Σουτ βρε...Μασούτ!

Dimhou / pixabay

Η καλύτερη δωρεάν διαφήμιση έγινε για μεγάλη αλυσίδα σούπερ μάρκετ με την προβολή βίντεο και ανάδειξη από μερίδα του τύπου που χαρακτηρίζεται από αλλεργία σε κάθε τι το εθνικό, το οποίο δείχνει ένα κατάστημα στο οποίο ακούγεται ο εθνικός ύμνος με αφορμή την 25η Μαρτίου και η συντριπτική πλειοψηφία στέκεται προσοχή.

Του Στρατή Μαζίδη

Η εφημερίδα κάνει λόγο για "στρατόπεδο" ενώ της προκαλεί "αίσθηση" η στάση προσοχής των πελατών. Η κίνηση της εταιρείας μπορεί να παραξενεύει επειδή δεν έχει ξανασυμβεί κάτι ανάλογο, αλλά σίγουρα ούτε κακό ούτε παράνομο είναι να παίζει ο εθνικός ύμνος. Ή μήπως είναι; Και τι είναι ο εθνικός ύμνος; Δεν είναι κάτι που μας αντιπροσωπεύει όλους; Δεν είναι ένα ποίημα του Σολωμού; 

Από πότε ο εθνικός ύμνος παίζεται μόνο σε στρατόπεδα; Δεν τον ακούμε σε σχολεία, αθλητικούς χώρους και άλλες εκδηλώσεις;

Σε κάθε περίπτωση αυτός εδώ ο τόπος διακρίνεται από ορισμένα χαρακτηριστικά. Ακόμη, διότι σε λίγα χρόνια δε θα έχει καμία σχέση με τη χώρα που γνωρίσαμε. Μικραίνει, χαμηλώνει και σταδιακά αλλάζει χέρια. Αν κάποιοι δεν μπορούν να περιμένουν μέχρι τότε, έχουν επιλογή.

Πάντως αν θέλουμε να μιλάμε για εκδήλωση πατριωτισμού στον κλάδο, θα είχε ενδιαφέρον να ξεκινήσει μια πρωτοβουλία, γιατί όχι κι από τη συγκεκριμένη αλυσίδα, του πως γίνεται προϊόντα εισαγωγής να είναι φτηνότερα από τα ελληνικά. Πως τα λεμόνια της Αργεντινής, οι πατάτες από την Αίγυπτο και τα τυριά από τη βόρεια Ευρώπη, είναι σημαντικά φτηνότερα από τα ελληνικά.