Αν το 10% των χρημάτων που δίδονται σήμερα είχαν πάει στη βελτίωση υποδομών, τι θα είχαμε γλυτώσει;

Η ανικανότητα κοστίζει. Εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ δίδονται τώρα ως υποσχέσεις για την ανακούφιση των πυρόπληκτων και των κατεστραμμένων περιοχών από τις φωτιές. Και στο μέτρο του απαιτητού και του εφικτού καλώς δίδονται. Όμως δεν δίδονται από κάποιο δημοσιονομικό πλεόνασμα. Με άντληση νέων δανεικών δίνονται. Και κάποιων ευρωπαϊκών κονδυλίων που ελπίζουμε να έλθουν.

Αναστάσιος Λαυρέντζος

Φαίνεται έτσι ότι η καταστροφή είναι καταστροφή και αφορά τους πάντες. Ακόμη και τους αγέννητους. Αυτούς βέβαια τους αφορούν τα πάντα. Αν βρουν δίκη τους πατρίδα να ζήσουν…

Το ερώτημα λοιπόν είναι πόση από την καταστροφή που υφιστάμεθα σήμερα θα είχε αποφευχθεί, αν είχε γίνει μια ορθότερη αποτίμηση κόστους-οφέλους νωρίτερα; Αν το 1/10 των χρημάτων που δίδονται σήμερα είχαν αφιερωθεί στη βελτίωση υποδομών και μέσων πυρόσβεσης; Πόση καταστροφή θα είχαμε γλυτώσει αν δεν είχαν αναβαθμιστεί αυτοί που αποδείχτηκαν ανεπαρκείς;

Αν υπήρχε ένα νέο δόγμα πυρόσβεσης με εκπαίδευση και αξιοποίηση των τοπικών πληθυσμών και υποδομών;

Είναι φανερό ότι η χώρα δέχεται έναν υβριδικό πόλεμο. Άλλο τόσο φανερό ειναι όμως ότι δεν προετοιμάζεται για αυτόν όσο πρέπει. Τώρα λοιπόν έχει υποσχέσεις. Για να καταλαγιάσει η οργή. Αύριο στις κάλπες το ίδιο δίλημμα: οι μισοί να ψηφίσουν τον Α για να μην βγει ο Β, οι άλλοι μισοί το αντίθετο. Ζητείται η επιλογή Γ, αλλά στην πράξη είναι πολύ δύσκολο να γεννηθεί. Προετοιμάστε ο καθένας με όποιον τρόπο καταλαβαίνει και μπορεί την έλευση της. Ξεκινήστε την εσωτερική διεργασία σήμερα.