«Μία είναι η ουσία, πέσαμε σε αφασία»

geralt / pixabay

Η πολιτική ζωή του τόπου επαναλαμβάνεται και ανακυκλώνεται αυστηρά στα ίδια πρόσωπα, και εμείς στριφογυρίζουμε στα ίδια και τα ίδια. Σαν ένα παλιοεστιατόριο, που έχεις δοκιμάσει τα ίδια και τα ίδια φαγιά, και δεν τραβάει τίποτα, μα τίποτα ο οργανισμός σου, αλλά πρέπει κάτι να φας για να βγάλεις τη μέρα σου.

Θόδωρος Γαλανόπουλος 

Πού να κοιτάξεις δίπλα σου και να μην απογοητευτείς; Δεξιά; Αριστερά; Πάνω; Κάτω; Λες και παίζει η Συμφωνική Ορχήστρα των μετρίων την άχρηστη συμφωνία της Νεοελληνικής πραγματικότητας. Σενάρια επί σεναρίων, μπας και σωθούν οι καρέκλες, αφού βάλουμε κι άλλους μέσα στο καρέ της αρπαχτής… Με δεδομένη την ανυπαρξία αυτοδυναμίας όλα παίζονται.

Ανέβηκαν τα κρούσματα και το ΚΙΝΑΛ και δεν ξέρει ποιος να τους πρώτο αρπάξει... Ο Μητσοτάκης θέλει να του φέρει ο Ανδρουλάκης τον Βενιζέλο…(αν είναι δυνατόν;) να πάρουν και τον Τσίπρα μαζί; Να κάνουν οικουμενική; Τι να κάνουν; Μετρούσαν πολύ τον Βελόπουλο μόνο που οι αλοιφές δεν πουλάνε πολύ. 

Τώρα ειλικρινά σας εμπνέουν καθόλου όλοι αυτοί μαζί; Ή σας μοιάζουν με μενού εστιατορίου που έχεις μπουχτίσει; Τι να πει ο σημερινός πρωθυπουργός; Ψηφίστε με να σας πάρω κι άλλα φράγκα, εκτός από τα 100 ευρώ πρόστιμο; Τι να πει ο Αλέξης Τσίπρας; Εκτελώ εγώ εντολές της Γερμανίας πιο καλά από τον Κυριάκο, ψηφίστε εμένα;

Τι να πει ο Ανδρουλάκης; Μέχρι να μάθω τη δουλειά, θα φάτε το Βενιζέλο στη μάπα; Τι να πει ο Βελόπουλος; Ψηφίστε με και αγοράστε μαζί και 2 αλοιφές για τα γόνατα; Α, ξέχασα υπάρχει και ο Βαρουφάκης που έδωσε την ιδέα στον πρωθυπουργό για τα 100 ευρώ πρόστιμο στους αμπόλιαστους. Αυτός κι αν δεν έχει ιδέες! Να κόψουμε άλλα νομίσματα, να ηχογραφούμε τους Ευρωπαίους ηγέτες… να να... 

Ας παραφράσω ακόμα μία φορά το μεγάλο Ρασούλη «Μία είναι η ουσία, πέσαμε σε αφασία».