι, αλλά ταιριάζει στο προφίλ: λυσσασμένος Ρωσόφοβος και μαζορέτα της φαντασίας Great Turania, που προωθεί μια παντούρκικη συνομοσπονδία τουρκόφωνων λαών από τη Δυτική Ασία και τον Καύκασο έως την Κεντρική Ασία και ακόμη και τις ρωσικές δημοκρατίες στον Βόλγα.
Η MI6 είναι βαθιά εδραιωμένη σε όλα τα «stans» εκτός από το αυταρχικό Τουρκμενιστάν – οδηγώντας έξυπνα την παντουρκιστική επίθεση ως το ιδανικό όχημα για την αντιμετώπιση της Ρωσίας και της Κίνας.
Ο ίδιος ο Ερντογάν έχει επενδύσει σε μια σκληροπυρηνική επίθεση στη Μεγάλη Τουρανία, ειδικά μετά τη δημιουργία του Τουρκικού Συμβουλίου το 2009.
Είναι κρίσιμο, τον ερχόμενο Μάρτιο, η σύνοδος κορυφής του Συμβουλίου της Συνομοσπονδίας των Τουρκόφωνων Κρατών – η νέα ονομασία του Τουρκικού Συμβουλίου – θα πραγματοποιηθεί στο Καζακστάν. Η πόλη Τουρκεστάν, στο νότιο Καζακστάν, αναμένεται να ονομαστεί πνευματική πρωτεύουσα του τουρκικού κόσμου.
Και εδώ, ο «τουρκικός κόσμος» μπαίνει σε μετωπική σύγκρουση με την ενσωματωμένη ρωσική ιδέα της Εταιρικής Σχέσης για την Ευρύτερη Ευρασία, ακόμη και με τον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) που, το πιο κρίσιμο, δεν υπολογίζει την Τουρκία ως μέλος.
Η βραχυπρόθεσμη φιλοδοξία του Ερντογάν φαίνεται στην αρχή να είναι μόνο εμπορική: αφού το Αζερμπαϊτζάν κέρδισε τον πόλεμο του Καραμπάχ, αναμένει να χρησιμοποιήσει το Μπακού για να αποκτήσει πρόσβαση στην Κεντρική Ασία μέσω της Κασπίας Θάλασσας, με τις πωλήσεις στρατιωτικής τεχνολογίας από την Τουρκία στο βιομηχανικό-στρατιωτικό συγκρότημα στο Καζακστάν και το Ουζμπεκιστάν.
Οι τουρκικές εταιρείες επενδύουν ήδη σε μεγάλο βαθμό σε ακίνητα και υποδομές. Και παράλληλα, η ήπια ισχύς της Άγκυρας βρίσκεται σε υπερένταση, συλλέγοντας τελικά τους καρπούς της άσκησης μεγάλης πίεσης, για παράδειγμα, για να επιταχύνει τη μετάβαση στο Καζακστάν από την κυριλλική γραφή στο λατινικό αλφάβητο, ξεκινώντας από το 2023.
Ωστόσο, τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα γνωρίζουν πολύ καλά ότι η Τουρκία ουσιαστικά εκπροσωπεί το ΝΑΤΟ που εισέρχεται στην Κεντρική Ασία. Η οργάνωση των τουρκικών κρατών αποκαλεί κρυπτικά την επιχείρηση του Καζακστάν ως...«διαμαρτυρίες για τα καύσιμα».
Είναι όλα πολύ θολά. Ο νεο-οθωμανισμός του Ερντογάν – ο οποίος συνοδεύεται από μαζικές επευφημίες από τη βάση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας – δεν έχει ουσιαστικά καμία σχέση με την παντουρανική ορμή, που είναι ένα ρατσιστικό κίνημα που προδικάζει την κυριαρχία από σχετικά «καθαρούς» Τούρκους.
Το πρόβλημα είναι ότι συγκλίνουν ενώ γίνονται πιο ακραίοι, με τους δεξιούς Γκρίζους Λύκους της Τουρκίας να εμπλέκονται βαθιά. Αυτό εξηγεί γιατί η Intel της Άγκυρας είναι χορηγός και, σε πολλές περιπτώσεις, οπλοποιός τόσο του franchise ISIS-Khorasan όσο και εκείνων των ρατσιστών του Turan, από τη Βοσνία έως το Xinjiang μέσω της Κεντρικής Ασίας.
Η Αυτοκρατορία (ΗΠΑ) κερδίζει μεγάλα κέρδη από αυτή την τοξική ένωση, στην Αρμενία, για παράδειγμα. Και το ίδιο θα συνέβαινε και στο Καζακστάν, εάν η επιχείρηση ήταν επιτυχής.
Φέρτε τους Δούρειους Ίππους
Κάθε έγχρωμη επανάσταση χρειάζεται έναν «Μέγιστο» Δούρειο Ίππο. Στην περίπτωσή μας, αυτός φαίνεται να είναι ο ρόλος του πρώην επικεφαλής της KNB (Επιτροπή Εθνικής Ασφάλειας) Karim Massimov, που τώρα κρατείται στη φυλακή και κατηγορείται για προδοσία.
Τεράστια φιλόδοξος, ο Massimov είναι κατά το ήμισυ Ουιγούρος και αυτό, θεωρητικά, εμπόδισε αυτό που έβλεπε ως την προκαθορισμένη άνοδό του στην εξουσία. Οι διασυνδέσεις του με τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες δεν είναι ακόμη πλήρως λεπτομερείς, σε αντίθεση με την άνετη σχέση του με τον Τζο Μπάιντεν και τον γιο του.
Ένας πρώην υπουργός Εσωτερικών και Κρατικής Ασφάλειας, ο υποστράτηγος Felix Kulov, έχει πλέξει έναν συναρπαστικό μπερδεμένο ιστό εξηγώντας την πιθανή εσωτερική δυναμική του «πραξικοπήματος» που ενσωματώθηκε στην έγχρωμη επανάσταση.
Σύμφωνα με τον Kulov, ο Massimov και ο Samir Abish, ανιψιός του πρόσφατα εκδιωχθέντος Προέδρου του Συμβουλίου Ασφαλείας του Καζακστάν, Nursultan Nazarbayev, ήταν μέχρι το λαιμό τους στην επίβλεψη «μυστικών» μονάδων των «γενειοφόρων» κατά τη διάρκεια των ταραχών. Η KNB υπαγόταν απευθείας στον Ναζαρμπάγιεφ, ο οποίος μέχρι την περασμένη εβδομάδα ήταν πρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Όταν ο Τοκάγιεφ κατάλαβε τη μηχανική του πραξικοπήματος, υποβάθμισε τόσο τον Μασίμοφ όσο και τον Σαμάτ Άμπις. Τότε ο Ναζαρμπάγιεφ παραιτήθηκε «οικειοθελώς» από τη δια βίου προεδρία του Συμβουλίου Ασφαλείας. Στη συνέχεια, ο Abish πήρε αυτή τη θέση, υποσχόμενος να σταματήσει τους «γενειοφόρους άνδρες» και στη συνέχεια να παραιτηθεί.
Αυτό θα έδειχνε ευθέως μια σύγκρουση Ναζαρμπάγιεφ-Τοκάγιεφ. Είναι λογικό καθώς, κατά τη διάρκεια της 29χρονης διακυβέρνησής του, ο Nazarbayev έπαιξε ένα παιχνίδι πολλαπλών διανυσμάτων που ήταν υπερβολικά δυτικοποιημένο και το οποίο δεν ωφέλησε απαραίτητα το Καζακστάν. Υιοθέτησε τους βρετανικούς νόμους, έπαιξε το παντούρκικο χαρτί με τον Ερντογάν και επέτρεψε σε ένα τσουνάμι ΜΚΟ να προωθήσει μια ατλαντική ατζέντα.
Ο Tokayev είναι ένας πολύ έξυπνος χειριστής. Εκπαιδευμένος από την εξωτερική υπηρεσία της πρώην ΕΣΣΔ, μιλώντας άπταιστα τα ρωσικά και τα κινέζικα, είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένος με τη Ρωσία-Κίνα – πράγμα που σημαίνει ότι είναι πλήρως συγχρονισμένος με το masterplan του BRI, της Eurasia Economic Union και του SCO.
Ο Τοκάγιεφ, όπως ο Πούτιν και ο Σι, κατανοεί πώς αυτή η τριάδα BRI/EAEU/SCO αντιπροσωπεύει τον απόλυτο αυτοκρατορικό εφιάλτη και πώς η αποσταθεροποίηση του Καζακστάν – βασικός παράγοντας στην τριάδα – θα ήταν ένα θανάσιμο πραξικόπημα κατά της ευρασιατικής ολοκλήρωσης.
Το Καζακστάν, σε τελική ανάλυση, αντιπροσωπεύει το 60 τοις εκατό του ΑΕΠ της Κεντρικής Ασίας, τεράστιους πόρους πετρελαίου/φυσικού αερίου και ορυκτών, βιομηχανίες υψηλής τεχνολογίας αιχμής: μια κοσμική, ενιαία, συνταγματική δημοκρατία που φέρει πλούσια πολιτιστική κληρονομιά.
Δεν άργησε ο Τοκάγιεφ να καταλάβει τα πλεονεκτήματα της άμεσης κλήσης του CSTO για διάσωση: το Καζακστάν υπέγραψε τη συνθήκη το 1994. Άλλωστε, ο Τοκάγιεφ πολεμούσε ένα πραξικόπημα υπό την ηγεσία ξένων κατά της κυβέρνησής του.
Ο Πούτιν, μεταξύ άλλων, τόνισε πώς μια επίσημη έρευνα του Καζακστάν είναι η μόνη που δικαιούται να φτάσει στην ουσία του θέματος.
Δεν είναι ακόμα σαφές ποιος - και σε ποιο βαθμό - υποστήριξε τα ταραχοποιά στοιχεία. Τα κίνητρα αφθονούν: να σαμποτάρουμε μια φιλορωσική/κινεζική κυβέρνηση, να προκαλέσουμε τη Ρωσία, να σαμποτάρουμε το BRI, να λεηλατούμε τους ορυκτούς πόρους, να προωθήσουμε έναν «ισλαμισμό» τύπου Σαούντ.
Μόνο λίγες μέρες πριν από την έναρξη των συνομιλιών περί «εγγυήσεων ασφαλείας» Ρωσίας-ΗΠΑ στη Γενεύη, αυτή η έγχρωμη επανάσταση αντιπροσώπευε ένα είδος αντιτελεσίγραφου –σε απόγνωση– από το κατεστημένο του ΝΑΤΟ.
Η Κεντρική Ασία, η Δυτική Ασία και η συντριπτική πλειονότητα του παγκόσμιου Νότου έχουν γίνει μάρτυρες της αστραπιαίας ευρασιατικής απάντησης από τα στρατεύματα του CSTO – τα οποία, έχοντας πλέον κάνει τη δουλειά τους, πρόκειται να φύγουν από το Καζακστάν σε λίγες μέρες – και πώς αυτή η έγχρωμη επανάσταση απέτυχε, παταγωδώς.
Μπορεί να είναι και η τελευταία. Προσοχή στην οργή μιας ταπεινωμένης Αυτοκρατορίας.