Και αναγκάστηκε ο κ. Μητσοτάκης πολύ σωστά, να ακυρώσει τις εξωθεσμικές αυτές επαφές, να δώσει τον πρώτο λόγο στο Υπουργείο Εξωτερικών και να αναλάβει με μεγάλη επιτυχία ο κ. Δένδιας όχι μόνο την διεθνοποίηση των προβλημάτων μας με την Τουρκία, αλλά να θέσει και νομικές βάσεις στα επιχειρήματα μας με τις συμφωνίες με την Αίγυπτο και την Ιταλία (παρά τις αιτιάσεις για την μειωμένη επήρεια, απέτρεψε τον κίνδυνο να δούμε ΤουρκοΑιγυπτιακό μνημόνιο), να αποτρέψει την Αίγυπτο από το να επιβεβαιώσει τις θέσεις της Τουρκίας με τις έρευνες στις μη οριοθετημένες περιοχές, να αναγκάσει τον κ. Μητσοτάκη να επεκτείνει την χωρική μας θάλασσα τουλάχιστον στο Ιόνιο και μέχρι το Ταίναρο, να επιμένει ότι πρέπει να επεκτείνουμε και μέχρι ανατολικά της Κρήτης, να μιλάει για γραμμές βάσεως (ακόμη περιμένουμε όμως να τα δούμε), να επιτυγχάνει την συμφωνία με την Αλβανία για να πάμε στην Χάγη, να θέτει σε σωστή βάση τις απαντήσεις επί των διεκδικήσεων της Τουρκίας δημόσια (προκαλούμενος και αναγκαζόμενος να απαντήσει με τον τρόπο αυτό - ο πρωθυπουργός έσπευσε άμεσα να καπελώσει αυτήν την πρωτοβουλία Δένδια), και να επιτυγχάνει να δημιουργήσει ευρείες συμμαχίες και ερείσματα στην Ανατολική Μεσόγειο, βελτιώνοντας έτσι την «Διευρυμένη Αποτροπή» της χώρας.
Στη συνέχεια κάναμε αγώνα για να μπεί σαφής ρήτρα στα κοινά ανακοινωθέντα του Συμβουλίου κορυφής της ΕΕ για τις παραβιάσεις και την επιθετική συμπεριφορά της Τουρκίας και να τονισθεί ότι συζητάμε μόνο για δύο θέματα - ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα όπως επιβεβαιώνει ο κ. Δένδιας και όχι για το σύνολο των θαλασσίων ζωνών όπως προσπαθεί να μας πείσει σε όλες τις αποστροφές του λόγου του ο κ. πρωθυπουργός.
Και καταλήξαμε με δικές του πομφόλυγες (όπως αποδεικνύεται στην πράξη) ότι οι διερευνητικές έχουν ένα και μόνο σκοπό, να καθορίσουν την ατζέντα και μετά από αυτό θα αρχίσουν οι οιεσδήποτε άλλες διμερείς επαφές.
Αντ’ αυτού οι διερευνητικές απαξιώθηκαν πλέον αφού έχουν ξεκινήσει συζητήσεις διμερείς σε όλα τα επίπεδα χωρίς ατζέντα και χωρίς η ΕΕ πλέον να περιλαμβάνει στην ατζέντα της Ελληνοτουρκικά ζητήματα (παρά τα λόγια υποστήριξης που ζητιανεύουμε και προβάλλουμε διθυραμβικά από κάθε επίτροπο, εκπρόσωπο, γραφειοκράτη και μη των Βρυξελλών).
Και σήμερα καταλήξαμε πάλι από εκεί που ξεκινήσαμε:
Οι συζητήσεις να γίνονται κρυφά μεταξύ Σουρανή και Καλίν και όλοι οι άλλοι να ψάχνονται για το πως θα συμπεριφερθούν και τι οδηγίες θα πάρουν μετά τα όσα θα μεταφέρει η κ. Ελένη!!!
Καταλήξαμε, με πλήρη απαξία του Υπουργού Εξωτερικών και όλων των άλλων θεσμικών λειτουργών που έχουν αναλάβει τις συζητήσεις (προσωπικά είχα καυτηριάσει και την εξωθεσμική εκπροσώπηση της χώρα στις διερευνητικές επαφές), στο ίδιο σημείο εκκίνησης πριν ένα ακριβώς χρόνο:
Να νομίζουν ότι θα λύσουν τα Ελληνοτουρκικά προβλήματα σε διμερές επίπεδο, κρυφά και χωρίς συγκεκριμένη και συμφωνημένη θεσμικά, σφιχτή και ελεγχόμενη ατζέντα, η κ. Σουρανή και ο Καλίν!
Δηλαδή αυτό που ήθελε διακαώς και επέβαλλε τελικά ο Ερντογάν!!!
Δεν είναι μόνο ο κ. Τσίπρας λοιπόν που έκανε κυβισθήσεις 360 μοιρών και λοιδορήθηκε γι αυτό!!!