southfront.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Ο Ρώσος υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου σχολίασε τα όνειρα της Γερμανίδας ομολόγου του για έναν νέο πόλεμο, λέγοντας συγκεκριμένα ότι «πρέπει να θυμόμαστε πώς τελειώνει η έλξη των δυνάμεων στα σύνορα της Ρωσίας». Πολύ δίκαιο σχόλιο για τη χώρα που ξεκίνησε τους δύο παγκόσμιους πολέμους. Ο διευθυντής της Ρωσικής Υπηρεσίας Εξωτερικών Πληροφοριών Σεργκέι Ναρίσκιν μίλησε επίσης για τα επιθετικά στρατιωτικά σχέδια των δυτικών εταίρων και επεσήμανε τη ματαιότητα των προσπαθειών κατάληψης ρωσικού εδάφους.
Πριν από αυτό, η Ρωσία αποφάσισε να αναστείλει τις εργασίες της μόνιμης αποστολής της στο ΝΑΤΟ από την 1η Νοεμβρίου ως απάντηση στην απόφαση να ανακαλέσει τη διαπίστευση οκτώ μελών της αποστολής. Το Γραφείο Πληροφοριών του ΝΑΤΟ στη Βελγική Πρεσβεία και η Στρατιωτική Αποστολή Συνδέσμου στη Μόσχα έκλεισαν επίσης. Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ μίλησε για αυτό το θέμα, λέγοντας πως «οι σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ δεν μπορούν να χαρακτηριστούν καταστροφικές, γιατί απλώς δεν υπάρχουν». Το κλείσιμο των διπλωματικών αποστολών είναι από μόνο του ένα ανησυχητικό μήνυμα όσον αφορά τη στρατιωτική ασφάλεια, αλλά είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
Όπως μπορούμε να δούμε, οι Ρώσοι πολιτικοί έχουν γίνει πιο ενεργοί εκφράζοντας τις απόψεις τους για τις προοπτικές στρατιωτικών συγκρούσεων με τη Δύση, πράγμα που σημαίνει πως αυτό το θέμα εξετάζεται ήδη διεξοδικά από τις ρωσικές ελίτ και αναλαμβάνουν τον κίνδυνο στρατιωτικών συγκρούσεων κοντά στα σύνορά τους σοβαρά. Συνεχίζοντας αυτό το θέμα, είναι απαραίτητο να αναφέρουμε ένα πρόσφατο άρθρο του πρώην Ρώσου Προέδρου και νυν Αντιπροέδρου του Συμβουλίου Ασφαλείας Ντμίτρι Μεντβέντεφ για την Ουκρανία. Σε αυτό το άρθρο θεώρησε την τρέχουσα κυβέρνηση της Ουκρανίας ως εντελώς απροετοίμαστη για διαπραγματεύσεις και δεν εξέτασε καμία προοπτική ειρηνικής συνεργασίας είτε με τις ουκρανικές πολιτικές ελίτ είτε με τους ευρωατλαντικούς διαχειριστές τους.
Μπορούμε επίσης να θυμηθούμε τα λόγια του υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ Lloyd Austin για εγγυήσεις στρατιωτικής βοήθειας στο Κίεβο σε περίπτωση επίθεσης από τη Ρωσία και το βρετανικό σχέδιο στρατιωτικής-υλικής βοήθειας με τη μορφή προμηθειών πυραύλων Brimstone και κοινής κατασκευής πολεμικών πλοίων. Αυτές οι πολιτικές χειρονομίες καταδεικνύουν πως οι αγγλοσαξονικές ελίτ είναι εξίσου έτοιμες για μια κλιμάκωση της σύγκρουσης με τη Ρωσία και έχουν επιλέξει το έδαφος της Ουκρανίας ως σημείο εφαρμογής βίας.
Η κατάσταση στην Ανατολική Ευρώπη φαίνεται όντως κατάλληλη για μια κλιμάκωση της στρατιωτικής κατάστασης στο ανατολικό τμήμα. Η πανδημία του κορωνοϊού, λόγω των χαμηλών ποσοστών εμβολιασμού, σπάει και πάλι ρεκόρ νοσηρότητας και θνησιμότητας και επιβάλλεται για άλλη μια φορά lockdown στη Ρωσία, κάτι που σημαίνει πρόσθετη ζημιά στις επιχειρήσεις και την ευημερία των πολιτών. Στην Ευρώπη, η κατάσταση δεν μπορεί να θεωρηθεί καλύτερη σε σύγκριση με τη Ρωσία, λόγω της αναδυόμενης ενεργειακής κρίσης και των διαταραχών του εφοδιασμού με φυσικό αέριο, με τον κίνδυνο ενός κρύου χειμώνα. Οι οικονομίες της ΕΕ φέρουν επίσης ένα βαρύ φορτίο με τη μορφή του κόστους της οικοδόμησης μιας πράσινης οικονομίας, και δεν το αντιμετωπίζουν όλοι.
Η πίεση στη Ρωσία από τη Δύση μέσω της Ουκρανίας είναι μια εξαιρετικά βολική θέση, διότι στα νότια σύνορά της, δηλαδή στον Καύκασο και την Κεντρική Ασία, πρέπει ήδη να αποσπαστεί η προσοχή της από διαδικασίες αποσταθεροποίησης που δημιουργεί η Τουρκία ως μέρος της επεκτατικής της πολιτικής στην Ευρασία. Επιπλέον, η περίπτωση της πτώσης του παλαιού καθεστώτος στο Αφγανιστάν και η άνοδος στην εξουσία της κυβέρνησης των Ταλιμπάν, που επίσης δεν είναι πρόβλημα μιας συγκεκριμένης χώρας, αλλά φαίνεται να είναι ένα ισχυρό μήνυμα για όλους τους κατοίκους της Κεντρικής Ασίας που υποφέρουν από χαμηλό βιοτικό επίπεδο, άγνοια και αφερέγγυες και διεφθαρμένες τοπικές ελίτ. Κατά μια πολύ περίεργη σύμπτωση, δημιουργούνται εστίες έντασης γύρω από τα σύνορα της Ρωσίας. Ή σχεδιάστηκε η δημιουργία αυτών των εστιών ως μέρος της στρατηγικής κάποιου άλλου;
Μιλώντας για τους Κεντρικούς Ασιάτες, υπάρχει μια άλλη σημαντική ρωσική εσωτερική πολιτική που σχετίζεται με αυτούς. Η χώρα φιλοξενεί έναν τεράστιο αριθμό νόμιμων και παράνομων μεταναστών από το Τατζικιστάν, το Ουζμπεκιστάν και το Κιργιστάν, οι οποίοι καταλαμβάνουν σχεδόν εξ ολοκλήρου ορισμένους τομείς ανειδίκευτης εργασίας, όπως η στέγαση και οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας. Και επίσης διαπράττουν σημαντικό μέρος των ποινικών αδικημάτων σε μεγάλες πόλεις, κλοπές και βιασμούς σε τακτική βάση. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, κατά το πρώτο lockdown στη Μόσχα το 2020, όταν οι περισσότεροι μετανάστες από την Κεντρική Ασία επέστρεψαν στα σπίτια τους, ο αριθμός των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν στη Μόσχα μειώθηκε κατά 75%.
Παρά μια τόσο προφανή απειλή για τους πολίτες της, η κυβέρνηση αμνήστευσε πρόσφατα 300.000 μετανάστες που είχαν προηγουμένως απελαθεί για εγκλήματα, μη μπορώντας διαφορετικά να αναπληρώσει την έλλειψη φθηνού εργατικού δυναμικού. Φυσικά, εάν η εσωτερική κατάσταση επιδεινωθεί, είτε λόγω στρατιωτικής σύγκρουσης, οικονομικής κρίσης ή άλλων λόγων, οι μετανάστες θα γίνουν ένας άλλος αποσταθεροποιητικός παράγοντας, επιδεινώνοντας δραματικά την κατάσταση της εγκληματικότητας.
Ο ερχόμενος χειμώνας θα είναι μια σοβαρή δοκιμασία για πρωτοβουλίες ειρηνευτικής συνεργασίας λόγω των αντικειμενικών συνθηκών που περιγράφονται παραπάνω, και η έναρξη της εαρινής περιόδου στα βόρεια γεωγραφικά πλάτη συχνά συνδέεται με αύξηση της στρατιωτικής δραστηριότητας. Η προηγούμενη μεγάλης κλίμακας πράξη ουκρανικής επιθετικότητας στο Donbass έλαβε χώρα τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους. Στο διάστημα που απομένει μέχρι την επόμενη άνοιξη, οι εκπαιδευτές του ΝΑΤΟ θα έχουν χρόνο να εκπαιδεύσουν τον ουκρανικό στρατό εκτός από τις αμερικανικές και βρετανικές στρατιωτικές προμήθειες. Η πιθανότητα μιας νέας σύγκρουσης είναι αρκετά υψηλή και ο πρωταρχικός της στόχος είναι ακριβώς η εκτροπή και η αποδυνάμωση της Ρωσίας.