Είπαν εκκενώστε, εγκαταλείψτε τα σπίτια σας. Γιατί καθώς φαίνεται, δεν έχουν μάθει να υπερασπίζονται. Στα δύσκολα, το σχέδιο είναι το βάζω στα πόδια. Έμαθαν να μην παλεύουν, να μην αντιστέκονται. Έτσι, δυστυχώς ενεργούν και στα εθνικά μας θέματα. Μα, αυτά είναι τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα ενός Έλληνα;
Χιλιάδες συμπατριώτες μας έγιναν πρόσφυγες μέσα στην πατρίδα τους. Τεράστιες εκτάσεις πρασίνου αποτεφρώθηκαν. Αλλά ακούμε και διαβάζουμε απίθανα πράγματα. Ευτυχώς, λένε, δε χάθηκαν ζωές. Μα, τις έχασαν τις ζωές τους, έχασαν τα πάντα. Φταίει η κλιματική αλλαγή. Να τος ο εμπρηστής. Άλλος ένας αόρατος εχθρός. Τα εναέρια μέσα κατάσβεσης πετούσαν αλλού. Αλλά πού αλλού δεν εξηγούν. Κακώς δεν είχαν ασφαλίσει τα σπίτια τους. Ρωτάς αν έχει ο άλλος να ασφαλίσει το σπίτι του; Αλλά όποιος γράφει ή λέει τέτοιες χοντράδες, δεν τολμάει να πάει να τις πει πρόσωπο με πρόσωπο στους κατεστραμμένους.
Μέσα σε αυτόν τον όλεθρο, κάποιοι έχουν το θράσος να κουνάνε το δάκτυλο. Μη διαμαρτύρεσαι. Μη μιλάς. Ενώ εκείνοι μπορούν να μιλάνε για όλα. Τάζουν αποζημιώσεις. Έχουμε γευτεί τις αποζημιώσεις σας. Εκφέρεις αντίθετη άποψη; Είσαι ξερόλας. Αλλά εκείνοι κοκορεύονται πως τα ξέρουν όλα. Αγαπάς την πατρίδα σου; Είσαι ακροδεξιός. Διεκδικείς τα συνταγματικά σου δικαιώματα; Σε βαφτίζουν ακροαριστερό. Βάζεις το μυαλό σου να σκέφτεται, στρωτά, στραβά, αλλά το βάζεις; Σε λένε ψεκασμένο. Δε θέλουν να στοχάζεσαι. Τι κάνουν; Σου πουλάνε μούρη, σου πλασάρονται πως είναι κάποιοι. Μόνο αυτοί δικαιούνται να έχουν γνώμη. Μα, έτσι είναι η δημοκρατία;
Έχουν φτιάξει ένα σύστημα που σε υποχρεώνει να τους ζητιανεύεις για να λάβεις αυτό που δικαιούσαι. Μετά σου ασκούν ψυχολογικό εκβιασμό για την ψήφο σου. Διαφημίζουν ότι έκαναν δύο πράγματα, που όμως είναι τα αυτονόητα. Τα αυτονόητα. Αλλά και αυτά τα κάνουν στραβά. Ενώ είναι υποχρεωμένοι να κάνουν όχι δύο, αλλά είκοσι δύο αυτονόητα. Προσπαθούν να σε πείσουν ότι δεν προσφέρεις τίποτα. Πως ζεις με δανεικά των Γερμανών. Σου λένε πως είσαι συνυπεύθυνος. Ναι, όλοι έχουμε κάποιο μερίδιο ευθύνης. Αλλά η διαφορά του μεγέθους της ευθύνης και των πράξεων των δικών τους είναι ανυπολόγιστα τεράστια.
Μην τους βλέπεις με δέος. Άνθρωποι αδύναμοι είναι, που σκύβουν το κεφάλι μπροστά στο παραμικρό στρίμωγμα. Ενώ εσύ που βρίσκεσαι συνεχώς στη γωνία, δεν το βάζεις κάτω. Το παλεύεις. Συνεχίζεις.
Ψάξε βαθιά μέσα σου. Άκου την καρδιά σου. Βρες εξαιρέσεις. Ανθρώπους που δεν κομπάζουν. Που δεν τρέχουν σαν τα σκυλάκια πίσω από τα κόμματα. Που διαφωνούν με τον αρχηγικό, ολοκληρωτικό τρόπο δόμησής τους. Που σε προτρέπουν να ερευνήσεις, να διαβάσεις, να καλλιεργήσεις την κρίση σου. Όχι να το ράβεις. Διέκρινε τους ανθρώπους που προσκυνούν με ευλάβεια, όχι υποκριτικά ή μηχανικά, τις εικόνες του Ιησού Χριστού και της Παναγίας. Που δεν προσκυνούν ξένους εξουσιαστές. Που δεν τους αρέσει να κάθονται στις θέσεις των επισήμων. Αλλά προτιμούν να κάθονται δίπλα σου, μαζί σου. Γιατί δε νιώθουν ελιτισμό απέναντί σου. Εσένα που τους έχει τιμήσει με την ψήφο σου.
Αλλά, τώρα που στριμώχνεται το σαθρό πολιτικό σύστημα, θα φροντίσουν να σε πιέσουν. Να σε πιέσουν πολύ. Θα αρχίσουν πάλι τις απειλές. Θα θελήσουν να σου περάσουν πάλι το φόβο. Θα επιδιώξουν να σπείρουν μεγαλύτερο διχασμό. Θα γίνουν πιο εκδικητικοί. Τα αντιπολιτευτικά κόμματα θα κάνουν πάλι την πάπια. Στην ανάγκη μπορεί να συνασπιστούν και επίσημα με το κυβερνών κόμμα. Γιατί στην πραγματικότητα, είναι ήδη συνασπισμένοι. Γιατί δε θέλουν να χάσουν τις καρέκλες.
Σκέψου την Ελλάδα. Σκέψου τα παιδιά σου. Άκου την καρδιά σου. Μα πάνω και πρώτα από όλα, βρες μία εικόνα του Χριστού και άλλη μία της Παναγίας. Στάσου μπροστά και κοίταξέ Τους ίσα στα μάτια. Θυμήσου. Η μονή του Οσίου Δαυίδ στην Εύβοια, εκεί που μόνασε ο Άγιος Ιάκωβος ο Τσαλίκης, έμεινε ανέπαφη. Στο Προκόπι Ευβοίας, στον Άγιο Ιωάννη τον Ρώσο, οι κάτοικοι και ο ιερέας έκαναν λιτανεία. Δεν υπήρχε σύννεφο, αλλά σε λίγες ώρες μία νεφέλη στάθηκε ακριβώς πάνω από τον τόπο και έβρεξε για 20 περίπου λεπτά. Μόνο στον τόπο τους. Το χωριό τους σώθηκε.
Ο Χριστός είναι το φως, είναι η ελπίδα, είναι η ζωή. Από την άλλη είναι ο τάφος. Ας παρακαλέσουμε για τη βοήθειά Του. Ταπεινά, απλά. Όπως είμαστε. Αυτοί που είμαστε. Έτσι μας θέλει. Εκείνος δεν έκανε ποτέ διακρίσεις. Διακρίσεις κάνουν όσοι θα σε πουν θρησκόληπτο. Οι σύγχρονοι γραμματείς και φαρισαίοι. Εκείνος καθόταν πάνω σε βράχο, μαζί με τον απλό κόσμο. Όπως εσύ που διαβάζεις αυτές τις γραμμές. Κοιμόταν στο χώμα. Αγκάλιασε λεπρούς, δεν τους απομόνωσε. Εκείνος πάντα μας καρτερεί. Μας λαχταρά. Με τα χέρια Του ορθάνοιχτα.
* «ἐρευνᾶτε τὰς γραφάς, ὅτι ὑμεῖς δοκεῖτε ἐν αὐταῖς ζωὴν αἰώνιον ἔχειν· καὶ ἐκεῖναί εἰσιν αἱ μαρτυροῦσαι περὶ ἐμοῦ·» (Ιωάννη 5,39)
* «οἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων ὁ Κύριος, μακρόθυμος καὶ πολυέλεος·» (Ψαλμός 102,8)
Μαργέλης Κωνσταντίνος
Άγιος Πέτρος, Λευκάδας, 13 Αυγούστου 2021
www.eksadaktylos.gr