 |
| ElissaCapelleVaughn / pixabay |
Έναν ηγέτη που δε θα «πουλάει» κοινωνική ευαισθησία επειδή φόρεσε ένα πανί στη μύτη και στο στόμα ή «τσιμπήθηκε» στο μπράτσο. Γιατί, κοινωνική ευαισθησία σημαίνει προσφέρω από τα υπάρχοντά μου στον συνάνθρωπό μου που έχει ανάγκη. Σημαίνει στερούμαι ο ίδιος από την άνεσή μου για να δώσω στον συνάνθρωπό μου που δεν έχει. Σημαίνει προστατεύω τον συνάνθρωπό μου που είναι ευαίσθητος σε θέματα υγείας. Δεν τον εγκαταλείπω, δεν τον απομονώνω, δεν τον τιμωρώ, δεν τον ενοχοποιώ.
Αναζητώ πνευματικό ηγέτη που να μεταλαμβάνει νοσούντες με κορωνοϊό. Ναι, νοσούντες με κορωνοϊό. Γιατί είναι και αυτοί άνθρωποι. Οι οποίοι μπορεί να επιθυμούν να μεταλάβουν το Σώμα και Αίμα Χριστού πριν φύγουν από τη ζωή, όπως συμβαίνει με κάθε άλλον ασθενή. Όχι να «πετάει το μπαλάκι» της ευθύνης για τη μη συμμετοχή στη Θεία Λειτουργία, επομένως και για τη διακοπή από τη Θεία Κοινωνία, στην κυβέρνηση, θεωρώντας, προφανώς, ότι η μετάθεση μίας απόφασης ή ενός ελέγχου νίπτει την ευθύνη του αποκλεισμού ενός ανθρώπου από τον Χριστό.
Αναζητώ έναν ηγέτη που θα περιμένει καρτερικά να μεταλαμβάνει τελευταίος. Ναι, τελευταίος. Ώστε να μας υπενθυμίζει όχι μόνο τι σημαίνει πίστη, αλλά και ταπεινότητα.
Έναν ηγέτη που να διαθέτει κάτι που έχει απολεσθεί.
Τιμή.