Από: europost.gr
Όπως είναι ευνόητο η Τουρκία δεν έχει λόγους να διαφωνεί με την προώθηση μιας τέτοιας διαδικασίας, από τη στιγμή, που θα έχουν μπεί στο τραπέζι των συνομιλιών και πολλά ζητήματα πέραν της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδος και της ΑΟΖ, τα οποία θέτει συνεχώς η Άγκυρα και απορρίπτει η ελληνική πλευρά, γιατί αφορούν ευθεία αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδος σε στεριά, θάλασσα και αέρα.
Οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί μας στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο ενδιαφέρονται να κρατήσουν ανοιχτούς τους διαύλους επικοινωνίας με τον Ερντογάν, πρώτον γιατί τους πονάει πολύ το Μεταναστευτικό πρόβλημα και δεύτερον γιατί έχουν μεγάλες εμπορικές συναλλαγές με την Τουρκία, η οποία είναι μια μεγάλη αγορά 80 εκατ. πολιτών. Λίγο τους νοιάζει αν θα χάσει η Ελλάδα, προκειμένου να ικανοποιηθεί ο Ερντογάν και να επιστρέψει στην ‘ανοιχτή αγκαλιά’ της Δύσης, εγκαταλείποντας τον φίλο του Βλαντιμίρ Πούτιν!
Οι επικίνδυνες απόψεις ορισμένων κύκλων στην Αθήνα
Εκείνο για το οποίο κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον Ερντογάν είναι για έλλειψη κυνισμού και ωμής ειλικρίνειας, που ξεπερνούν τα όρια και της πιό ιταμής πρόκλησης!
Η Τουρκία δεν έχει κρύψει ποτέ ότι αμφισβητεί τμήματα της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδος, σε στεριά, θάλασσα και αέρα!
Το μείζον πρόβλημα, όμως, αυτής της περιόδου, που υπήρχε επί εποχής Σημίτη και επανέρχεται τώρα είναι ότι επανέρχονται στο προσκήνιο ως κυρίαρχες απόψεις πανεπιστημιακών, που συνδέονται με το ΕΛΙΑΜΕΠ, σύμφωνα με τις οποίες «η Ελλάδα πρέπει να δώσει κάτι στην Τουρκία, γιατί δεν μπορούν τα Ελληνικά νησιά να στραγγαλίζουν μία χώρα με τόσο μεγάλο γεωγραφικό βάθος και τόσο εκτεταμένα παράλια, όσο η γειτονική μας χώρα!».
Οι περισσότεροι αντιλαμβανόμαστε ότι αν επικρατήσουν αυτές οι απόψεις η χώρα μας θα γλιστρήσει σε έναν κατήφορο από τον οποίο δεν μπορεί να υπάρξει επιστροφή! Γιατί η σημερινή Τουρκία του Ερντογάν δεν επιθυμεί έναν έντιμο συμβιβασμό με την Ελλάδα, ούτε καίγεται μόνον για την συνεκμετάλλευση του υποθαλάσσιου πλούτου των υδρογονανθράκων, που κρύβονται κάτω από το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Ο Ερντογάν θέλει να καταστήσει χώρα-δορυφόρο της Τουρκίας, την Ελλάδα, γιατί γνωρίζει ότι μόνον η Ελλάδα μπορεί να του σταθεί εμπόδιο στην προσπάθεια που καταβάλλει ώστε να υπερβεί την υστεροφημία του Κεμάλ Ατατούρκ και να οικοδομήσει μία νεοοθωμανική κυριαρχία, της οποίας η επιρροή θα ξεκινάει από τις στέπες της Κεντρικής Ασίας, θα περνάει από τον Καύκασο, το Αιγαίο, την Ανατολική Μεσόγειο, την κατεχόμενη Κύπρο, την Συρία και το Ιράκ, θα φτάνει μέχρι τη Σομαλία και το Κατάρ και ακόμη το Σουδάν και τη Λιβύη και από εκεί θα ανεβαίνει από την Αλβανία, τα Σκόπια και τη Βουλγαρία και θα τελειώνει στο Κοσσυφοπέδιο και στη Βοσνία Ερζεγοβίνη. Επειδή μόνον η Ελλάδα μπορεί να σταθεί εμπόδιο σε αυτά του τα σχέδια γι αυτό και έχει στραφεί εναντίον μας και επιδιώκει με την απειλή του πολέμου να οδηγήσει τη χώρα μας σε μία ‘συμφωνία-πακέτο’, με την οποία θα την καταστήσει παρακολούθημα της Τουρκίας.
Μέχρι τώρα, οι κυβερνητικοί κύκλοι στην Αθήνα διέρρεαν ότι προχώρησαν στις συνομιλίες με την Τουρκία για να κερδίσουν τον χρόνο που χρειάζεται η χώρα μας για να ενισχύσει το οπλοστάσιό της και να ενδυναμώσει την αποτρεπτική ισχύ των Ενόπλων της Δυνάμεων. Η Τουρκία, λοιπόν, ήταν η επισπεύδουσα χώρα και εμείς σκοπίμως αργοπορούσαμε. Τώρα η Τουρκία μας παρασύρει σε πολύ γρήγορους ρυθμούς, μέσα από τους οποίους ή θα οδηγηθούμε σε μια επώδυνη ‘συμφωνία-πακέτο’ ή θα οδηγηθούμε σε αδιέξοδο, με αποτέλεσμα ο Ερντογάν να χρησιμοποιήσει το αδιέξοδο ως άλλοθι για να προχωρήσει σε επεκτατικές ενέργειες σε βάρος μας, όπως π.χ η διενέργεια γεωτρήσεων στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα.
Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αντιληφθεί ότι οι συνομιλίες με την Τουρκία τώρα μάλιστα, που αναβαθμίζονται σε επίπεδο υπουργών των Εξωτερικών γίνονται σκέτο ναρκοπέδιο. Θα αποδειχθεί άραγε ό Έλληνας Πρωθυπουργός ένας ικανός και έμπειρος ναρκαλιευτής, που ξέρει να εξουδετερώνει στρατιωτικές νάρκες και να προχωρεί με σταθερό και αποφασιστικό βήμα στο ναρκοθετημένο πεδίο; Το άμεσο μέλλον θα το δείξει!