 |
| StockSnap / pixabay |
Στο φαινόμενο αυτό συμμετέχουν πολλοί άνθρωποι, που έχουν την ικανότητα να εκπέμπουν την σκέψη τους, αλλά συνήθως δεν το γνωρίζουν, τους οποίους θα ονομάσουμε «πομπούς» και εκείνοι που την συλλαμβάνουν και λέγονται «δέκτες». Πάντως, το πλήθος αυτών των ανθρώπων, που ανήκουν στην δεύτερη κατηγορία, είναι πάρα πολύ μικρό.
Επειδή λοιπόν, μέχρι σήμερα, το φαινόμενο αυτό δεν έχει ακόμα ερευνηθεί, το εκμεταλλεύονται μόνο οι άνθρωποι αυτοί τους οποίους ο κόσμος αποκαλεί «μέντιουμ» και είναι, δυστυχώς, πάρα πολλοί οι αφελείς εκείνοι, που προσφεύγουν σ’ αυτούς, για τους λόγους που είναι σε όλους μας γνωστοί και δεν είναι ανάγκη εδώ, να τους αναφέρουμε .
Υπάρχουν λοιπόν ορισμένα από τα «μέντιουμ» αυτά, τα οποία εκμεταλλεύονται αυτήν την ικανότητά τους, να συλλαμβάνουν τις σκέψεις των πελατών τους, που είναι ως επί το πλείστον γυναίκες, οι οποίες προσφεύγουν σ’ αυτούς, για να ικανοποιήσουν την υπέρμετρη περιέργειά τους . Ας δούμε τώρα, πώς λειτουργούν αυτά τα μέντιουμ, για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες αυτών των πελατών τους : Θα φανταστούμε την περίπτωση μιας κυρίας, που είναι πρόσφατα χωρισμένη και πηγαίνει σε ένα μέντιουμ για να μάθει, όσο είναι δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες, σχετικά με την ζωή που κάνει τώρα ο τέως σύζυγός της και κυρίως, ποια είναι τα συναισθήματά του που τρέφει γι’ αυτή . Αν την αγαπά ακόμη και αν έχει μετανιώσει για τον χωρισμό τους. Το μέντιουμ αρχίζει συνήθως τον διάλογο ως εξής : «Το όνομά του είναι ……….» Μένει άφωνος ένα μικρό χρονικό διάστημα μερικών δευτερολέπτων, για να σχηματίσει η πελάτισσά του, με την σκέψη της, το όνομά του και αμέσως αυτός της το ανακοινώνει, συλλαμβάνοντας την σκέψη της . Αυτή εκπλήσσεται βέβαια και με αυτή την προκαταβολική της ικανοποίηση συνεχίζεται ο διάλογος, με την κυρία αυτή, από την μια πλευρά, να υποβάλει στο μέντιουμ διάφορες ερωτήσεις και με το μέντιουμ από την άλλη, να προσπαθεί να συλλαμβάνει τις σκέψεις της, με την ίδια πάντα τακτική του και να καλύπτει τα κενά της αδυναμίας του, με διάφορες αοριστολογίες. Στο τέλος αυτού του διαλόγου, η κυρία αυτή θα μείνει ικανοποιημένη και ακόμη περισσότερο το μέντιουμ, που θα εισπράξει για την αμοιβή του, ένα καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό . Όμως, επειδή δεν είναι όλοι οι άνθρωποι καλοί «πομποί», το μέντιουμ δεν έχει πάντοτε τις ίδιες επιτυχίες.
Θα προσπαθήσω όμως τώρα, να δώσω μία πιθανή ερμηνεία, σε ό, τι αφορά τον μηχανισμό μεταβίβασης της ανθρώπινης σκέψης, που συμφωνεί και με την θεωρία της παραψυχολογίας, αφού η άλλη θεωρία, περί πνευματισμού είναι ασύμβατη με την ανθρώπινη λογική .
Θα το παραλληλίσω με το μέσον μεταβίβασης της ανθρώπινης φωνής και γενικότερα του ήχου . Αν σήμερα έχουμε τη δυνατότητα να επικοινωνούμε με ένα συνομιλητή μας, που βρίσκεται ακόμη και στην πιο απομακρυσμένη χώρα του πλανήτη, με τη βοήθεια των σταθερών ή φορητών τηλεφώνων – είναι τα κακώς λεγόμενα κινητά - και να χρησιμοποιούμε, για την ενημέρωσή μας τα ηλεκτρονικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, αυτό το οφείλουμε σε μία ακτινοβολία, που την ονομάζουμε «ηλεκτρομαγνητικά κύματα» .
Η σκέψη παράγεται, όπως είπαμε, στον εγκέφαλο . Όμως, για να παραχθεί αυτή η σκέψη στον εγκέφαλο ενός ανθρώπου θα χρειαστεί κάποια ενέργεια, έστω και μηδαμινή, που την παράγει ο οργανισμός του, όπως αυτό συμβαίνει κάθε φορά που θα κάνει κάποια κίνηση . Επειδή όμως η σκέψη δεν είναι υλικό σώμα, για τα απορροφήσει αυτή την ενέργεια, την αποβάλει στο περιβάλλον, υπό τη μορφή μιας άγνωστης μέχρι τώρα ακτινοβολίας . Και όπως στην περίπτωση των ραδιοκυμάτων, υπάρχουν οι δέκτες ( φορητά τηλέφωνα, ραδιόφωνα, συσκευές τηλεόρασης κ.τ.λ ), που τα συλλαμβάνουν, έτσι και στην περίπτωση που εξετάζουμε τώρα, οι δέκτες είναι ορισμένοι μόνο άνθρωποι, οι ονομαζόμενοι «μέντιουμ», που έχουν τη ικανότητα να συλλαμβάνουν αυτή την ακτινοβολία της σκέψης.
Ενδέχεται λοιπόν να έλθει κάποια στιγμή, που οι επιστήμονες - ερευνητές θα συγκεκριμενοποιήσουν αυτή την ακτινοβολία και με την εφαρμογή της στην διαρκώς εξελισσόμενη τεχνολογία, να γεμίσουν την αγορά με συσκευές σύλληψης της ανθρώπινης σκέψης . Εύχομαι όμως, αυτό να μην πραγματοποιηθεί ποτέ, γιατί θα σημάνει το οριστικό τέλος των προσωπικών δεδομένων, αυτών των λίγων που μας έχουν ακόμη απομείνει και το χειρότερο ακόμη, την απαξίωση της ανθρώπινης υπόστασης .
Αιμίλιος Κομίνης Διπλωματούχος ηλεκτρολόγος μηχανικός