Στις 22 Αυγούστου 1939, λίγες μόνο μέρες πριν ξεσπάσει ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, λέγεται ότι ο Αδόλφος Χίτλερ αναρωτήθηκε μπροστά στον αρχιστράτηγό του: «Ποιος εξακολουθεί να μιλάει σήμερα για την καταστροφή των Αρμενίων;»
Η δυνατότητα των Νεότουρκων να φέρουν σε πέρας μια γενοκτονία χωρίς ιδιαίτερες αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητας άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο της επανάληψής της δυο δεκαετίες αργότερα - και μάλιστα πιο συστηματικά, με «νέες τεχνολογίες» και πιο «αποδοτικές».
Όμως, αυτή η ρητορική ερώτηση του Χίτλερ αρκεί για να διαπιστώσει κανείς γιατί η γενοκτονία των Αρμενίων του 1915 δεν θα έπρεπε για δεκαετίες να αποσιωπηθεί ή να διαψευσθεί.
Η γενοκτονία των χριστιανικών μειονοτήτων από τους Νεότουρκους - με απόλυτη γερμανική συνυπευθυνότητα - αποτέλεσε τελικά, όπως συμφωνούν αρκετοί ιστορικοί και πρότυπο για τον Χίτλερ για την «τελική λύση» (Endlösung) του εβραϊκού ζητήματος.