Μια «παράνοια» με απόλυτη λαϊκή συναίνεση που ωφέλησε όλον τον γερμανικό λαό και εκφράστηκε με απίστευτη βαρβαρότητα, καταπίεση, δουλεμπόριο, αναρίθμητα εγκλήματα στην Αφρική, την Κίνα και σε ορισμένα νησιά του Ειρηνικού, υποδούλωση, εκμετάλλευση της ανθρώπινης εργασίας, καταλήστευση πρώτων υλών και ορυκτού πλούτου, καταστροφή τοπικών πολιτισμών, θρησκειών και παραδόσεων, επεκτατισμό.
Αποικιοκρατικά σχέδια έκαναν και οι εθνικοσοσιαλιστές του Χίτλερ αναζητώντας «ζωτικό χώρο» στην Αφρική, μέχρι που έστρεψαν την προσοχή τους προς την Ανατολική Ευρώπη.
Σήμερα, σε αντίθεση με άλλες πρώην αποικιοκρατικές χώρες, η γερμανική αποικιοκρατία παραμένει μια ακόμα περίπτωση απωθημένης, σχεδόν ξεχασμένης ιστορίας. Ουσιαστικά μόνο κάποια έργα τέχνης υπάρχουν για να μας θυμίζουν μια από τις πιο βάρβαρες μορφές αποικιοκρατίας.