Sonja van den Ende - oneworld.press / Παρουσίαση Freepen.gr
Εξαρτάται πώς το βλέπετε, η κυβέρνηση του Λιβάνου έχει απογοητεύσει τους πολίτες της από το τέλος του εμφυλίου πολέμου το 1990. Η Δύση δίχασε το πολιτικό τους σύστημα και μέχρι σήμερα υπάρχει εξωπραγματικός διαχωρισμός, οπότε τελικά η χώρα κατέρρευσε ολοσχερώς όταν συνέβη η έκρηξη στη Βηρυτό. Η Χεζμπολάχ και η AMAL ήταν το μόνο προπύργιο για τους ανθρώπους, δίνοντάς τους δωρεάν εκπαίδευση και οικονομική βοήθεια, επίσης οι Χριστιανοί μιλούν καλά γι' αυτούς, ξέρουν ότι τα Χεζμπολάχ και AMAL είναι αυτοί που θα βοηθήσουν τους άπορους και τους φτωχούς.
«Στις 4 Αυγούστου 2020, μια μεγάλη ποσότητα νιτρικού αμμωνίου που είχε αποθηκευτεί στο λιμάνι της Βηρυτού, την πρωτεύουσα του Λιβάνου, εξερράγη, προκαλώντας τουλάχιστον 218 θανάτους, 7.000 τραυματισμούς και υλικές ζημιές 15 δισεκατομμυρίων δολαρίων, αφήνοντας περίπου 300.000 ανθρώπους άστεγους. Ένα φορτίο 2.750 τόνων της ουσίας (που ισοδυναμεί με περίπου 1,1 κιλοτόνους TNT) είχε αποθηκευτεί σε μια αποθήκη χωρίς την κατάλληλη ασφάλεια».
Το ερώτημα τώρα είναι ποιος ήταν υπεύθυνος για την αποθήκευση μιας τόσο μεγάλης ποσότητας σε μια πυκνοκατοικημένη περιοχή; Φυσικά οι άνθρωποι κατηγορούν τους υπεύθυνους για τη διαχείριση του λιμανιού, αλλά τελικά η κυβέρνηση του Λιβάνου είναι υπεύθυνη και ποια ήταν η εμπλοκή των ΗΠΑ και των δυτικών συμμάχων τους; Ο σημερινός δικαστής της υπόθεσης και αρκετοί βουλευτές του Λιβάνου θέλουν να κατηγορήσουν τον τελευταίο πρωθυπουργό Χασάν Ντιάμπ, ο οποίος ήταν ανέλαβε το 2020 και ενημερώθηκε μόλις τέσσερις ημέρες πριν από το ατύχημα από τις λιμενικές αρχές, αλλά οι κυβερνήσεις πριν από αυτόν, όπως ο πρωθυπουργός Saad Hariri (γιος του δολοφονηθέντος Rafic Harriri) ήταν στην εξουσία για δεκατρία χρόνια και γνώριζε πολύ καλά για το θανατηφόρο φορτίο στο λιμάνι της Βηρυτού. Μάλιστα, πολλοί από τους πρωθυπουργούς του Λιβάνου τα τελευταία 15 χρόνια γνώριζαν μέσα από πολλές προειδοποιήσεις των λιμενικών για το θανατηφόρο φορτίο, προειδοποιήθηκαν από αυτούς, έλαβαν καταγγελίες και επιστολές, αλλά ποτέ δεν έκαναν τίποτα για να απαλλαγούν από το επικίνδυνο φορτίο ή έστω να προσπαθήσουν να το κάνουν.
Σύμφωνα με τους ηγέτες της Χεζμπολάχ και του Κινήματος AMAL, αλλά και τη γνώμη πολλών Λιβανέζων στους δρόμους, σύμφωνα με τις πηγές μου, το τελευταίο περιστατικό και η δολοφονία τουλάχιστον έξι ανθρώπων ήταν μια προσπάθεια αποσταθεροποίησης και πάλι του Λιβάνου, ορισμένα στοιχεία όπως ο Samir Gaegea, ο οποίος εξέτισε μια μακρά ποινή φυλάκισης και τώρα επιχειρεί σε συνεργασία με τα υποστηριζόμενα από τη Δύση πολιτικά κόμματα και το βαθύ κράτος ένα πραξικόπημα. Ο Samir Gaegea, ένας χριστιανός Μαρωνίτης, είναι ένας διαβόητος εγκληματίας πολέμου, υπεύθυνος για το θάνατο χιλιάδων Παλαιστινίων και Λιβανέζων κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, έχει ξαναμπεί στο προσκήνιο του Λιβάνου, έτοιμος να ξεκινήσει έναν άλλο εμφύλιο πόλεμο στην προσπάθειά του για την εξουσία. Γνωρίζουμε πολύ καλά πως η Δύση και οι ΗΠΑ είναι οι κύριοι των έγχρωμων επαναστάσεων σε όλο τον κόσμο, που συνήθως καταλήγουν σε πόλεμο, αναταραχή και δολοφονίες εκατομμυρίων ανθρώπων. Έτσι αυτός ο εγκληματίας πολέμου Samir Geagea επιχείρησε ένα άλλο πραξικόπημα, αφού πήρε την υποστήριξη και την ενίσχυση της σκληροπυρηνικής και εγκληματία πολέμου Victoria Nuland των ΗΠΑ,, η οποία έτυχε να επισκεφθεί τον Λίβανο λίγες μέρες πριν από την απόπειρα πραξικοπήματος και μίλησε με μέλη του ακροδεξιού πολιτικού κόμματος που ονομάζεται Λιβανέζικες Δυνάμεις (LF) του οποίου ο Samir Geagea είναι ηγέτης.
Αυτό το έχουμε δει τα τελευταία τριάντα χρόνια ή ίσως και περισσότερα σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο, η τελευταία απόπειρα πραξικοπήματος που πέτυχε ήταν στην Ουκρανία, όπου η Victoria Nuland ανέφερε σε μαγνητοφωνημένη τηλεφωνική κλήση F***k the EU. Οι Λιβανέζοι βίωσαν δυσκολίες εδώ και πολλά χρόνια και σίγουρα δε θέλουν εμφύλιο πόλεμο, θέλουν ευημερία και να ξεπεράσουν τις θρησκευτικές διαφορές τους, που δεν υπήρχαν ποτέ (όπως στη Συρία) πριν η Δύση καταστρέψει τις κοινωνίες τους και σκορπίσει το δηλητήριο του πολέμου και την καταστροφή, μέσω του μεγαλύτερου πλεονεκτήματος του, του σιωνιστικού κράτους του Ισραήλ, όχι του εβραϊκού λαού, αλλά της κυβέρνησής του, όπου στρατός και βαθύ κράτος, όπως σε πολλές δυτικές χώρες, είναι ο μεγαλύτερος καταπιεστής της περιοχής, καταπιέζοντας ακόμη και τον λαό του με το αυστηρό πολιτικοποιημένο καθεστώς covid. Πριν επισκεφθεί το Λίβανο, η Victoria Nuland επισκέφτηκε τη Ρωσία, πιθανότατα για να μιλήσει με τη λεγόμενη αντιπολίτευση γύρω από τον Navalny. Πάντα όταν η Victoria επισκέπτεται, θα ακολουθήσουν προβλήματα. Είναι μέρος της κυβέρνησης Μπάιντεν και υπηρετεί ως υφυπουργός Εξωτερικών για Πολιτικές Υποθέσεις, την τέταρτη θέση στην κυβέρνηση των ΗΠΑ.
Ο Samir Geagea είναι σιωνιστικό asset και πλήρωσε επίσης την ισραηλινή διαβόητη Μυστική Υπηρεσία Μοσάντ. Αυτός και η Μοσάντ προσπαθούσαν να κατηγορήσουν τη Χεζμπολάχ, ως μέρος του μέχρι τώρα, υβριδικού πολέμου, μεταξύ Ισραήλ και Ιράν, σύμφωνα με τον Μπενιαμίν Νετανιάχου.
Αργά τον Σεπτέμβριο του 2020, όλη η προσοχή στον Λίβανο στράφηκε ξαφνικά στην αποθήκη, αυτή που εξερράγη στη Βηρυτό, στο λιμάνι της Τζάνα, όπου ο Νετανιάχου ισχυρίστηκε ότι η Χεζμπολάχ διατηρούσε εργοστάσιο πυραύλων. Σε απάντηση, ο Γενικός Γραμματέας της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα, κάλεσε τους δημοσιογράφους να περιηγηθούν στην αποθήκη στο Τζάνα και οι δημοσιογράφοι μπόρεσαν να μπουν και να κάνουν μια ξενάγηση. Δεν υπήρχε εργοστάσιο πυραύλων αλλά το Νοέμβριο του 2020, διάφοροι λιβανέζοι ειδησεογραφικοί ιστότοποι ανέφεραν εικόνες και βίντεο που ελήφθησαν από τη συγκεκριμένη αποθήκη, δείχνοντας ότι υπήρχε αποθηκευμένο νιτρικό αμμώνιο. Το οποίο ήταν δημοσίως γνωστό και φυσικά η κυβέρνηση του Λιβάνου ήταν υπεύθυνη για την αποθήκευση του εξαιρετικά επικίνδυνου νιτρικού αμμωνίου που είδε εκρήξεις που είχαν ομοιότητες με μια μικρή ατομική βόμβα.
Ο Λιβανέζος ζει σε τρομερές συνθήκες αυτή τη στιγμή, υπάρχουν ομοιότητες με τον συριακό λαό, αλλά ακόμη και η Συρία τον τροφοδοτούσε με ηλεκτρισμό, τόσο κακή είναι η κατάσταση. Πρόσφατα, το πετρέλαιο και η κηροζίνη έφτασαν στο λιμάνι του Μπανίγιας στη Συρία, από το Ιράν που έχει πληγεί από τις κυρώσεις μέχρι τον Λίβανο. Η Δύση εξακολουθεί να επιβάλλει κυρώσεις σε πολλές χώρες της Μέσης Ανατολής, μια άλλη μορφή πολέμου.