 |
| ΑΡ Ιmages |
Αντιμέτωπο με ένα σοβαρό στρατηγικό δίλημμα βρίσκεται το Ισραήλ καθώς σε μια σύγκρουση η οποία προέκυψε ξαφνικά, δείχνει ότι είναι ευάλωτο, στρατιωτικά και πολιτικά, απέναντι στη Χαμάς και σε όσους οπλίζουν το χέρι των εξτρεμιστών. Οι οποίοι δεν απειλούν μόνο να πλήξουν με πραγματικά πυρά τις υποδομές της χώρας, αλλά απειλούν την εσωτερική ομαλότητα και τη διεθνή υπόσταση της χώρας.
Από: liberal.gr
Νίκος Μελέτης
Η σκληρή αντίδραση στην επίθεση της Χαμάς, με στόχο και πάλι να εξουδετερωθεί έστω για μερικούς μήνες ή χρόνια η δύναμη πυρός της τρομοκρατικής οργάνωσης, οδηγείται σε αδιέξοδο, αφού τελικά υπονομεύει τα ίδια τα συμφέροντα του Ισραήλ και οδηγεί σε μια σιωπηρή νομιμοποίηση στα μάτια της διεθνούς κοινότητας, των εξτρεμιστών, οι οποίοι πλέον σχεδόν ταυτίζονται με τα αθώα θύματα των βομβαρδισμών και ενισχύονται στο εσωτερικό της Παλαιστίνης.
Αυτή είναι μια σημαντική ήττα του Ισραήλ καθώς πέφτοντας στην παγίδα της Χαμάς τελικά δημιουργεί κλίμα συμπάθειας όχι μόνο για τους Παλαιστινίους αλλά και για την ίδια την τρομοκρατική οργάνωση ενώ συγχρόνως υπονομεύει τα δικά του συμφέροντα.
Χωρίς αυτό βεβαίως να σημαίνει ότι μπορεί να μείνει απαθές στη στοχοποίηση των πολιτών του ακόμη και στην Ιερουσαλήμ από την αναβαθμισμένη στρατιωτική απειλή της Χαμάς.
Η σύγκρουση στη Γάζα έχει επίσης σημαντική αμυντική - στρατιωτική διάσταση.
Το Ισραήλ έδειξε να αιφνιδιάζεται από την ένταση των επιθέσεων από τη Γάζα καθώς φαίνεται ότι όλοι ήταν απασχολημένοι με τη διοργάνωση μιας από τις μεγαλύτερες ασκήσεις των Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων.
Η Χαμάς απέδειξε ότι έχει αναβαθμισμένο πλέον οπλοστάσιο ικανό να προκαλέσει στα «ίσα» την ισραηλινή αντιπυραυλική άμυνα και επίσης να απειλήσει στόχους σε υποδομές ακόμη και βαθιά μέσα στο Ισραήλ.
Εκτός των ρουκετών και των πυραύλων που είτε έχουν μεταφερθεί από το Ιράν είτε κατασκευάζονται στη Γάζα με ιρανική τεχνογνωσία και στήριξη, προστέθηκαν πλέον και τα drones τα οποία προκαλούν όλο και μεγαλύτερο πονοκέφαλο στους Ισραηλινούς.
Πληροφορίες από ισραηλινές πηγές ανέφεραν επίσης ότι η Χαμάς διαθέτει και μικρά τηλεκατευθυνόμενα υποβρύχια τα οποία μπορούν να μεταφέρουν εκρηκτικά και να απειλήσουν έτσι τις θαλάσσιες εγκαταστάσεις εξόρυξης φυσικού αερίου. Μια πληροφορία που δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί και ίσως αποτελεί εσκεμμένη διαρροή για να δικαιολογηθούν τα πλήγματα σε «ναυτικές» εγκαταστάσεις στη Γάζα.
Στόχος των μαζικών επιθέσεων ήταν να δοκιμαστούν οι αντοχές και οι δυνατότητες του Iron Dome, του ισραηλινού αντιπυραυλικού συστήματος
που για 10 χρόνια έχει αποτελέσει την ασπίδα του Ισραήλ απέναντι σε επιθέσεις από τη Γάζα, τον Λίβανο και τη Συρία.
Παρά τις καλές μέχρι τώρα επιδόσεις του, ήδη υπάρχει προβληματισμός για το κατά πόσον το Iron Dome μπορεί να αποκρούσει μαζικές επιθέσεις, ενώ τίθεται ζήτημα για το κόστος του συστήματος αλλά και την εξασφάλιση επαρκών αποθεμάτων για τις ανάγκες μιας τέτοιας μαζικής επίθεσης.
Αυτή η κατάσταση στο πεδίο υποχρεώνει το Ισραήλ να κινείται με βιαιότητα εναντίον στόχων στη Γάζα, θέλοντας να εξαρθρώσει το δίκτυο παραγωγής και αποθήκευσης πυραύλων και ρουκετών, τους εκτοξευτήρες που πολλές φορές είναι θαμμένοι στο έδαφος αλλά και τα drones τα οποία έχουν προστεθεί στο οπλοστάσιο της Χαμάς και συνιστούν μια πρόσθετη απειλή για το Ισραήλ.
Το γεγονός ότι η Χαμάς επιλέγει κατά τη γνωστή τακτική να έχει τις αποθήκες, τα εργαστήρια αλλά και τα κέντρα επικοινωνιών σε αστικές περιοχές δίπλα ή ακόμη και μέσα σε κτίρια που κατοικούν άμαχοι, έχει σαν αποτέλεσμα μεγάλες απώλειες σε πολίτες, κάτι που καθιστά ακόμη πιο μεγάλο το κόστος της επιχείρησης για το Τελ Αβίβ.
Οι βομβαρδισμοί των τελευταίων ημερών επιφέρουν πλήγματα στη Χαμάς, αλλά δεν την εξουδετερώνουν, κάτι που θα μπορούσε να γίνει ίσως μόνο με συνδυασμένη χερσαία επιχείρηση, κάτι που φυσικά αποκλείεται λόγω των σοβαρών προκλήσεων που θα αντιμετώπιζε ένα τέτοιο εγχείρημα, με κίνδυνο εκατόμβες θυμάτων μεταξύ των αμάχων και σοβαρές απώλειες στις ισραηλινές δυνάμεις.
Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου ανακοίνωσε χθες, όπως αναμενόταν, τη συνέχιση των επιχειρήσεων στη Γάζα. Ο ισραηλινός πρωθυπουργός θρέφεται πολιτικά από τις κρίσεις και τουλάχιστον στην παρούσα φάση έχει ένα πρώτο εφήμερο πολιτικό κέρδος.
Οι αντίπαλοι του δεν κατόρθωσαν εν μέσω της κρίσης στη Γάζα να συνεννοηθούν ώστε να σχηματίσουν κυβέρνηση και έτσι παραμένει ο ίδιος «υπηρεσιακός» πρωθυπουργός. Όμως δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι η σκληρή στάση θα του αποφέρει προσωπικά πολιτικά κέρδη.
Η Χαμάς ενισχύεται εις βάρος των πιο μετριοπαθών δυνάμεων που θα μπορούσαν να κρατήσουν ζωντανή την προοπτική λύσης στη βάση των δυο κρατών, την οποία όμως δεν δείχνει να προκρίνει ένα μεγάλο μέρος του ισραηλινού πολιτικού προσωπικού, χωρίς όμως να έχει να αντιτάξει κάποια εναλλακτική.
Ήδη υπάρχει ανησυχία στο εσωτερικό της χώρας για το ότι μετά από τόσα χρόνια και μετά την εμπειρία της κρίσης του 2014, το Ισραήλ είναι
ευάλωτο σε επιθέσεις από τη Γάζα και η ευθύνη προφανώς αποδίδεται στον Ισραηλινό πρωθυπουργό.
Η μεγαλύτερη παγίδα στην οποία κινδυνεύει να εγκλωβιστεί ο Νετανιάχου και το Ισραήλ είναι ο εσωτερικός «εμφύλιος» που υποδαυλίζει και η Χαμάς. Και όλοι γίναμε μάρτυρες πρωτοφανών σε έκταση επεισοδίων μεταξύ Εβραίων και Αράβων πολιτών του Ισραήλ.
Ο διχασμός και η εχθρότητα μεταξύ των δυο εθνικών ομάδων θα μπορούσε να διατηρηθεί και να κλιμακωθεί, έχοντας δραματικές συνέπειες για το ίδιο το Ισραήλ, όσο μάλιστα θα παραμένει ζωντανή και η προοπτική της λύσης των δυο κρατών, όπου μεγάλες περιοχές που κατοικούν αραιές κοινότητας και έποικοι βρίσκονται σε εδάφη που διεκδικούνται από τους Παλαιστίνιους.
Συγχρόνως, όμως, το Ισραήλ διακινδυνεύει ένα σημαντικό πισωγύρισμα στις σχέσεις του με σημαντικούς διεθνείς παράγοντες όπως είναι η κυβέρνηση Μπάιντεν, με τις αραβικές χώρες με τις οποίες διατηρεί διπλωματικές σχέσεις, αλλά και με αυτές που πρόσφατα υπέγραψε τις Συμφωνίες Αβραάμ.
Ούτε τα Εμιράτα, ούτε η Αίγυπτος θέλουν να θυσιάσουν τη σχέση με το Ισραήλ, που επαναχαράσει τον χάρτη στην περιοχή, αλλά τα όρια τους και έναντι του Αραβικού Κόσμου και έναντι της εσωτερικής κοινής γνώμης δεν είναι απεριόριστα.
Τα τελευταία γεγονότα προσέφεραν «σωσίβιο» τόσο στο Ιράν όσο και στην Τουρκία, που βγαίνουν μπροστά ως οι συνεπείς προστάτες των Παλαιστίνιων και οι επίδοξοι «τιμωροί» του Ισραήλ απευθυνόμενοι στους απανταχού μουσουλμάνους.
Πιθανότατα το Τελ Αβίβ ελπίζει ότι με τη συνέχιση των επιχειρήσεων θα εξουδετερώσει την απειλή της Χαμάς και θα προχωρήσει στους νέους εποικισμούς στην Αν. Ιερουσαλημ δημιουργώντας τετελεσμένα επί τους εδάφους. Το ερώτημα όμως που δεν έχει απαντηθεί είναι: Και μετά τι;
Ο κάθε νεκρός στη Γάζα ή στο Ισραήλ, ο φόβος για έναν ξαφνικό βομβαρδισμό στους αμάχους και από τις δυο πλευρές των συνόρων, η ενίσχυση των εξτρεμιστών, το κάθε σπασμένο τζάμι σε μαγαζί Άραβα ή Εβραίου στο Ισραήλ, είναι ένα αναμμένο φιτίλι σε μια μπαρουταποθήκη. Και από μια τέτοια έκρηξη δεν μπορεί να υπάρξει κανένας νικητής...
Νίκος Μελέτης
Η σκληρή αντίδραση στην επίθεση της Χαμάς, με στόχο και πάλι να εξουδετερωθεί έστω για μερικούς μήνες ή χρόνια η δύναμη πυρός της τρομοκρατικής οργάνωσης, οδηγείται σε αδιέξοδο, αφού τελικά υπονομεύει τα ίδια τα συμφέροντα του Ισραήλ και οδηγεί σε μια σιωπηρή νομιμοποίηση στα μάτια της διεθνούς κοινότητας, των εξτρεμιστών, οι οποίοι πλέον σχεδόν ταυτίζονται με τα αθώα θύματα των βομβαρδισμών και ενισχύονται στο εσωτερικό της Παλαιστίνης.
Αυτή είναι μια σημαντική ήττα του Ισραήλ καθώς πέφτοντας στην παγίδα της Χαμάς τελικά δημιουργεί κλίμα συμπάθειας όχι μόνο για τους Παλαιστινίους αλλά και για την ίδια την τρομοκρατική οργάνωση ενώ συγχρόνως υπονομεύει τα δικά του συμφέροντα.
Χωρίς αυτό βεβαίως να σημαίνει ότι μπορεί να μείνει απαθές στη στοχοποίηση των πολιτών του ακόμη και στην Ιερουσαλήμ από την αναβαθμισμένη στρατιωτική απειλή της Χαμάς.
Η σύγκρουση στη Γάζα έχει επίσης σημαντική αμυντική - στρατιωτική διάσταση.
Το Ισραήλ έδειξε να αιφνιδιάζεται από την ένταση των επιθέσεων από τη Γάζα καθώς φαίνεται ότι όλοι ήταν απασχολημένοι με τη διοργάνωση μιας από τις μεγαλύτερες ασκήσεις των Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων.
Η Χαμάς απέδειξε ότι έχει αναβαθμισμένο πλέον οπλοστάσιο ικανό να προκαλέσει στα «ίσα» την ισραηλινή αντιπυραυλική άμυνα και επίσης να απειλήσει στόχους σε υποδομές ακόμη και βαθιά μέσα στο Ισραήλ.
Εκτός των ρουκετών και των πυραύλων που είτε έχουν μεταφερθεί από το Ιράν είτε κατασκευάζονται στη Γάζα με ιρανική τεχνογνωσία και στήριξη, προστέθηκαν πλέον και τα drones τα οποία προκαλούν όλο και μεγαλύτερο πονοκέφαλο στους Ισραηλινούς.
Πληροφορίες από ισραηλινές πηγές ανέφεραν επίσης ότι η Χαμάς διαθέτει και μικρά τηλεκατευθυνόμενα υποβρύχια τα οποία μπορούν να μεταφέρουν εκρηκτικά και να απειλήσουν έτσι τις θαλάσσιες εγκαταστάσεις εξόρυξης φυσικού αερίου. Μια πληροφορία που δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί και ίσως αποτελεί εσκεμμένη διαρροή για να δικαιολογηθούν τα πλήγματα σε «ναυτικές» εγκαταστάσεις στη Γάζα.
Στόχος των μαζικών επιθέσεων ήταν να δοκιμαστούν οι αντοχές και οι δυνατότητες του Iron Dome, του ισραηλινού αντιπυραυλικού συστήματος
που για 10 χρόνια έχει αποτελέσει την ασπίδα του Ισραήλ απέναντι σε επιθέσεις από τη Γάζα, τον Λίβανο και τη Συρία.
Παρά τις καλές μέχρι τώρα επιδόσεις του, ήδη υπάρχει προβληματισμός για το κατά πόσον το Iron Dome μπορεί να αποκρούσει μαζικές επιθέσεις, ενώ τίθεται ζήτημα για το κόστος του συστήματος αλλά και την εξασφάλιση επαρκών αποθεμάτων για τις ανάγκες μιας τέτοιας μαζικής επίθεσης.
Αυτή η κατάσταση στο πεδίο υποχρεώνει το Ισραήλ να κινείται με βιαιότητα εναντίον στόχων στη Γάζα, θέλοντας να εξαρθρώσει το δίκτυο παραγωγής και αποθήκευσης πυραύλων και ρουκετών, τους εκτοξευτήρες που πολλές φορές είναι θαμμένοι στο έδαφος αλλά και τα drones τα οποία έχουν προστεθεί στο οπλοστάσιο της Χαμάς και συνιστούν μια πρόσθετη απειλή για το Ισραήλ.
Το γεγονός ότι η Χαμάς επιλέγει κατά τη γνωστή τακτική να έχει τις αποθήκες, τα εργαστήρια αλλά και τα κέντρα επικοινωνιών σε αστικές περιοχές δίπλα ή ακόμη και μέσα σε κτίρια που κατοικούν άμαχοι, έχει σαν αποτέλεσμα μεγάλες απώλειες σε πολίτες, κάτι που καθιστά ακόμη πιο μεγάλο το κόστος της επιχείρησης για το Τελ Αβίβ.
Οι βομβαρδισμοί των τελευταίων ημερών επιφέρουν πλήγματα στη Χαμάς, αλλά δεν την εξουδετερώνουν, κάτι που θα μπορούσε να γίνει ίσως μόνο με συνδυασμένη χερσαία επιχείρηση, κάτι που φυσικά αποκλείεται λόγω των σοβαρών προκλήσεων που θα αντιμετώπιζε ένα τέτοιο εγχείρημα, με κίνδυνο εκατόμβες θυμάτων μεταξύ των αμάχων και σοβαρές απώλειες στις ισραηλινές δυνάμεις.
Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου ανακοίνωσε χθες, όπως αναμενόταν, τη συνέχιση των επιχειρήσεων στη Γάζα. Ο ισραηλινός πρωθυπουργός θρέφεται πολιτικά από τις κρίσεις και τουλάχιστον στην παρούσα φάση έχει ένα πρώτο εφήμερο πολιτικό κέρδος.
Οι αντίπαλοι του δεν κατόρθωσαν εν μέσω της κρίσης στη Γάζα να συνεννοηθούν ώστε να σχηματίσουν κυβέρνηση και έτσι παραμένει ο ίδιος «υπηρεσιακός» πρωθυπουργός. Όμως δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι η σκληρή στάση θα του αποφέρει προσωπικά πολιτικά κέρδη.
Η Χαμάς ενισχύεται εις βάρος των πιο μετριοπαθών δυνάμεων που θα μπορούσαν να κρατήσουν ζωντανή την προοπτική λύσης στη βάση των δυο κρατών, την οποία όμως δεν δείχνει να προκρίνει ένα μεγάλο μέρος του ισραηλινού πολιτικού προσωπικού, χωρίς όμως να έχει να αντιτάξει κάποια εναλλακτική.
Ήδη υπάρχει ανησυχία στο εσωτερικό της χώρας για το ότι μετά από τόσα χρόνια και μετά την εμπειρία της κρίσης του 2014, το Ισραήλ είναι
ευάλωτο σε επιθέσεις από τη Γάζα και η ευθύνη προφανώς αποδίδεται στον Ισραηλινό πρωθυπουργό.
Η μεγαλύτερη παγίδα στην οποία κινδυνεύει να εγκλωβιστεί ο Νετανιάχου και το Ισραήλ είναι ο εσωτερικός «εμφύλιος» που υποδαυλίζει και η Χαμάς. Και όλοι γίναμε μάρτυρες πρωτοφανών σε έκταση επεισοδίων μεταξύ Εβραίων και Αράβων πολιτών του Ισραήλ.
Ο διχασμός και η εχθρότητα μεταξύ των δυο εθνικών ομάδων θα μπορούσε να διατηρηθεί και να κλιμακωθεί, έχοντας δραματικές συνέπειες για το ίδιο το Ισραήλ, όσο μάλιστα θα παραμένει ζωντανή και η προοπτική της λύσης των δυο κρατών, όπου μεγάλες περιοχές που κατοικούν αραιές κοινότητας και έποικοι βρίσκονται σε εδάφη που διεκδικούνται από τους Παλαιστίνιους.
Συγχρόνως, όμως, το Ισραήλ διακινδυνεύει ένα σημαντικό πισωγύρισμα στις σχέσεις του με σημαντικούς διεθνείς παράγοντες όπως είναι η κυβέρνηση Μπάιντεν, με τις αραβικές χώρες με τις οποίες διατηρεί διπλωματικές σχέσεις, αλλά και με αυτές που πρόσφατα υπέγραψε τις Συμφωνίες Αβραάμ.
Ούτε τα Εμιράτα, ούτε η Αίγυπτος θέλουν να θυσιάσουν τη σχέση με το Ισραήλ, που επαναχαράσει τον χάρτη στην περιοχή, αλλά τα όρια τους και έναντι του Αραβικού Κόσμου και έναντι της εσωτερικής κοινής γνώμης δεν είναι απεριόριστα.
Τα τελευταία γεγονότα προσέφεραν «σωσίβιο» τόσο στο Ιράν όσο και στην Τουρκία, που βγαίνουν μπροστά ως οι συνεπείς προστάτες των Παλαιστίνιων και οι επίδοξοι «τιμωροί» του Ισραήλ απευθυνόμενοι στους απανταχού μουσουλμάνους.
Πιθανότατα το Τελ Αβίβ ελπίζει ότι με τη συνέχιση των επιχειρήσεων θα εξουδετερώσει την απειλή της Χαμάς και θα προχωρήσει στους νέους εποικισμούς στην Αν. Ιερουσαλημ δημιουργώντας τετελεσμένα επί τους εδάφους. Το ερώτημα όμως που δεν έχει απαντηθεί είναι: Και μετά τι;
Ο κάθε νεκρός στη Γάζα ή στο Ισραήλ, ο φόβος για έναν ξαφνικό βομβαρδισμό στους αμάχους και από τις δυο πλευρές των συνόρων, η ενίσχυση των εξτρεμιστών, το κάθε σπασμένο τζάμι σε μαγαζί Άραβα ή Εβραίου στο Ισραήλ, είναι ένα αναμμένο φιτίλι σε μια μπαρουταποθήκη. Και από μια τέτοια έκρηξη δεν μπορεί να υπάρξει κανένας νικητής...