Του Στρατή Μαζίδη
400 τεχνικοί του ΔΕΔΔΗΕ τρέχουν και δε φτάνουν. Προσωπικά ακόμη τους περιμένω κάμποσους μήνες για να ολοκληρώσουν αυτό που ξεκίνησαν για κάτι που κάποτε ήθελε 10 μέρες. Ο κόσμος θα εκνευρίζεται και θα διαμαρτύρεται. Όταν όμως το ρεύμα επιστρέψει κι η ανώμαλη κανονικότητα που ζούμε, επανακάμψει, ας αναρωτηθεί αν ψηφίζοντας κόμματα διορισμών στο δημόσιο, πρόωρων συνταξιοδοτήσεων και κακοδιαχείρισης που μας οδήγησαν στα μνημόνια, έχει κι αυτός το μερίδιο ευθύνης του στην απαξίωση των υποδομών μας για να πληρώνονται οι δανείστες των μνημονίων.
Δεν περίμενε κανείς θαύματα από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Θα μπορούσε όμως να είναι καλύτερος από τους κάκιστους προκατόχους του. Αυτό ήταν το επιχείρημα πολλών που προτίμησαν να τον ψηφίσουν. Περίμεναν έναν προσγειωμένο πολιτικό και παρέλαβαν έναν άνθρωπο ερωτευμένο με την εικόνα του, που βγάζει τα μισά του ρούχα για να εμβολιαστεί [φωτογραφηθεί] και που αψηφά τους κανόνες που ο ίδιος θεσπίζει [Πάρνηθα, Ικαρία].
Ψήφισαν έναν άνθρωπο που πριν λίγους μήνες έλεγε κυνικά σε ελληνικό νησί μπροστά στη θέα δάσους που θα εξαφανιστεί για να δημιουργηθεί μια τουριστική επένδυση πως...κάποια στιγμή θα καιγόταν. Αυτή η νοοτροπία είναι πολύ επικίνδυνη. Τη βρίσκουμε μπροστά μας καθημερινά στις αποφάσεις που λαμβάνονται είτε μιλάμε για τον κορωνοϊό είτε για την Τουρκία. Είναι ένα είδος ισοπεδωτικού εξουσιασμού. Κι όπως λέει το τραγούδι, πολλά έχουν δει τα μάτια μου, μα αυτό μου φέρνει τρόμο.
Τουλάχιστον όμως άντεξε το ηρωικό Κολωνάκι....