Με προχθεσινή κοινή απόφαση των υπουργείων Εξωτερικών και Μετανάστευσης, η Τουρκία χαρακτηρίζεται ως «ασφαλής χώρα». Αυτό σημαίνει ότι τα αιτήματα ασύλου από Τούρκους πολίτες που καταφεύγουν στην Ελλάδα δε θα γίνονται στο σύνολό τους αποδεκτά.
Του Στέλιου Φενέκου
υποναυάρχου ε.α.
προέδρου Κοινωνίας Αξιών
Επίσης ότι το αίτημα για άσυλο των προσφύγων από άλλες χώρες εκτός Τουρκίας που έρχονται στην Ελλάδα από την Τουρκία δε θα γίνεται παραδεκτό, γιατί η Τουρκία ως πρώτη ασφαλής χώρα υποδοχής θα είναι αυτή που οφείλει να δεχθεί το αίτημα ασύλου.
Η Ελλάδα γίνεται η δεύτερη χώρα στην Ευρώπη, μετά την Ουγγαρία, που παίρνει αυτήν την απόφαση. Το ζήτημα έχει πολλές πλευρές, πολιτικές, στρατηγικές, νομικές αλλά και διαχειριστικές:
1. Αναγνωρίζουμε ευθέως ως χώρα, ότι δεν υπάρχει ζήτημα ελλείμματος Δημοκρατίας, αυταρχισμού, διώξεων, κακοδικίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία και γι’ αυτό καθίσταται «ασφαλής χώρα». Αυτό θα το αξιοποιήσει η Τουρκία σε όλα τα πεδία.
2. Ακόμη και έτσι όμως, ακόμη δηλαδή και εάν η Τουρκία ως "ασφαλής χώρα" οφείλει να δεχθεί να εξετάσει αυτή τα αιτήματα ασύλου ως πρώτη χώρα εισόδου, εάν οι μετανάστες εξακολουθούν να έρχονται παράνομα στην Ελλάδα, δε θα μπορούμε να τους επαναπροωθήσουμε στην Τουρκία, ούτε φυσικά και στις χώρες προέλευσης, αφού και στις δύο περιπτώσεις χρειάζεται η συναίνεση της χώρας που επαναπροωθούνται.
3. Η δε υποχρέωσή μας για να δεχθούμε αιτήματα ασύλου (που είναι και ο λόγος που αποδεχόμαστε σήμερα την παράτυπη και την παράνομη είσοδο) ναι μεν αίρεται τώρα, και δικαιολογούμαστε να κλείσουμε τα σύνορα στην ξηρά, στη θάλασσα όμως το πρόβλημα παραμένει, αφού αφενός δεν επιτρέπεται η μαζική επαναπροώθηση και αφετέρου οι υποχρεώσεις μας για διάσωσή τους στη θάλασσα παραμένουν.
4. Συνεπώς η απόφαση ότι η Τουρκία είναι «ασφαλής χώρα», θα εγκλωβίσει πολλούς μετανάστες στα νησιά μας, αφού η Ελλάδα δεν θα αποδέχεται τα αιτήματα ασύλου (αφού η Τουρκία οφείλει να τα δεχθεί ως πρώτη ασφαλής χώρα) και δε θα τους παραχωρεί άσυλο (άρα δε θα μπορούν να φεύγουν με χαρτιά και να μετακινούνται και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες), αλλά ταυτόχρονα και δε θα μπορεί να τους επιστρέφει στην Τουρκία (που δε θα τους δέχεται πίσω).
5. Εξόχως σημαντικό είναι ότι νησιά μας γίνονται αντιληπτά στην ΕΕ ως "χώροι αναμονής", όπου θα πρέπει να παραμείνουν εκεί μέχρι να διευθετηθεί το ζήτημα ασύλου τους. Που με αυτόν τον τρόπο δε θα μπορεί να διευθετηθεί.
6. Συνεπώς εξακολουθεί να παραμένει κρίσιμο και ίσως κρισιμότερο από ποτέ να μην επιτρέπουμε την παράνομη πλέον είσοδο (αφού είχαν δυνατότητα υποβολής ασύλου σε ασφαλή χώρα και δεν το έπραξαν) στην χώρα μας.
7. Παρ' όλα αυτά Εκτιμάται ότι θα υπάρξει υπερκορεσμός προσφυγών εκ μέρους των μεταναστών στους οποίους δεν θα χορηγείται άσυλο με βάση τα άρθρα 5 και 13 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του ανθρώπου.
8. Αναμένουμε να δούμε τις αντιδράσεις της ΕΕ, καθώς και την διαπραγματευτική θέση της Ελλάδος,γιατί με τις εξελίξεις αυτές θα πρέπει να αναθεωρηθούν οι συμφωνίες με την Τουρκία για το μεταναστευτικό ώστε να θεραπεύουν ει δυνατόν τα προβλήματα που αναλύθηκαν πιο πάνω.
Του Στέλιου Φενέκου
υποναυάρχου ε.α.
προέδρου Κοινωνίας Αξιών
Επίσης ότι το αίτημα για άσυλο των προσφύγων από άλλες χώρες εκτός Τουρκίας που έρχονται στην Ελλάδα από την Τουρκία δε θα γίνεται παραδεκτό, γιατί η Τουρκία ως πρώτη ασφαλής χώρα υποδοχής θα είναι αυτή που οφείλει να δεχθεί το αίτημα ασύλου.
Η Ελλάδα γίνεται η δεύτερη χώρα στην Ευρώπη, μετά την Ουγγαρία, που παίρνει αυτήν την απόφαση. Το ζήτημα έχει πολλές πλευρές, πολιτικές, στρατηγικές, νομικές αλλά και διαχειριστικές:
1. Αναγνωρίζουμε ευθέως ως χώρα, ότι δεν υπάρχει ζήτημα ελλείμματος Δημοκρατίας, αυταρχισμού, διώξεων, κακοδικίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία και γι’ αυτό καθίσταται «ασφαλής χώρα». Αυτό θα το αξιοποιήσει η Τουρκία σε όλα τα πεδία.
2. Ακόμη και έτσι όμως, ακόμη δηλαδή και εάν η Τουρκία ως "ασφαλής χώρα" οφείλει να δεχθεί να εξετάσει αυτή τα αιτήματα ασύλου ως πρώτη χώρα εισόδου, εάν οι μετανάστες εξακολουθούν να έρχονται παράνομα στην Ελλάδα, δε θα μπορούμε να τους επαναπροωθήσουμε στην Τουρκία, ούτε φυσικά και στις χώρες προέλευσης, αφού και στις δύο περιπτώσεις χρειάζεται η συναίνεση της χώρας που επαναπροωθούνται.
3. Η δε υποχρέωσή μας για να δεχθούμε αιτήματα ασύλου (που είναι και ο λόγος που αποδεχόμαστε σήμερα την παράτυπη και την παράνομη είσοδο) ναι μεν αίρεται τώρα, και δικαιολογούμαστε να κλείσουμε τα σύνορα στην ξηρά, στη θάλασσα όμως το πρόβλημα παραμένει, αφού αφενός δεν επιτρέπεται η μαζική επαναπροώθηση και αφετέρου οι υποχρεώσεις μας για διάσωσή τους στη θάλασσα παραμένουν.
4. Συνεπώς η απόφαση ότι η Τουρκία είναι «ασφαλής χώρα», θα εγκλωβίσει πολλούς μετανάστες στα νησιά μας, αφού η Ελλάδα δεν θα αποδέχεται τα αιτήματα ασύλου (αφού η Τουρκία οφείλει να τα δεχθεί ως πρώτη ασφαλής χώρα) και δε θα τους παραχωρεί άσυλο (άρα δε θα μπορούν να φεύγουν με χαρτιά και να μετακινούνται και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες), αλλά ταυτόχρονα και δε θα μπορεί να τους επιστρέφει στην Τουρκία (που δε θα τους δέχεται πίσω).
5. Εξόχως σημαντικό είναι ότι νησιά μας γίνονται αντιληπτά στην ΕΕ ως "χώροι αναμονής", όπου θα πρέπει να παραμείνουν εκεί μέχρι να διευθετηθεί το ζήτημα ασύλου τους. Που με αυτόν τον τρόπο δε θα μπορεί να διευθετηθεί.
6. Συνεπώς εξακολουθεί να παραμένει κρίσιμο και ίσως κρισιμότερο από ποτέ να μην επιτρέπουμε την παράνομη πλέον είσοδο (αφού είχαν δυνατότητα υποβολής ασύλου σε ασφαλή χώρα και δεν το έπραξαν) στην χώρα μας.
7. Παρ' όλα αυτά Εκτιμάται ότι θα υπάρξει υπερκορεσμός προσφυγών εκ μέρους των μεταναστών στους οποίους δεν θα χορηγείται άσυλο με βάση τα άρθρα 5 και 13 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του ανθρώπου.
8. Αναμένουμε να δούμε τις αντιδράσεις της ΕΕ, καθώς και την διαπραγματευτική θέση της Ελλάδος,γιατί με τις εξελίξεις αυτές θα πρέπει να αναθεωρηθούν οι συμφωνίες με την Τουρκία για το μεταναστευτικό ώστε να θεραπεύουν ει δυνατόν τα προβλήματα που αναλύθηκαν πιο πάνω.