Τέσσερις φρεγάτες ΚΑΙ δυο υποβρύχια Type 214… οι Γερμανοί μπαίνουν στο “παιχνίδι” διεκδικώντας!

Πληροφορίες υπήρχαν και ήταν αρκετά συγκεκριμένες. Οι Γερμανοί θα κατέθεταν τη δική τους πρόταση για το πρόγραμμα των φρεγατών του Πολεμικού Ναυτικού. Έτσι, χθες Παρασκευή κατέφθασε στο Γενικό Επιτελείο Ναυτικού (ΓΕΝ) η γερμανική πρόταση. Πέραν σειράς άλλων ενδιαφερόντων παραμέτρων, το σοβαρότατο δέλεαρ στην ελληνική πλευρά είναι ότι στον προϋπολογισμό που η Ελλάδα έχει προβλέψει, οι Γερμανοί προσθέτουν και τη ναυπήγηση δυο ακόμα υποβρυχίων Type 214. Είναι τα υποβρύχια που έκλεψαν την παράσταση στο Αιγαίο το καλοκαίρι και ενίσχυσαν θεαματικά την ελληνική αποτροπή απέναντι στους τυχοδιωκτισμούς της Άγκυρας, με τους ναυάρχους να μην κρύβουν την επιθυμία τους για άλλα δύο…

Από: defence-point.gr

Η πρόταση περιλαμβάνει τρεις άξονες. Τις φρεγάτες, την αναβάθμιση των MEKO 200HN κατά προτίμηση με συστήματα που θα εξασφαλίσουν ομοιοτυπία, άρα οικονομίες κλίμακος στο κόστος συντήρησης και την “έκπληξη”-δέλεαρ των υποβρυχίων. Ενδιαφέρον έχει και το ότι η γερμανική πρόταση προσφέρει στην ελληνική πλευρά τη δυνατότητα συνδυαστικής ναυπήγησης των γνωστών πετυχημένων φρεγατών MEKO A200, μαζί με τις A300, ένα σχέδιο όμως που δεν έχει εξασφαλίσει εξαγωγική παραγγελία.

Οι A300 προσφέρονται ως δυνατότητα καθώς είναι επί της ουσίας μια μεγαλύτερη A200 με δυνατότητες να φέρει συστήματα που θα εξασφάλιζαν στο Πολεμικό Ναυτικό Ναυτικό αξιόλογες δυνατότητες αντιαεροπορικής άμυνας περιοχής, που είναι εκ των κορυφαίων επιχειρησιακών μειονεκτημάτων του ελληνικού Στόλου.

Ασχέτως εάν τις αρχικές ξεκάθαρες και διακηρυγμένες επιχειρησιακές προδιαγραφές ενός τέτοιου πλοίου, ο “γεωπολιτικός παράγοντας” τις… μετέτρεψε σε τέτοιες που να αντιστοιχούν σε φρεγάτες πολλαπλών ρόλων (multi-mission). Κάτι αναπόφευκτο όταν η διαδικασία προμήθειας ενός οπλικού συστήματος δεν είναι ξεκάθαρη εξ αρχής και τα Επιτελεία καλούνται είτε να “μπαλώνουν τρύπες” από πολιτικές ανοησίες, είτε και να επιδιώξουν την εκ των υστέρων νομιμοποίηση (προ)ειλημμένων αποφάσεων, ή τουλάχιστον προτιμήσεων.

Για την “ενδιάμεση λύση“, η υποψήφια γερμανική προμηθεύτρια εταιρία είναι άλλη μια που μας παραπέμπει… στη γερμανική κυβέρνηση για τα περεταίρω, αναδεικνύοντας τα κενά της διαδικασίας που έχει επιλεγεί. Ως “θεραπεία” έχει επιλεγεί η αποστολή επίσημη επιστολή από τον Έλληνα υπουργό Εθνικής Άμυνας προς τους ομολόγους του των, χωρών από τις οποίες προέρχονται οι προτάσεις. Οι Γερμανοί λογικά θα διαθέσουν κορβέτες K130, χωρίς να αποκλείεται και κάποια έκπληξη.

Στο θέμα των ναυπηγείων δεν έχει υπάρξει επίσημη τοποθέτηση της γερμανικής πλευράς, δεδομένων των προβλημάτων και των εκκρεμοτήτων που υπάρχουν, παρότι γνωρίζει “τα κατατόπια” του Σκαραμαγκά πολύ καλά από το σχετικά πρόσφατο παρελθόν και το πρόγραμμα ναυπήγησης των υποβρυχίων κλάσης “ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ” (Type 214).

Σε κάθε περίπτωση όμως, δηλώνουν έτοιμοι να ακολουθήσουν τις κατευθύνσεις που θα υποδείξει η Ελλάδα, οι “αμαρτίες” της οποίας στον ναυπηγικό τομέα επί δεκαετίες, άρα διακομματικά, είναι ο κυριότερο παράγοντας που σχετίζεται με την “κακοδαιμονία”. Άρα ο βασικότερος “εχθρός” βρίσκεται στο εσωτερικό και όσες προσπάθειες και να γίνουν καταλογίζοντας υπαρκτές και ανύπαρκτες ευθύνες στον οποιονδήποτε, καταρρέουν υπό το βάρος της δυσάρεστης πραγματικότητας…

ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΜΕΡΕΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ
Τα όποια επιχειρησιακά πλεονεκτήματα φυσικά δεν σημαίνουν και πολλά πράγματα. Από τη στιγμή που η “μπάλα” έχει μεταφερθεί πρωτίστως στο γεωπολιτικό “γήπεδο”, η γερμανική πλευρά αντιλαμβάνεται ότι βρίσκεται σε μειονεκτική θέση. Η αντίληψη που έχει επικρατήσει στην Ελλάδα ότι το Βερολίνο στηρίζει την Τουρκία στη διένεξη με την Ελλάδα έχοντας ταυτίσει τον γεωστρατηγικό του σχεδιασμό με την Άγκυρα, είναι λογικό να κάνει μεγάλη ζημιά.

Η γερμανική κυβέρνηση, ωστόσο, δεν κρύβει την ενόχλησή της για την κατάσταση και εγείρει παρασκηνιακώς σοβαρότατες ενστάσεις. Μπορεί η στάση της γερμανικής διπλωματίας να φαίνεται στην Ελλάδα υπέρ του δέοντος ανεκτική απέναντι στην Τουρκία, πίσω από τις κλειστές πόρτες όμως τα πράγματα φέρονται να είναι λίγο διαφορετικά, όπως αναφέρουν αξιόπιστες πηγές στο DP.

Στο επίμαχο θέμα των υποβρυχίων που η ελληνική πλευρά στήριξε το αίτημα του εξοπλιστικού εμπάργκο, η απάντηση είναι ότι στη διπλωματία λέγονται πολλά και δεν γίνονται, ή γίνονται πολλά τα οποία δεν λέγονται. Υπενθυμίζουν την εσπευσμένη αποχώρηση Ακάρ από τη συνάντηση με την ομόλογό του Άνεγκρετ Κραμπ-Καρενμπάουερ χωρίς να γίνουν δηλώσεις. Διαμαρτύρονται παρασκηνιακώς στην ελληνική πλευρά ότι “της διαφεύγουν σημαντικές “λεπτομέρειες” σε αυτά τα θέματα.

Εξαιρετικά αξιόπιστες πηγές υποστηρίζουν άλλωστε ότι εν ισχύ υφίσταται ένα άτυπο εξοπλιστικό εμπάργκο από τη Γερμανία προς την Τουρκία το οποίο “πρόδωσε” ο ίδιος ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Χουλούσι Ακάρ σε συνέντευξη. Συνολικά αρκετές εκατοντάδες (πάνω από 700) προγράμματα και υποπρογράμματα έχουν “παγώσει” και δεν προχωρούν.

“Αν αυτό δεν είναι εμπάργκο, ποιο είναι;”, δήλωσε αξιόπιστη διπλωματική πηγή στο DP… στο όριο της οργής! Πραγματικά κρίσιμης επιχειρησιακής σημασίας συστήματα (π.χ. κινητήρες για άρμα και νέο μαχητικό) η Άγκυρα δεν έχει εξασφαλίσει από τη γερμανική αμυντική βιομηχανία, μετά την εκδήλωση της ακραίας αναθεωρητικής της συμπεριφοράς.

Περεταίρω και πάλι για τα υποβρύχια Type 214, εξίσου αξιόπιστες πηγές ανέφεραν στο DP: “Κυριολεκτικά απορούμε για την παγίδα στην οποία πέφτετε στην Ελλάδα. Πέραν του ‘hardware‘ οι τουρκικές βιομηχανίες θα ολοκληρώσουν το μεγαλύτερο μέρος των ηλεκτρονικών συστημάτων των υποβρυχίων”. Απαντούσε στην ερώτησή μας για τις πληροφορίες ότι έχουν παραδοθεί από τη γερμανική πλευρά τα υλικά για τα πέντε από τα έξι υποβρύχια.

Με απλά λόγια, μπορεί να λέμε όσα λέμε για τις τουρκικές επιτυχίες στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας, όμως σε επιχειρησιακούς όρους, απέχουμε ακόμα πολύ από το να βγουν στο Αιγαίο και να παίξουν τον ρόλο τους τα τουρκικά Type 214. Ενώ κι όταν αυτό συμβεί, όπως υποστηρίζουν οι ίδιες πηγές, είναι στο χέρι της Ελλάδας να διατηρήσει το ποιοτικό πλεονέκτημα σε κρίσιμες παραμέτρους.

Πέραν δηλαδή του υπερσύγχρονου συστήματος αναερόβιας πρόωσης που φέρουν τα υποβρύχια (AIP: Air-Independent Propulsion) και θεωρείται εκ των κορυφαίων μη πυρηνικών συστημάτων του τύπου στον κόσμο. Μέχρι πριν από μερικά χρόνια θα λέγαμε μετά βεβαιότητας, απλά “κορυφαίο“.

Όμως, τουλάχιστον Γαλλία και Σουηδία (που επανέκαμψε μετά την περιπετειώδη σχέση και την σχεδόν εξαφάνιση της σουηδικής Kockums που είχε περάσει στα χέρια της TKMS). έχουν προχωρήσει πολύ τεχνολογικά στην τεχνολογία AIP, διαθέτοντας πλέον εξαιρετικά ανταγωνιστικές λύσεις.

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail