 |
| ni19680 / pixabay |
Andrew Korybko - oneworld.press / Παρουσίαση Freepen.gr
Η πρώτη ερμηνεία είναι η επίσημη, αλλά υπάρχουν περισσότερα από αυτό. Το Fox News ανέφερε το Σεπτέμβριο ότι το τελευταίο βιβλίο των Μπομπ Γούντγουορντ και Ρόμπερτ Κόστα, «Κίνδυνος», ανέφερε βοηθούς του προέδρου που αποκάλυψαν ότι προσπάθησαν να στήσουν έναν «τείχος» μεταξύ του Μπάιντεν και των μέσων ενημέρωσης που αποκαλούσαν «cocoon - κουκούλι». Ο σκοπός αυτής της πολιτικής είναι υποτίθεται η αποφυγή ενοχλητικών χονδροειδών σφαλμάτων. Είναι πιθανό ότι ο πρόεδρος έσπασε αυτό το «κουκούλι», ίσως λόγω των κερδοσκοπικών γνωστικών του προκλήσεων, τις δύο τελευταίες φορές που μίλησε για την Ταϊβάν.
Η δεύτερη ερμηνεία είναι πως ο Αμερικανός Πρόεδρος κρύβεται πίσω από την «εύλογη άρνηση» ότι υποτίθεται ότι έκανε κάποιες γκάφες σε αυτό το εξαιρετικά ευαίσθητο θέμα, αλλά πραγματικά προσπαθεί να στείλει ένα μήνυμα στην Κίνα. Η γραμμή σκέψης λέει ότι προσπαθεί να τους πει με όσο πιο άμεσο τρόπο είναι πολιτικά δυνατό, δεδομένου του τεράστιου διακυβεύματος πως οι ΗΠΑ θα υποστηρίξουν πράγματι στρατιωτικά την αδίστακτη κινεζική επαρχία της Ταϊβάν ενάντια στην αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ κυβέρνηση της χώρας, εάν οι δύο καταλήξουν να πολεμήσουν ο ένας τον άλλον.
Υπάρχει και μια τρίτη ερμηνεία που αξίζει επίσης να εξεταστεί, και είναι ότι ο Μπάιντεν χειραγωγείται από μέλη των μέσων ενημέρωσης ώστε να κάνει επικίνδυνες παρατηρήσεις των οποίων ο ίδιος μπορεί να μην καταλάβει τις συνέπειες για να προκαλέσει περαιτέρω εντάσεις με την Κίνα. Το RT ανέφερε πως το βιβλίο που αναφέρθηκε προηγουμένως αποκάλυψε ότι ο Μπάιντεν είπε στον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν πως το αστείο του ότι ο τελευταίος ήταν «δολοφόνος» «δεν ήταν κάτι προμελετημένο... Μου έκαναν μια ερώτηση. Έδωσα μια απάντηση. Ήταν μια συνέντευξη για ένα εντελώς διαφορετικό θέμα».
Με βάση αυτή την πιθανότητα, θα μπορούσε κάλλιστα να συμβεί κάτι παρόμοιο σε σχέση με τα σχόλια του Μπάιντεν για την Ταϊβάν. Ακριβώς όπως ένα μέλος των μέσων ενημέρωσης φέρεται να τον παρέσυρε να πει κάτι που δεν εννοούσε για τον Πρόεδρο Πούτιν, ίσως χειραγωγώντας τις κερδοσκοπικές γνωστικές προκλήσεις του που αναφέρθηκαν προηγουμένως, έτσι και ο ίδιος παράγοντας μπορεί να έπαιζε όταν επρόκειτο για Ταϊβάν. Αυτή η ερμηνεία είναι η πιο ανησυχητική από τις τρεις και υποδηλώνει πως ο πρόεδρος ελέγχεται από άλλους.
Δεν είναι και τόσο μακρινό όσο θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί αρχικά. Μάλιστα, ο Πρόεδρος Πούτιν πρότεινε τόσα πολλά κατά τη διάρκεια συνέντευξης σε ιταλικά μέσα ενημέρωσης τον Μάιο του 2017. Σύμφωνα με τον ίδιο:
«Έχω ήδη μιλήσει με τρεις Προέδρους των ΗΠΑ. Έρχονται και φεύγουν, αλλά η πολιτική παραμένει η ίδια ανά πάσα στιγμή. Ξέρεις γιατί; Λόγω της ισχυρής γραφειοκρατίας. Όταν ένα άτομο εκλέγεται, μπορεί να έχει κάποιες ιδέες. Μετά φτάνουν άνθρωποι με χαρτοφύλακες, καλοντυμένοι, φορώντας σκούρα κοστούμια, όπως τα δικά μου, εκτός από την κόκκινη γραβάτα, αφού φοράνε μαύρα ή σκούρα μπλε. Αυτοί οι άνθρωποι αρχίζουν να εξηγούν πώς γίνονται τα πράγματα. Και αμέσως όλα αλλάζουν. Αυτό συμβαίνει με κάθε διοίκηση».
Ο Πρόεδρος Πούτιν είναι ένας αξιόπιστος ηγέτης που δεν υπερβάλλει ούτε εκτοξεύει ψέματα, επομένως οι παρατηρήσεις του θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη. Στην πραγματικότητα, θα μπορούσαν ακόμη και να παρέχουν τη διορατικότητα που εξηγεί τα προκλητικά σχόλια του Μπάιντεν στην Ταϊβάν.
Υποθέτοντας ότι τα λόγια του Ρώσου ηγέτη είναι αξιόπιστα και δεν υπάρχει λόγος να μην το κάνει, θα μπορούσε να είναι πως ο Μπάιντεν χειραγωγείται από μέλη των μέσων ενημέρωσης που έχουν συμφέροντα που ενεργούν σε συμπαιγνία με αντικινεζικές δυνάμεις στο πλαίσιο του μόνιμου βαθέως κράτους σε επίπεδο στρατιωτικό, πληροφοριών και διπλωματικών υπηρεσιών της χώρας του. Μπορεί να σχεδιάσουν να τον βάλουν περιστασιακά να κάνει γκάφες για την Κίνα που θα μπορούσαν στη συνέχεια να ερμηνευθούν από τη Λαϊκή Δημοκρατία ως λεγόμενο «αποτρεπτικό» για την επανένωσή της με την Ταϊβάν μέσω στρατιωτικών μέσων, εάν το επιβάλλουν οι περιστάσεις.