Του Βαγγέλη Χωραφά
Δύο υποψήφιοι για την Καγκελαρία που έχουν κατηγορηθεί για λογοκλοπή. Και οι δύο έχουν παραδεχθεί ότι την έχουν διαπράξει και έχουν απολογηθεί για την πράξη τους.
Η λογοκλοπή είναι ένα αρκετά σύνηθες φαινόμενο στο γερμανικό πολιτικό σύστημα. Ωστόσο ο χρόνος και τα κίνητρα αποκάλυψης αυτών των λογοκλοπών, δημιουργούν προβληματισμούς. Πρώτα ήρθε στο φως η περίπτωση της Μπέρμποκ, μαζί με άλλα θέματα για τα οποία έχει κατηγορηθεί (φορολογικά προβλήματα, φουσκωμένο βιογραφικό) και ακολούθησε αυτή του Λάσετ.
Το ερώτημα που τίθεται είναι αν αυτές οι αποκαλύψεις αποτελούν ένα εσωτερικό ξεκαθάρισμα στην Γερμανία, ή συνδέονται και με συμφέροντα εξωτερικών παραγόντων.
ΛΟΓΟΚΛΟΠΗ ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Πριν από λίγες ημέρες παραιτήθηκε η υπουργός Οικογενειακών Υποθέσεων Franziska Giffey του SPD, παραδεχόμενη ότι μπορεί να διέπραξε λάθη. Θα είναι υποψήφια για την δημαρχία του Βερολίνου.
Το 2011 παραιτήθηκε ο υπουργός Άμυνας Karl-Theodor zu Guttenberg, ο θεωρούμενος και διάδοχος της Μέρκελ και του αφαιρέθηκε ο τίτλος του διδάκτορα. Την ίδια χρονιά παραιτήθηκε χάνοντας και τον τίτλο της, η αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Silvana Koch-Mehrin. Το ίδιο ακριβώς έγινε και το 2013 με την υπουργό Παιδείας Annette Schavan.
Έρευνες έγιναν και στα διδακτορικά της προέδρου της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και του προέδρου της Γερμανίας Frank-Walter Steinmeier. Και στα δύο βρέθηκαν παρατυπίες, αλλά τους επέτρεψαν να διατηρήσουν τους τίτλους τους.
Το ότι η γερμανική κοινωνία λαμβάνει σοβαρά υπόψιν τους ακαδημαϊκούς τίτλους και κυρίως τα διδακτορικά, σχετίζεται με την παράδοση της χώρας και την ακαδημαϊκή ακεραιότητα που θέλει να προωθεί. Το ίδιο ισχύει και για τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Το 17% των μελών της γερμανικής Βουλής κατέχουν διδακτορικό τίτλο, ένα πολύ υψηλό ποσοστό. Ιδιαίτερα αν συγκριθεί με το 3% του αγγλικού Κοινοβουλίου.
Από την άλλη πλευρά, οι πολιτικοί θέλουν τίτλους και θέσεις για να διαμορφώνουν ένα σοβαρό βιογραφικό για τους ψηφοφόρους τους. Στα πλαίσια της γερμανικής κοινωνίας, η λογοκλοπή αποτελεί ένα από τα χειρότερα σκάνδαλα που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας πολιτικός.
Η ΛΟΓΟΚΛΟΠΗ ΩΣ ΠΑΓΚΌΣΜΙΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ
Πριν από λίγες ημέρες παραιτήθηκε η υπουργός Εργασίας της Αυστρίας Christine Aschbacher του συντηρητικού κόμματος OeVP, αφού αρνήθηκε τις κατηγορίες για λογοκλοπή. Μία πρόσφατη έρευνα, του φθινοπώρου 2020, στην Ρωσία απεκάλυψε ότι οι μισοί περίπου από τους περιφερειακούς κυβερνήτες της χώρας, έχουν διαπράξει λογοκλοπή στα διδακτορικά τους.
Στην Ρωσία έχει κατηγορηθεί για λογοκλοπή και ο Βλαντιμίρ Πούτιν το 2006. Η κατηγορία για λογοκλοπή αφορούσε 16 από τις 200 σελίδες της διδακτορική του διατριβής. Η ιστορία αυτή ήρθε ξανά στο προσκήνιο το 2018. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν απάντησε ποτέ σε αυτές τις κατηγορίες.
Στην Ουκρανία κατηγορήθηκε για λογοκλοπή ο πρώην πρόεδρος Viktor Yanukovych και ακολούθησε το 2017 ο πρωθυπουργός Arseniy Yatsenyuk. Η Ουκρανία θεωρείται ως μία από τις χώρες με αναπτυγμένο τομέα παραγωγής διδακτορικών από εξειδικευμένες εταιρείες.
Ο πρόεδρος της Ουγγαρίας Pal Schmitt παραιτήθηκε το 2012 και του αφαιρέθηκε ο διδακτορικό τίτλος του.
Ο πρωθυπουργός της Ρουμανίας Victor Ponta κατηγορήθηκε το 2012 για λογοκλοπή και το 2016, μετά από πολλές έρευνες, αναγκάστηκε να επιστρέψει τον τίτλο του.
Στις ΗΠΑ, ο γερουσιαστής Rand Paul κατηγορήθηκε το 2013 για λογοκλοπή στο βιβλίο του και στις ομιλίες του. Ο ίδιος παραδέχθηκε την λογοκλοπή για το βιβλίο του ‘Government Bullies’
Το 2014 ο γερουσιαστής John Walsh κατηγορήθηκε για λογοκλοπή στην θέση του για Master. Το σκάνδαλο τον υποχρέωσε να μην ξανακατεβεί στις εκλογές.
Το 2015 ο προεδρικός υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών Ben Carson κατηγορήθηκε για λογοκλοπή που αφορούσε το βιβλίο του ‘America the Beautiful’. Το παραδέχτηκε και ζήτησε συγνώμη. Ο Ντόναλντ Τραμπ τον έκανε υπουργό Οικιστικής και Αστικής Ανάπτυξης την περίοδο 2017-2021.
Το 2008 ο σύμβουλος του Λευκού Οίκου Timothy Goeglein οδηγήθηκε σε παραίτηση αφού αποδείχθηκε η λογοκλοπή που είχε διαπράξει σε ένα άρθρο.
Η Χίλαρι Κλίντον το 2008 κατηγόρησε τον Μπαράκ Ομπάμα τι «αντιγράφει την ρητορική» του κυβερνήτη της Μασαχουσέτης Deval Patrick, γεγονός που παραδέχθηκε ο μελλοντικός πρόεδρος λέγοντας ότι συχνά ανταλλάσσουν ιδέες μεταξύ τους.
Αλλά και ο νυν πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, κατηγορήθηκε το 1987 ότι αντέγραψε τμήματα της ομιλίας του τότε ηγέτη των Εργατικών της Αγγλίας Νιλ Κίνοκ και του πρώην προέδρου Τζον Κέννεντι. Τότε αναγκάστηκε να παραιτηθεί από την προεκλογική διαδικασία.
ΠΟΙΑ ΕΠΙΛΟΓΉ ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;
Η λογοκλοπή δείχνει τουλάχιστον δύο πράγματα. Πρώτον, αυτός που την διαπράττει πρέπει να είναι αδίστακτος. Και δεύτερον, ταυτόχρονα πρέπει να είναι αφελής ή να μην έχει πλήρη γνώση της κοινωνικής πραγματικότητας, για να θεωρεί ότι το αδίκημα μπορεί να περάσει απαρατήρητο.
Αυτά πρέπει να είναι κοινά χαρακτηριστικά ανάμεσα στην Μπέρμποκ και τον Λάσετ. Υπάρχουν όμως και διαφορές.
Ο επονομαζόμενος «Τούρκος Άρμιν» ή «Τούρκος Λάσετ» λόγω της φιλοτουρκικής του προδιάθεσης, αναμένεται ότι θα ακολουθήσει πλήρως την πολιτική της Μέρκελ. Αν εκλεγεί θα υιοθετήσει μία πιο ήπια στάση απέναντι στην Μόσχα, από αυτήν που προωθεί το ΝΑΤΟ. Αναμένεται επίσης ότι θα εξακολουθήσει να θέτει τα οικονομικά συμφέροντα της Γερμανίας πριν από τα γεωπολιτικά, δηλαδή θα αναπαράγει την μερκαντιλιστική γεωπολιτική που προσπαθεί να περιορίσει ο Λευκός Οίκος. Η θετική στάση του απέναντι στην τουρκική κοινότητα της Γερμανίας, και η μη αλλαγή στάσης απέναντι στην Τουρκία, τον καθιστούν τον προτιμητέο υποψήφιο για την Άγκυρα. Το ότι εκτός από την ήπια στάση απέναντι στη Ρωσία, υιοθετεί και μία ανάλογη για την Ουκρανία, του εξασφαλίζει την υποστήριξη της Μόσχας.
Από την άλλη η Αναλένα Μπέρμποκ αναμένεται να κρατήσει σκληρή στάση απέναντι στην Μόσχα υιοθετώντας και την γραμμή του ΝΆΤΟ. Έχει ζητήσει τον τερματισμό της κατασκευής του Nord Stream 2, έχει ασκήσει κριτική για την υπόθεση Ναβάλνι και προωθεί μια ενεργότερη συμπαράσταση προς την Ουκρανία. Είναι υπέρμαχος της εξωτερικής πολιτικής βασισμένης σε αξίες και αυτό αποτελεί την βάση της κριτικής που ασκεί στην Τουρκία για παραβίαση βασικών δικαιωμάτων, καθώς και της επιθετικής λογικής του καθεστώτος Ερντογάν. Όλα αυτά, διαμορφώνουν ένα κλίμα προτίμησης του Λευκού Οίκου προς την υποψήφια των Πράσινων.
Η υποστήριξη των ΗΠΑ, της Ρωσίας και της Τουρκίας στους συγκεκριμένους υποψήφιους, έχει διαμορφώσει το κατάλληλο υπόβαθρο για θεωρίες της συνωμοσίας και για πόλεμο παραπληροφόρησης που περιλαμβάνουν τον Σόρος, ψευδείς κατηγορίες κατά των δύο, καμπάνιες αποδόμησης κλπ.
Το ερώτημα για την Ελλάδα είναι ποιος από τους δύο την συμφέρει να εκλεγεί. Θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι τα εθνικά συμφέροντα της Γερμανίας στην Ευρώπη δεν αναμένεται να μεταβληθούν, επομένως η Ελλάδα δεν θα αναμένει μεγάλες αλλαγές πολιτικής υπέρ της.
Επομένως, το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι δεν χρειάζεται στην Ελλάδα μια συνέχεια της Μέρκελ, με κατηγορίες και για λογοκλοπή.
*O Βαγγέλης Χωραφάς, διευθυντής της ιστοσελίδας γεωπολιτικής https://www.geoeurope.org/, δημοσιεύει καθημερινά πρωτοτυπα άρθρα και αναλύσεις και στην προσωπική του σελίδα στο facebook (https://www.facebook.com/vangelis.chorafas).