Από τα μέσα Νοεμβρίου μέλη πολιτικών κρατουμένων πραγματοποιούν «αγρυπνία δικαιοσύνης» στους χώρους του Δικηγορικού Συλλόγου του Amed (τρ. Ντιγιαρμπακίρ). Στόχος της πρωτοβουλίας είναι να προκαλέσει κατακραυγή στους πολίτες και να παρακινήσει ολόκληρη την κοινωνία των πολιτών να ενεργήσει για λογαριασμό των πολιτικών κρατουμένων -και στα δυτικά της χώρας. Ανησυχώντας για τη ζωή των φυλακισμένων συγγενών τους, οι άνθρωποι απαιτούν να τηρούνται τα νομικά ισχύοντα.
Ένας από αυτούς τους ακτιβιστές είναι η Hasine Güler, όπως γράφει το πρακτορείο ANF. Ο σύζυγός της Sidik είναι στη φυλακή για 26 χρόνια, ο γιος της Habip για 18 χρόνια. Και οι δύο έχουν σοβαρά προβλήματα υγείας, η Hasine Güler απαιτεί την αναστολή της ποινής. Ο Yakup, ένας άλλος γιος, πέθανε στον ανταρτοπόλεμο και θάφτηκε σε άγνωστο μέρος.
Σύλληψη κατά την πρωινή προσευχή
Η Hasine Güler λέει τα εξής για τη σύλληψη του συζύγου της: "Όταν οι δυνάμεις ασφαλείας μπήκαν στο σπίτι μας, ο σύζυγός μου ήταν στην πρωινή προσευχή. Συνελήφθη για ένα περιστατικό με το οποίο δεν είχε καμία σχέση. Αν και δεν έκανε τίποτα, ήταν στη φυλακή για 26 χρόνια. Μετά τη σύλληψή του ήταν πολύ δύσκολα για εμάς ως οικογένεια. Μόλις αφέθηκε ελεύθερος φυλακίστηκε ξανά μετά την τελεσίδικη καταδίκη του.Ήταν αρχικά στη φυλακή του Ντιγιαρμπακίρ, μετά μεταφέρθηκε στο Αϊντίν και από εκεί σε άλλες. Πιο πρόσφατα, μεταφέρθηκε στη φυλακή του Iskenderun. Ο σύζυγός μου υποβλήθηκε σε τρεις επεμβάσεις καρδιάς και μια εγχείρηση στο μάτι του. Τον πήγαν ακόμη και στο γιατρό με χειροπέδες. Μολύνθηκε από τον κορωνοϊό και έμεινε σε καραντίνα για τρεις έως τέσσερις μήνες".
Γιος με τους αντάρτες
Ο γιος της Hasine Güler, Habip, ήταν αντάρτης και συνελήφθη πριν από 18 χρόνια στο Hasankeyf. Έκτοτε είναι στη φυλακή. Έχει προβλήματα υγείας στα μάτια και στα πόδια, λέει η μητέρα του: "Σαν οικογένεια κάνουμε ό,τι μπορούμε, αλλά δε φτάνει. Πηγαίνουμε φυλακή 26 χρόνια. Για εμάς κάθε μέρα είναι ένας νέος θάνατος, δεν μπορούμε να κοιμηθούμε τα βράδια. Όταν συνελήφθη ο άντρας μου πήραν και τις δύο κόρες μου. Μου έβγαλαν τα δόντια. Ήμασταν ήδη διωγμένοι από το χωριό μας. Αναγκαστήκαμε να ζούμε με ανεπαρκή μέσα στην πόλη. Κανείς δε μας έδωσε ένα μέρος να ζήσουμε. Οικονομικά τα πήγαμε πολύ άσχημα. Και σαν να μην έφτανε αυτό, μου πήραν και τον άντρα και τον γιο μου».
Δεν αναγνώρισε το δικό της γιο
"Όταν έπιασαν τον γιο μου, δεν τον αναγνώρισα, δεν είχαμε δει ο ένας τον άλλον για 15 χρόνια πριν", λέει η Hasine Güler: "Όταν ήταν ακόμα στο Ντιγιαρμπακίρ, μπορούσα να τον επισκεφτώ. Ωστόσο, ήταν στο Καντίρα για τρία χρόνια. Επειδή είμαι άρρωστη και δεν μπορώ να κάνω μεγάλα ταξίδια, δεν μπορώ να τον δω πια. Αυτό είναι πολύ δύσκολο για μένα».
Ο νεκρός γιος θάφτηκε σε άγνωστο μέρος
Ο Yakup, ένας άλλος γιος, πέθανε ως αντάρτης στον κουρδικό απελευθερωτικό αγώνα. «Πολλά χρόνια αφότου έφυγε ήρθε η είδηση ότι έπεσε στο Kulp. Μαζί με άλλους είκοσι έπεσε σε παγίδα. Δηλητηριάστηκαν σε ένα σπίτι και παραδόθηκαν στο κράτος. Σαν να μην έφτανε η δηλητηρίαση. επίσης γαζώθηκαν με σφαίρες.Τρία από τα πτώματα πετάχτηκαν από ελικόπτερο. Δύο ήταν συνεργάτες πάντως, πάρθηκαν και αυτοί. Τα σώματα των υπόλοιπων 15 βρίσκονταν στο συγκρότημα για επτά μήνες. Οι κάτοικοι του χωριού ζήτησαν να τους απομακρύνουν. Σαν αποτέλεσμα, το κράτος τους έθαψε κάπου, αλλά δεν ξέρουμε πού. Οι καρδιές μας έχουν υποφέρει πολύ και εξακολουθούν να καίγονται. Παρ' όλα αυτά, θέλουμε ειρήνη και ισότητα", λέει η Hasine Güler.