southfront.org - Παρουσίαση Freepen.gr {Σχόλιο: Προσέξτε τα συμπεράσματα και το γεγονός ότι το άρθρο δεν κάνει καμία αναφορά στην Αίγυπτο ενώ κάνει στο Ισραήλ}
Το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» αναπτύχθηκε από τον ναύαρχο Cem Gürdeniz το 2006 και βελτιώθηκε στο επίπεδο της κρατικής στρατηγικής από τον πρώην διοικητή των τουρκικών ναυτικών δυνάμεων, αντιναύαρχο Cihat Yaycı. Η ουσία του δόγματος είναι πως η υφαλοκρηπίδα και η υδάτινη περιοχή της Τουρκίας έχουν την ίδια σημασία και σημασία για το κράτος με τη γη του. Επομένως, η Τουρκία θα πρέπει να προωθεί τα συμφέροντά της στη θάλασσα, τόσο ενεργά όσο και στη στεριά.
Ο Yaycı πραγματοποίησε μια επιστημονική μελέτη και προσδιόρισε ότι η συνολική έκταση της Γαλάζιας Πατρίδας, συμπεριλαμβανομένης της υφαλοκρηπίδας, της επιφάνειας του νερού και των υδάτων των θαλασσών, είναι 462 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα. Οι περιοχές θαλάσσιας δικαιοδοσίας της Τουρκίας καθορίζονται από τις ακόλουθες αρχές, όπως δήλωσε ο Ναύαρχος Cihat Yaycı:
1) ίδια κεφάλαια (κράτη με αντίθετες ακτές μοιράζονται τις θάλασσες δίκαια),
2) ανωτερότητα της Γεωγραφίας (Με βάση την ηπειρωτική χώρα ως οριοθέτηση σημαίνει ότι τα νησιά που βρίσκονται στην αντίθετη πλευρά της διχοτόμου γραμμής έχουν θαλάσσια εξουσία όσο και τα χωρικά τους ύδατα),
3) αναλογικότητα (Στην οριοθέτηση, σημαίνει ότι η θαλάσσια δικαιοδοσία που θα έχουν τα κράτη είναι ανάλογη με τα παράκτια μήκη τους),
4) το κράτος «Δεν κλείνει» (σημαίνει ότι τα νησιά που βρίσκονται κοντά στις ακτές άλλου κράτους δεν πρέπει να εμποδίζουν αυτή την ακτή από την έξοδο στη θάλασσα).
Χάρη στο δόγμα αυτό, όλες αυτές οι δραστηριότητες από την αλιεία και τη ναυτιλία έως τη ναυτική πολιτική άρχισαν να αποκτούν μια δομημένη και λογική μορφή που να ανταποκρίνεται στα συμφέροντα της χώρας. Επιπλέον, είναι το δόγμα που της επιτρέπει να οικοδομεί επαληθευμένες και ρεαλιστικές σχέσεις με τις χώρες της περιοχής, βασισμένες όχι μόνο σε πολιτιστικές και θρησκευτικές ομοιότητες, όπως ήταν πριν, αλλά και στα πραγματικά συμφέροντα της χώρας.
Αυτό το δόγμα είναι μια ανοιχτή προσπάθεια ανακατανομής της ισορροπίας δυνάμεων στις θαλάσσιες περιοχές που γειτνιάζουν με την Τουρκία. Με τη βοήθεια αυτού του εγγράφου, η Άγκυρα στηρίζει τους ισχυρισμούς της για το ρόλο μιας ισχυρής θαλάσσιας δύναμης. Στόχος της στρατηγικής είναι να επιστρέψει η Τουρκία σε κυρίαρχο ρόλο στη Μεσόγειο και να ενισχυθεί η στρατιωτική και εμπορική ισχύς της χώρας. Η εφαρμογή ενός τόσο φιλόδοξου προγράμματος απαιτεί καλά ανεπτυγμένες ναυτικές δυνάμεις. Είναι αναγκαίο να αναλυθεί η κατάσταση του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού για να κατανοηθεί τι είναι ικανή η Άγκυρα στην εφαρμογή του δόγματος της.
Τουρκικές Ναυτικές Δυνάμεις
Αυτήν την στιγμή, η Τουρκία διαθέτει τα ακόλουθασε υπηρεσία:
ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ
- 4 Atilay (GER Type-209/1200) – ντίζελ-ηλεκτρικά υποβρύχια πολλαπλών χρήσεων γερμανικής παραγωγής. Προβλήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Εισήλθαν στο Τουρκικό Ναυτικό από το 1975 έως το 1989. Ο οπλισμός αποτελείται από οκτώ τορπιλοσωλήνες των 533 mm με πυρομαχικά έως 20 τορπίλες.
- 4 Gür (GER Type-209/1400) – ντίζελ-ηλεκτρικά υποβρύχια. Σε αντίθεση με το Type-209/1200, έχει μεγαλύτερο κυβισμό και αναπτύσσει μεγαλύτερη ταχύτητα. Λιγότερο θορυβώδες από το "Atılay". Ο εξοπλισμός των υποβρυχίων με αντιπλοϊκούς πυραύλους "Harpoon" κατέστησε δυνατή την αύξηση της μαχητικής αποτελεσματικότητας του πλοίου, για να αντισταθμίσει τη χαμηλή αυτονομία και τη χαμηλή υποβρύχια ταχύτητα.
- 4 Preveze (GER Type-209/1400) – υποβρύχια ίδιας κλάσης με το Gür. Αυτά τα υποβρύχια περιμένουν τον εκσυγχρονισμό διαφόρων συστημάτων. Δεν αναφέρεται ακριβώς ποιες αλλαγές θα υποστούν τα υποβρύχια.
Το Τουρκικό Ναυτικό υπέγραψε επίσης συμφωνία με την HDW για την κοινή παραγωγή έξι υποβρυχίων Type 214 με σύστημα πρόωσης ανεξάρτητο από τον αέρα. Αυτά τα υποβρύχια θα κατασκευαστούν από κοινού, αλλά με τη μέγιστη ποσότητα τοπικού εξοπλισμού στο Ναυπηγείο Gölcük Naval. Η Τουρκία προσπαθεί να μειώσει την εξάρτησή της από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους εταίρους του ΝΑΤΟ στην παραγωγή και λειτουργία υποβρυχίων. Η Άγκυρα λαμβάνει πυραύλους, εμπορευματοκιβώτια, δοκιμαστικό και βοηθητικό εξοπλισμό, ανταλλακτικά, τεχνική τεκμηρίωση για αντιπλοϊκούς πυραύλους Harpoon από την Ουάσιγκτον. Το Πεντάγωνο εκπαιδεύει το τουρκικό ναυτικό προσωπικό, παρέχει τεχνική υποστήριξη για την παράδοση πυραύλων AGM-84L και εκτελεί άλλες εργασίες για την υλική υποστήριξη.
Η τουρκική διοίκηση προβλέπει την ταυτόχρονη επιχείρηση 13-14 μονάδων υποβρυχίων ικανών να εξαπολύσουν επίθεση τορπιλών ή πυραύλων στον εχθρό ανά πάσα στιγμή. Ένας τέτοιος αριθμός υποβρυχίων θα επιτρέψει στην Άγκυρα να ελέγξει πλήρως τα Στενά της Μαύρης Θάλασσας και ολόκληρη τη λεκάνη της Μαύρης Θάλασσας, καθώς και να ανταποκριθεί στις προκλήσεις στη Μεσόγειο Θάλασσα.
ΦΡΕΓΑΤΕΣ:
- 4 Barbaros (GER MEKO 200 mod) – φρεγάτες πολλαπλών χρήσεων γερμανικής σχεδίασης. Βρίσκονται στην περιοχή της Κωνσταντινούπολης. Είναι οπλισμένες με αντιπλοϊκούς πυραύλους RGM-84C Harpoon Block 1B, δύο τορπιλοσωλήνες για εκτόξευση τορπιλών Mk 46 LWT, 3 αντιαεροπορικά συγκροτήματα πυροβολικού Sea Zenith, μία εγκατάσταση πυροβολικού Mark 45 των 127 mm. Κατά τον εκσυγχρονισμό από την τουρκική εταιρεία Aselsan, τέθηκαν σε λειτουργία εγκαταστάσεις πλοίων MK 41 για την κάθετη εκτόξευση κατευθυνόμενων βλημάτων RIM-162 ESSM Sea Sparrow PDMS (SAM) και ραντάρ Thales SMART-S Mk2 3D.
- 4 Yavuz (GER MEKO 200TN) – φρεγάτες πολλαπλών χρήσεων. Σε αντίθεση με τις φρεγάτες Barbaros, έχουν μεγάλο εκτόπισμα και είναι εξοπλισμένες με άλλους κινητήρες. Από πλευράς οπλισμού διαθέτουν και εκτοξευτή Mk13 με κατευθυνόμενους πυραύλους RIM-7 Sea Sparrow.
Οι φρεγάτες κλάσης MEKO 200 δεν έχουν σχεδιαστεί για υπεροχή στη θάλασσα. Οι φρεγάτες χρησιμεύουν για αμυντικούς σκοπούς. Επιπλέον, αυτός ο τύπος φρεγατών είναι τεχνικά ξεπερασμένος και χρειάζεται αντικατάσταση.
- 4 Gabya – εκσυγχρονισμένες πρώην αμερικανικές φρεγάτες της κλάσης Oliver Hazard Perry. Οι φρεγάτες μεταφέρθηκαν στο τουρκικό ναυτικό στο πλαίσιο του προγράμματος στρατιωτικής βοήθειας. Ποτέ δε διακρίθηκαν για υψηλά μαχητικά χαρακτηριστικά. Μετά τον εκσυγχρονισμό, η φρεγάτα είναι οπλισμένη με τα εξής: Εκτοξευτής Mk 13 single-boom για πυραύλους Harpoon και SM-1MR, Mk 41 κάθετος εκτοξευτής για εκτόξευση RIM-162 ESSM, σύστημα πυροβολικού OTO Melara 76 mm, ανθυποβρυχιακό σύστημα Mk 32 ( έξι τορπίλες μικρού μεγέθους), ανθυποβρυχιακό ελικόπτερο S-70 Sea Hawk.
ΚΟΡΒΕΤΕΣ:
- 4 Ada – σύγχρονο παράκτιο πλοίο, ένας τύπος κορβετών που αναπτύχθηκε για το τουρκικό ναυτικό. Οι κορβέτες έχουν σχεδιαστεί για να περιπολούν στη θάλασσα και να εκτελούν ανθυποβρυχιακές επιχειρήσεις. Είναι οπλισμένες με αντιπλοϊκούς πυραύλους Harpoon, βάση πυροβολικού 76 mm, πολυβόλο Aselsan STAMP 12,5 mm, τορπιλοσωλήνα MK 32 και ναυτικό αντιαεροπορικό σύστημα πυραύλων MK 49 με πυραύλους RIM-116 SAM. Οι κορβέτες είναι επίσης εξοπλισμένες με συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου και εμπλοκής. Κάθε κορβέτα μπορεί να μεταφέρει 1 ανθυποβρυχιακό ελικόπτερο. Σχεδιάζεται η παραγωγή πολλών ακόμη πλοίων.
- 6 Burak (πρώην FRA d’Estienne d’Orves) – Γαλλικές κορβέτες που κατασκευάστηκαν τη δεκαετία του 1970. Τα πλοία είναι σχεδιασμένα για παράκτια ανθυποβρυχιακή άμυνα και για ωκεάνια συνοδεία. Εξοπλισμένες με δύο εκτοξευτές για ανθυποβρυχιακούς πυραύλους MM38 Exocet AShM, τορπίλες Mk 46 LET, ανθυποβρυχιακές τορπίλες Mk 54 μικρού μεγέθους. Αναμένεται να επιχειρούν αυτές οι κορβέτες μόνο μέχρι το 2028 και να αντικατασταθούν με κορβέτες κλάσης Ada.
ΑΛΛΟΙ ΤΥΠΟΙ ΠΛΟΙΩΝ
- 19 κοπτήρες πυραυλάκατοι. Τα περισσότερα από τα σκάφη κατασκευάστηκαν το 1980-1990. Όλα τα σκάφη φέρουν εκτοξευτές πυραύλων Harpoon και εκτοξευτές πυροβολικού 76 mm.
- 16 περιπολικά πλοία Τούζλα τουρκικής παραγωγής
- 5 Engin (FRA Circe) и 6 Aydin ναρκαλιευτικά
- 4 ναρκαλιευτικά Seydi (American Adjutant)
- 2 Bayraktar – μεγάλα αποβατικά τουρκικής κατασκευής L 402 Bayraktar. Τα πλοία έχουν συνολικό εκτόπισμα 7254 τόνους. Δύο ακόμη πλοία αυτού του έργου έχουν παραγγελθεί.
- 1 αποβατικό αρμάτων μάχης Osman Gazi με εκτόπισμα 3700 τόνων.
- 2 αποβατικά άρματα μάχης τύπου Sarucabey εκτοπίσματος 2.600 τόνων.
Αυτή τη στιγμή, το αποβατικό Anadolu είναι υπό κατασκευή. Το πλοίο έχει εκτόπισμα 27,5 χιλιάδες τόνους. Αρχικά, το πλοίο προοριζόταν για αεροπλανοφόρο με 12 αεροσκάφη F-35B. Λόγω της αποχώρησης της Τουρκίας από το πρόγραμμα F-35, αναμένεται ότι το πλοίο θα σχεδιαστεί για να μεταφέρει ελικόπτερα και επιθετικά UAV. Επίσης, η Τουρκία έχει προχωρήσει στην ανάπτυξη του δικού της αντιτορπιλικού κλάσης TF-2000. Το TF-2000 είναι ένα αντιτορπιλικό αεράμυνας που αυτή τη στιγμή αναπτύσσεται από το Τουρκικό Ναυτικό Ινστιτούτο. Η κλάση αυτή θα παρέχει προστασία έναντι αεροπορικής απειλής, καθώς και λειτουργίες αποστολής υποστήριξης όπως διοίκηση, έλεγχος και επικοινωνίες, αναγνώριση, έγκαιρη προειδοποίηση, πόλεμος επιφανείας, ανθυποβρυχιακός πόλεμος και ηλεκτρονικός πόλεμος.
Η Τουρκία διαθέτει ισχυρό ναυτικό σε περιφερειακή κλίμακα. Βραχυπρόθεσμα, αυτά τα πλοία είναι αρκετά για να προβάλλουν τη δύναμή τους στα νερά. Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι κανείς στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας δεν ασκεί πίεση στην Τουρκία, όλη η κύρια δύναμη κατευθύνεται στην περιοχή της Μεσογείου. Σε αυτήν την περιοχή η Τουρκία έχει ξεκινήσει τη συστηματική εφαρμογή της «Γαλάζιας Πατρίδας».
Εφαρμογή του δόγματος «Γαλάζια Πατρίδα»
Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του δόγματος για τη Μεσόγειο συνδέεται με το σύμπλεγμα προβλημάτων που έχει αντιμετωπίσει η Άγκυρα στην περιοχή:
– Κυπριακό πρόβλημα και θέματα ασφάλειας.
– συγκρούσεις με περιφερειακούς παίκτες (Ελλάδα, Ισραήλ).
– Η απομόνωση της Τουρκίας στην περιοχή (η Τουρκία δεν συμμετέχει ούτε στο έργο του αγωγού της Ανατολικής Μεσογείου ούτε στις δραστηριότητες του Φόρουμ για το φυσικό αέριο της Ανατολικής Μεσογείου)·
– τον πλούτο των ενεργειακών πόρων της υφαλοκρηπίδας της Μεσογείου.
Το πρώτο βήμα για την εφαρμογή του δόγματος ήταν η υπογραφή Μνημονίου για την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών στη Μεσόγειο Θάλασσα μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης. Ως αποτέλεσμα αυτής της συμφωνίας, τα ελληνικά νησιά στερήθηκαν το δικαίωμα στην υφαλοκρηπίδα και την αποκλειστική οικονομική ζώνη. Λίγο αργότερα, τουρκικά σκάφη εστάλησαν στις αμφισβητούμενες περιοχές για να πραγματοποιήσουν σεισμικές έρευνες. Λόγω απειλών από την Ελλάδα, καθώς και για επίδειξη ισχύος, κάθε σεισμικό σκάφος συνοδεύεται από πολεμικά πλοία.
Την ίδια περίοδο, η Τουρκία πραγματοποίησε τις μεγαλύτερες ναυτικές ασκήσεις στην ιστορία της χώρας. Οι ασκήσεις διεξήχθησαν σε τρεις θάλασσες ταυτόχρονα: τη Μαύρη, το Αιγαίο και τη Μεσόγειο. Στις ασκήσεις συμμετείχε ολόκληρη η ναυτική και αεροπορική δύναμη της χώρας. Ο συμβολισμός του ονόματος και η κλίμακα της άσκησης κατέδειξαν ξεκάθαρα την ετοιμότητα της Τουρκίας να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της στην περιοχή με σκληρές μεθόδους.
Συμπεράσματα
Οι ενέργειες της Τουρκίας για την εφαρμογή του δόγματος της «Γαλάζιας Πατρίδας» είναι σκληρές και επεκτατικές. Η Τουρκία προέρχεται από την κατανόηση ότι κανείς δε θα τολμήσει να ανοίξει σύγκρουση μαζί της, επομένως συμπεριφέρεται έτσι στην περιοχή. Μεσοπρόθεσμα, τα περισσότερα πλοία θα καταστούν τεχνικά ξεπερασμένα και δεν θα είναι σε θέση να προσφέρουν στην αμυντική ικανότητα της χώρας. Στο πλαίσιο της κρίσης στις σχέσεις με τις δυτικές χώρες και της οικονομικής κρίσης στη χώρα, η Τουρκία δεν έχει καμία ευκαιρία να αγοράσει νέα πλοία. Η κατασκευή των δικών της πλοίων είναι επίσης αδύνατη, η Άγκυρα δεν έχει τεχνική βάση για αυτό.
Με βάση αυτό, μπορεί να υποτεθεί ότι οι ενέργειες της Τουρκίας δεν αποσκοπούν στη διασφάλιση της βάσης πόρων της χώρας. Ο «πόλεμος του φυσικού αερίου» είναι απλώς μια κάλυψη για πραγματικούς σκοπούς. Η παραγωγή αερίου από το μεσογειακό ράφι είναι προς το παρόν ασύμφορη και δεν θα φέρει κανένα μέρισμα στην Τουρκία. Επιπλέον, η Τουρκία δεν έχει την τεχνολογία για την εξόρυξη υπεράκτιου φυσικού αερίου σε τόσο δύσκολες συνθήκες. Οι επιθετικές ενέργειες της Τουρκίας στοχεύουν κυρίως στο να σταματήσουν όλα τα οικονομικά έργα στα οποία δεν εμπλέκεται η Τουρκία. Η Άγκυρα δημιουργεί συνθήκες υπό τις οποίες κανένα ζήτημα στην περιοχή δε θα επιλυθεί χωρίς αυτήν.
Η Τουρκία έχει χάσει την ικανότητα να λύνει όλα τα προβλήματα μόνη της. Δεδομένης της δύσκολης κατάστασης στο θέμα της ανανέωσης των εξοπλισμών, θα πρέπει να περιμένουμε να ενταθούν οι ενέργειες της Τουρκίας στον χώρο της «Γαλάζιας Πατρίδας». Η Άγκυρα θα πάει all-in για να πάρει την πιο πλεονεκτική θέση ενώ έχει την ευκαιρία να το κάνει. Δεν υπάρχουν κράτη μεταξύ των περιφερειακών παραγόντων που θα ανταποκρινόταν στην πρόκληση από την Τουρκία. Βλέπουμε την αναδυόμενη συμμαχία Ελλάδας και Γαλλίας, αλλά μέχρι στιγμής δεν ξεπερνά τα λόγια.
