Andrew Korybko - oneworld.press / Παρουσίαση Freepen.gr
Ακόμη και ενόψει αυτής της αναπόφευκτης στρατηγικής ήττας, οι ΗΠΑ προφανώς εξακολουθούν να ελπίζουν να βελτιώσουν τις σχέσεις με τη Ρωσία, ώστε να μπορέσουν να αναδιατάξουν ορισμένες από τις στρατιωτικές δυνάμεις τους από την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη στην Ασία-Ειρηνικό, προκειμένου να προσπαθήσουν πιο επιθετικά να «περιορίσουν» την Κίνα. Για να είμαστε σαφείς, η βελτίωση των ρωσο-αμερικανικών σχέσεων θα ήταν μια ευπρόσδεκτη εξέλιξη για ολόκληρο τον κόσμο, αλλά οι ΗΠΑ μπορεί να προσπαθήσουν ακόμα να το χαλάσουν εκμεταλλευόμενές το με τον στρατιωτικό τρόπο που μόλις είχε προβλεφθεί. Με άλλα λόγια, οι ΗΠΑ θα εξακολουθούσαν να εμπλέκονται στην τριμεροποίηση, αν και χωρίς την ενεργό συμμετοχή της Ρωσίας. Και αυτό είναι καταδικασμένο να αποτύχει. Ωστόσο, θα πρέπει να εμπνεύσει υπεύθυνους παρατηρητές να εξετάσουν τον πιο αποτελεσματικό τρόπο διασφάλισης της παγκόσμιας σταθερότητας.
Η λύση είναι η τριμερής προσέγγιση μεταξύ Κίνας, Ρωσίας και ΗΠΑ, όχι ο τριγωνισμός. Για να εξηγήσουμε, αυτή η πρόταση υπονοεί πως και οι τρεις Μεγάλες Δυνάμεις θα αντιμετωπίζονται ως ίσες μεταξύ τους και θα συμμετέχουν σε διάλογο μέσω μιας ενιαίας πλατφόρμας. Οι διμερείς αλληλεπιδράσεις σε αυτό το τρίγωνο μπορεί να είναι εποικοδομητικές, αλλά ποτέ δε θα προωθήσουν πλήρως το ευρύτερο καλό. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο εάν συνεργαστούν σε τριμερή μορφή. Αυτή η πρόταση είναι δύσκολο να επιτευχθεί στην πράξη, καθώς οι ΗΠΑ δε διαθέτουν την πολιτική βούληση να συμφωνήσουν με αυτήν. Η Αμερική γνωρίζει ότι θα κατέστρεφε για πάντα την στρατηγική τριγωνισμού της, κάτι που δεν είναι κακό, αλλά δεν είναι κάτι που η πολιτική ελίτ θέλει να συμβεί.
Οι λόγοι για αυτό είναι αρκετοί. Εκτός από το προφανές που μόλις αναφέρθηκε, αυτό περιλαμβάνει σημαντικά την υπόνοια ότι οι ΗΠΑ θα θεωρούσαν τελικά τον εαυτό τους απλώς ένα άλλο τακτικό μέλος της διεθνούς κοινότητας αντί του λεγόμενου «πρώτου μεταξύ ίσων» όπως θεωρεί επί του παρόντος. Η αμερικανική πολιτική ψυχή, που έχει φουντώσει από τον κατήχηση πολλών δεκαετιών με την εξαιρετική ιδεολογία της, δεν μπορεί να δεχτεί μια τέτοια εικόνα, παρόλο που είναι πολύ καθυστερημένη και αναμφισβήτητα προς τα μακροπρόθεσμα συμφέροντά της. Η μονοπολική ηγεμονία των ΗΠΑ εξασθενεί καθώς ο κόσμος μεταβαίνει αναπόφευκτα στην πολυπολικότητα, οπότε όσο πιο γρήγορα καταλήξει σε αυτό το συμπέρασμα, τόσο καλύτερα θα είναι για όλους.
Ένα άλλο σημείο είναι πως υπάρχουν ορισμένα ζητήματα που ταιριάζουν καλύτερα στη διμερή μορφή. Αυτές είναι οι συνομιλίες στρατηγικών όπλων με τη Ρωσία, δεδομένου ότι τόσο αυτή όσο και οι ΗΠΑ είναι οι κορυφαίες πυρηνικές δυνάμεις στον κόσμο με διαφορά και οι εμπορικές συνομιλίες μεταξύ Κίνας και Αμερικής, καθώς αυτές οι δύο είναι αντίστοιχα οι κορυφαίες οικονομικές δυνάμεις στον κόσμο με διαφορά. Έχοντας αυτό υπόψη, ίσως είναι καλύτερο να εξαιρεθούν τέτοια θέματα από την προτεινόμενη τριμερή μορφή προκειμένου να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητά της. Λαμβάνοντας υπόψη αυτήν την πρόταση, οι παρατηρητές μπορούν συνεπώς να έχουν μια καλύτερη ιδέα για την ατζέντα αυτής της πλατφόρμας, η οποία θα πρέπει να επικεντρώνεται σε ζητήματα παγκόσμιας σημασίας όπως η κλιματική αλλαγή, ο COVID-19 και η ασφάλεια στον κυβερνοχώρο. Αυτό θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως ρεαλιστική αφετηρία για τριμερείς συζητήσεις μεταξύ τους.
Αυτές οι προκλήσεις δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν μονομερώς ή διμερώς. Απαιτούν στενή τριμερή συνεργασία μεταξύ Κίνας, Ρωσίας και ΗΠΑ, οι οποίες στη συνέχεια μπορούν να θέσουν τα παγκόσμια πρότυπα. Είναι επίσης απολιτικοί και ως εκ τούτου ενδέχεται να μην μελανιάσουν υπερβολικά τον εγωισμό των ΗΠΑ εάν ξεκινήσουν ισότιμες συνομιλίες με τους ομολόγους τους. Στην πραγματικότητα, ο Πρόεδρος Μπάιντεν έχει μιλήσει για αυτά τα θέματα αρκετά συχνά, οπότε η κυβέρνησή του μπορεί να ενδιαφέρεται να εξετάσει αυτήν την πρόταση. Εάν είναι επιτυχής, τότε θα μπορούσε να συμβάλει στη δημιουργία περισσότερης καλής θέλησης και εμπιστοσύνης σε αυτό το τριμερές, ανοίγοντας ενδεχομένως το δρόμο για να επεκτείνει το πεδίο εφαρμογής του σε άλλα θέματα, όπως πρωτοποριακές γενικές συμφωνίες για υπεύθυνη ρύθμιση του ανταγωνισμού των ΗΠΑ με την Κίνα και τη Ρωσία προς το καλό του παγκοσμίου συμφέροντος.
Αυτό μπορεί να είναι ακόμα μακριά στο μέλλον, αλλά δε θα πρέπει να εμποδίσει την Κίνα και τη Ρωσία να συζητήσουν μεταξύ τους την πρόταση τριμερούς πλατφόρμας πριν την αποκαλύψουν από κοινού όποτε νιώσουν ότι είναι η κατάλληλη στιγμή. Ακόμα κι αν οι ΗΠΑ δε συμφωνήσουν να συμμετάσχουν, αυτές οι δύο Μεγάλες Δυνάμεις θα εξακολουθούν να στέλνουν ένα ισχυρό μήνυμα στον υπόλοιπο κόσμο για τις ειρηνικές προθέσεις τους. Αυτό είναι σημαντικό προκειμένου να αντιμετωπιστεί η αμερικανική προπαγάνδα πως η Κίνα και η Ρωσία είναι αυτές που ωθούν τον κόσμο προς τον λεγόμενο Νέο Ψυχρό Πόλεμο. Στην πραγματικότητα, είναι οι ΗΠΑ που το κάνουν αυτό, αλλά ορισμένοι σε όλο τον κόσμο εξακολουθούν να έχουν σύγχυση σχετικά με το ποιος είναι υπεύθυνος. Για το λόγο αυτό, η Κίνα και η Ρωσία θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο δημόσιας πρότασης τριμερούς συνεργασίας με τις ΗΠΑ για να αντικαταστήσουν τον τριγωνισμό.