Από: newsbreak.gr - ο κύριος Μάξιμος
Όπως ήδη έχουμε γράψει, «νύχτα» πέρασε από τη Βουλή η «ντροπολογία» για το ακαταδίωκτο των μελών της επιτροπής λοιμοξιολόγων -και όχι μόνο- που εμπνεύσθηκε και συνέταξε ο κ.Γιώργος Γεραπετρίτης, έτσι ώστε να μην περάσει από την Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής. Διότι αν πέρναγε, η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής θα έθετε μείζον ζήτημα αντισυνταγματικότητας.
Αυτό προκύπτει από το ότι το ακαταδίωκτο των λοιμοξιολόγων, με την «ντροπολογία» Γεραπετρίτη, είναι τόσο γενικό και αόριστο, ώστε φαίνεται να αγνοεί -ή μήπως να περιφρονεί προκλητικά;- την ίδια τη νομολογία του Αρείου Πάγου. Και να γιατί:
Με το βούλευμά του 1221/2014 το Συμβούλιο του Αρείου Πάγου -με εισηγήτρια μάλιστα την σημερινή άξια Πρόεδρο του Αρείου Πάγου κ. Α. Αλειφεροπούλου- είχε εκφράσει εντονότατες αντιρρήσεις για την συνταγματικότητα τέτοιων γενικών ρυθμίσεων περί ακαταδιώκτου για κάθε είδους δημόσιους λειτουργούς. Και οι αντιρρήσεις αυτές, κατά το κείμενο του βουλεύματος του Αρείου Πάγου 1221/2014, στηρίζονται στο ότι με τέτοιες ευνοϊκές ρυθμίσεις επέρχεται αδικαιολόγητη ευνοϊκή μεταχείριση υπέρ συγκεκριμένων, και μόνο, δημόσιων λειτουργών και, αντιθέτως, μη εφαρμογή τους έναντι άλλων.
Και το βούλευμα του Αρείου Πάγου 1221/2014 καταλήγει ότι μια τέτοια ευνοϊκή μεταχείριση υπέρ ορισμένων παραβιάζει ευθέως την αρχή της ισότητας του άρθρου 4 παρ. 1 του Συντάγματος. Κάτι που γίνεται ακόμη πιο αντισυνταγματικό, αν η ευνοϊκή αυτή ρύθμιση εφαρμοσθεί αναδρομικώς, όπως προβλέπει το άρθρο 2 του Ποινικού Κώδικα για τις ρυθμίσεις που επιφυλάσσουν ευνοϊκότερη ποινική μεταχείριση.
Αν ο κ. Γεραπετρίτης δεν ήξερε, όταν έφτιαχνε «νύκτωρ» την «ντροπολογία», τη νομολογία του Αρείου Πάγου τότε κρίμα στο καθηγητηλίκι του. Αν όμως την ήξερε, τα πράγματα σοβαρεύουν. Ούτως ή άλλως η Δικαιοσύνη είναι εκείνη που θα κρίνει, ευτυχώς, και τα «έργα» του κ. Γεραπετρίτη. Για κακή τύχη του κ. Γεραπετρίτη δεν υπάρχει, ιδίως απέναντι στη Δικαιοσύνη, ασυλία της επιστημονικής του «αυθεντίας».