Πριν κλείσει καν δύο χρόνια στην κυβέρνηση ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιβεβαίωσε αυτούς που έλεγαν την επομένη των εκλογών του 2019: «Η νίκη του είναι η τιμωρία του».
Πράγματι κανείς άλλος επικεφαλής αυτοδύναμης κυβέρνησης δεν μετέτρεψε τον πολιτικό του θρίαμβο σε προσωπικό αδιέξοδο σε τόσο σύντομο διάστημα.
Από το μέγαρο Μαξίμου ο Πρωθυπουργός προσπαθεί να οδηγήσει το καράβι, χωρίς πυξίδα. Η ογκώδης κυβέρνηση που σχημάτισε- με συναλλαγές και εκμαυλισμούς– και δεν μπορεί πλέον να διαχειριστεί τίποτε.
Η πανδημία καλπάζει ανεμπόδιστη από τους ερασιτεχνισμούς του ίδιου συστήματος που είχε εστιάσει ακριβώς πριν ένα χρόνο στην «πολιτική γιγάντωση» του Πρωθυπουργού. Τον πρόβαλε ως «ηγέτη» που έσωσε τη χώρα με το σλόγκαν : «Ευτυχώς που κυβερνάει ο Μητσοτάκης , φαντάζεστε να κυβερνούσε ο Τσίπρας;».
Στην πραγματικότητα άλλο αποδείχθηκε ότι διευκόλυνε τη διαχείριση της πρώτης φάσης: «Ευτυχώς που ήταν στην αντιπολίτευση ο Τσίπρας, φαντάζεστε να ήταν ο Μητσοτάκης»;
Περιπλανημένος από την δική της προπαγάνδα και την ψευδή εικόνα της, η κυβέρνηση προσπάθησε να στήσει σκηνικού θα την διευκόλυνε να προσφύγει σε πρόωρες εκλογές – για «να κάψει την απλή αναλογική».
-Άνοιξε στα τυφλά τον τουρισμό, λειτούργησε άναρχα στην οικονομία και μικροπολιτικά στη φθινοπωρινή επανεμφάνισή του υιού. Το αποτέλεσμα είναι δραματικό.
Οι αυτοσχεδιασμοί, τα μεγάλα λόγια, οι αντιφάσεις, η επικοινωνιακή παραπλάνηση και ο κομματικός υπολογισμός, η κουτοπονηριά της ταύτισης με τα εμβόλια, η πρόχειρη θεωρία του ακορντεόν, μεγιστοποίησαν το πρόβλημα.
Οι προκλητικές εμφανίσεις του Πρωθυπουργού που συνδύασε τα αυτοκρατορικά διαγγέλματα για την «ατομική ευθύνη» με την ατομική παραβίαση των μέτρων από τον ίδιο αντέστρεψαν την εικόνα της «επιτυχίας» του.
Δημιουργήθηκε έτσι μια κατάσταση εκτός ελέγχου, την οποία εμφανώς δεν μπορούν να διαχειριστούν αποτυχημένοι υπουργοί «επιτυχημένου» Πρωθυπουργού.
Αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση Μητσοτάκη μοιράζει με σαραβαλιασμένο όχημα με σπασμένα φρένα σε κατηφόρα.
Στο μέτωπο της πανδημίας τα κρούσματα και τα θύματα αυξάνονται, ενώ η εγκατάλειψη του ΕΣΥ αποδεικνύεται με τραγικό τρόπο, μαζί με τα ψέματα για … διπλασιασμό των ΜΕΘ.
Στην οικονομία το ένα μετά το άλλο αρνητικό ρεκόρ βαθαίνουν την κρίση , ενώ οι ταξικές και μονομερείς κυβερνητικές παρεμβάσεις μεγαλώνουν την περίοδο που θα χρειαστεί η χώρα για να ανακάμψει.
Διαρκώς μεγαλώνει το τίμημα για τους πολίτες, που κάποια στιγμή θα κληθούν να πληρώσουν μαζεμένα φόρους, δάνεια , εισφορές και άλλα χρέη που απλώς μετατίθενται- ενώ η ανεργία θα καλπάσει πάλι και η μεσαία τάξη θα σαρωθεί.
Παρ όλα αυτά, η κυβέρνηση αξιοποιεί τον υγειονομικό πανδημίας για να επιβάλει αυταρχικά μέτρα , να αφαιρέσει δικαιώματα και να περιορίσει ελευθερίες, να μεταφέρει πλούτο- μαζί με και τους δημόσιους και κοινοτικούς πόρους- από τους πολλούς στους λίγους. Να αποδιαρθρώσει τα δημόσια συστήματα υγείας, παιδείας, πρόνοιας και ασφάλισης υπέρ των ιδιωτών.
Η κακοδιοίκηση, ο κομματισμός, η σήψη και η διαφθορά στο κράτος επιστρέφουν. Οι θεσμοί υπονομεύονται, η πολιτική ζωή παραδίδεται στους μιντιάρχες και τους ισχυρούς του χρήματος.
Το κράτος δίκαιου κουρελιάζεται και στελέχη βουλευτές της πλειοψηφίας ,με ακροδεξιές απόψεις και ευτελή λόγο τροφοδοτούν την όξυνση και το διχασμό, ως επίσημες πολιτικές.
Η χώρα μπαίνει σε δρόμο χωρίς επιστροφή και στον ορίζοντα προβάλει η νέα χρεοκοπία, με πιο αυστηρή μνημονική παρέμβαση από τους δανειστές και τους φορείς της διεθνούς και κοινοτικής επιτήρησης– της οποία η χαλάρωση είναι απλώς παρένθεση..
Στη διεθνή σκηνή η Ελλάδα γίνεται όλο και λιγότερο υπολογίσιμη. Στο μέτωπο των ελληνοτουρκικών ο Πρωθυπουργός -σε εμφανή διάσταση με τον υπουργό Εξωτερικών- δημιούργησε δυσμενείς όρους για τη χώρα. Όπου και αν καταλήξει ο διάλογος με τον Ερντογάν που εμφανίζεται ως «διερευνητικές επαφές», θα βγει χαμένη.
Αν καταρρεύσουν οι συζητήσεις θα είναι διπλωματική ήττα. Αν κυβέρνηση, πιεζόμενη, συρθεί στις συμφωνίες που υποδεικνύουν «σύμμαχοι και εταίροι» δεν θα γίνουν δέκτες από τον ελληνικό λαό και τη Βουλή.
Όλο και περισσότεροι πλέον διακρίνουν ότι ο πρωθυπουργός τρέχει πίσω από τις εξελίξεις.
Οι υπουργοί του όταν δεν είναι έρμαια εξωπολιτικών παρεμβάσεων, λειτουργούν, με δουλικότητα, υπό τις υποδείξεις μετακλητών υπάλληλών και εξωκοινοβουλευτικών παραγόντων, που συγκροτούν το επιτελικό ιερατείο του μεγάρου Μαξίμου.
Έχουν ένα πρόβλημα για κάθε λύση. Φάνηκε μεταξύ άλλων στο σκάνδαλο Λιγνάδη και την υπόθεση Κουφοντίνα – με την προσπάθεια να φορτώσουν τις ευθύνες στην αντιπολίτευση.
Πολιτικοί παρατηρητές συγκλίνουν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν έχει άλλη επιλογή από τη βεβιασμένη προσφυγή στις κάλπες .
Αν δεν το έχει αποφασίσει- ακόμη και μέσα στην πανδημία, είναι γιατί διαβλέπει το αποτέλεσμα: οι δημοσκοπήσεις-που αποτελούν το τελευταίο οχυρό του- δεν μπορούν να κρύψουν την αλήθεια και στην πραγματικότητα και θα καταρρεύσουν μαζί του.