Ως πότε υποταγή φόβος, ενδοτικότητα, χαμέρπεια απαξίωση, ανευθυνότητα; Όλα έχουν ένα όριο: έλεος πια!
Τα καλά πρέπει να επαινούνται και τα αισχρά να ψέγονται.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ
Από: infognomonpolitics.gr - Κρεσέντσιο Σαντζίλιο
Θέλουμε μια Ελλάδα να είναι στα Βαλκάνια ό,τι είναι το Ισραήλ στη Μέση Ανατολή! Πολύ είναι;
Κανείς δε ζητάει να έχει η Ελλάδα ατομικές βόμβες και πυρηνικά όπλα όπως το Ισραήλ, αλλά, προς Θεού, μια ισχυρή ως και πολύ ισχυρή Ελλάδα στον συμβατικό οπλισμό ναι!, τόσο δύσκολο είναι;
Και, για να συγκεκριμενοποιήσουμε τα λόγια μας, θέλουμε να τονίσουμε: τόσο δύσκολο είναι να υπάρχει μια πολιτική και μια στρατιωτική ηγεσία που να έχουν την ακριβή επίγνωση του τί ακριβώς χρειάζεται η χώρα για να αντιμετωπίσει επιτυχώς αλλά και για να προτρέψει επιτυχώς οποιαδήποτε απειλή προερχόμενη από οποιαδήποτε μεριά και ειδικά από τον προαιώνιο, γονιδιακό εχθρό εξ ανατολάς;!
Δεν μπορούμε να πιστέψουμε πως υπάρχουν ηγήτορες σε εθνικό επίπεδο οι οποίοι δεν έχουν το νου και την φροντίδα τους στο να ισχυροποιήσουν στρατιωτικά τη χώρα με την απόκτηση εκείνων των «μέσων» που όχι μόνο θεωρούνται από τους καθόλα ειδικούς, αλλά όντως είναι αναγκαία για την απαραίτητη άμυνά της χώρας χωρίς κενά,
Δεν μπορούμε να πιστέψουμε πως υπάρχουν ηγήτορες σε εθνικό επίπεδο οι οποίοι δεν έχουν το νου και την φροντίδα τους στο να ισχυροποιήσουν στρατιωτικά τη χώρα με την απόκτηση εκείνων των «μέσων» που όχι μόνο θεωρούνται από τους καθόλα ειδικούς, αλλά όντως είναι αναγκαία για την απαραίτητη άμυνά της χώρας χωρίς κενά,
δεν έχουν το νου και τη φροντίδα τους κατά κύριο λόγο στο συμφέρον της χώρας σε άμεση συνάρτηση με ό, τι επικίνδυνο μπορεί να ετοιμάζεται έξω από τα σύνορά της, που οι ίδιοι αποκλείεται να μη γνωρίζουν και εν πάση περιπτώσει πρέπει να γνωρίζουν,
ανεξάρτητα από δήθεν πολιτικές φιλίες (που δεν υπάρχουν πουθενά!), δήθεν «αμυντικές συμφωνίες» με δήθεν φίλους που διόλου δεν νοιάζονται για εσένα (και πλειστάκις το έδειξαν και απέδειξαν), αλλά αποκλειστικά για το πώς θα σε «τυλίξουν» και πώς θα δώσεις τα πάντα χωρίς να πάρεις τίποτα!
(καλή ώρα κάτι που μεριμνά συνέχεια να μας θυμίζει με ψεύτικη «ταπεινότητα» ο «μαϊντανός» Πάγιατ).
Η Ελλάδα πρόσφατα απέκτησε ένα ορισμένο αριθμό αεροσκαφών RAFALE απ’ τη Γαλλία. Δεν είναι ακόμη στην χώρα, αλλά θα έρθουν από δω και πέρα.
Μια κίνηση πολύ καλή, εφόσον βέβαια αυτά τα αεροσκάφη φέρουν επάνω τους όλα τα απαιτούμενα και γνωστά οπλικά συστήματα, τα οποία – πώς να το κάνουμε – είναι ήδη από τώρα ο φόβος και τρόμος των Τούρκων.
Οπότε, από αεροπορία πάμε αρκετά καλά, αν δεόντως συμπληρωθούν και οι ελλείψεις στα άλλα, παλιότερα, αεροπλάνα Mirage και F16.
Όλα αυτά όμως δεν είναι καθόλου αρκετά.
Μένει πάντα η ανοιχτή πληγή του Πολεμικού Ναυτικού, με τα πεπαλαιωμένα σκάφη που οπωσδήποτε χρειάζονται αντικατάσταση, όχι όμως όπως-όπως, αλλά με στοχευμένο τρόπο, δηλαδή απολύτως κατάλληλο και «συμμορφωμένο» με τις σημερινές συνθήκες και γεωστρατηγικές ανάγκες της Ελλάδας σε άμεση σχέση με τα στρατιωτικά τεκταινόμενα της Τουρκίας.
Με λίγα λόγια: η Ελλάδα, το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό έχει ανάγκη, όπως τον αέρα που αναπνέει, από τουλάχιστον 4-5 φρεγάτες με δυνατότητες Anti–Access/Area Denial (AZ/AD),
δηλαδή άρνηση πρόσβασης/απαγόρευσης περιοχής: στην ουσία, πλοία με αεράμυνα περιοχής, τα οποία θα δίνουν την δυνατότητα και ευχέρεια επιχειρήσεων όχι μόνο στην ΑΟΖ του Καστελόριζου, αλλά και στη περιοχή που συνορεύει με την ΑΟΖ της Κύπρου – δηλαδή δυο απομακρυσμένα σημεία.
Να ξέρουμε όλοι – Έλληνες πολίτες και Έλληνες κυβερνώντες – ότι η Τουρκία διαθέτει οκτώ τέτοιου τύπου φρεγάτες με δυνατότητες αεράμυνας περιοχής, πράγμα που σημαίνει πως μπορεί να εξαπολύσει πυραύλους και σε απόσταση 500 χιλιομέτρων!
Η Ελλάδα δεν έχει καμία!! Είναι μια έλλειψη τραγική.
Απαράδεκτο, επικινδυνέστατο και εγκληματικό, ασφαλώς, για τις αρμόδιες ηγεσίες που δεν μερίμνησαν ποτέ ως τώρα!
Διαβάζουμε ότι για το θέμα των φρεγατών, υπάρχουν «κινήσεις» των Αμερικανών, Γερμανών, Ολλανδών, Ισπανών, ίσως και Ιταλών, εκτός βέβαια απ’ τους Γάλλους οι οποίοι – οι μόνοι – έδειξαν να ενδιαφέρονται πραγματικά για μια δυνατή, ειλικρινή, διπολική ελληνογαλλική στρατιωτική (αλλά και πολιτική και γεωστρατηγική) συνέργεια, κάτι που η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει όχι μόνο να έχει υπόψη, αλλά και να πραγματώσει προς όφελός της.
Μπορεί κάποιος να έρθει και να πει: τί Γαλλία, τί Αμερική, τι Γερμανία, τί Ιταλία, κλπ., όλοι είναι ίδιοι, όλοι κοιτάζουν πώς θα τη βολέψουν με την Ελλάδα.
Λανθασμένη τοποθέτηση, λανθασμένη γενίκευση και λανθασμένη ιδέα/σκέψη.
Είναι αλήθεια, όλοι κοιτάζουν το συμφέρον. Άλλωστε όλοι ξέρουμε ότι στη πολιτική δεν υπάρχουν φιλίες, αλλά μόνο συμφέροντα.
Αλλά ας κοιτάξουμε λίγο την πραγματικότητα που είναι μπροστά στα μάτια μας.
Τις ΗΠΑ τις ξέρουμε απ’ τη καλή κι απ’ την ανάποδη, και πολύ πρόσφατα η Ελλάδα πάλι υπέκυψε και δέθηκε χειροπόδαρα μαζί τους με μια δήθεν «αμυντική συμφωνία» με την οποία έδωσε γη και ύδωρ στους Αμερικανούς παίρνοντας σε αντάλλαγμα τι;
ένα μεγαλειώδες τίποτα!
κι ας έρθει όποιος θέλει να μας πει τί ακριβώς πήρε η Ελλάδα απ’ τις ΗΠΑ, τί κέρδισε, που δεν το βλέπουμε γιατί απλά δεν υπάρχει!
Δεν έχουμε δει στη πράξη τίποτα, ενώ σε όλη την Ελλάδα, απ’ τη Κρήτη ως την Αλεξανδρούπολη οι Αμερικανοί έχουν τον έλεγχο των πάντων! Και είναι παντού! Η Ελλάδα έγινε μια απέραντη αμερικανική «βάση»!
Οπότε, στην ορισμένη περίπτωση, κανένα συμφέρον της Ελλάδας δεν έχει ικανοποιηθεί – ας ευχαριστήσουμε γι’ αυτό τους κυβερνώντες -, ενώ ικανοποιήθηκαν όλα τα συμφέροντα των Αμερικανών.
Αλήθεια, τί σόι «αλληλο-αμυντικής συνδρομής» συμφωνία είναι αυτή με τις ΗΠΑ όταν οι Αμερικανοί δεν κάνουν απολύτως τίποτα για να υπεραμυνθούν έμπρακτα την θέση της Ελλάδας μέσα στον «αρμαγγεδώνα» επιθέσεων, απειλών και παρανομιών που δέχεται απ’ τη Τουρκία;
Η ουσία είναι μια: οι μεν Αμερικανοί σίγουρα πανηγυρίζουν που κατόρθωσαν να πάρουν όσα ήθελαν χωρίς να δώσουν τίποτα και προπαντός χωρίς να δεσμευτούν για τίποτα προς την Ελλάδα. Οι δε Έλληνες δεν ντρέπονται καθόλου(!!) που έμειναν – ακόμη μια φορά! – με άδεια χέρια ως προς την ενεργό υπεράσπισή τους έναντι της Τουρκίας.
Θα έπρεπε να είχαν αυτοκτονήσει μετά από τόση ήττα!
Και ο Πάγιατ μπορεί τώρα να έρχεται δριμύτερος για άλλες «συμφωνίες» σαν κι αυτή με την Ελλάδα για άλλα, περισσότερα, μεγαλύτερα, εκτενέστερα ικανοποιημένα αμερικανικά συμφέροντα.
Ξέφραγο αμπέλι δεν είναι η Ελλάδα για τους «φίλους» της αστερόεσσας; Και αφού είναι τόσο γενναιόδωρη γι’ αυτούς, γιατί αυτοί να μην επωφεληθούν; Χαζοί είναι;
Όσο για τη Γερμανία, ποιος δεν τη γνωρίζει στην Ελλάδα; Και τη χιτλερική του πολέμου που έμεινε ανεξίτηλα για κάποιο εκατομμύριο Ελλήνων και τη «δημοκρατική» της ειρήνης που συνεχίζει να ταλαιπωρεί άλλα εκατομμύρια Ελλήνων.
Και εδώ, ας έρθει επομένως όποιος θέλει να μας βεβαιώσει πού και πώς η Γερμανία ικανοποίησε ελληνικά συμφέροντα. Πού και πώς η Γερμανία βοήθησε την Ελλάδα!
Δεν χρειάζεται όμως να το πούμε. Γιατί είναι: πουθενά και ποτέ!
Οι πάντες ξέρουν ότι από τις αρχές του 1900 η Γερμανία διαχρονικά, άκρως ενεργητικά είναι ένας απ’ τους βασικούς εχθρούς της Ελλάδας και ταυτόχρονα ένας απ’ τους βασικούς φίλους/υποστηρικτές της Τουρκίας.
Φυσικό είναι λοιπόν πως με κανέναν τρόπο και ποτέ η Γερμανία δεν θα πράξει το παραμικρό για να ευνοήσει την Ελλάδα – στον αιώνα τον άπαντα!
Οπότε, δεν πρόκειται ποτέ να ικανοποιήσει κανένα ελληνικό συμφέρον, και ακόμη περισσότερο στον στρατιωτικό τομέα όπου η γερμανική σύμπραξη με τη Τουρκία είναι απόλυτη, οποιαδήποτε κι αν είναι η κυβέρνηση στο Βερολίνο.
Το βλέπουμε τώρα με τα υποβρύχια τύπου 214, αν και εδώ πάλι ο πρώτος φταίχτης για ό, τι προκύψει για την Ελλάδα είναι η ίδια Ελλάδα, οι ίδιοι κυβερνώντες της – όλοι τους μόνοι τους έσκαψαν το λάκκο για να πέσει μέαα η Ελλάδα!!
Να μιλήσουμε για την Ιταλία; Πότε έδειξε και «έκανε» κάποιο συμφέρον της Ελλάδας; Ποτέ! Ως και στη «λεγόμενη οριοθέτηση» ΑΟΖ που υπέγραψε με την Ελλάδα υπάρχουν άφθονα κεντρικά στοιχεία τα οποία μερίμνησε να είναι, κατ’ αναλογία, χρήσιμα για τη Τουρκία!!
Η Ιταλία δεν είναι εκείνη που προτιμά να επενδύσει στη Τουρκία – εργοστάσια, πολεμική βιομηχανία, τουρισμός, εμπορικές εταιρείες, κλπ. – παρά στη Ελλάδα; Και δεν είναι εκείνη που ουδέποτε θα δεχθεί κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας για να ικανοποιήσει τα ελληνικά συμφέροντα;
Για ποια ούνα φάτσα ούνα ράτσα μου μιλάτε;
Η Ιταλία είναι εκείνη που πρωτοστάτησε στην οργάνωση της «επιχείρησης ειρήνης» στη Κεντρική Μεσόγειο δήθεν, «για τα μάτια», για εμπάργκο όπλων (προπαντός απ’ τη Τουρκία!) προς τη Λιβύη της Τρίπολης. Και τώρα τί κάνει; Μια τρύπα στο νερό, γιατί ποτέ δεν σταμάτησε κανένα καράβι τουρκικό με όπλα, ελαφρά και βαρέα, που η Τουρκία στέλνει ακατάπαυστα για τους ισλαμιστές μαχητές της στη Τρίπολη!
Μια τρύπα στο νερό, είπαμε, γιατί θέλει να είναι μια τρύπα στο νερό, μη τυχόν πάει ποτέ κόντρα στα τουρκικά σχέδια!
Κατά τη διάρκεια αυτής της αρλεκίνου «επιχείρησης» ο Ιταλός πρωθυπουργός Κόντε δεν είναι και ο μόνος δυτικός που έτρεξε, σα πιστό σκυλάκι, στον Ερντογάν; Και ο Ιταλός ΥΠΕΞ Ντι Μάγιο δεν ήταν ο μόνος δυτικός που έτρεξε κι αυτός στον Τσαβούσογλου;!
Τελικά λοιπόν, τί τους θέλεις τους εχθρούς όταν έχεις τέτοιους «φίλους», «συμμάχους», «εταίρους» Γερμανούς, Αμερικανούς, Ιταλούς, αλλά και Ισπανούς που βοηθούν τους Τούρκους να αποκτήσουν αεροπλανοφόρο/ελικοπτεροφόρο(!) που θα χρησιμοποιηθεί εναντίον της Ελλάδας και σε κάθε ψηφοφορία ψηφίζουν ανάντια στην Ελλάδα;
Σε αυτό το σημείο, όμως, δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί ότι η μόνη κοινοτική χώρα που δείχνει, αλλά και θέλει να προσφέρει στη πράξη αλληλεγγύη, κοινοτική και εθνική αλληλεγγύη προς την Ελλάδα είναι η Γαλλία, μόνο η Γαλλία, έμπρακτα και με όσα καλύτερα μέσα μπορεί.
Η προσφορά της Γαλλίας είναι η μοναδική προσφορά που προβλέπει μια συνεργασία επί ίσοις όροις και πολεμικό-αμυντικό υλικό πρώτης τάξης: ακριβώς ό, τι χρειάζεται η Ελλάδα για να έχει μια διαρκή υπεροχή σε Αιγαίο και ανατολική Μεσόγειο.
ΜΗ ΤΟ ΞΕΧΝΑΜΕ ΑΥΤΌ!
Καμία άλλη χώρα, «φίλη», «σύμμαχος», «εταίρος» της Ελλάδας δεν προσφέρει τις μεγάλες αμυντικο επιθετικές δυνατότητες, την εκτεταμένη συνδρομή που προσφέρει η Γαλλία,
ιδίως οι Αμερικανοί, που κάνουν τους «έξυπνους» και επιδιώκουν να φορτώσουν στην Ελλάδα τις τελείως παρωχημένες και άχρηστες «δήθεν φρεγάτες» MMSC, οι οποίες το πολύ-πολύ είναι παράκτια περιπολικά που οι ίδιοι (οι Αμερικανοί) αρνούνται να κρατήσουν στο Πολεμικό Ναυτικό τους και όσες ακόμη έχουν, εκείνες που ακόμη δεν παροπλίστηκαν, σκέτα παλιοσίδερα, κάνουν πώς και πώς να τις ξεφορτωθούν στους βλάκες τους Έλληνες οι ηγέτες των οποίων είναι γι’ αυτό – θα λέγαμε – τα πιστά σκυλάκια τους, δυστυχώς.
Αμερικανικά φούμαρα!
Για φανταστείτε: μόνο στη Σαουδική Αραβία κατόρθωσαν να πουλήσουν δύο (αν δεν απατόμαστε) σκάφη MMSC – μόνο στους Σαουδάραβες, που τα χρησιμοποιούν όμως ως περιπολικά, πάντα υπό τη προστασία άλλων μεγάλων μονάδων, θαλάσσιων και χερσαίων!
Και για φανταστείτε ποια «δικαιολογία» για την «καλή ποιότητα» αυτών των σαράβαλων MMSC «εφεύραν» οι «φίλοι» Αμερικανοί για να «πείσουν» (μάλλον να… πιάσουν από… τους Έλληνες να τις αγοράσουν! Ποια; Ολόκληρη Σαουδαραβία(!!), λένε, τις αγόρασε, πώς μπορεί να μη της αγοράσει μια «μιζέρια» σαν την Ελλάδα; Γιατί να μη «ταιριάζουν» στην Ελλάδα αφού «ταιριάζουν» και τις «προτίμησε» ολόκληρη Σαουδαραβία!!!
Και το πιο ωραίο είναι ότι οι Έλληνες «ειδήμονες» κάθονται ακόμη και «συζητούν» γι’ αυτές τις σακαράκες, τελείως άχρηστες γι’ αυτούς, σακαράκες που τους στέλνουν πίσω στο χρόνο 40 χρόνια!!
Αντί να ξεκόψουν μια και καλά γιατί, έτσι και τις κάνουν την ανοησία να πετάξουν τα λεφτά τους στον αέρα για να τις αγοράσουν, οι Τούρκοι θα ξεκαρδίζονται στα γέλια απ’ το πρωί ως το βράδυ για την ελληνική βλακεία,
κάθονται και συνεχίζουν να «συζητούν» μόνο και μόνο επειδή οι Αμερικανοί μιλούν για δήθεν συνεργασίες τους που δήθεν θα «σώσουν» τα ελληνικά ναυπηγεία και κουραφέξαλα.
Σάμπως δεν ξέρουμε από πρώτο χέρι πώς και πόσο οι Αμερικανοί δεν θέλουν με κανένα τρόπο να διαθέτουν οι Έλληνες υπερσύγχρονα οπλικά συστήματα ώστε να υπερτερούν των τουρκικών!!
Δεν το ξέρουμε, ε;!
Και δεν ξέρουμε πως ανέκαθεν έκαναν τα πάντα ώστε οι Έλληνες να έχουν όσο γίνεται παλιά, μεταχειρισμένα και υποδεέστερα όπλα, για να μην έχουν ποτέ την παραμικρή δυνατότητα να πλήξουν καίρια και ανεπιστρεπτί τη Τουρκία!
Και έρχονται τώρα, οι «καλοί μας φίλοι» ίσως και εκβιαστικά, όπως συχνά συνηθίζουν, και μας τάζουν λαγούς με πετραχήλια, «υποσχέσεις» τόνωσης δήθεν της ελληνικής ναυπηγικής βιομηχανίας(!!) και άλλες αμερικανικές αρλούμπες που ο Πάγιατ θέλει να πουλήσει στους «άχρηστους» Έλληνες που τόσο εύκολα και λίαν επιτυχώς παραμυθιάζονται!!!
Και ανενδοίαστα κοροϊδεύει υποσχόμενος δήθεν τη πώληση στην Ελλάδα ως και των έτσι κι αλλιώς προβληματικών στο έπακρο F35, όχι όμως σήμερα, αλλά σε μερικά χρόνια!!
Μη χειρότερα.
Βέβαια τώρα, μετά απ’ όλα αυτά και προπαντός μετά από τις ατέρμονες, απαράδεκτες παλινωδίες των πολιτικών και ναυτικών ηγετών για τις φρεγάτες
αντί να σπεύσουν με ταχύτητα φωτός να συμφωνήσουν και να αρχίσει η διαδικασία παραγωγής και παραλαβής ΜΟΝΟ εκείνων των σκαφών που ΑΚΡΙΒΩΣ όλοι ξέρουν ποια είναι – δεν υπάρχει καλύτερο από τα Βelharra – για την ΑΜΥΝΑ ΠΕΡΙΟΧΗΣ της Ελλάδας,
ΔΙΕΡΩΤΆΤΑΙ κανείς:
μα γιατί η Ελλάδα – με τόσες απειλές από παντού!!! – έφτασε στο σημείο να ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΠΑΝΤΕΛΩΣ από τους ξένους «παραγωγούς όπλων»;!
Γιατί η Ελλάδα πρέπει να ξοδεύει δις ευρώ για να πληρώνει σε ξένους – λιγότερο/περισσότερο φίλους, ψεύτικους φίλους, αληθινούς φίλους – την αγορά ως επί το πλείστον μεταχειρισμένων πλοίων και αεροσκαφών(!)
και δεν διαθέτει πια η ίδια μια ικανή πολεμική βιομηχανία να της προμηθεύει, με πολύ λιγότερα έξοδα, τουλάχιστον ένα καλό μέρος των αμυντικών της αναγκών;
Και διερωτάται προπαντός: μα γιατί εξαφανίστηκαν ή πλέουν τα λοίσθια οι ελληνικές Αμυντικές Βιομηχανίες που υπήρχαν
και γιατί αυτές οι ελάχιστες που έμειναν, αντί να ενισχυθούν σημαντικά και κατά προτεραιότητα έναντι των αυξανόμενων απειλών της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας που συνέχεια μεγαλώνει και εξειδικεύεται,
αφήνονται να διαλυθούν, κανείς δεν τις βοηθάει, οι πάντες τις έχουν υπονομεύσει και συνεχίζουν να τις υπονομεύουν, τις άφησαν στο κοντινό παρελθόν σε ολέθρια χέρια ερασιτεχνών και εγκληματιών, οδηγώντας τες εξεπίτηδες σε τεράστια επιχειρηματικά χρέη ώστε να χρεοκοπήσουν στερώντας την Ελλάδα όπλα που χρειάζεται και ρίχνοντας στο δρόμο χιλιάδες Έλληνες εργαζόμενους;!
ΓΙΑΤΙ;
Γιατί οι ΕΛΒΟ, ΠΥΡΚΑΛ, ΕΑΣ, ΕΑΒ αφέθηκαν επίτηδες στην οριστική παρακμή τους, βορά, απ’ ό, τι φαίνεται, κομματικών συμφερόντων στα χρόνια που πέρασαν και, ποιος ξέρει, ακόμη σήμερα;
Διαβάζουμε για τις περασμένες δεκαετίες, για αδιαφανείς συμβάσεις, για σκανδαλώδεις υπερκοστολογήσεις, για παθητικές αναρίθμητες θυγατρικές εταιρειών, για συγκάλυψη «παράξενων» συναλλαγών, για αλόγιστα έξοδα που φορτώθηκαν, ως συνήθως, στη φορολογία σε βάρος των Ελλήνων πολιτών.
Το αποτέλεσμα; Η Ελλάδα δεν παράγει πια σχεδόν τίποτα για τον δικό της αμυντικό εξοπλισμό!
Απαράδεκτο και αίσχος, όταν στην αντίπερα όχθη του Αιγαίου οι Τούρκοι πυρετωδώς εργάζονται για να πολλαπλασιάσουν όσο γίνεται περισσότερο το επιθετικό τους οπλοστάσιο, είτε με ντόπια βιομηχανία είτε σε συνεργασία με ξένες εταιρείες!
Χρόνια τώρα βρέθηκε στην Ελλάδα το «κουμπί» των «αντισταθμικών προγραμμάτων»,
μια τεράστια πηγή από κομπίνες, μια πηγή από κομπίνες σε «βιομηχανική κλίμακα η οποία πάρα πολύ λίγες φορές (οι «εξαιρέσεις»!) παρήγαγε οφέλη για το ελληνικό δημόσιο αφού ο βασικός σκοπός της ήταν, όπως πληροφορούμαστε, το «φάγωμα» από «καλά διασυνδεδεμένους επιχειρηματίες και τους προστάτες τους», μάλλον πολιτικούς, υποθέτουμε, με τους «διορισμένους» τους κομματικούς αξιωματούχους.
Κείμενο γραμμένο το 2013, πριν από μόλις οκτώ χρόνια, μας ανακαλύπτει κάτι το τρομερό: ότι «τα τελευταία 30 χρόνια η Ελλάδα αγόρασε ορισμένα από τα πιο ακριβά και υπερσύγχρονα εξοπλιστικά συστήματα».
Δηλαδή αυτό έγινε μεταξύ 1982 και 2012. Και τί έγινε με αυτά τα συστήματα; Ως φαίνεται, τίποτα, γιατί η Ελλάδα δεν κατάφερε ποτέ – απεναντίας! – να συγκροτήσει μια υπολογίσιμη αμυντική βιομηχανία και συνέχεια παθαίνει «αφαίμαξη» για να αγοράσει ξένο οπλικό εξοπλισμό, πλοία, αεροπλάνα, πυραύλους, κλπ.
Πού πήγαν λοιπόν αυτά τα «υπερσύγχρονα» συστήματα; Εξαφανίστηκαν; Ήρθαν ποτέ στην Ελλάδα ή κατέληξαν σε τραπεζικούς λογαριασμούς στο εξωτερικό;
Σίγουρα ξοδεύτηκαν δισεκατομμύρια για να μπορεί η Ελλάδα να παράγει εξελεγμένα αμυντικά/επιθετικά μέσα, τα οποία δεν έχουν ποτέ παραχθεί, ως φαίνεται, και τότε πού πήγαν τα χρήματα;
Μπορούμε να μάθουμε τί έγιναν αυτά τα «ακριβά» συστήματα; Κι αν είναι εδώ, πού είναι;
Όλα τα «διαμερίσματα» της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας υπήρξαν ελλιπή, ελαττωματικά, υπανάπτυκτα, ευθύς εξαρχής θνησιγενή. Μια βιομηχανία «κουτσή», χωρίς μέλλον, που ζούσε χρόνο με το χρόνο, φθίνουσα, όχι γιατί η φύση της ήταν τέτοια, αλλά γιατί έτσι κάποιοι μερίμνησαν να είναι, έτσι την διατήρησαν και την κατάντησαν οι «επιτήδειοι πολιτικοί», κυβερνητικοί και όχι μόνο, οι «επιτήδειοι έμποροι» που είχαν το ελεύθερο να «ράβουν και να ξηλώνουν» υπό τη «σκεπή» υπουργικών αφεντικών μάλλον με το αζημίωτο, γιατί δεν νοείται, δεν έχει καμία λογική τόσα πολλά χρήματα να πήγαιναν μόνο στα εντολοδόχα «εκτελεστικά επιχειρησιακά τσιράκια» και να έμεναν απ’ έξω οι άνωθεν υψηλοί ιστάμενοι εντολείς με τα χέρια «μες στο μέλι».
Δεν ξέρουμε αν αληθεύουν όσα δηλώνει και δημοσιεύονται τέως ανώτατο στέλεχος των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, όντως ανατριχιαστικά: «σύμφωνα με υπολογισμούς, το ποσό που διατέθηκε για «Αντισταθμικά» την περίοδο 1996-2006 ήταν περίπου 2,5 δις ευρώ. Προοριζόταν κυρίως για την εισαγωγή τεχνολογίας με παράλληλη ενίσχυση της Αμυντικής Βιομηχανίας. Απ’ αυτά, περισσότερο από 1,5 δις ευρώ αντιπροσωπεύει το ποσό που εισήλθε στις τσέπες των διαφόρων «συγγενών γραφείων» τα οποία είχαν «χειριστεί» την εκτέλεση των ΑΩ»!.
Το φαντάζεστε; Χίλια πεντακόσια εκατομμύρια ευρώ! Τρελό και ανατριχιαστικό!
Και να σκεφτεί κανείς ότι στην Ελλάδα, την κατ’ εξοχήν ναυτική χώρα, πάντα υπήρξαν και πάντα υπάρχουν Έλληνες με πείρα σε μεγάλες ναυτικές βιομηχανίες, Έλληνες πανάξιοι ναυπηγικοί επιστήμονες και τεχνοκράτες, εργατικά χέρια με χρόνιες εμπειρίες και καπατσοσύνη,
οι οποίοι θα μπορούσαν να στελεχώσουν εξαιρετικά μια απ’ τις καλύτερες αμυντικο-στρατιωτικές βιομηχανίες, όχι μόνο για σχεδιασμό και παραγωγή πλοίων, αλλά και για σχεδιασμό και παραγωγή και αεροσκαφών και drones ενδεχομένως και σε συμπαραγωγή, γιατί όχι;, με ξένες πιστοποιημένες εταιρείες, κάτι που μόνο χρηματικό κέρδος θα δημιουργούταν και σημαντική εξέλιξη τεχνολογίας υπέρ της Ελλάδας.
Αντ’ αυτών «δούλεψε» μια ακραία κακοδιαχείριση οι επιπτώσεις της οποίας είχαν κακουργηματικές συνέπειες για την Άμυνα της χώρας, όλο το αντίθετο απ’ ότι συνέβαινε και συμβαίνει στη Τουρκία όπου, σε αυτόν τουλάχιστον τον τομέα, έκαναν γιγάντια βήματα προς τα εμπρός.
Ειλικρινά, μετά απ’ όσα έγιναν, είναι απορίας άξιον πώς έχει συμβεί και κανένας ποτέ δεν βρέθηκε να διακρίνει τις τρανταχτές ατασθαλίες που κυριάρχησαν, να ρίξει φως στα εγκλήματα που διαπράχθηκαν, οικονομικά και αμυντικά, εναντίον της χώρας και να τιμωρήσει τους φταίχτες που πλούτισαν και άφησαν την Ελλάδα χωρίς βιώσιμη αμυντική βιομηχανία.
Είναι αλήθεια πως λίγοι, πολύ λίγοι είναι εκείνοι που γνωρίζουν τα «έργα και ημέρας» των υπευθύνων για τα εξοπλιστικά. Και εκείνοι που τα γνωρίζουν, πρώην υπουργοί, υφυπουργοί, γενικοί γραμματείς, βουλευτές, κομματάρχες, συνδικαλιστές είναι (έμειναν) τόσο δεμένοι στην omertà και συνενοχή μεταξύ εκείνων που εγκλημάτησαν και εκείνων που γνώρισαν τους έχοντες εγκληματήσει,
που είτε δεν τολμούν πια να τα αποκαλύψουν, είτε, χοντρόπετσοι όπως είναι, καθόλου δεν τους ενδιαφέρει το κακό που έκαναν, αρκεί που έβαλαν λεφτά στους τραπεζικούς λογαριασμούς τους και «τη βρίσκουν».
Όσο για τους πολίτες, τον «λαό» που λέμε, και δη τον «κυρίαρχο λαό» που λοιδορούμε, ας θυμηθούμε πάλι τα λόγια του τέως ανώτατου στρατιωτικού στελέχους: «ο λαός αδρανεί, παραδίδεται αμαχητί στους αφέντες του, επαφίεται στην κούφια ρητορική καραγκιόζηδων της πολιτικής και των καναλιών. Περιμένει κάποιον, σαν εκείνα τα άξια τέκνα που βλέπει στα αγάλματα, να βγει μπροστά, να τον ξυπνήσει, να τον οδηγήσει στην επαναστατική αλλαγή. Όχι να συναλλάσσεται παρακλητικά με τους υπηρέτες των ξένων δανειστών»,
αναμφισβήτητα εννοώντας κάποιους κυβερνώντες.
Δεν μπορούμε να μη προσθέσουμε: …και γενικά δυναστών ντυμένων με τη προβιά «φίλου», «συμμάχου» και «εταίρου»!
Συμπερασματικά, εν κατακλείδι, πόσο σωστή είναι μια φράση που διαβάσαμε πριν από μερικούς μήνες και λέει: «Η ιστορική πείρα μας έχει δείξει ότι αυτό που πρέπει να φοβόμαστε περισσότερο δεν είναι τα όπλα των Τούρκων, αλλά οι υπογραφές των Ελλήνων πολιτικών! (iEpikaira. blogspot.com 15.9.2020).
Και οι τελευταίες χρονολογικά υπογραφές ήταν στη κοροϊδευτική, λεγόμενη «οριοθέτηση» ΑΟΖ Ελλάδας-Αιγύπτου, μια πράξη το τραγικό της οποίας δεν παύει να μας τρομάζει συνεχώς σε κάθε λόγο ή κίνηση Αιγύπτιου/Τούρκου αξιωματούχου.
Και δυστυχώς ακόμα δεν έχουμε τελειώσει με τις «εκπλήξεις»!
Κρεσέντσιο Σαντζίλιο
Ελληνιστής
ΥΓ. 1. Πιο πάνω είπαμε για τα «καλά» που μας επιφυλάσσει η Γερμανία – και εμείς καθόμαστε και δεν της τα επιστρέφουμε με τους τόκους.
Είπαμε: Γερμανία = αιώνιος εχθρός της Ελλάδας = διαχρονικός φίλος της Τουρκίας.
Και μας το επιβεβαιώνει ένα κείμενο της Κύρας Αδάμ (iEpikaira.blogspot 8.3.2021) όπου μαθαίνουμε:
1) τις κρυφές συμφωνίες της Μέρκελ με Ερντογάν για τους λαθρομετανάστες που ίσως ξαναστείλει να «επιτεθούν» στην Ελλάδα σε Έβρο και νησιά, συνομιλίες με απούσα την Ελλάδα σαν να μην ήταν άμεσα ενδιαφερόμενη χώρα!
2) την πρόθεση της Μέρκελ να προωθήσει την αναβάθμιση της Τελωνειακής Ένωσης ΕΕ-Τουρκίας, ίσως γιατί ξέρει ή μπορεί να επιβάλλει την στην Ελλάδα (και Κύπρο) την μη άσκηση βέτο(!!) ξέροντας πως μπορεί να βασιστεί στη χρόνια ενδοτικότητα των Ελλήνων κυβερνώντων (και Κυπρίων).
3) και, last but not least, δυστυχώς, το ενδεχόμενο με προτροπή της ίδιας Μέρκελ τα έξι υποβρύχια (τύπου 214) που οι Γερμανοί ναυπηγούν για την Άγκυρα να είναι «αναβαθμισμένα» σε σχέση με εκείνα που σήμερα διαθέτει η Ελλάδα, δηλαδή να είναι ανώτερα, κάτι που θα βάλει το ελληνικό Π.Ν. σε σημαντικούς «μπελάδες».
Αυτή είναι η «φίλη» Γερμανία, με την οποία οι Έλληνες πουλημένοι φέρονται με «άσπρα γάντια»!
Δεν καταλαβαίνουμε όμως – μέσα στο ίδιο άρθρο – την αχαρακτήριστη και απαράδεκτη, ας την ονομάσουμε, «απαισιοδοξία» σχετικά με τις πιθανές αντιδράσεις της Ελλάδας.
Φυσικά με κανένα τρόπο δεν συμφωνούμε ότι «η Αθήνα δεν μπορεί, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, να προχωρήσει σε κινήσεις απέναντι στην Τουρκία», επειδή, λέει η αρθρογράφος, άκουσον-άκουσον, αυτές οι «κινήσεις» της Ελλάδας «θα θεωρηθούν εκ προοιμίου εχθρικές (!!!) ως προς την συνέχεια των «διερευνητικών επαφών Αθήνας-Άγκυρας»,
οι οποίες ωστόσο μας κάνει τη χάρη να ομολογήσει η αρθρογράφος, «εκ των προτέρων ευνοούν μόνο τη Τουρκία».
Με λίγα λόγια, συμπερασματικά, θέλουν εδώ να μας πουν ότι:
1) η Γερμανία μπορεί να κάνει ό, τι θέλει ενάντια στην Ελλάδα
2) η Γερμανία μπορεί να ευνοήσει όσο θέλει τη Τουρκία
3) η Τουρκία έχει μόνο να κερδίσει και η Ελλάδα έχει μόνο να χάσει απ’ τις λεγόμενες «διερευνητικές».
4) ενώ η Ελλάδα δεν μπορεί να κάνει τίποτα γιατί ό, τι και να κάνει, «θα θεωρηθεί εκ προοιμίου εχθρικό προς τις υπέρ Τουρκίας «διερευνητικές» πατροναρισμένες απ’ τη Γερμανία!
Απίστευτα πράγματα! Και γιατί, παρακαλώ, η Ελλάδα δεν πρέπει να μπορεί να κάνει «εχθρικές κινήσεις»;! Μόνο η Τουρκία έχει το «μονοπώλιο» των «εχθρικών» κινήσεων» εναντίον της Ελλάδας!!
Οι Γερμανοί μπορούν και τις κάνουν, οι Τούρκοι μπορούν και με αφθονία να τις κάνουν, οι Έλληνες γιατί δεν μπορούν;!
Γιατί, μας λέει, η ελληνική κυβέρνηση «έχει ελάχιστα περιθώρια ελιγμών» εξαιτίας του «ήδη διαμορφωμένου πλαισίου των ευρω-τουρκικών σχέσεων απ’ το Βερολίνο και Άγκυρα»!
Και ποιος είπε πως η Ελλάδα έχει «ελάχιστα περιθώρια»;!
Ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, έστω κι αν αυτό δεν αρέσει.
Ναι, έχει ελάχιστα περιθώρια μόνο όμως εφόσον οι Έλληνες κυβερνώντες αφήνονται να μένουν δεμένοι στο κάρο των Γερμανών, είναι πουλημένοι στα συμφέροντα των Γερμανών,
διότι αν οι Έλληνες κυβερνώντες είναι – γίνουν! – το ίδιο φιλόπατρεις όπως οι Ισραηλινοί που είδαμε παραπάνω
(και διερωτόμαστε: γιατί να μην είναι; τόσο εφιαλτικοί είναι;)
και το ίδιο όπως οι Ισραηλινοί αφοσιωμένοι στο συμφέρον της χώρας τους και του λαού τους,
τότε κανένα «περιθώριο ελιγμών» με Γερμανία και Τουρκία δεν θα είναι περιορισμένο γι’ αυτούς,
τότε κανένα «ήδη διαμορφωμένο από Γερμανία/Τουρκία πλαίσιο» δεν θα μπορεί να κρατηθεί όρθιο και να μη διασπαστεί απ’ τους «σωστούς» Έλληνες κυβερνώντες!!
Και είναι απαράδεκτο Έλληνες «πολιτικοί σχολιαστές» να αρέσκονται να τονίζουν αρνητικά στοιχεία εις βάρος της Ελλάδας που οπωσδήποτε μια σοβαρή πολιτική βούληση θα μπορούσε ανά πάσα στιγμή να ανατρέψει
και να μη καθορίζουν, να μη ξοδεύουν λίγη φαιά ουσία αναδεικνύοντας τις θεμιτές, ικανές, αποτελεσματικές πολιτικές ενέργειες που οι Έλληνες κυβερνώντες θα μπορούσαν να εκτελέσουν για να ακυρώσουν οποιαδήποτε αρνητική συμπαιγνία σε βάρος τους.
Για ποιους δουλεύουμε; Για τον εχθρό ή για την πατρίδα;
Μας σπάσανε… τα τύμπανα όλοι εκείνοι που αρέσκονται να εξαίρουν τις «δυνατότητες», τα «καμώματα», τις «κινήσεις», τα «λόγια», τις «φιγούρες» και ό, τι άλλο ακόμα των εχθρών και «φίλων» της Ελλάδας με άρθρα σε εφημερίδες και στο διαδίκτυο, με εικόνες και ήχους στα «κανάλια»
ενώ τίποτα το ανάλογο δεν αρέσκονται να κάνουν, με τόση συχνότητα και τόσες «λεπτομέρειες» για να ενισχύσουν με ιδέες και να αναδείξουν με την ίδια πληρότητα τα της Ελλάδας.
Εντάξει, να δείξουμε εκείνο που σκεφτόμαστε για το «άλλο», αλλά μη το παρακάνουμε κιόλας!
ΥΓ.2. Αρχίσαμε με αναφορά στο Ισραήλ και τελειώνουμε εδώ με αναφορά πάλι στο Ίσραήλ
Εν σχέση με ό, τι είπαμε ως εδώ, δεν μπορούμε να μην έχουμε υπόψη πως Ελλάδα και Ισραήλ, απ’ όσα ξέρουμε και βλέπουμε, βρίσκονται σε μια περίπου ίδια κατάσταση.
Έτσι, όπως το Ισραήλ βρίσκεται ανάμεσα σε δυνητικά εχθρικής συμπεριφορά χώρες, το ίδιο και η Ελλάδα βρίσκεται σχεδόν περικυκλωμένη από δυνητικά εχθρικής συμπεριφοράς χώρες.
Γι’ αυτό θα θέλαμε και στην Ελλάδα η αντιμετώπιση της ισχύουσας κατάστασης να γινόταν με τον ίδιο τρόπο που γίνεται στο Ισραήλ, δηλαδή:
την ίδια αγάπη για την πατρίδα τους και την ίδια αφοσίωση για την ανεξαρτησία, αυτοδυναμία, ισχύ και τα κυριαρχικά δικαιώματά της που οι Ισραηλινοί αισθάνονται, έχουν, αναγνωρίζουν και ενστερνίζονται,
γιατί όχι να μην τα αισθάνονται, έχουν, αναγνωρίζουν και ενστερνίζονται και οι Έλληνες κυβερνήτες και πολίτες;;!!
Αμφότεροι βρίσκονται αντιμέτωποι με πολλούς που, για τον α ή β λόγο, «τα έχουν μαζί τους». Γιατί οι Ισραηλινοί «δεν πουλιούνται» ενώ οι Έλληνες «πουλιούνται»; Γιατί οι Έλληνες πρέπει να το κάνουν;
Θα μου πείτε: μα η «φιγούρα» του «Εφιάλτη», με όσα αυτό συνεπάγεται, είναι χαρακτηριστική μόνο στην Ελλάδα και πουθενά αλλού. Ο «Εφιάλτης» είναι, και συνεχίζει να είναι Έλληνας. Αλλά όμως γιατί; Και προπαντός: γιατί δεν ξεπερνιέται ποτέ; γιατί οι Έλληνες δεν θέλουν να το ξεπεράσουν ποτέ; ΠΟΤΕ ΘΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΟΥΝ;!
Ίσως τώρα, με την θετική εξέλιξη των ελληνο-ισραηλινών σχέσεων, μαζί με τα δυνατά ισραηλινά όπλα που οι Έλληνες πολύ καλά θα κάνουν να αγοράσουν ή και να συμπαράγουν, να είναι δυνατόν να εξαλειφθεί στην Ελλάδα το «σύνδρομο του Εφιάλτη», και οι Έλληνες να αλλάξουν ρότα ακολουθώντας το καλό παράδειγμα των Ισραηλινών για ό, τι αφορά την φιλοπατρία και την υπεράσπισή της!
Τα καλά πρέπει να επαινούνται και τα αισχρά να ψέγονται.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ
Από: infognomonpolitics.gr - Κρεσέντσιο Σαντζίλιο
Θέλουμε μια Ελλάδα να είναι στα Βαλκάνια ό,τι είναι το Ισραήλ στη Μέση Ανατολή! Πολύ είναι;
Κανείς δε ζητάει να έχει η Ελλάδα ατομικές βόμβες και πυρηνικά όπλα όπως το Ισραήλ, αλλά, προς Θεού, μια ισχυρή ως και πολύ ισχυρή Ελλάδα στον συμβατικό οπλισμό ναι!, τόσο δύσκολο είναι;
Και, για να συγκεκριμενοποιήσουμε τα λόγια μας, θέλουμε να τονίσουμε: τόσο δύσκολο είναι να υπάρχει μια πολιτική και μια στρατιωτική ηγεσία που να έχουν την ακριβή επίγνωση του τί ακριβώς χρειάζεται η χώρα για να αντιμετωπίσει επιτυχώς αλλά και για να προτρέψει επιτυχώς οποιαδήποτε απειλή προερχόμενη από οποιαδήποτε μεριά και ειδικά από τον προαιώνιο, γονιδιακό εχθρό εξ ανατολάς;!
Δεν μπορούμε να πιστέψουμε πως υπάρχουν ηγήτορες σε εθνικό επίπεδο οι οποίοι δεν έχουν το νου και την φροντίδα τους στο να ισχυροποιήσουν στρατιωτικά τη χώρα με την απόκτηση εκείνων των «μέσων» που όχι μόνο θεωρούνται από τους καθόλα ειδικούς, αλλά όντως είναι αναγκαία για την απαραίτητη άμυνά της χώρας χωρίς κενά,
Δεν μπορούμε να πιστέψουμε πως υπάρχουν ηγήτορες σε εθνικό επίπεδο οι οποίοι δεν έχουν το νου και την φροντίδα τους στο να ισχυροποιήσουν στρατιωτικά τη χώρα με την απόκτηση εκείνων των «μέσων» που όχι μόνο θεωρούνται από τους καθόλα ειδικούς, αλλά όντως είναι αναγκαία για την απαραίτητη άμυνά της χώρας χωρίς κενά,
δεν έχουν το νου και τη φροντίδα τους κατά κύριο λόγο στο συμφέρον της χώρας σε άμεση συνάρτηση με ό, τι επικίνδυνο μπορεί να ετοιμάζεται έξω από τα σύνορά της, που οι ίδιοι αποκλείεται να μη γνωρίζουν και εν πάση περιπτώσει πρέπει να γνωρίζουν,
ανεξάρτητα από δήθεν πολιτικές φιλίες (που δεν υπάρχουν πουθενά!), δήθεν «αμυντικές συμφωνίες» με δήθεν φίλους που διόλου δεν νοιάζονται για εσένα (και πλειστάκις το έδειξαν και απέδειξαν), αλλά αποκλειστικά για το πώς θα σε «τυλίξουν» και πώς θα δώσεις τα πάντα χωρίς να πάρεις τίποτα!
(καλή ώρα κάτι που μεριμνά συνέχεια να μας θυμίζει με ψεύτικη «ταπεινότητα» ο «μαϊντανός» Πάγιατ).
Η Ελλάδα πρόσφατα απέκτησε ένα ορισμένο αριθμό αεροσκαφών RAFALE απ’ τη Γαλλία. Δεν είναι ακόμη στην χώρα, αλλά θα έρθουν από δω και πέρα.
Μια κίνηση πολύ καλή, εφόσον βέβαια αυτά τα αεροσκάφη φέρουν επάνω τους όλα τα απαιτούμενα και γνωστά οπλικά συστήματα, τα οποία – πώς να το κάνουμε – είναι ήδη από τώρα ο φόβος και τρόμος των Τούρκων.
Οπότε, από αεροπορία πάμε αρκετά καλά, αν δεόντως συμπληρωθούν και οι ελλείψεις στα άλλα, παλιότερα, αεροπλάνα Mirage και F16.
Όλα αυτά όμως δεν είναι καθόλου αρκετά.
Μένει πάντα η ανοιχτή πληγή του Πολεμικού Ναυτικού, με τα πεπαλαιωμένα σκάφη που οπωσδήποτε χρειάζονται αντικατάσταση, όχι όμως όπως-όπως, αλλά με στοχευμένο τρόπο, δηλαδή απολύτως κατάλληλο και «συμμορφωμένο» με τις σημερινές συνθήκες και γεωστρατηγικές ανάγκες της Ελλάδας σε άμεση σχέση με τα στρατιωτικά τεκταινόμενα της Τουρκίας.
Με λίγα λόγια: η Ελλάδα, το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό έχει ανάγκη, όπως τον αέρα που αναπνέει, από τουλάχιστον 4-5 φρεγάτες με δυνατότητες Anti–Access/Area Denial (AZ/AD),
δηλαδή άρνηση πρόσβασης/απαγόρευσης περιοχής: στην ουσία, πλοία με αεράμυνα περιοχής, τα οποία θα δίνουν την δυνατότητα και ευχέρεια επιχειρήσεων όχι μόνο στην ΑΟΖ του Καστελόριζου, αλλά και στη περιοχή που συνορεύει με την ΑΟΖ της Κύπρου – δηλαδή δυο απομακρυσμένα σημεία.
Να ξέρουμε όλοι – Έλληνες πολίτες και Έλληνες κυβερνώντες – ότι η Τουρκία διαθέτει οκτώ τέτοιου τύπου φρεγάτες με δυνατότητες αεράμυνας περιοχής, πράγμα που σημαίνει πως μπορεί να εξαπολύσει πυραύλους και σε απόσταση 500 χιλιομέτρων!
Η Ελλάδα δεν έχει καμία!! Είναι μια έλλειψη τραγική.
Απαράδεκτο, επικινδυνέστατο και εγκληματικό, ασφαλώς, για τις αρμόδιες ηγεσίες που δεν μερίμνησαν ποτέ ως τώρα!
Διαβάζουμε ότι για το θέμα των φρεγατών, υπάρχουν «κινήσεις» των Αμερικανών, Γερμανών, Ολλανδών, Ισπανών, ίσως και Ιταλών, εκτός βέβαια απ’ τους Γάλλους οι οποίοι – οι μόνοι – έδειξαν να ενδιαφέρονται πραγματικά για μια δυνατή, ειλικρινή, διπολική ελληνογαλλική στρατιωτική (αλλά και πολιτική και γεωστρατηγική) συνέργεια, κάτι που η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει όχι μόνο να έχει υπόψη, αλλά και να πραγματώσει προς όφελός της.
Μπορεί κάποιος να έρθει και να πει: τί Γαλλία, τί Αμερική, τι Γερμανία, τί Ιταλία, κλπ., όλοι είναι ίδιοι, όλοι κοιτάζουν πώς θα τη βολέψουν με την Ελλάδα.
Λανθασμένη τοποθέτηση, λανθασμένη γενίκευση και λανθασμένη ιδέα/σκέψη.
Είναι αλήθεια, όλοι κοιτάζουν το συμφέρον. Άλλωστε όλοι ξέρουμε ότι στη πολιτική δεν υπάρχουν φιλίες, αλλά μόνο συμφέροντα.
Αλλά ας κοιτάξουμε λίγο την πραγματικότητα που είναι μπροστά στα μάτια μας.
Τις ΗΠΑ τις ξέρουμε απ’ τη καλή κι απ’ την ανάποδη, και πολύ πρόσφατα η Ελλάδα πάλι υπέκυψε και δέθηκε χειροπόδαρα μαζί τους με μια δήθεν «αμυντική συμφωνία» με την οποία έδωσε γη και ύδωρ στους Αμερικανούς παίρνοντας σε αντάλλαγμα τι;
ένα μεγαλειώδες τίποτα!
κι ας έρθει όποιος θέλει να μας πει τί ακριβώς πήρε η Ελλάδα απ’ τις ΗΠΑ, τί κέρδισε, που δεν το βλέπουμε γιατί απλά δεν υπάρχει!
Δεν έχουμε δει στη πράξη τίποτα, ενώ σε όλη την Ελλάδα, απ’ τη Κρήτη ως την Αλεξανδρούπολη οι Αμερικανοί έχουν τον έλεγχο των πάντων! Και είναι παντού! Η Ελλάδα έγινε μια απέραντη αμερικανική «βάση»!
Οπότε, στην ορισμένη περίπτωση, κανένα συμφέρον της Ελλάδας δεν έχει ικανοποιηθεί – ας ευχαριστήσουμε γι’ αυτό τους κυβερνώντες -, ενώ ικανοποιήθηκαν όλα τα συμφέροντα των Αμερικανών.
Αλήθεια, τί σόι «αλληλο-αμυντικής συνδρομής» συμφωνία είναι αυτή με τις ΗΠΑ όταν οι Αμερικανοί δεν κάνουν απολύτως τίποτα για να υπεραμυνθούν έμπρακτα την θέση της Ελλάδας μέσα στον «αρμαγγεδώνα» επιθέσεων, απειλών και παρανομιών που δέχεται απ’ τη Τουρκία;
Η ουσία είναι μια: οι μεν Αμερικανοί σίγουρα πανηγυρίζουν που κατόρθωσαν να πάρουν όσα ήθελαν χωρίς να δώσουν τίποτα και προπαντός χωρίς να δεσμευτούν για τίποτα προς την Ελλάδα. Οι δε Έλληνες δεν ντρέπονται καθόλου(!!) που έμειναν – ακόμη μια φορά! – με άδεια χέρια ως προς την ενεργό υπεράσπισή τους έναντι της Τουρκίας.
Θα έπρεπε να είχαν αυτοκτονήσει μετά από τόση ήττα!
Και ο Πάγιατ μπορεί τώρα να έρχεται δριμύτερος για άλλες «συμφωνίες» σαν κι αυτή με την Ελλάδα για άλλα, περισσότερα, μεγαλύτερα, εκτενέστερα ικανοποιημένα αμερικανικά συμφέροντα.
Ξέφραγο αμπέλι δεν είναι η Ελλάδα για τους «φίλους» της αστερόεσσας; Και αφού είναι τόσο γενναιόδωρη γι’ αυτούς, γιατί αυτοί να μην επωφεληθούν; Χαζοί είναι;
Όσο για τη Γερμανία, ποιος δεν τη γνωρίζει στην Ελλάδα; Και τη χιτλερική του πολέμου που έμεινε ανεξίτηλα για κάποιο εκατομμύριο Ελλήνων και τη «δημοκρατική» της ειρήνης που συνεχίζει να ταλαιπωρεί άλλα εκατομμύρια Ελλήνων.
Και εδώ, ας έρθει επομένως όποιος θέλει να μας βεβαιώσει πού και πώς η Γερμανία ικανοποίησε ελληνικά συμφέροντα. Πού και πώς η Γερμανία βοήθησε την Ελλάδα!
Δεν χρειάζεται όμως να το πούμε. Γιατί είναι: πουθενά και ποτέ!
Οι πάντες ξέρουν ότι από τις αρχές του 1900 η Γερμανία διαχρονικά, άκρως ενεργητικά είναι ένας απ’ τους βασικούς εχθρούς της Ελλάδας και ταυτόχρονα ένας απ’ τους βασικούς φίλους/υποστηρικτές της Τουρκίας.
Φυσικό είναι λοιπόν πως με κανέναν τρόπο και ποτέ η Γερμανία δεν θα πράξει το παραμικρό για να ευνοήσει την Ελλάδα – στον αιώνα τον άπαντα!
Οπότε, δεν πρόκειται ποτέ να ικανοποιήσει κανένα ελληνικό συμφέρον, και ακόμη περισσότερο στον στρατιωτικό τομέα όπου η γερμανική σύμπραξη με τη Τουρκία είναι απόλυτη, οποιαδήποτε κι αν είναι η κυβέρνηση στο Βερολίνο.
Το βλέπουμε τώρα με τα υποβρύχια τύπου 214, αν και εδώ πάλι ο πρώτος φταίχτης για ό, τι προκύψει για την Ελλάδα είναι η ίδια Ελλάδα, οι ίδιοι κυβερνώντες της – όλοι τους μόνοι τους έσκαψαν το λάκκο για να πέσει μέαα η Ελλάδα!!
Να μιλήσουμε για την Ιταλία; Πότε έδειξε και «έκανε» κάποιο συμφέρον της Ελλάδας; Ποτέ! Ως και στη «λεγόμενη οριοθέτηση» ΑΟΖ που υπέγραψε με την Ελλάδα υπάρχουν άφθονα κεντρικά στοιχεία τα οποία μερίμνησε να είναι, κατ’ αναλογία, χρήσιμα για τη Τουρκία!!
Η Ιταλία δεν είναι εκείνη που προτιμά να επενδύσει στη Τουρκία – εργοστάσια, πολεμική βιομηχανία, τουρισμός, εμπορικές εταιρείες, κλπ. – παρά στη Ελλάδα; Και δεν είναι εκείνη που ουδέποτε θα δεχθεί κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας για να ικανοποιήσει τα ελληνικά συμφέροντα;
Για ποια ούνα φάτσα ούνα ράτσα μου μιλάτε;
Η Ιταλία είναι εκείνη που πρωτοστάτησε στην οργάνωση της «επιχείρησης ειρήνης» στη Κεντρική Μεσόγειο δήθεν, «για τα μάτια», για εμπάργκο όπλων (προπαντός απ’ τη Τουρκία!) προς τη Λιβύη της Τρίπολης. Και τώρα τί κάνει; Μια τρύπα στο νερό, γιατί ποτέ δεν σταμάτησε κανένα καράβι τουρκικό με όπλα, ελαφρά και βαρέα, που η Τουρκία στέλνει ακατάπαυστα για τους ισλαμιστές μαχητές της στη Τρίπολη!
Μια τρύπα στο νερό, είπαμε, γιατί θέλει να είναι μια τρύπα στο νερό, μη τυχόν πάει ποτέ κόντρα στα τουρκικά σχέδια!
Κατά τη διάρκεια αυτής της αρλεκίνου «επιχείρησης» ο Ιταλός πρωθυπουργός Κόντε δεν είναι και ο μόνος δυτικός που έτρεξε, σα πιστό σκυλάκι, στον Ερντογάν; Και ο Ιταλός ΥΠΕΞ Ντι Μάγιο δεν ήταν ο μόνος δυτικός που έτρεξε κι αυτός στον Τσαβούσογλου;!
Τελικά λοιπόν, τί τους θέλεις τους εχθρούς όταν έχεις τέτοιους «φίλους», «συμμάχους», «εταίρους» Γερμανούς, Αμερικανούς, Ιταλούς, αλλά και Ισπανούς που βοηθούν τους Τούρκους να αποκτήσουν αεροπλανοφόρο/ελικοπτεροφόρο(!) που θα χρησιμοποιηθεί εναντίον της Ελλάδας και σε κάθε ψηφοφορία ψηφίζουν ανάντια στην Ελλάδα;
Σε αυτό το σημείο, όμως, δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί ότι η μόνη κοινοτική χώρα που δείχνει, αλλά και θέλει να προσφέρει στη πράξη αλληλεγγύη, κοινοτική και εθνική αλληλεγγύη προς την Ελλάδα είναι η Γαλλία, μόνο η Γαλλία, έμπρακτα και με όσα καλύτερα μέσα μπορεί.
Η προσφορά της Γαλλίας είναι η μοναδική προσφορά που προβλέπει μια συνεργασία επί ίσοις όροις και πολεμικό-αμυντικό υλικό πρώτης τάξης: ακριβώς ό, τι χρειάζεται η Ελλάδα για να έχει μια διαρκή υπεροχή σε Αιγαίο και ανατολική Μεσόγειο.
ΜΗ ΤΟ ΞΕΧΝΑΜΕ ΑΥΤΌ!
Καμία άλλη χώρα, «φίλη», «σύμμαχος», «εταίρος» της Ελλάδας δεν προσφέρει τις μεγάλες αμυντικο επιθετικές δυνατότητες, την εκτεταμένη συνδρομή που προσφέρει η Γαλλία,
ιδίως οι Αμερικανοί, που κάνουν τους «έξυπνους» και επιδιώκουν να φορτώσουν στην Ελλάδα τις τελείως παρωχημένες και άχρηστες «δήθεν φρεγάτες» MMSC, οι οποίες το πολύ-πολύ είναι παράκτια περιπολικά που οι ίδιοι (οι Αμερικανοί) αρνούνται να κρατήσουν στο Πολεμικό Ναυτικό τους και όσες ακόμη έχουν, εκείνες που ακόμη δεν παροπλίστηκαν, σκέτα παλιοσίδερα, κάνουν πώς και πώς να τις ξεφορτωθούν στους βλάκες τους Έλληνες οι ηγέτες των οποίων είναι γι’ αυτό – θα λέγαμε – τα πιστά σκυλάκια τους, δυστυχώς.
Αμερικανικά φούμαρα!
Για φανταστείτε: μόνο στη Σαουδική Αραβία κατόρθωσαν να πουλήσουν δύο (αν δεν απατόμαστε) σκάφη MMSC – μόνο στους Σαουδάραβες, που τα χρησιμοποιούν όμως ως περιπολικά, πάντα υπό τη προστασία άλλων μεγάλων μονάδων, θαλάσσιων και χερσαίων!
Και για φανταστείτε ποια «δικαιολογία» για την «καλή ποιότητα» αυτών των σαράβαλων MMSC «εφεύραν» οι «φίλοι» Αμερικανοί για να «πείσουν» (μάλλον να… πιάσουν από… τους Έλληνες να τις αγοράσουν! Ποια; Ολόκληρη Σαουδαραβία(!!), λένε, τις αγόρασε, πώς μπορεί να μη της αγοράσει μια «μιζέρια» σαν την Ελλάδα; Γιατί να μη «ταιριάζουν» στην Ελλάδα αφού «ταιριάζουν» και τις «προτίμησε» ολόκληρη Σαουδαραβία!!!
Και το πιο ωραίο είναι ότι οι Έλληνες «ειδήμονες» κάθονται ακόμη και «συζητούν» γι’ αυτές τις σακαράκες, τελείως άχρηστες γι’ αυτούς, σακαράκες που τους στέλνουν πίσω στο χρόνο 40 χρόνια!!
Αντί να ξεκόψουν μια και καλά γιατί, έτσι και τις κάνουν την ανοησία να πετάξουν τα λεφτά τους στον αέρα για να τις αγοράσουν, οι Τούρκοι θα ξεκαρδίζονται στα γέλια απ’ το πρωί ως το βράδυ για την ελληνική βλακεία,
κάθονται και συνεχίζουν να «συζητούν» μόνο και μόνο επειδή οι Αμερικανοί μιλούν για δήθεν συνεργασίες τους που δήθεν θα «σώσουν» τα ελληνικά ναυπηγεία και κουραφέξαλα.
Σάμπως δεν ξέρουμε από πρώτο χέρι πώς και πόσο οι Αμερικανοί δεν θέλουν με κανένα τρόπο να διαθέτουν οι Έλληνες υπερσύγχρονα οπλικά συστήματα ώστε να υπερτερούν των τουρκικών!!
Δεν το ξέρουμε, ε;!
Και δεν ξέρουμε πως ανέκαθεν έκαναν τα πάντα ώστε οι Έλληνες να έχουν όσο γίνεται παλιά, μεταχειρισμένα και υποδεέστερα όπλα, για να μην έχουν ποτέ την παραμικρή δυνατότητα να πλήξουν καίρια και ανεπιστρεπτί τη Τουρκία!
Και έρχονται τώρα, οι «καλοί μας φίλοι» ίσως και εκβιαστικά, όπως συχνά συνηθίζουν, και μας τάζουν λαγούς με πετραχήλια, «υποσχέσεις» τόνωσης δήθεν της ελληνικής ναυπηγικής βιομηχανίας(!!) και άλλες αμερικανικές αρλούμπες που ο Πάγιατ θέλει να πουλήσει στους «άχρηστους» Έλληνες που τόσο εύκολα και λίαν επιτυχώς παραμυθιάζονται!!!
Και ανενδοίαστα κοροϊδεύει υποσχόμενος δήθεν τη πώληση στην Ελλάδα ως και των έτσι κι αλλιώς προβληματικών στο έπακρο F35, όχι όμως σήμερα, αλλά σε μερικά χρόνια!!
Μη χειρότερα.
Βέβαια τώρα, μετά απ’ όλα αυτά και προπαντός μετά από τις ατέρμονες, απαράδεκτες παλινωδίες των πολιτικών και ναυτικών ηγετών για τις φρεγάτες
αντί να σπεύσουν με ταχύτητα φωτός να συμφωνήσουν και να αρχίσει η διαδικασία παραγωγής και παραλαβής ΜΟΝΟ εκείνων των σκαφών που ΑΚΡΙΒΩΣ όλοι ξέρουν ποια είναι – δεν υπάρχει καλύτερο από τα Βelharra – για την ΑΜΥΝΑ ΠΕΡΙΟΧΗΣ της Ελλάδας,
ΔΙΕΡΩΤΆΤΑΙ κανείς:
μα γιατί η Ελλάδα – με τόσες απειλές από παντού!!! – έφτασε στο σημείο να ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΠΑΝΤΕΛΩΣ από τους ξένους «παραγωγούς όπλων»;!
Γιατί η Ελλάδα πρέπει να ξοδεύει δις ευρώ για να πληρώνει σε ξένους – λιγότερο/περισσότερο φίλους, ψεύτικους φίλους, αληθινούς φίλους – την αγορά ως επί το πλείστον μεταχειρισμένων πλοίων και αεροσκαφών(!)
και δεν διαθέτει πια η ίδια μια ικανή πολεμική βιομηχανία να της προμηθεύει, με πολύ λιγότερα έξοδα, τουλάχιστον ένα καλό μέρος των αμυντικών της αναγκών;
Και διερωτάται προπαντός: μα γιατί εξαφανίστηκαν ή πλέουν τα λοίσθια οι ελληνικές Αμυντικές Βιομηχανίες που υπήρχαν
και γιατί αυτές οι ελάχιστες που έμειναν, αντί να ενισχυθούν σημαντικά και κατά προτεραιότητα έναντι των αυξανόμενων απειλών της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας που συνέχεια μεγαλώνει και εξειδικεύεται,
αφήνονται να διαλυθούν, κανείς δεν τις βοηθάει, οι πάντες τις έχουν υπονομεύσει και συνεχίζουν να τις υπονομεύουν, τις άφησαν στο κοντινό παρελθόν σε ολέθρια χέρια ερασιτεχνών και εγκληματιών, οδηγώντας τες εξεπίτηδες σε τεράστια επιχειρηματικά χρέη ώστε να χρεοκοπήσουν στερώντας την Ελλάδα όπλα που χρειάζεται και ρίχνοντας στο δρόμο χιλιάδες Έλληνες εργαζόμενους;!
ΓΙΑΤΙ;
Γιατί οι ΕΛΒΟ, ΠΥΡΚΑΛ, ΕΑΣ, ΕΑΒ αφέθηκαν επίτηδες στην οριστική παρακμή τους, βορά, απ’ ό, τι φαίνεται, κομματικών συμφερόντων στα χρόνια που πέρασαν και, ποιος ξέρει, ακόμη σήμερα;
Διαβάζουμε για τις περασμένες δεκαετίες, για αδιαφανείς συμβάσεις, για σκανδαλώδεις υπερκοστολογήσεις, για παθητικές αναρίθμητες θυγατρικές εταιρειών, για συγκάλυψη «παράξενων» συναλλαγών, για αλόγιστα έξοδα που φορτώθηκαν, ως συνήθως, στη φορολογία σε βάρος των Ελλήνων πολιτών.
Το αποτέλεσμα; Η Ελλάδα δεν παράγει πια σχεδόν τίποτα για τον δικό της αμυντικό εξοπλισμό!
Απαράδεκτο και αίσχος, όταν στην αντίπερα όχθη του Αιγαίου οι Τούρκοι πυρετωδώς εργάζονται για να πολλαπλασιάσουν όσο γίνεται περισσότερο το επιθετικό τους οπλοστάσιο, είτε με ντόπια βιομηχανία είτε σε συνεργασία με ξένες εταιρείες!
Χρόνια τώρα βρέθηκε στην Ελλάδα το «κουμπί» των «αντισταθμικών προγραμμάτων»,
μια τεράστια πηγή από κομπίνες, μια πηγή από κομπίνες σε «βιομηχανική κλίμακα η οποία πάρα πολύ λίγες φορές (οι «εξαιρέσεις»!) παρήγαγε οφέλη για το ελληνικό δημόσιο αφού ο βασικός σκοπός της ήταν, όπως πληροφορούμαστε, το «φάγωμα» από «καλά διασυνδεδεμένους επιχειρηματίες και τους προστάτες τους», μάλλον πολιτικούς, υποθέτουμε, με τους «διορισμένους» τους κομματικούς αξιωματούχους.
Κείμενο γραμμένο το 2013, πριν από μόλις οκτώ χρόνια, μας ανακαλύπτει κάτι το τρομερό: ότι «τα τελευταία 30 χρόνια η Ελλάδα αγόρασε ορισμένα από τα πιο ακριβά και υπερσύγχρονα εξοπλιστικά συστήματα».
Δηλαδή αυτό έγινε μεταξύ 1982 και 2012. Και τί έγινε με αυτά τα συστήματα; Ως φαίνεται, τίποτα, γιατί η Ελλάδα δεν κατάφερε ποτέ – απεναντίας! – να συγκροτήσει μια υπολογίσιμη αμυντική βιομηχανία και συνέχεια παθαίνει «αφαίμαξη» για να αγοράσει ξένο οπλικό εξοπλισμό, πλοία, αεροπλάνα, πυραύλους, κλπ.
Πού πήγαν λοιπόν αυτά τα «υπερσύγχρονα» συστήματα; Εξαφανίστηκαν; Ήρθαν ποτέ στην Ελλάδα ή κατέληξαν σε τραπεζικούς λογαριασμούς στο εξωτερικό;
Σίγουρα ξοδεύτηκαν δισεκατομμύρια για να μπορεί η Ελλάδα να παράγει εξελεγμένα αμυντικά/επιθετικά μέσα, τα οποία δεν έχουν ποτέ παραχθεί, ως φαίνεται, και τότε πού πήγαν τα χρήματα;
Μπορούμε να μάθουμε τί έγιναν αυτά τα «ακριβά» συστήματα; Κι αν είναι εδώ, πού είναι;
Όλα τα «διαμερίσματα» της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας υπήρξαν ελλιπή, ελαττωματικά, υπανάπτυκτα, ευθύς εξαρχής θνησιγενή. Μια βιομηχανία «κουτσή», χωρίς μέλλον, που ζούσε χρόνο με το χρόνο, φθίνουσα, όχι γιατί η φύση της ήταν τέτοια, αλλά γιατί έτσι κάποιοι μερίμνησαν να είναι, έτσι την διατήρησαν και την κατάντησαν οι «επιτήδειοι πολιτικοί», κυβερνητικοί και όχι μόνο, οι «επιτήδειοι έμποροι» που είχαν το ελεύθερο να «ράβουν και να ξηλώνουν» υπό τη «σκεπή» υπουργικών αφεντικών μάλλον με το αζημίωτο, γιατί δεν νοείται, δεν έχει καμία λογική τόσα πολλά χρήματα να πήγαιναν μόνο στα εντολοδόχα «εκτελεστικά επιχειρησιακά τσιράκια» και να έμεναν απ’ έξω οι άνωθεν υψηλοί ιστάμενοι εντολείς με τα χέρια «μες στο μέλι».
Δεν ξέρουμε αν αληθεύουν όσα δηλώνει και δημοσιεύονται τέως ανώτατο στέλεχος των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, όντως ανατριχιαστικά: «σύμφωνα με υπολογισμούς, το ποσό που διατέθηκε για «Αντισταθμικά» την περίοδο 1996-2006 ήταν περίπου 2,5 δις ευρώ. Προοριζόταν κυρίως για την εισαγωγή τεχνολογίας με παράλληλη ενίσχυση της Αμυντικής Βιομηχανίας. Απ’ αυτά, περισσότερο από 1,5 δις ευρώ αντιπροσωπεύει το ποσό που εισήλθε στις τσέπες των διαφόρων «συγγενών γραφείων» τα οποία είχαν «χειριστεί» την εκτέλεση των ΑΩ»!.
Το φαντάζεστε; Χίλια πεντακόσια εκατομμύρια ευρώ! Τρελό και ανατριχιαστικό!
Και να σκεφτεί κανείς ότι στην Ελλάδα, την κατ’ εξοχήν ναυτική χώρα, πάντα υπήρξαν και πάντα υπάρχουν Έλληνες με πείρα σε μεγάλες ναυτικές βιομηχανίες, Έλληνες πανάξιοι ναυπηγικοί επιστήμονες και τεχνοκράτες, εργατικά χέρια με χρόνιες εμπειρίες και καπατσοσύνη,
οι οποίοι θα μπορούσαν να στελεχώσουν εξαιρετικά μια απ’ τις καλύτερες αμυντικο-στρατιωτικές βιομηχανίες, όχι μόνο για σχεδιασμό και παραγωγή πλοίων, αλλά και για σχεδιασμό και παραγωγή και αεροσκαφών και drones ενδεχομένως και σε συμπαραγωγή, γιατί όχι;, με ξένες πιστοποιημένες εταιρείες, κάτι που μόνο χρηματικό κέρδος θα δημιουργούταν και σημαντική εξέλιξη τεχνολογίας υπέρ της Ελλάδας.
Αντ’ αυτών «δούλεψε» μια ακραία κακοδιαχείριση οι επιπτώσεις της οποίας είχαν κακουργηματικές συνέπειες για την Άμυνα της χώρας, όλο το αντίθετο απ’ ότι συνέβαινε και συμβαίνει στη Τουρκία όπου, σε αυτόν τουλάχιστον τον τομέα, έκαναν γιγάντια βήματα προς τα εμπρός.
Ειλικρινά, μετά απ’ όσα έγιναν, είναι απορίας άξιον πώς έχει συμβεί και κανένας ποτέ δεν βρέθηκε να διακρίνει τις τρανταχτές ατασθαλίες που κυριάρχησαν, να ρίξει φως στα εγκλήματα που διαπράχθηκαν, οικονομικά και αμυντικά, εναντίον της χώρας και να τιμωρήσει τους φταίχτες που πλούτισαν και άφησαν την Ελλάδα χωρίς βιώσιμη αμυντική βιομηχανία.
Είναι αλήθεια πως λίγοι, πολύ λίγοι είναι εκείνοι που γνωρίζουν τα «έργα και ημέρας» των υπευθύνων για τα εξοπλιστικά. Και εκείνοι που τα γνωρίζουν, πρώην υπουργοί, υφυπουργοί, γενικοί γραμματείς, βουλευτές, κομματάρχες, συνδικαλιστές είναι (έμειναν) τόσο δεμένοι στην omertà και συνενοχή μεταξύ εκείνων που εγκλημάτησαν και εκείνων που γνώρισαν τους έχοντες εγκληματήσει,
που είτε δεν τολμούν πια να τα αποκαλύψουν, είτε, χοντρόπετσοι όπως είναι, καθόλου δεν τους ενδιαφέρει το κακό που έκαναν, αρκεί που έβαλαν λεφτά στους τραπεζικούς λογαριασμούς τους και «τη βρίσκουν».
Όσο για τους πολίτες, τον «λαό» που λέμε, και δη τον «κυρίαρχο λαό» που λοιδορούμε, ας θυμηθούμε πάλι τα λόγια του τέως ανώτατου στρατιωτικού στελέχους: «ο λαός αδρανεί, παραδίδεται αμαχητί στους αφέντες του, επαφίεται στην κούφια ρητορική καραγκιόζηδων της πολιτικής και των καναλιών. Περιμένει κάποιον, σαν εκείνα τα άξια τέκνα που βλέπει στα αγάλματα, να βγει μπροστά, να τον ξυπνήσει, να τον οδηγήσει στην επαναστατική αλλαγή. Όχι να συναλλάσσεται παρακλητικά με τους υπηρέτες των ξένων δανειστών»,
αναμφισβήτητα εννοώντας κάποιους κυβερνώντες.
Δεν μπορούμε να μη προσθέσουμε: …και γενικά δυναστών ντυμένων με τη προβιά «φίλου», «συμμάχου» και «εταίρου»!
Συμπερασματικά, εν κατακλείδι, πόσο σωστή είναι μια φράση που διαβάσαμε πριν από μερικούς μήνες και λέει: «Η ιστορική πείρα μας έχει δείξει ότι αυτό που πρέπει να φοβόμαστε περισσότερο δεν είναι τα όπλα των Τούρκων, αλλά οι υπογραφές των Ελλήνων πολιτικών! (iEpikaira. blogspot.com 15.9.2020).
Και οι τελευταίες χρονολογικά υπογραφές ήταν στη κοροϊδευτική, λεγόμενη «οριοθέτηση» ΑΟΖ Ελλάδας-Αιγύπτου, μια πράξη το τραγικό της οποίας δεν παύει να μας τρομάζει συνεχώς σε κάθε λόγο ή κίνηση Αιγύπτιου/Τούρκου αξιωματούχου.
Και δυστυχώς ακόμα δεν έχουμε τελειώσει με τις «εκπλήξεις»!
Κρεσέντσιο Σαντζίλιο
Ελληνιστής
ΥΓ. 1. Πιο πάνω είπαμε για τα «καλά» που μας επιφυλάσσει η Γερμανία – και εμείς καθόμαστε και δεν της τα επιστρέφουμε με τους τόκους.
Είπαμε: Γερμανία = αιώνιος εχθρός της Ελλάδας = διαχρονικός φίλος της Τουρκίας.
Και μας το επιβεβαιώνει ένα κείμενο της Κύρας Αδάμ (iEpikaira.blogspot 8.3.2021) όπου μαθαίνουμε:
1) τις κρυφές συμφωνίες της Μέρκελ με Ερντογάν για τους λαθρομετανάστες που ίσως ξαναστείλει να «επιτεθούν» στην Ελλάδα σε Έβρο και νησιά, συνομιλίες με απούσα την Ελλάδα σαν να μην ήταν άμεσα ενδιαφερόμενη χώρα!
2) την πρόθεση της Μέρκελ να προωθήσει την αναβάθμιση της Τελωνειακής Ένωσης ΕΕ-Τουρκίας, ίσως γιατί ξέρει ή μπορεί να επιβάλλει την στην Ελλάδα (και Κύπρο) την μη άσκηση βέτο(!!) ξέροντας πως μπορεί να βασιστεί στη χρόνια ενδοτικότητα των Ελλήνων κυβερνώντων (και Κυπρίων).
3) και, last but not least, δυστυχώς, το ενδεχόμενο με προτροπή της ίδιας Μέρκελ τα έξι υποβρύχια (τύπου 214) που οι Γερμανοί ναυπηγούν για την Άγκυρα να είναι «αναβαθμισμένα» σε σχέση με εκείνα που σήμερα διαθέτει η Ελλάδα, δηλαδή να είναι ανώτερα, κάτι που θα βάλει το ελληνικό Π.Ν. σε σημαντικούς «μπελάδες».
Αυτή είναι η «φίλη» Γερμανία, με την οποία οι Έλληνες πουλημένοι φέρονται με «άσπρα γάντια»!
Δεν καταλαβαίνουμε όμως – μέσα στο ίδιο άρθρο – την αχαρακτήριστη και απαράδεκτη, ας την ονομάσουμε, «απαισιοδοξία» σχετικά με τις πιθανές αντιδράσεις της Ελλάδας.
Φυσικά με κανένα τρόπο δεν συμφωνούμε ότι «η Αθήνα δεν μπορεί, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, να προχωρήσει σε κινήσεις απέναντι στην Τουρκία», επειδή, λέει η αρθρογράφος, άκουσον-άκουσον, αυτές οι «κινήσεις» της Ελλάδας «θα θεωρηθούν εκ προοιμίου εχθρικές (!!!) ως προς την συνέχεια των «διερευνητικών επαφών Αθήνας-Άγκυρας»,
οι οποίες ωστόσο μας κάνει τη χάρη να ομολογήσει η αρθρογράφος, «εκ των προτέρων ευνοούν μόνο τη Τουρκία».
Με λίγα λόγια, συμπερασματικά, θέλουν εδώ να μας πουν ότι:
1) η Γερμανία μπορεί να κάνει ό, τι θέλει ενάντια στην Ελλάδα
2) η Γερμανία μπορεί να ευνοήσει όσο θέλει τη Τουρκία
3) η Τουρκία έχει μόνο να κερδίσει και η Ελλάδα έχει μόνο να χάσει απ’ τις λεγόμενες «διερευνητικές».
4) ενώ η Ελλάδα δεν μπορεί να κάνει τίποτα γιατί ό, τι και να κάνει, «θα θεωρηθεί εκ προοιμίου εχθρικό προς τις υπέρ Τουρκίας «διερευνητικές» πατροναρισμένες απ’ τη Γερμανία!
Απίστευτα πράγματα! Και γιατί, παρακαλώ, η Ελλάδα δεν πρέπει να μπορεί να κάνει «εχθρικές κινήσεις»;! Μόνο η Τουρκία έχει το «μονοπώλιο» των «εχθρικών» κινήσεων» εναντίον της Ελλάδας!!
Οι Γερμανοί μπορούν και τις κάνουν, οι Τούρκοι μπορούν και με αφθονία να τις κάνουν, οι Έλληνες γιατί δεν μπορούν;!
Γιατί, μας λέει, η ελληνική κυβέρνηση «έχει ελάχιστα περιθώρια ελιγμών» εξαιτίας του «ήδη διαμορφωμένου πλαισίου των ευρω-τουρκικών σχέσεων απ’ το Βερολίνο και Άγκυρα»!
Και ποιος είπε πως η Ελλάδα έχει «ελάχιστα περιθώρια»;!
Ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, έστω κι αν αυτό δεν αρέσει.
Ναι, έχει ελάχιστα περιθώρια μόνο όμως εφόσον οι Έλληνες κυβερνώντες αφήνονται να μένουν δεμένοι στο κάρο των Γερμανών, είναι πουλημένοι στα συμφέροντα των Γερμανών,
διότι αν οι Έλληνες κυβερνώντες είναι – γίνουν! – το ίδιο φιλόπατρεις όπως οι Ισραηλινοί που είδαμε παραπάνω
(και διερωτόμαστε: γιατί να μην είναι; τόσο εφιαλτικοί είναι;)
και το ίδιο όπως οι Ισραηλινοί αφοσιωμένοι στο συμφέρον της χώρας τους και του λαού τους,
τότε κανένα «περιθώριο ελιγμών» με Γερμανία και Τουρκία δεν θα είναι περιορισμένο γι’ αυτούς,
τότε κανένα «ήδη διαμορφωμένο από Γερμανία/Τουρκία πλαίσιο» δεν θα μπορεί να κρατηθεί όρθιο και να μη διασπαστεί απ’ τους «σωστούς» Έλληνες κυβερνώντες!!
Και είναι απαράδεκτο Έλληνες «πολιτικοί σχολιαστές» να αρέσκονται να τονίζουν αρνητικά στοιχεία εις βάρος της Ελλάδας που οπωσδήποτε μια σοβαρή πολιτική βούληση θα μπορούσε ανά πάσα στιγμή να ανατρέψει
και να μη καθορίζουν, να μη ξοδεύουν λίγη φαιά ουσία αναδεικνύοντας τις θεμιτές, ικανές, αποτελεσματικές πολιτικές ενέργειες που οι Έλληνες κυβερνώντες θα μπορούσαν να εκτελέσουν για να ακυρώσουν οποιαδήποτε αρνητική συμπαιγνία σε βάρος τους.
Για ποιους δουλεύουμε; Για τον εχθρό ή για την πατρίδα;
Μας σπάσανε… τα τύμπανα όλοι εκείνοι που αρέσκονται να εξαίρουν τις «δυνατότητες», τα «καμώματα», τις «κινήσεις», τα «λόγια», τις «φιγούρες» και ό, τι άλλο ακόμα των εχθρών και «φίλων» της Ελλάδας με άρθρα σε εφημερίδες και στο διαδίκτυο, με εικόνες και ήχους στα «κανάλια»
ενώ τίποτα το ανάλογο δεν αρέσκονται να κάνουν, με τόση συχνότητα και τόσες «λεπτομέρειες» για να ενισχύσουν με ιδέες και να αναδείξουν με την ίδια πληρότητα τα της Ελλάδας.
Εντάξει, να δείξουμε εκείνο που σκεφτόμαστε για το «άλλο», αλλά μη το παρακάνουμε κιόλας!
ΥΓ.2. Αρχίσαμε με αναφορά στο Ισραήλ και τελειώνουμε εδώ με αναφορά πάλι στο Ίσραήλ
Εν σχέση με ό, τι είπαμε ως εδώ, δεν μπορούμε να μην έχουμε υπόψη πως Ελλάδα και Ισραήλ, απ’ όσα ξέρουμε και βλέπουμε, βρίσκονται σε μια περίπου ίδια κατάσταση.
Έτσι, όπως το Ισραήλ βρίσκεται ανάμεσα σε δυνητικά εχθρικής συμπεριφορά χώρες, το ίδιο και η Ελλάδα βρίσκεται σχεδόν περικυκλωμένη από δυνητικά εχθρικής συμπεριφοράς χώρες.
Γι’ αυτό θα θέλαμε και στην Ελλάδα η αντιμετώπιση της ισχύουσας κατάστασης να γινόταν με τον ίδιο τρόπο που γίνεται στο Ισραήλ, δηλαδή:
την ίδια αγάπη για την πατρίδα τους και την ίδια αφοσίωση για την ανεξαρτησία, αυτοδυναμία, ισχύ και τα κυριαρχικά δικαιώματά της που οι Ισραηλινοί αισθάνονται, έχουν, αναγνωρίζουν και ενστερνίζονται,
γιατί όχι να μην τα αισθάνονται, έχουν, αναγνωρίζουν και ενστερνίζονται και οι Έλληνες κυβερνήτες και πολίτες;;!!
Αμφότεροι βρίσκονται αντιμέτωποι με πολλούς που, για τον α ή β λόγο, «τα έχουν μαζί τους». Γιατί οι Ισραηλινοί «δεν πουλιούνται» ενώ οι Έλληνες «πουλιούνται»; Γιατί οι Έλληνες πρέπει να το κάνουν;
Θα μου πείτε: μα η «φιγούρα» του «Εφιάλτη», με όσα αυτό συνεπάγεται, είναι χαρακτηριστική μόνο στην Ελλάδα και πουθενά αλλού. Ο «Εφιάλτης» είναι, και συνεχίζει να είναι Έλληνας. Αλλά όμως γιατί; Και προπαντός: γιατί δεν ξεπερνιέται ποτέ; γιατί οι Έλληνες δεν θέλουν να το ξεπεράσουν ποτέ; ΠΟΤΕ ΘΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΟΥΝ;!
Ίσως τώρα, με την θετική εξέλιξη των ελληνο-ισραηλινών σχέσεων, μαζί με τα δυνατά ισραηλινά όπλα που οι Έλληνες πολύ καλά θα κάνουν να αγοράσουν ή και να συμπαράγουν, να είναι δυνατόν να εξαλειφθεί στην Ελλάδα το «σύνδρομο του Εφιάλτη», και οι Έλληνες να αλλάξουν ρότα ακολουθώντας το καλό παράδειγμα των Ισραηλινών για ό, τι αφορά την φιλοπατρία και την υπεράσπισή της!