Κατάπτυστη και προσβλητική για την Ελλάδα η Δήλωση των μελών του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου
Κυρώσεις γιοκ στην Τουρκία
Η ΕΕ συνεχίζει να χαϊδεύει τον Ερντογάν.
Έκθεση ιδεών από τον Μπορέλ αντί για κυρώσεις
Μέγας χορηγός της Τουρκίας η Μέκρελ
Η προκλητική Δήλωση των μελών του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 25ης Μαρτίου 2021 η οποία χαϊδεύει για άλλη μια φορά τον Ερντογάν και ανταμείβει τελικά την Τουρκία αντί να της επιβάλει κυρώσεις για τις συνεχείς παραβιάσεις των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και της Κύπρου, έχει προκαλέσει την μήνιν του Ελληνικού και του Κυπριακού λαού.
Έτσι για άλλη μια φορά συνεχίστηκε η διγλωσσία της ΕΕ με την επιβολή κυρώσεων κατά της Ρωσίας και την πλήρη απαλλαγή της Τουρκίας η οποία απλά θα βρίσκεται υπό την δήθεν επίβλεψη των Βρυξελλών για προσφυγή εκ μέρους της ΕΕ σε «μέσα και επιλογές», και μάλιστα υπό όρους, αν η Άγκυρα στο μέλλον συνεχίσει την παραβίαση του διεθνούς δικαίου, παραπέμποντας τις όποιες δήθεν κυρώσεις στις καλένδες του Ιουνίου 2021 (βλ. Βρυξέλλες, 25 Μαρτίου 2021(OR. en) SN 18/21 www.consilium.europa.eu/media). Από Μάρτη -Καλοκαίρι λοιπόν όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός μας. Και το δούλεμα συνεχίζεται πλέον με την κυβέρνηση να έχει το θράσος να πανηγυρίζει.
Μάλιστα η παραπάνω διατύπωση της Δήλωσης των μελών του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου είναι εντελώς αόριστη καθώς η Τουρκία θεωρεί ότι το τουρκολιβυκο μνημόνιο είναι δήθεν νόμιμο, οπότε και η ενεργοποίησή του δεν θα θεωρείται από την Άγκυρα ως παραβίαση των όρων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 25ης Μαρτίου. Μια Δήλωση η οποία εκδόθηκε ανήμερα της εθνικής μας επετείου και δη ανήμερα της συμπλήρωσης 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821 κατά του τουρκικού ζυγού και η οποία Δήλωση των μελών του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου αποτελεί προσβολή κατά του Ελληνικού λαού καθώς η ΕΕ δίνει συγχωροχάρτι στην Τουρκία για όλες τις παράνομες πράξεις της που διενήργησε κατά την Πατρίδας μας ιδίως από τον Ιούλιο του 2020 μέχρι και σήμερα.
Στηλιτεύουμε έντονα λοιπόν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο που όχι μόνο δεν επέβαλε στην Τουρκία καμία κύρωση για το Ορούτς Ρέις που επί μήνες έκανε πάρτι σε ύδατα της ελληνικής υφαλοκρηπίδας αλλά παρέπεμψε στις καλένδες του προσεχούς Ιουνίου τις όποιες δήθεν κυρώσεις κατά της Άγκυρας. Και ενώ η Αθήνα ζητούσε την επιβολή κυρώσεων κατά της Τουρκίας για τις παράνομες πράξεις της Αγκύρας κατά Ελλάδας και Κύπρου τελικά τα μέλη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στην Δήλωσή τους της 25ης Μαρτίου δεν τόλμησαν ούτε καν να αναφέρουν τη λέξη κυρώσεις. Αρκέστηκαν σε ευχολόγια αναφερόμενα σε «μέσα και επιλογές» που θα βρίσκονται στο τραπέζι και θα ενεργοποιηθούν υπό όρους και προϋποθέσεις και μόνο αν η Τουρκία συνεχίσει στο μέλλον την παράνομη συμπεριφορά της.
Βέβαια τεράστια ευθύνη για το συγχωροχάρτι που έδωσε υπό την καθοδήγηση της Μέρκελ το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στη Τουρκία φέρει η κυβέρνηση η οποία στις 13 Ιουλίου 2020 ξεκίνησε μυστικές διαπραγματεύσεις με Τουρκία και Γερμανία στο Βερολίνο, δίνοντας ταυτόχρονα την ευκαιρία στη Μέρκελ να τορπιλίσει και την επικείμενη το καλοκαίρι του 2020 υπογραφή του Ελληνογαλλικού Αμυντικού Συμφώνου με ρήτρα στρατιωτικής συνδρομής.
Κυρώσεις: Από αναβολή σε αναβολή
Με την όξυνση της τουρκικής επιθετικότητας το καλοκαίρι του 2020 και καθώς το Ορούτς Ρέις έκανε πάρτι σε ύδατα της ελληνικής υφαλοκρηπίδας η κυβέρνηση επιχείρησε να ζητήσει από την ΕΕ την επιβολή κυρώσεων κατά της Τουρκίας για την παράνομη αυτή συμπεριφορά της Άγκυρας. Το πρώτο ραντεβού ορίστηκε τη Δευτέρα 13 Ιουλίου 2020 στις Βρυξέλλες όπου το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων μετά τη σθεναρή αντίσταση του νέου φιλοτουρκικού άξονα που συγκρότησαν Βερολίνο-Ρώμη-Μαδρίτη αρνήθηκε την επιβολή κυρώσεων κατά της Τουρκίας. Όπως έχουμε ήδη επισημάνει σε προγενέστερη αρθρογραφία μας η κυβέρνηση έπεσε στην καλοστημένη παγίδα της Γερμανικής Προεδρίας και αποδέχθηκε να γίνουν μυστικές διαπραγματεύσεις με την Άγκυρα στις 13 Ιουλίου 2020 το πρωί στο Βερολίνο και ενώ το απόγευμα θα συνεδρίαζε στις Βρυξέλλες το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ για την επιβολή κυρώσεων κατά της Τουρκίας.
Έτσι από τη στιγμή εκείνη ξεκίνησε μια συνεχής διελκυστίνδα αναβολών και καθυστερήσεων σε σχέση με την επιβολή κυρώσεων κατά της Άγκυρας. Ακολούθησε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 17-21 Ιουλίου 2020 όπου εκεί απλά η ελληνική πλευρά ψέλλισε κάτι περί κυρώσεων με την απόφαση τελικά να παραπέμπεται στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ στα τέλη Αυγούστου, το οποίο με τη σειρά του παρέπεμψε το θέμα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 24ης και 25ης Σεπτεμβρίου 2020, το οποίο τελικά αναβλήθηκε λόγω κορωνοϊού για τις αρχές Οκτωβρίου.
Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου το οποίο συνεδρίασε δια ζώσης στις Βρυξέλλες στο διάστημα 1-2 Οκτωβρίου 2020 εξόργισε σύσσωμο τον Ελληνικό λαό που είδε για άλλη μια φορά τους δήθεν φίλους και εταίρους μας στην ΕΕ αντί να επιβάλουν κυρώσεις στον Ερντογάν τελικά να τον χαϊδεύουν παρότι επί τριάντα μια συναπτές ημέρες συνέχιζε το πάρτι στην ελληνική ΑΟΖ παραβιάζοντας με το Ορούτς Ρέις τα κυριαρχικά δικαιώματα της Πατρίδας μας.
Ειδικότερα το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επισήμανε ότι σε περίπτωση εκ μέρους της Τουρκίας «ανανεωμένων μονομερών ενεργειών ή προκλήσεων κατά παραβίαση του διεθνούς δικαίου η ΕΕ θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα και τις επιλογές που έχει στη διάθεσή της, μεταξύ άλλων σύμφωνα με το άρθρο 29 της ΣΕΕ και το άρθρο 215 της ΣΛΕΕ, προκειμένου να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της και τα συμφέροντα των κρατών μελών της».
Βέβαια το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο δεν τόλμησε καν να ψελλίσει τη λέξη κυρώσεις παρότι πράγματι οι κυρώσεις προβλέπονται στα παραπάνω άρθρα των Συνθηκών της ΕΕ είναι χαρακτηριστικό του κλίματος που επικρατούσε στις τάξεις του με τη Μέρκελ να μην θέλει ούτε καν να ακουστεί η λέξη κυρώσεις κατά της Τουρκίας.
Σε κάθε περίπτωση το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επισήμανε ότι «θα συνεχίσει να παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις και θα επανέλθει αναλόγως και θα λάβει αποφάσεις κατά περίπτωση το αργότερο κατά τη σύνοδό του Δεκεμβρίου».
Το ίδιο σκηνικό συγκάλυψης και ανοχής της τουρκικής επιθετικότητας συνεχίστηκε και στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 10ης Δεκεμβρίου 2020 το οποίο με την καθοδήγηση της Μέρκελ έβαλε πάγο σε οποιαδήποτε σκέψη για κυρώσεις στην Τουρκία σώζοντας τις ευρωπαϊκές τράπεζες από μια ενδεχόμενης κατάρρευση της τουρκικής οικονομίας στην οποία είναι εκτεθειμένες με τουλάχιστον 122,7 δις δολάρια. Στο πλαίσιο αυτό το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ανέθεσε στον Ύπατο Εκπρόσωπο της ΕΕ Ζοζεπ Μπορέλ να συντάξει σχετική Έκθεση για τις δήθεν κυρώσεις παραπέμποντας το ζήτημα ξανά σε νέο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο το οποίο θα συνεδρίαζε στις 25 Μαρτίου 2021.
Η παγίδα της Γερμανικής Προεδρίας
Ταυτόχρονα με τις συνεχείς δολιχοδρομήσεις που μεθόδευσε η φιλοτουρκική Γερμανική Προεδρία η Άγκυρα πέτυχε αφενός μεν να δημιουργήσει και νέα τετελεσμένα γκριζάροντας διάφορες περιοχές που ανήκουν στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και αφετέρου να σύρει την Αθήνα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Έτσι εκτυλίχθηκε σε όλο του το μεγαλείο αυτό που οι πάντες γνώριζαν εξ υπαρχής. Ότι με αφορμή ένα δήθεν «θερμό επεισόδιο» Ελλάδας –Τουρκίας, η Αθήνα θα συρόταν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την Τουρκία για συνδιαχείριση στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Μόνο που δεν χρειάστηκε καν «θεσμό επεισόδιο» αλλά απλά ένας θερμός μήνας «επακούμβησης» για να βρεθούν στο ίδιο τραπέζι Αθήνα και Άγκυρα. Διαπραγματεύσεις οι οποίες γίνονται σε διάφορα επίπεδα μυστικά ή φανερά, άμεσα ή έμμεσα μέσω τρίτων. Ξεκινώντας από τις μυστικές διαπραγματεύσεις Ελλάδας- Τουρκίας στο Βερολίνο στις 13 και 14 Ιουλίου, περάσαμε στους γύρους τεχνικών συναντήσεων στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και εν συνεχεία στην ανακοίνωση διερευνητικών επαφών Ελλάδας-Τουρκίας εκ των οποίων έγιναν ήδη δύο συναντήσεις για ξεκάρφωμα κάθε μια λίγο πριν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δεκεμβρίου 2020 και του Μαρτίου 2021 προκειμένου οι ευρωπαίοι φίλοι μας να έχουν κάθε άλλοθι να αναβάλλουν τις κυρώσεις.
Η Έκθεση Μπορέλ-ευχολόγια οι δήθεν κυρώσεις
Ο Ύπατος Εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας Τζοζέπ Μπορέλ στον οποίο ανατέθηκε η σύνταξη Έκθεσης ενόψει του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Μαρτίου 2021 συνέταξε την Έκθεσή του στις 20 Μαρτίου 2021 (Βλ. Ευρωπαϊκή Επιτροπή & Ύπατος Εκπρόσωπος της ΕΕ για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας «ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ- Εξελίξεις των πολιτικών, οικονομικών και εμπορικών σχέσεων ΕΕ-Τουρκίας» JOIN(2021) 8 final Βρυξέλλες, 20.3.2021,eur-lex.europa.eu).
Στην εν λόγω Έκθεση ο Μπορέλ έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην θετική ατζέντα για την Τουρκία δηλαδή στο πως θα αναβαθμιστεί η οικονομική σχέση ΕΕ-Τουρκίας ενώ στο ζήτημα των ενδεχόμενων κυρώσεων κατά της Τουρκίας οι αναφορές του δεν ήταν τίποτε άλλο από μια «έκθεση ιδεών» όπου γενικώς και αορίστως περιέγραψε τους δυνητικούς τομείς των ενδεχόμενων κυρώσεων χωρίς καν να κάνει τον κόπο να εξειδικεύσει τις κυρώσεις.
Μάλιστα στην Έκθεση δεν προβλέπονται κυρώσεις κατά της Άγκυρας ως τιμωρία-κύρωση για τις επί οκτώ μήνες συνεχείς παραβιάσεις των ελληνικών και κυπριακών κυριαρχικών δικαιωμάτων αλλά αναφέρονται αορίστως μελλοντικές κυρώσεις σε περίπτωση νέων τουρκικών παραβιάσεων και προκλήσεων.
Επιπλέον στο κεφάλαιο των δήθεν κυρώσεων και προκειμένου να συνεχίσει και παρά τις κυρώσεις να ρέει το χρήμα στην Τουρκία για το δήθεν προσφυγικό η Έκθεση επισημαίνει ότι «η Επιτροπή θα καταρτίσει επίσης άμεσα εναλλακτικές λύσεις για τη συνέχιση της χρηματοδότησης των προσφύγων και των κοινοτήτων υποδοχής στην Τουρκία. Δεδομένων των σοβαρών επιτόπιων αναγκών και του σημαντικού φόρτου που εξακολουθεί να επωμίζεται η Τουρκία στο πλαίσιο αυτό, πρόκειται για μια ευρωπαϊκή επένδυση στη σταθερότητα και την αλληλεγγύη. Είναι πραγματικά προς το συμφέρον μας να αξιοποιήσουμε εποικοδομητικά τις επιτυχίες των τελευταίων ετών» (σελ.19 Έκθεσης Μπορέλ).
Στις δήθεν κυρώσεις λοιπόν περιέλαβε την ενδεχόμενη επιβολή κυρώσεων κατά τούρκων αξιωματούχων και τουρκικών νομικών οντοτήτων χωρίς να προσδιορίζει ονόματα και διευθύνσεις. Στη συνέχεια αναφέρθηκε εντελώς αόριστα σε «περαιτέρω περιορισμούς στην οικονομική συνεργασία ΕΕ-Τουρκίας, συμπεριλαμβανομένων των δραστηριοτήτων της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και άλλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων», (σελ.18 Έκθεσης) χωρίς να διευκρινίζει αν στα περιοριστικά μέτρα περιλαμβάνεται απαγόρευση των εισαγωγών τουρκικών προϊόντων στην ΕΕ καθώς και το εμπάργκο εξαγωγών όπλων στην Τουρκία. Ακολούθως στο σημείο 4 ο Μπορέλ προτείνει «μέτρα που στοχεύουν άλλους τομείς που είναι σημαντικοί για την τουρκική οικονομία, όπως η απαγόρευση παροχής τουριστικών υπηρεσιών, οι αρνητικές ταξιδιωτικές συμβουλές από τα κράτη μέλη κ.λπ» (σελ.19 Έκθεσης) ενώ στο σημείο 5 ζητά «πρόσθετα μέτρα της ΕΕ στον τομέα της ενέργειας και τους συναφείς τομείς, όπως απαγορεύσεις εισαγωγών/εξαγωγών για ορισμένα αγαθά και τεχνολογίες» (σελ.19 Έκθεσης). Όλα αυτά όμως είναι γενικόλογα και είναι προφανές ότι θα πρέπει να εξειδικευθούν οπότε ακόμη και αν τον Ιούνιο 2021 ξεκινήσει σχετική συζήτηση μέχρι να εξειδικευθούν από τον Μπορέλ οι πιθανές κυρώσεις θα φτάσει Σεπτέμβριος του 2021. Όμως και τότε για να επιβληθούν κυρώσεις θα χρειαστεί ομοφωνία οπότε είναι προφανές ότι το μπλοκ Γερμανίας-Ιταλίας-Ισπανίας θα κάνει πάλι την εμφάνισή του. ·
Επισημαίνεται ότι στην Έκθεσή Μπορέλ δεν υπάρχει λέξη για το casus belli της Τουρκίας κατά της Πατρίδας μας σε περίπτωση που η Αθήνα θα προχωρούσε σε επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 μίλα στο Αιγαίο. Επιπλέον αναφέρεται η Έκθεση γενικώς και αορίστως στο τουρκολιβυκό μνημόνιο χωρίς να το χαρακτηρίζει άκυρο και παράνομο ενώ σε διάφορα σημεία μιλά για θαλάσσιες διαφορές μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας παρότι βέβαια επισημαίνει ότι «η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών θα πρέπει να αντιμετωπιστεί μέσω διαλόγου και διαπραγματεύσεων καλή τη πίστει, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, συμπεριλαμβανομένης της UNCLOS, με προσφυγή, εφόσον χρειαστεί, στο Διεθνές Δικαστήριο. Στο ανωτέρω πλαίσιο, η αταλάντευτη προσήλωση στις σχέσεις καλής γειτονίας και στην ειρηνική επίλυση των διαφορών παραμένει ουσιαστικής σημασίας» (σελ.3 Έκθεσης). Επίσης η Έκθεση (σελ.10) αναφέρεται στην εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού από τον Ερντογάν με ιδιαίτερη έμφαση στα γεγονότα του Έβρου με το γνωστό «ντου» των διαφόρων δήθεν μεταναστών. Τέλος η Έκθεση αναφέρει με νόημα ότι «στις 14 Ιανουαρίου 2021, η Ελλάδα υπέβαλε επίσημη αίτηση επανεισδοχής 1450 επαναπατριζόμενων, η οποία δεν έγινε δεκτή από την Τουρκία» (σελ.11).
Το μεγαλύτερο τμήμα της Έκθεσης Μπορέλ επικεντρώνεται στη θετική ατζέντα για την Τουρκία καθώς επισημαίνεται με κάθε τρόπο η τεράστια δήθεν οικονομική σημασία των σχέσεων ΕΕ-Τουρκίας. Έτσι αναφέρει στη σελ. 18 ότι «η ενίσχυση των ήδη σημαντικών οικονομικών δεσμών μας είναι άλλη μία επωφελής κατάσταση και για τις δύο πλευρές, ιδίως στο σημερινό δύσκολο οικονομικό κλίμα. Στο επίκεντρο αυτής της προσπάθειας θα βρίσκονται ο εκσυγχρονισμός και η επέκταση του πεδίου εφαρμογής της τρέχουσας τελωνειακής ένωσης ΕΕ-Τουρκίας όπως έχει ήδη προτείνει η Επιτροπή». Και συνεχίζει προτείνοντας τον «εκσυγχρονισμό και την επέκταση του πεδίου εφαρμογής της τρέχουσας τελωνειακής ένωσης ΕΕ-Τουρκίας»,
Επιπλέον ζητά την διευκόλυνση της «συμμετοχής της Τουρκίας στην επόμενη γενιά προγραμμάτων της ΕΕ, όπως το Erasmus+, το πρόγραμμα «Ορίζων Ευρώπη» κ.λπ. στο πλαίσιο του νέου πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου».
Η κατάπτυστη Δήλωση των μελών του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 25ης Μαρτίου 2021
Στο σημείο 9 της Δήλωσης των μελών του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου η οποία εκδόθηκε με σύμφωνη γνώμη Ελλάδας και Κύπρου οι ευρωπαίοι ηγέτες χαιρετίζουν την παραπάνω απαράδεκτη Έκθεση Μπορέλ ενώ στο σημείο 10 αποδίδουν τα εύσημα στις σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας υπενθυμίζοντας «το στρατηγικό συμφέρον της Ευρωπαϊκής Ένωσης για ένα σταθερό και ασφαλές περιβάλλον στην Ανατολική Μεσόγειο και για την ανάπτυξη συνεργατικής και αμοιβαίως επωφελούς σχέσης με την Τουρκία». Και προκειμένου να καλυφθούν για την ανάλγητη στάση τους έναντι των τουρκικών απειλών σε Ελλάδα και Κύπρο στο ίδιο σημείο 10 αναφέρουν για ξεκάρφωμα ότι χαιρετίζουν «την πρόσφατη αποκλιμάκωση στην Ανατολική Μεσόγειο με τη διακοπή των παράνομων δραστηριοτήτων γεώτρησης, την επανέναρξη των διμερών συνομιλιών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και τις προσεχείς συνομιλίες για το Κυπριακό υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών». Στο σημείο λοιπόν αυτό αντιλαμβάνεται κανείς την επική κυβερνητική γκάφα να προσχωρήσει στις ούτως ή άλλως προσχηματικές διερευνητικές επαφές με την Άγκυρα που όμως αποτέλεσαν το τέλειο άλλοθι που ήθελαν οι «φίλοι μας» ευρωπαίοι προκειμένου να πετάξουν την μπάλα στην εξέδρα για τις δήθεν κυρώσεις. Μάλιστα η αναφορά του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου σε «επανέναρξη διμερών συνομιλιών» δικαιώνει τη θέση του Ερντογάν που μιλούσε για συνομιλίες ενώ η ελληνική πλευρά μέχρι πρότινος διερρήγνυε τα ιμάτια της αναφερόμενη σε διερευνητικές επαφές.
Στο σημείο 11 η Απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου αναφέρει ότι υπό όρους και προϋποθέσεις θα μπορούσε η ΕΕ να «συζητήσει με την Τουρκία κατά τρόπο σταδιακό, αναλογικό και αναστρέψιμο για την ενίσχυση της συνεργασίας σε διάφορους τομείς κοινού ενδιαφέροντος και να λάβει περαιτέρω αποφάσεις κατά τη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου τον Ιούνιο» σε σχέση με τον εκσυγχρονισμό της Τελωνειακής Ένωσης γεγονός το οποίο σημαίνει πέραν των άλλων να συμπεριληφθούν στην Τελωνειακή Ένωση το ηλεκτρονικό εμπόριο και οι υπηρεσίες γεγονός ιδιαίτερα κρίσιμο και χρήσιμο για την Τουρκία. Επιπλέον στο σημείο 11γ καλείται η «Επιτροπή να διερευνήσει τρόπους ενίσχυσης της συνεργασίας με την Τουρκία σε θέματα διαπροσωπικών επαφών και κινητικότητας» που σε απλά ελληνικά σημαίνει συμμετοχή της Τουρκίας «στην επόμενη γενιά προγραμμάτων της ΕΕ, όπως το Erasmus+, το πρόγραμμα «Ορίζων Ευρώπη». Ταυτόχρονα εδώ εντάσσεται και η διερεύνηση κατάργησης της βίζας των Τούρκων για είσοδό τους στην ΕΕ.
Στο σημείο 12 το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καλεί «την Τουρκία να απέχει από νέες προκλήσεις ή μονομερείς ενέργειες κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου» επιβεβαιώνοντας ταυτόχρονα «την αποφασιστικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να χρησιμοποιήσει, σε περίπτωση τέτοιας ενέργειας, τα μέσα και τις επιλογές που έχει στη διάθεσή της για να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της και τα συμφέροντα των κρατών μελών της καθώς και για να διαφυλάξει την περιφερειακή σταθερότητα», αποφεύγοντας όμως για άλλη μια φορά να αναφερθεί ρητά σε κυρώσεις μιλώντας «για μέσα και επιλογές». Έτσι για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι η λέξη κυρώσεις κατά της Τουρκίας είναι απαγορευμένη λέξη για το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κατ΄ απαίτηση της Μέρκελ. Μάλιστα η διατύπωση αυτή είναι οπισθοδρόμηση σε σχέση με τη διατύπωση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Οκτωβρίου 2020 που αναφερόταν σε «όλα τα μέσα και τις επιλογές που έχει στη διάθεσή της, μεταξύ άλλων σύμφωνα με το άρθρο 29 της ΣΕΕ και το άρθρο 215 της ΣΛΕΕ, προκειμένου να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της και τα συμφέροντα των κρατών μελών της» η ΕΕ.
Στη συνέχεια στο σημείο 13 το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καλεί «την Επιτροπή να υποβάλει στο Συμβούλιο πρόταση για τη συνέχιση της χρηματοδότησης υπέρ των Σύρων προσφύγων στην Τουρκία, καθώς και στην Ιορδανία, τον Λίβανο και άλλα σημεία της περιοχής», ανοίγοντας το δρόμο για νέα χοντρή κονόμα του Ερντογάν. Και για άλλη μια φορά με στόχο το ξεκάρφωμα, καθώς όλοι γνωρίσουν ότι η Τουρκία στέλνει χιλιάδες παράνομους μετανάστες σε Ελλάδα και ΕΕ, στο σημείο 14 το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αναφέρει ότι «όσον αφορά τη διαχείριση της μετανάστευσης, στο πλαίσιο της ευρύτερης στρατηγικής της ΕΕ που καλύπτει όλες τις μεταναστευτικές οδούς, η συνεργασία με την Τουρκία θα πρέπει να ενισχυθεί, ιδίως σε τομείς όπως η προστασία των συνόρων, η καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης καθώς και η επιστροφή στην Τουρκία παράτυπων μεταναστών και αιτούντων άσυλο που δεν γίνονται δεκτοί, σύμφωνα με τη δήλωση ΕΕ-Τουρκίας, εφαρμοζόμενη χωρίς διακρίσεις». Αυτό κι΄ αν θα πει δούλεμα λες και δεν γνωρίζουμε ότι η Τουρκία δρα και θα συνεχίσει να δρα παρά το ευρωπαϊκό χρήμα σαν σύγχρονος δουλέμπορος εργαλειοποιόντας το μεταναστευτικό κατά Ελλάδας και ΕΕ.
Στη συνέχεια στο σημείο 15 το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αναφέρεται στο Κυπριακό με έμφαση στις «σχετικές αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών (ιδίως τις αποφάσεις αριθ. 550, 789 και 1251)» και στο σημείο 16 αναφέρεται στην παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία χωρίς όμως να τολμά να επιβάλει κυρώσεις όπως έκανε με Ρωσία και Κίνα επικαλούμενο το ίδιο θέμα. Στο σημείο 17 δεν τολμά καν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να καταγγείλει την εισβολή της Τουρκίας σε Λιβύη, τη Συρία και τον Νότιο Καύκασο, αναφέροντας: «Σύμφωνα με το κοινό συμφέρον της ΕΕ και της Τουρκίας για ειρήνη και σταθερότητα στον περίγυρό τους, αναμένουμε από την Τουρκία και όλους τους παράγοντες να συνεισφέρουν θετικά στην επίλυση περιφερειακών κρίσεων, όπως στη Λιβύη, τη Συρία και τον Νότιο Καύκασο, και θα παραμείνουμε σε επαγρύπνηση όσον αφορά το θέμα αυτό». Με τον τρόπο αυτό το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο νομιμοποιεί το νέο Αττίλα σε Λιβύη, Συρία και Νότιο Καύκασο και τους εκεί χιλιάδες δολοφονηθέντες από τα τουρκικά στρατεύματα και τους μισθοφόρους του Ερντογάν.
Στο σημείο 18 το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο με συναίνεση Ελλάδας και Κύπρου κάνει αποδεκτή την απαίτηση του Ερντογάν για διεθνή διάσκεψη των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου καλώντας «τον ύπατο εκπρόσωπο να προωθήσει τις εργασίες σχετικά με την πολυμερή διάσκεψη για την Ανατολική Μεσόγειο».
Και το κερασάκι στην τούρτα είναι το σημείο 19 όπου οι ευρωπαίοι ηγέτες δηλώνουν με στόμφο: «Θα συνεχίσουμε να παρακολουθούμε εκ του σύνεγγυς τις εξελίξεις και θα επιδιώξουμε συντονισμένη προσέγγιση με τους εταίρους. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα επανέλθει στο θέμα αυτό κατά τη σύνοδό του τον Ιούνιο».
Χοντρό το μέχρι στιγμής οικονομικό πακέτο της ΕΕ για την Τουρκία
Σε προγενέστερα άρθρα μας έχουμε αναλύσει με στοιχεία τον τρόπο με τον οποίον η Ευρώπη των τραπεζών μέσω της ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ στήριξε την ανάπτυξη της τουρκικής οικονομίας και ιδίως της πολεμικής βιομηχανίας της Τουρκίας εξοπλίζοντας σαν αστακό τον Ερντογάν. Και καθώς η Τουρκία βυθίζεται πλέον σε νέα οικονομική κρίση οι ευρωπαϊκές τράπεζες που είναι εκτεθειμένες με αρκετά δις ευρώ στην Τουρκία επέβαλαν όχι μόνο το συγχωροχάρτι στην Τουρκία αλλά και γενναίο οικονομικό πακέτο στήριξης της τουρκικής οικονομίας ιδίως μέσω του εκσυγχρονισμού της τελωνειακής ένωσης και της περαιτέρω ενίσχυσης της γείτονος για το μεταναστευτικό.
Σημειωτέον η ΕΕ αποτελεί τη μεγαλύτερη πηγή άμεσων ξένων επενδύσεων στην Τουρκία, με αξία 58,5 δις ευρώ το 2018. Επιπλέον τον Σεπτέμβριο του 2020 οι ευρωπαϊκές τράπεζες ήταν εκτεθειμένες στην τουρκική οικονομία με τουλάχιστον 122,7 δις δολάρια. Από αυτά τη μερίδα του λέοντος έχουν οι Ισπανικές Τράπεζες με 62 δις δολάρια και ακολουθούν οι γαλλικές τράπεζες με 29 δις δολάρια, οι Βρετανικές τράπεζες με 12 δις δολάρια, οι γερμανικές τράπεζες με 11 δις δολάρια και οι ιταλικές τράπεζες με 8,7 δις ευρώ (Die Welt 17/9/2020).
H παραπάνω κατάσταση παραμένει σχεδόν ίδια σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας με αφορμή την πρόσφατη νομισματική και τραπεζική κρίση στην Τουρκία που πυροδότησε η αποπομπή του Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας της Τουρκίας από τον Ερντογάν (Reuters 22/3/2021).
Και όλα αυτά πέραν των νέων κονδυλίων για προενταξιακή βοήθεια και μεταναστευτικό για το διάστημα 2021-2027 που εγκρίθηκαν στο πλαίσιο του ΠΔΠ της ΕΕ με τη σύμφωνη γνώμη της ελληνικής και της κυπριακής κυβέρνησης. Έτσι με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 10ης Δεκεμβρίου 2020 για το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο (ΠΔΠ) 2021-2027 με την ψήφο Μητσοτάκη- Αναστασιάδη στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 10ης Δεκεμβρίου 2020 (www.amna.gr/eu 11/12/2020 & www.naftemporiki.gr 11/12/2020) η Τουρκία θα λάβει τουλάχιστον 3,5 δις ευρώ στο πλαίσιο του Μηχανισμού Προενταξιακής Βοήθειας (ΜΠΒ III) συν 3 δις ευρώ επιχορηγήσεις τουλάχιστον για το μεταναστευτικό.
Στα κονδύλια αυτά θα πρέπει να προστεθούν επίσης και χαμηλότοκα δάνεια τουλάχιστον 3,5 δις ευρώ της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων προς την Τουρκία τα οποία μέσω της συμμετοχής της Άγκυρας στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Invest EU, που επίσης ενέκριναν Αθήνα και Λευκωσία στις 17 Μαρτίου 2021, θα οδηγήσουν σε μόχλευση δεκάδων δις ευρώ επενδύσεων στην Τουρκία. Και το κερασάκι στην τούρτα αποτελεί τόσο η συμμετοχή τουρκικών εταιρειών σε διαγωνισμούς για έργα του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάκαμψης ύψους 672,5 δις ευρώ, ομοίως με τη σύμφωνη γνώμη Ελλάδας και Κύπρου, όσο και οι διευκολύνσεις προς την Τουρκία στο πλαίσιο της νέας από 1/1/2021 Συμφωνίας για το προτιμησιακό εμπόριο ΕΕ-Χωρών Μεσογείου το οποίο μόνο το 2019 ανήλθε στα 677 δις ευρώ. Και φυσικά δεν θα πρέπει να αφήνουμε εκτός αναφοράς την Τελωνειακή Ένωση ΕΕ-Τουρκίας η οποία έχει οδηγήσει το διμερές εμπόριο ΕΕ-Τουρκίας για το 2020 στα 132,5 δις ευρώ.
Έτσι οι κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου ενώ δήθεν απαιτούν την
επιβολή κυρώσεων κατά της Τουρκίας την ίδια στιγμή με την ψήφο τους
ανοίγουν το δρόμο για προικοδότηση της Τουρκίας με πακτωλό κονδυλίων της
ΕΕ.
Και πριν αλέκτωρ λαλήσει ο Ερντογάν άρχισε πάλι τα ίδια δείχνοντας στις Βρυξέλλες ότι γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του τις παραπάνω αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου το οποίο για άλλη μια φορά διατύπωσε ευχολόγια και παρέπεμψε στις καλένδες του Ιουνίου 2021 τις κυρώσεις κατά της Τουρκίας.
Πως λοιπόν μετά απ΄ όλα αυτά να μην πανηγυρίζει ο Ερντογάν ο οποίος πλέον ανενόχλητος όχι μόνο εξακολουθεί να παραβιάζει την κυριαρχία της Κύπρου και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Πατρίδας μας αλλά συνεχίζει και τις επιθέσεις του σε Συρία, Ιράκ, Λιβύη και Καύκασο, ενώ ταυτόχρονα έχει καθίσει πρώτο τραπέζι πίστα για να ξεκοκαλίσει τα ευρωπαϊκά κονδύλια αναφωνώντας προς τους ευρωπαίους εταίρους του το γνωστό «εις υγείαν των κορόιδων».