Ήδη απειλούμαστε με ακρωτηριασμό των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων (π.χ. υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ), με έμπρακτη αμφισβήτηση της εθνικής μας κυριαρχίας (καθημερινές υπερπτήσεις στα νησιά μας και παραβιάσεις εθνικού εναέριου χώρου και χωρικών υδάτων), και με πληθυσμιακή αλλοίωση μέσω της αθρόας λαθρομετανάστευσης, και στο μέλλον μπορεί να προκύψουν ακόμη περισσότερες απειλές όπως η ισλαμική τρομοκρατία ή ακόμα και οι κυβερνοεπιθέσεις.
Και η μόνιμη αντίδρασή μας
απέναντι σε όλες αυτές τις απειλές είναι το γελοίο επιχείρημα «δεν
τσιμπάμε με τις προκλήσεις της Τουρκίας» που επαναλαμβάνουν διαρκώς οι
ανόητοι και ανιστόρητοι κυβερνώντες μας και επαναλαμβάνουν τα εξίσου
άσχετα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια τους.
Αν θεωρούμε ότι τα Rafale τα αγοράζουμε μόνο για να αποτρέψουμε το
ενδεχόμενο «να μιλάμε τούρκικα» στο μέλλον, τότε πάνε πεταμένα τα
χρήματά μας. Κι αυτό διότι πολύ απλά ο σημερινός εχθρός θέλει άλλα
πράγματα και όχι να μας καταλάβει εδαφικά με τον κλασικό τρόπο. Θέλει να
μας δορυφοροποιήσει, να μας καταστήσει ένα είδος «φόρου υποτελείς» όπου
αυτός θα έχει το γενικό κουμάντο και θα αποφασίζει για εμάς, κι εμείς
θα πρέπει να παίρνουμε πρώτα την έγκρισή του για ό,τι κάνουμε.
Αυτό θέλει ο Ερντογάν για την ευρύτερη περιοχή μας όπως το αναλύουν περίφημα στις κατά καιρούς συνεντεύξεις τους οι ειδικοί, και ιδίως ο οθωμανολόγος Δημήτρης Σταθακόπουλος που έχει πολύ σαφή άποψη και γνώση για τον τρόπο που σκέφτονται οι ανατολικοί γείτονές μας. Αν επιτρέψουμε στον Ερντογάν να το καταφέρει αυτό χωρίς να πέσει ούτε τουφεκιά (και δυστυχώς προς τα εκεί οδεύουμε ολοταχώς με τη μυστική διπλωματία στην οποία έχει επιδοθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη) τότε θα έχει πετύχει τον στρατηγικό του στόχο κι εμάς θα μας μείνουν τα Rafale και οι φρεγάτες να τα καμαρώνουμε.