Από: antinews.gr - Του Όφι Ιοβόλου
Βλέπετε, η πολιτική έχει συγκεκριμένους κανόνες, οι οποίοι δεν γίνεται να αντικατασταθούν με επικοινωνιακές πομφόλυγες.
Πόσω μάλλον όταν ένας ηγέτης καλείται να αντιμετωπίσει πρωτοφανείς κρίσεις με συνεργάτες κάτι τυχάρπαστους υπουργούς, οι οποίοι σφιχταγκαλιασμένοι παρέα με την αδιανόητη αβελτηρία και αλαζονεία τους (φονικό κοκτέιλ) συνθλίβουν το κοινό περί δικαίου αίσθημα.
Σε κάθε περίπτωση, οι τελευταίες εξελίξεις σε όλα τα μείζονα ζητήματα που ταλανίζουν τη χώρα, δείχνουν ότι η μπάλα έχει χαθεί και δεν βρίσκεται πια στα πόδια του... παραλίγο Μωυσή.
Με τους πολίτες έντρομους να διερωτώνται, τι θα απογίνουν τόσο οι ίδιοι, όσο κι ο έρμος τούτος τόπος.
Μακάρι να μπορούσαμε να απαντήσουμε.
Το μόνο που μπορούμε να πούμε με σιγουριά, είναι ότι κάποια στιγμή θα αλλάξουμε ηγέτη γιατί αυτός μας βγήκε... Αστραχάν και δεν τραβάει άλλο.
Το θέμα είναι τι θα παραλάβει ο επόμενος κι αν η κατάσταση θα είναι αναστρέψιμη.
Πάντως, αν κρίνουμε από τα δεδομένα, μάλλον δεν θα είναι.
Και πώς να είναι, όταν θα πρέπει να επιβάλλει νέα δυσβάσταχτα μέτρα λιτότητας εξαιτίας της απύθμενης ανικανότητας των... άχρηστων αρίστων; Οι οποίοι αντί να λάβουν εξ αρχής τα αυτονόητα μέτρα ανάσχεσης του αόρατου εχθρού τον άφησαν να κυριεύσει ανεμπόδιστος τη χώρα, καθιστώντας μονόδρομο τα νέα μνημόνια;
Ή όταν θα πρέπει να διαπραγματευτεί με τον Ταγίπ (αν έχει αποφευχθεί το ξεπούλημα του Αιγαίου μέχρι τότε) βάσει των τετελεσμένων που του επέτρεψε να δημιουργήσει ο Κυριάκος;
Ή όταν θα πρέπει να καταστείλει τον ξεσηκωμό ντόπιων και αλλοδαπών, οι οποίοι θα σφάζονται για ένα κομμάτι ψωμί λόγω της αναμενόμενης κι αναπόφευκτης νέας οικονομικής δυσπραγίας;
Όπως και να 'χει, του ευχόμαστε καλή τύχη.
Αν και πολύ φοβούμαστε ότι θα σηκώσει κι αυτός ψηλά τα χέρια, επαναλαμβάνοντας την τετριμμένη επωδό της τελευταίας... χρυσής δεκαετίας: Κουράγιο Ελληνίδες κι Έλληνες, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία!!!