Του Ζαχαρία Μυτιληνιού
Σας έγραφα λοιπόν μια μέρα (8-10-2021) μετά τις υπογραφές για τις "ΕΠΙΚΛΗΣΕΙΣ" και το πόσο σημαντικές είναι:
Η επίκληση και το πρόβλημα της ελληνογαλλικής συμφωνίας.
Η σημασία στα νομικά κείμενα των διεθνών συμβάσεων
Όλες οι πράξεις τις οποίες κάνει η διοίκηση είτε αυτές αφορούν το υψηλότερο της επίπεδο δηλαδή την προεδρία της δημοκρατίας είτε το χαμηλότερο της το οποίο αποτελεί το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων της χώρας ξεκινούν από ένα κοινό χαρακτηριστικό, την επίκληση.
Στην αρχή κάθε κειμένου το δημόσιο οφείλει να επικαλείται τους νόμους κάτω από τους οποίους περιορίζεται και ταυτόχρονα στηρίζεται το κείμενο το οποίο ακολουθεί.
Εν προκειμένω στη συμφωνία μεταξύ Ελλάδος και Γαλλίας στο άρθρο 1 αποδέχονται και επικαλούνται η Ελληνική Δημοκρατία και η γαλλική Δημοκρατία ότι η συμφωνία την οποία υπογράφουν βρίσκεται μέσα στα αυστηρά πλαίσια διεθνών συμβάσεων τις οποίες έχουν υπογράψει και βρίσκονται σε πλήρη ισχύ.
Στο άρθρο 1 λοιπόν γίνεται επίκληση πολύ σημαντικών συμφωνιών της ίδρυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης,του ΝΑΤΟ και νομικά αυτό σημαίνει ότι σε καμία περίπτωση η συμφωνία αυτή Δεν μπορεί να υπερβαίνει ούτε να υποκαθιστά αυτά τα οποία επικαλείται.
Εδώ λοιπόν τίθεται το ερώτημα τι θα συμβεί αν η Γαλλία η Ελλάδα (με την Ελλάδα να έχει και το μεγαλύτερο πρόβλημα αλλά και τις περισσότερες πιθανότητες) δεχτούν επίθεση από κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή του ΝΑΤΟ;;;
Διαβάζοντας επίσης το άρθρο 1 διαπιστώνουμε άλλο ένα θεματάκι. Γίνεται επίκληση και των δύο συμφωνιών τις οποίες έχει υπογράψει ο Αλέξης Τσίπρας το 2015 και το 2016 αντίστοιχα... Αλήθεια ο Αλέξης Τσίπρας για ποιο λόγο καταψήφισε, αφού οι συμφωνίες τις οποίες υπέγραψε ουσιαστικά άνοιξαν την πόρτα και έστρωσαν το χαλί για τη σημερινή συμφωνία;;;
Επίσης για να αποδώσουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, το γεγονός ότι η ΑΟΖ και η υπεράσπιση της δεν υπάγεται στη συμφωνία το ΕΠΕΣΗΜΑΝΕ πολύ Σωστά και ο ΣΥΡΙΖΑ και ας έπεσαν κάποιοι του ειδικού τύπου και των πατριωτικών ομάδων να τον καταπιούν. Ανεξάρτητα των λόγων που τον οδήγησαν η τοποθέτηση ήταν καταρχήν σωστή.
Τώρα η συμφωνία δεν παύει να είναι μια εξαιρετική συμφωνία (προσοχή στις λέξεις, άλλο εξαιρετική και άλλο άριστη) πρωτοφανής μάλιστα για τα ευρωπαϊκά αλλά και για τα Νατοϊκά ιστορικά. Η συμφωνία αποτελεί μέρος της σύγχρονης ιστορίας μας και το μεγαλύτερος της όφελος είναι ότι έχει προκαλέσει απίστευτους κλυδωνισμούς στο εσωτερικό της Τουρκίας. Αυτό από μόνο του είναι τεράστιο όφελος.
Κλείνω σημειώνοντας το πιο σημαντικό κατ΄εμέ. Ένα εκατομμύριο συμφωνίες να έχεις υπογράψει τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από την βούληση να την εφαρμόσουν τα μέρη. Συνεπώς το αν θα γίνει αν κάτι γίνει θα κριθεί εκείνη την ώρα. Αλίμονο ένα κράτος εάν περιμένει να σωθεί από άλλους.