Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκονται, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, οι παρασκηνιακές διεργασίες προς την κατεύθυνση δημιουργίας νέου πολιτικού φορέα στον ευρύτερο χώρο της Δεξιάς.
Από: paron.gr
Ενδεχόμενο που προβληματίζει έντονα την ηγεσία αλλά και τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, καθώς αν οι συζητήσεις καταλήξουν σε ένα αποτέλεσμα, η ήδη εύθραυστη πολιτική κυριαρχία του Κυρ. Μητσοτάκη θα τεθεί σε άμεσο κίνδυνο.
Στις διεργασίες μετέχουν προσωπικότητες από διαφορετικούς χώρους (πολιτικοί, καθηγητές, απόστρατοι, δικηγόροι, δημοσιογράφοι κ.ά.), ενώ κοινή συνισταμένη των συζητήσεων είναι ότι η μετακίνηση, πολιτική – ιδεολογική, του Κυρ. Μητσοτάκη προς το Κέντρο, αφενός, και η απουσία της Χρυσής Αυγής, αφετέρου, δημιουργεί ένα πολιτικό κενό, το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να καλύψει ένας νέος πολιτικός φορέας. Η εκτίμησή τους είναι ότι ένα σημαντικό τμήμα του ελληνικού λαού δεν εκφράζεται πολιτικά ή ιδεολογικά από τα υπάρχοντα κόμματα και αναζητεί ως εκ τούτου έναν νέο φορέα προκειμένου να στεγάσει τις απόψεις του. Έναν φορέα που θα αναλάβει να υπερασπιστεί τις πάγιες αρχές, που έχουν να κάνουν με την πατρίδα, τη θρησκεία και την οικογένεια, αλλά και τις διαχρονικές αξίες του έθνους.
Οι μετέχοντες στις διεργασίες αυτές εμφανίζονται ιδιαίτερα αισιόδοξοι ως προς τις προοπτικές του εγχειρήματος, εκτιμούν μάλιστα ότι στις επόμενες εκλογές το νέο κόμμα θα μπορούσε να καταγράψει ένα ποσοστό της τάξης του 5% – 8%. Η αισιοδοξία τους αυτή προκύπτει, πρώτον, από το ότι φουσκώνει σταδιακά το… κύμα των δυσαρεστημένων ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίοι είναι απογοητευμένοι από τα πεπραγμένα της κυβέρνησης και αποστασιοποιούνται.
Και, δεύτερον, από το γεγονός ότι κανένας από τους υπάρχοντες πολιτικούς σχηματισμούς δεν μπορεί να καλύψει το κενό που δημιουργείται στον ευρύτερο χώρο της Δεξιάς. Ο Κυρ. Βελόπουλος με την Ελληνική Λύση παρουσιάζει μεν μια δυναμική, αλλά σε σχεδόν… περιθωριακό επίπεδο, καθώς –όπως σημειώνουν– δεν διαθέτει το πολιτικό εκτόπισμα και την αξιοπιστία προκειμένου να συσπειρώσει γύρω του πολίτες με αυξημένες απαιτήσεις, πολιτικές, ιδεολογικές αλλά και κοινωνικοοικονομικές. Από την άλλη, οι μικρότεροι σχηματισμοί, όπως, π.χ., η συνεργασία Φ. Κρανιδιώτη – Θ. Τζήμερου, έχουν περιορισμένη απήχηση και μηδαμινές προοπτικές.
Από τις ως τώρα διεργασίες έχουν ανακύψει δύο ζητούμενα: Το ένα είναι πότε θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες για τη δημιουργία νέου κόμματος και ποιο θα είναι το χρονοδιάγραμμα. Και το δεύτερο ποιος θα ηγηθεί του όλου εγχειρήματος, ήτοι ποιος θα είναι επικεφαλής. Ως προς τις διαδικασίες, μεταξύ των συνομιλητών υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις: Ορισμένοι θεωρούν ότι πρέπει να γίνουν όλα σταδιακά, να ιδρυθεί πρώτα ένας πολιτικός φορέας προκειμένου να μετρήσουν τις αντιδράσεις των πολιτών και την απήχηση που έχει το εγχείρημα. Και, ανάλογα, στη συνέχεια να προχωρήσουν στη μετεξέλιξή του σε κόμμα, με τις αναγκαίες δομές και τα όργανα.
Άλλοι υποστηρίζουν ότι πρέπει να περάσουν αμέσως στο επόμενο βήμα, στην ίδρυση κόμματος, ούτως ώστε να μη χαθεί πολύτιμος χρόνος. Χρόνο που δεν θα έχουν στη διάθεσή τους στην περίπτωση που ο Κυρ. Μητσοτάκης αποφασίσει να προκηρύξει πρόωρες εκλογές εντός του 2022. Το δεύτερο ζητούμενο, αυτό του προσώπου που θα τεθεί επικεφαλής, παραμένει… ζητούμενο. Το σενάριο της συλλογικής ηγεσίας αντιμετωπίζεται θετικά από ορισμένους, αλλά έχει… προβλήματα και δυσκολίες ως προς την υλοποίησή του. Σημειώνεται ότι ανάλογες προσπάθειες στο παρελθόν για την ίδρυση νέου κόμματος είχαν σκοντάψει στο πρόσωπο του… αρχηγού.