Και αυτό το κάνει όχι μόνο για τον παραπάνω λόγο αλλά και ως εργαλείο πολιτικής όταν θέλει να αυξήσει τις εντάσεις, κάθε φορά που θέλει να μας δοκιμάσει για τις αντιδράσεις μας σε συγκεκριμένες περιοχές, ώστε να προχωρήσει στη συνέχεια σε συγκεκριμένες ενέργειες επί του πεδίου και κάθε φορά που δοκιμάζει ένα νέο σχέδιο διεκδικήσεων.
Μέχρι τώρα χρησιμοποιούσε την μέθοδο της έκδοσης NAVTEX και άρνησης των δικών μας ως εξής:
1. Για να δοκιμάσει αντιδράσεις σε περιοχές που σχεδιάζει έρευνες.
2. Για να αμφισβητήσει τις αρμοδιότητες μας σε περιοχές FIR, έρευνας και διάσωσης, ηλεκτρονικής χαρτογράφησης, και να δηλώσει ότι ανήκουν στην δική της αρμοδιότητα (αυθαίρετα και αντίθετα με τις αποφάσεις των διεθνών οργανισμών)
3. Για να δηλώσει έμμεσα διεθνώς ότι στις συγκεκριμένες περιοχές έχει αυτή δικαιώματα κυριαρχίας (θαλάσσιες έρευνες, και υποθαλάσσιες έρευνες κάθε μορφής, διελεύσεις καλωδίων, εκμετάλλευσης θαλάσσιων πόρων, αλιείας κλπ)
4. Για να περιορίσει είτε να απαγορεύσει σε εμάς να χρησιμοποιήσουμε συγκεκριμένες περιοχές για δικούς μας σκοπούς.
5. Για να προκαλέσει και να μας αναγκάσει να αντιδράσουμε, διεθνοποιώντας έτσι τις διεκδικήσεις της και δημιουργώντας για την διεθνή ναυτιλία αμφιβολία επί των αρμοδιοτήτων και γκρίζες περιοχές.
6. Για να επιβεβαιώνει και να συντηρεί συμβολικά όλες τις διεκδικήσεις της.
Με την πρόσφατη έκδοση NAVTEX όπου περικλείει συγκεκριμένες περιοχές, επαναλαμβάνει την ίδια μεν πρακτική αλλά προσθέτει και ένα ακόμη νέο επιχείρημα διευρύνοντας για πρώτη φορά τις διεκδικήσεις της σε αυτόν τον τομέα.
Ναι μεν επικαλείται ότι παραβιάσαμε το μνημόνιο Παπούλια - Γιλμάζ του 1988, το οποίο έχει μεν καταστρατηγηθεί επί πολλά έτη και κάθε φορά που αυξάνεται η ένταση στις σχέσεις μας, (και δεν έχει δημοσιοποιηθεί ξεκάθαρα από την κυβέρνηση ότι επιβεβαιώθηκε εκ νέου η ισχύς του στο σύνολο του και όχι ως αποφυγή ασκήσεων μόνο για αυτό το καλοκαίρι), για να δεσμεύσει περιοχές ασκήσεων στο κέντρο του Αιγαίου και κατά μήκος του 25ου μεσημβρινού, δηλώνοντας τον βασικό της στόχο - τον διαχωρισμό του ελέγχου του Αιγαίου στην μέση- όμως ο βασικός της στόχος είναι ευρύτερος:
Για πρώτη φορά με την επιχειρηματολογία που χρησιμοποιεί το επιχείρημα ότι:
"αφού εσείς δεσμεύσατε περιοχές για αεροπορικές ασκήσεις μεταξύ 6 νμλ και 10 νμλ, όπου εγώ τις αμφισβητώ ως Εθνικό εναέριο χώρο σας, θεωρώ κατά συνέπεια ότι παραβιάσατε το μνημόνιο Παπούλια - Γιλμάζ και δεσμεύω κι εγώ περιοχές ασκήσεων στη μέση του Αιγαίου".
Δηλαδή δηλώνει σαφώς, πέραν των καθημερινών παραβιάσεων του ΕΕΧ, ότι δεν δικαιούμαστε να κάνουμε γυμνάσια και να εκδίδουμε NAVTEX ούτε για μέσα στον δικό μας ενάεριο χώρο που αυτή αμφισβητεί.
Μαζί δε με τα επιχειρήματα που έχει προβάλλει και στο παρελθόν:
- όπου θεωρεί ότι οι ασκήσεις βολής τορπίλης σε πεδίο στον Αργολικό κόλπο (που θα μπορούσαν να είναι και εσωτερικά ύδατα ακόμη εάν είχαμε κάνει γραμμές βάσεως) είναι παραβίαση του μνημονίου Παπούλια -Γιλμάζ,
- ενώ αυτή στην πράξη (και όχι μόνο με δεσμεύσεις περιοχών) το παραβιάζει με πραγματικές παραβιάσεις και δράσεις των αεροσκαφών και πλοίων (του ναυτικού, της ακτοφυλακής αλλά και ερευνητικών σκαφών -ιδιωτικού μάλιστα τελευταία- από 31 Μαΐου έως 21 Ιουνίου το Tubitak Marmara έκανε ανενόχλητο και χωρίς έγκρισή μας υποθαλάσσιες έρευνες, εντός της δικής μας υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ),
γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι προσπαθεί να επιβάλλει σε εμάς περιορισμένη κυριαρχία ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ στο Αιγαίο και εντός της Ελληνικής επικράτειας (την αδυναμία ενάσκησης κυριαρχικών δικαιωμάτων την έχει επιβάλλει ήδη - έχει ξεπεραστεί κατά πολύ το καθεστώς αδυναμίας ενάσκησης κυριαρχίας μόνο στα Ίμια μετά το 96).
Σε αυτό προσθέστε και την αύξηση της ρητορικής της για αποστρατιωτικοποίηση των νήσων, που πέραν των πλοίων, αεροσκαφών, ασκήσεων, χρήσης αεροδιαδρόμων από κρατικά γενικά αεροσκάφη και υπερπτήσεων τους ακόμη πάνω από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και των Δωδεκανήσων, δήλωσε ξεκάθαρα ότι δεν συμφωνεί με τις επισκέψεις κρατικών και κυβερνητικών λειτουργοί (χωρίς να ενημερώνουν την Τουρκία) γιατί προκαλούν.
Εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι διευρύνει συνεχώς τις διεκδικήσεις της με ύπουλο, σταθερό και παρελκυστικό τρόπο δημιουργίας τετελεσμένων (ένα πράγμα την φορά που να το αντέχει η κάθε κυβέρνηση μας, υποχωρώντας σταδιακά ελπίζοντας ότι θα τελειώσει εκεί, με την Τουρκία έτοιμη να πιέσει στη συνέχεια για το επόμενο).
Κατά τα άλλα θα μας λύσει τα προβλήματα η κρυφή διπλωματία με Back Channel την κα Σουρανή με τον Καλίν (αμφιβάλλω εάν ξέρει η κα Σουρανή όλα αυτά τα τεχνικά θέματα, αλλά και που βρίσκονται ακόμη και ποια είναι τα νησιά του Αιγαίου - ας κάνει τον κόπο ένας δημοσιογράφος να την ρωτήσει για μερικά).
Και φυσικά στα ΜΜΕ δεν πέρασε καν η διεύρυνση των διεκδικήσεων της Τουρκίας με το τωρινό επιχείρημά της για τις περιοχές που δέσμευσε με την νέα NAVTEX.