Του Στρατή Μαζίδη
Ο ίδιος, έχοντας διατελέσει δύο χρόνια υπουργός, δηλώνει πως η δουλειά είναι δουλειά και ότι δεν αισθάνεται για κανένα λόγο ενοχές. Φορά την πορτοκαλί στολή του και παίρνει το ποδήλατο για τη δουλειά στα 49 του χρόνια.
Έχοντας πτυχία στις τηλεπικοινωνίες και στην τεχνολογία πληροφοριών, ήλπιζε ότι θα βρει μια δουλειά σε έναν σχετικό χώρο, ωστόσο η μη γνώση της γλώσσας ήταν καθοριστική.
Σε κάθε περίπτωση όμως βλέπουμε το φιλότιμο και την αξιοπρέπεια του ανδρός. Παρά τις σπουδές και την πολιτική του σταδιοδρομία στην πατρίδα του, δε δίστασε ούτε μια στιγμή να εργαστεί ως διανομέας. Μια δουλειά αρκετά απαιτητική και κουραστική.
Αναρωτιέται κανείς αν, λέμε αν, θα έκανε ποτέ κάτι τέτοιο Ελληνας υπουργός και ιδίως από το χώρο των πορφυρογέννητων;
Αναζητούνται λοιπόν μερικοί και μερικές Σαντάτ για να βάλουν σε μια τάξη και μια σειρά αυτόν τον τόπο.