Γιατί όσοι δεν πιστεύουν σε σύνορα, δεν είναι ανθρωπιστές

Engin_Akyurt / pixabay

Η Ευρώπη και γενικά η Δύση αργοπεθαίνει λόγω έλλειψης ηγεσιών. Μετά το 70 και την επικράτηση του νεοφιλελευθερισμού, άρχισε η απορρύθμιση του βασικού στοιχείου που διασφαλίζει τη συνέχεια των λαών και της πατρίδας.

Αν οι λαοί θεωρούν ότι συνδέονται μένα κομμάτι γης, θα το υπερασπιστούν και θα θέλουν όλοι να έχουν το δικό τους κομμάτι γης. Αυτό σημαίνει το ελεύθερη πατρίδα και πανανθρώπινη λευτεριά. Όσοι δεν πιστεύουν σε σύνορα, δεν είναι ανθρωπιστές. Αντίθετα προωθούν συνειδητά ή ασυνείδητα τους ήδη διατυπωμένους στόχους φιλανθρώπων που θεωρούν ότι στους μικρούς ανθρώπους δεν πρέπει να ανήκει τίποτα.

Σε απλά λόγια αυτό που θέλουν είναι τη μετατροπή των χωρών σε χώρους και των λαών σε ασύνδετες άμορφες μάζες εύκολα χειραγωγούμενες. Άλλωστε αν θέλουν ένα reset προς έναν καλύτερο κόσμο, οι δισεκατομμυριούχοι μπορούν να ξεκινήσουν δεχόμενοι να φορολογούνται όπως ο απλός πολίτης.

Τότε και οι φιλανθρωπίες τους θα είναι άχρηστες και ο κόσμος ένα καλύτερο μέρος.

Μελίνα Κονταξή

Ιστορικός - Δρ Βαλκανικού Πολιτισμού