Andrew Korybko - oneworld.press / Παρουσίαση Freepen.gr
Η ψευδής πληροφορία που διαδίδεται από τις ΗΠΑ, σύμφωνα με την οποία η Ρωσία φέρεται να οπλοποιεί τις εξαγωγές ενέργειας της στην Ευρώπη, πάγωσε αφού η Ευρασιατική Μεγάλη Δύναμη υποσχέθηκε ότι θα διασώσει τους γείτονές της για να τους βοηθήσει να επιβιώσουν από την τρέχουσα ενεργειακή κρίση. Στην πραγματικότητα, παρά το γεγονός πως προηγουμένως φοβούνταν για τον αγωγό Nord Stream II που τελικά ολοκληρώθηκε, οι ίδιες οι ΗΠΑ εισήγαγαν περισσότερο πετρέλαιο από τη Ρωσία από ποτέ στο σημείο που το Bloomberg (το οποίο δεν μπορεί αξιόπιστα να θεωρηθεί ως ένα φιλικό μέσο προς τη Ρωσία, πόσο μάλλον πως εκτοξεύει τη λεγόμενη «φιλορωσική προπαγάνδα») αναγκάστηκε να αναφέρει τον Αύγουστο ότι «η Ρωσία κατέχει την 2η θέση μεταξύ των ξένων προμηθευτών πετρελαίου στις ΗΠΑ». Αυτό το εκπληκτικό γεγονός επιβεβαιώνεται από τα στατιστικά στοιχεία της αμερικανικής διοίκησης ενεργειακών πληροφοριών από την επίσημη ιστοσελίδα τους.
Η απερχόμενη Γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ, η οποία θεωρείται ως η πιο ισχυρή και επιδραστική δύναμη στην ΕΕ, είπε πως η Ρωσία εκπληρώνει όλα τα συμβόλαιά της και δεν ευθύνεται για την ενεργειακή κρίση του μπλοκ. Ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν απέδωσε νωρίτερα την αύξηση του ενεργειακού κόστους σε μια υστερία και χάος στην αγορά που προκλήθηκε από ανακριβείς εικασίες και την κακή διαχείριση των μεταβάσεων απομάκρυνσης από τον άνθρακα πολλών χωρών. Είπε επίσης ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έκανε ένα λάθος μεταβαίνοντας από μακροπρόθεσμες συμβάσεις φυσικού αερίου σε συναλλαγές επί τόπου.
Ο Ρώσος ηγέτης επιβεβαίωσε στη συνέχεια πως η Gazprom δεν αρνήθηκε ποτέ να αυξήσει τις προμήθειες φυσικού αερίου όταν υπήρχαν αιτήματα και έδωσε εντολή στον Υπουργό Ενέργειας να διασφαλίσει τη διατήρηση της διαμετακόμισης μέσω της Ουκρανίας. Όλες αυτές οι εξελίξεις αποδεικνύουν ότι η Ρωσία είναι ο πιο αξιόπιστος ενεργειακός εταίρος της ΕΕ.
Ο πρόσφατα ολοκληρωμένος αγωγός φυσικού αερίου Nord Stream II και ο προηγουμένως ολοκληρωμένος Turkish Stream θα συμβάλουν σημαντικά στην ενεργειακή ασφάλεια του μπλοκ, ιδίως όσον αφορά τη βοήθεια του να επιβιώσει από τη συνεχιζόμενη κρίση. Η αντίθεση των ΗΠΑ και στα δύο έργα ήταν αυτοεξυπηρετούμενη και σκόπευε να πιέσει τους εταίρους της να βασιστούν στις πολύ ακριβότερες και συγκριτικά λιγότερο αξιόπιστες εξαγωγές LNG.
Όλος ο κόσμος βλέπει τώρα πως θα ήταν αντιπαραγωγικό αν η ΕΕ συμμορφωνόταν πλήρως με την Αμερική όπως ήθελε η προστάτης της. Ευτυχώς, εξακολουθούν να υπάρχουν ορισμένοι σύμμαχοι των ΗΠΑ, οι οποίοι διατηρούν μια εμφάνιση στρατηγικής κυριαρχίας και κατάλαβαν τη σοφία στην επέκταση των ενεργειακών δεσμών με τη Ρωσία, παρά τις αμερικανικές πιέσεις να τους περιορίσουν.
Όλα αυτά αποδεικνύουν αρκετά σημαντικά σημεία.
Πρώτον, είναι οι ΗΠΑ που είναι ένας αναξιόπιστος εταίρος για την Ευρώπη από κάθε άποψη, όχι η Ρωσία. Η Ευρασιατική Μεγάλη Δύναμη σπεύδει να σώσει τους γείτονές της, αλλά αυτό δε θα ήταν δυνατό εάν οι εταίροι της συμμορφώνονταν πλήρως με την πίεση των ΗΠΑ να περιορίσουν και τελικά να διακόψουν τους ενεργειακούς δεσμούς με τη Μόσχα.
Εκεί βρίσκεται το δεύτερο σημείο, δηλαδή πως οι ΗΠΑ ήταν αυτές που προσπάθησαν να οπλοποιήσουν τις εξαγωγές ενέργειας με πολιτικά ρωσοφοβικά προσχήματα, προκειμένου να εξαρτήσουν την ΕΕ από τις δαπανηρότερες και λιγότερο αξιόπιστες εξαγωγές LNG.
Το τρίτο σημείο είναι ότι οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν ψευδείς αφηγήσεις πολέμου πληροφοριών για να επιδιώξουν αυτό το κακό τέλος, γεγονός που θα μειώσει περαιτέρω την αξιοπιστία τους στα μάτια του ευρωπαϊκού κοινού εκ των υστέρων.
Προχωρώντας, το ίδιο ευρωπαϊκό κοινό θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι οι ρωσοφοβικές πολιτικά πεποιθήσεις που ορισμένα από αυτές δυστυχώς υποστηρίζουν ήταν το αποτέλεσμα της εκστρατείας πολέμου των ΗΠΑ εναντίον τους. Μακριά από την οπλοποίηση της ενέργειας για να αφήσει την Ευρώπη να παγώσει από την υποτιθέμενη γεωπολιτική κακία, η Ρωσία χρησιμοποίησε τις εξαγωγές ενέργειας κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου κρίσης ως εργαλείο για την επιδιόρθωση των διμερών σχέσεων και τη βελτίωση της αντίληψης του κοινού των εταίρων της.
Συνεπώς, η αμερικανική και η ρωσική προσέγγιση στη λεγόμενη «ενεργειακή διπλωματία» δεν θα μπορούσε να είναι πιο διαφορετική, αφού η πρώτη θεωρεί αυτά τα μέσα ως όπλο προς την κατεύθυνση της κυριαρχίας στους «εταίρους» της, ενώ οι δεύτεροι τα βλέπουν ως ευκαιρία βελτίωσης των σχέσεων, αντιλήψεις και βιοτικό επίπεδο.