Από: defence-point.gr - Του Στέργιου Δ. Θεοφανίδη
Από τις αρχές του 2021, τα δημοσιεύματα σχετικά με τις υπό μελέτη και εξέταση ανακατατάξεις στο στόλο των μαχητικών της USAF, πληθαίνουν. Μπορεί οριστικές αποφάσεις να μην έχουν ακόμα ληφθεί, όμως προδιαγράφεται η τάση, ή οι τάσεις για το μέλλον.
Επειδή δεν είναι δυνατόν να αναλύσουμε ένα προς ένα αυτά τα δημοσιεύματα, θα αναφερθούμε επιγραμματικά σε αυτά παρακάτω, με στόχο να κρατήσουμε την ουσία μόνο. Και αυτό γιατί θεωρούμε ότι η ουσία αυτή αφορά και επηρεάζει και τη δική μας Πολεμική Αεροπορία.
Σε παλιότερα αφιερώματα μας, αναφερθήκαμε στην πρόθεση της USAF να πιστοποιήσει-ενσωματώσει όπλα αέρος – εδάφους/επιφανείας μακρού πλήγματος και υψηλής ακρίβειας στο σύνολο σχεδόν των μαχητικών και βομβαρδιστικών αεροπλάνων της, καθώς και σε μεγάλα μεταφορικά αεροσκάφη!
Η μετατροπή ακόμη και μεταφορικών αεροπλάνων σε πλατφόρμες εξαπόλυσης stand-off όπλων, γράφαμε τότε ότι δείχνει μία δραματική αλλαγή του δόγματος επιχειρήσεων από την πλευρά της Αεροπορίας των ΗΠΑ.
Η οποία εγκαταλείπει σταδιακά τις επιχειρήσεις εναντίον στόχων στο έδαφος και στην επιφάνεια της θάλασσας και σε δεύτερο χρόνο (όπως θα δούμε….) και εναντίον ιπτάμενων στόχων, με τη χρήση επανδρωμένων μαχητικών, φορτωμένων με καθοδηγούμενα μεν, αλλά όχι stand-off όπλα (βόμβες καθοδήγησης λέιζερ [LGB] και καθοδήγησης GPS [JDAM]).
Αποδίδει όλο και μεγαλύτερη έμφαση στην αξιοποίηση stand-off όπλων επομένως για όλα τα είδη αποστολών. Ενδεικτικά παραδείγματα είναι η πιστοποίηση του AGM-158B JASSM-ER στο F-16C, του μικρού και φθηνού SDB II (Stormbreaker) στο F-15E και το F-35 και του ΑΙΜ-120D AMRAAM.
Πρόσφατα η USAF, μέσω της 85ης Μοίρας Δοκιμών και Αξιολογήσεων, πιστοποίησε τη δυνατότητα μεταφοράς μέχρι 15 βομβών JDAM και μέχρι πέντε stand-off όπλων AGM-158A JASSM σε μαχητικό F-15E, ενώ, σύμφωνα πάντα με αμερικανικές πηγές, το νέο F-15EX θα πιστοποιηθεί για την αξιοποίηση του πολυηχητικού AGM-183A AARW, καθώς και ενός νέου πυραύλου αέρος – αέρος πολύ μεγάλης ακτίνας.
Ο τελευταίος αναπτύσσεται υπό άκρα μυστικότητα στις ΗΠΑ και ονομάζεται LREW (Long Range Engagement Weapon). Θα είναι δε ο πρώτος πύραυλος αέρος – αέρος πολύ μεγάλης ακτίνας που θα ενταχθεί σε υπηρεσία σε αεροπορική δύναμη στις ΗΠΑ, δύο σχεδόν δεκαετίες μετά την απόσυρση του ΑΙΜ-54 Phoenix από το οπλοστάσιο της ναυτικής Αεροπορίας των ΗΠΑ.
Στον μακρύ κατάλογο των νέων όπλων που αναμένεται να πιστοποιηθούν σε μαχητικά της Αεροπορίας και του ναυτικού των ΗΠΑ, περιλαμβάνονται βέβαια ο νέος αντιπλοϊκός πύραυλος JSM (αερομεταφερόμενη έκδοση του NSM της νορβηγικής Kongsberg που έχει πιστοποιηθεί στο F/A-18E/F Super Hornet Block III και στο F-35 για μεταφορά εσωτερικά), ο υπό ανάπτυξη ΑΙΜ-260 που προορίζεται ώς αντικαταστάτης του AIM-120 AMRAAM, καθώς και ο μικρότερων διαστάσεων και βάρους Peregrine, όπως και ο νέος πύραυλος αντι – ραντάρ, AGM-88G AARGM (Advanced Anti- Radiation Guided Missile).
Φυσικά σε όλα αυτά θα πρέπει να συμπεριληφθεί και η ανάπτυξη φονικών αερομεταφερόμενων λέιζερ υψηλής ισχύος, όπως το Tactical Airborne Laser Pod, στο οποίο είχαμε αναφερθεί παλιότερα. Παράλληλα βέβαια, τα προγράμματα ανάπτυξης νέων όπλων και πιστοποίησής τους στα αμερικανικά μαχητικά και βομβαρδιστικά αεροπλάνα, συνδυάζονται και με την επιλογή των τύπων που θα τα αξιοποιήσουν.
Οι ανακατατάξεις στο στόλο μαχητικών και βομβαρδιστικών
Η USAF μειώνει περαιτέρω τον αριθμό των βομβαρδιστικών Β-1 Lancer που διαθέτει, ενώ τα σχέδιά της για την αντικατάσταση των κινητήρων στα οκτακινητήρια Β-52 φαίνεται ότι ματαιώνονται αμετάκλητα, από τη στιγμή που εγκαταλείπονται παλιότεροι σχεδιασμοί διατήρησης του τύπου σε υπηρεσία, τουλάχιστον μέχρι το έτος 2050. Παράλληλα δε, εξετάζεται και η απόσυρση τακτικών μαχητικών των οποίων η συντήρηση έχει πλέον καταστεί εξαιρετικά δαπανηρή ώς διαδικασία.
Σύμφωνα με το AirForce Magazine, η USAF σχεδιάζει να αποσύρει συνολικά 421 μαχητικά και επιθετικά αεροσκάφη μέχρι το τέλος του έτους 2026. Για το ίδιο διάστημα έχει προκηρύξει συνολικές παραγγελίες 304 μονάδων, προς μερική αναπλήρωση της δύναμης αυτής.
Στην κορυφή της λίστας απόσυρσης είναι 234 αναχαιτιστικά υψηλών επιδόσεων F-15C/D Eagle, τα οποία εδώ και πολλά χρόνια επιχειρούν υπό σημαντικούς περιορισμούς, ενώ ακολουθούν άλλα 124 F-16A/B. Και τα 358 παλιά αυτά μαχητικά (κατασκευής της δεκαετίας του ΄80 στην πλειοψηφία τους), θα αποσυρθούν μέχρι το τέλος του 2026, ενώ 63 από τα συνολικά 218 αναβαθμισμένα δομικά και εκσυγχρονισμένα Α-10C, θα αποσυρθούν πιο άμεσα, μέχρι το τέλος του 2023.
Προς το παρόν, για το ίδιο χρονικό διάστημα, μέχρι το τέλος του 2026 δηλαδή, προγραμματίζεται η προμήθεια 84 νέων F-15EX και 220 F-35A. Πρόκειται για τη δεύτερη μεγάλη περικοπή αριθμού μαχητικών στις τάξεις της USAF σε διάστημα μίας δεκαετίας, η οποία στηρίζεται σε μελέτες που αποκαλύπτουν ότι το ετήσιο κόστος αναβαθμίσεων στο άμεσο μέλλον, μπορεί να ανέλθει σε 6-7 δισ. δολάρια με την υπάρχουσα σύνθεση στόλου μαχητικών!
Σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα από την ίδια πηγή (AirForce Magazine), το 44% των μαχητικών της USAF έχει ξεπεράσει κατά πολύ το αρχικά προβλεπόμενο όριο της επιχειρησιακής του ζωής. Μέσος όρος ηλικίας των μαχητικών τα 28,6 χρόνια, τη στιγμή που το αντίστοιχο νούμερο για το στόλο μαχητικών του USN είναι 14,4 χρόνια.
Άλλο σημαντικό στοιχείο των αμερικανικών δημοσιευμάτων είναι το ότι από τον ίδιο σχεδιασμό δεν έχει εξαιρεθεί ούτε το F-22A Raptor, το οποίο η USAF σχεδιάζει να αποσύρει μέχρι το έτος 2030, αντικαθιστώντας το με το υπό ανάπτυξη NGAD.
Παρά τις μοναδικές του δυνατότητες σε ρόλους αέρος – αέρος ώς μαχητικό αεροπορικής υπεροχής, το F-22 προβληματίζει λόγω του εξαιρετικά περιορισμένου αριθμού των μονάδων που βρίσκονται σε υπηρεσία, (μόλις 187 ονομαστική δύναμη…), αλλά και του ότι θα απαιτήσει ευρύτατη αναβάθμιση, προκειμένου να καταστεί ικανό προς αξιοποίηση και σε άλλους ρόλους, αλλά και για διενέργεια συνεργατικών αποστολών σε συνδυασμό με μη επανδρωμένα μαχητικά.