Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν όχι μόνο είχε παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο σε θεατρική παράσταση, αλλά είχε βοηθήσει στη συγγραφή του σεναρίου αλλά και στη σκηνοθεσία της
Από: infognomonpolitics.gr
Γιάννης Λιναρδάτος
Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για το έργο με τίτλο Mas-Kom-Ya (Μασόνος, Κομμουνιστής, Εβραίος) το οποίο ανέβηκε στο Εθνικό Τουρκικό Σωματείο Φοιτητών (MTTB-Milli Turk Tarikat Birligi) στην Κωνσταντινούπολη το 1976, με πάνω από δύο χιλιάδες θεατές να παρευρίσκονται στην πρεμιέρα. Η παράσταση παίχτηκε 20-30 φορές στην Κωνσταντινούπολη, και για τα επόμενα δύο χρόνια γέμιζε τα θέατρα των πόλεων και των επαρχιών της Τουρκίας τα Σαββατοκύριακα. Ο Ερντογάν και ο θίασός του, στον οποίο συμμετείχε ο φίλος του και νυν δήμαρχος του Δήμου Μπαϊράμ Πασά της Κωνσταντινούπολης, Ατίλα Αϊντινέρ, ταξίδευαν από περιοχή σε περιοχή με λεωφορείο.
Το 1977 το έργο ανέβηκε στο ιστορικό κτήριο Ankara Palas με θεατές τον Νετσμεττίν Ερμπακάν και άλλους ονομαστούς ισλαμιστές. Μάλιστα, σύμφωνα με μαρτυρία του Ατίλα Αϊντινέρ, τη νύχτα εκείνη ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ήταν πιο λαμπρός από ποτέ, εντυπωσιάζοντας έτσι τον Ερμπακάν.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Η δεκαετία του ’70, όσον αφορά την πολιτική σκηνή στην Τουρκία, άνετα θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί, το λιγότερο, ως ταραχώδης. Η βία μεταξύ αριστερών και δεξιών παρατάξεων ήταν κάτι το σύνηθες. Παρόλα αυτά, οι ισλαμιστές του Κόμματος Εθνικής Σωτηρίας (Millî Selâmet Partisi) του Νετσμεττίν Ερμπακάν, στο οποίο ανήκε ο Ερντογάν όπως και ο φίλος και ομοϊδεάτης του, Σαλή Μιρζαμπέιογλου, ο οποίος ίδρυσε αργότερα την ισλαμική τρομοκρατική οργάνωση IBDA-C, αποφάσισαν να μη συμμετέχουν στις βίαιες οδομαχίες, αλλά να κάνουν αισθητή την παρουσία τους μέσω της τουρκικής καλλιτεχνικής σκηνής.
Σύμφωνα, λοιπόν, με το Γάλλο δημοσιογράφο Pierre Boisson, μια μικρή ομάδα από τη νεολαία του κόμματος του Ερμπακάν, εντόπισε ένα παλαιότερο θεατρικό έργο με τίτλο Kirmizi Pence του Μουσταφά Μπεϊμπουρτλού που είχε γραφτεί το 1969. Μη χάνοντας χρόνο, άρχισαν να διασκευάζουν το έργο προσπαθώντας να το προσαρμόσουν στην κατάσταση που βρισκόταν τότε η Τουρκία δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην αντισιωνιστική ρητορική του έργου. Το αποτέλεσμα της διασκευής ήταν η θεατρική παράσταση Mas-Kom-Ya (Μασόνος-Κομμουνιστής-Εβραίος).
Η υπόθεση του θεατρικού έργου διαδραματίζεται σε ένα εργοστάσιο κάπου στην Τουρκία. Κάνει έντονη αίσθηση το σημείο της παραστάσεως όπου οι ευσεβείς μουσουλμάνοι προειδοποιούν τον εργοστασιάρχη, Αϊχάν Μπέη, για την ολοένα αυξανόμενη κομμουνιστική απειλή. Εκείνος, όμως, αγνοεί τις επίμονες εκκλήσεις τους. Πρόκειται για έναν πλούσιο και ανοιχτόμυαλο άρχοντα ο οποίος έχει στείλει τον γιο του να σπουδάσει στην Ευρώπη.
Όταν ο γιος του εργοστασιάρχη, Ορχάν τον οποίο υποδύεται ο Ερντογάν, επιστρέφει από την Ευρώπη, γελοιοποιεί το Ισλάμ και την παράδοση, παραπονιέται συνεχώς για την μυρωδιά στους δρόμους και την οπισθοδρομικότητα των Τούρκων. Το μόνο που κάνει είναι να καυχιέται για τις ακολασίες του στην Ευρώπη. Η γιαγιά του Ορχάν κατηγορεί τον πατέρα του για όλα αυτά θυμίζοντάς του συνεχώς τις στιγμές που τον παρότρυνε να στείλει τον γιο του να μελετήσει το κοράνι από μικρή ηλικία, αλλά κανείς δεν την άκουγε!
Στον επίλογο του θεατρικού έργου, οι εργάτες κάνουν κατάληψη του εργοστασίου εις το όνομα της Οκτωβριανής επανάστασης. Ο άτυχος εργοστασιάρχης ανακαλύπτει πως ο ενορχηστρωτής της εξέγερσης είναι ένας νεαρός Εβραίος με το τουρκικό όνομα Μεμέντ. Ο Αϊχάν Μπέη προσπαθεί επί ματαίω να επιπλήξει τους εργάτες που έπεσαν στην παγίδα του αχρείου Μεμέντ. Την ίδια στιγμή οι φίλοι του εργοστασιάρχη θρηνούν ισχυριζόμενοι πως οι Εβραίοι βρίσκονται πίσω από κάθε κακό στην κοινωνία και ότι είναι ικανοί να κάψουν τον κόσμο για να βράσουν ένα αυγό.
Στο τέλος του επιλόγου, οι εργάτες συλλαμβάνονται από κομμουνιστές, που κατά πάσα πιθανότητα είναι Σοβιετικοί στρατιώτες, τους οποίους οδηγεί εκεί ο Μεμέντ. Τότε, ο Εβραίος με ανείπωτη σκληρότητα ανακοινώνει σε όλους πως τους ξεγέλασε και ότι η κομμουνιστική επανάσταση ολοκληρώθηκε. Τώρα πια όλοι είναι σκλάβοι του κομμουνιστικού καθεστώτος και θα εξαναγκάζονται να εργάζονται με αμοιβή λίγο φαγητό που θα φτάνει ίσα ίσα για την επιβίωσή τους. Πριν, λοιπόν, οι Σοβιετικοί στρατιώτες πάρουν τους εργάτες, οι δεύτεροι απευθύνονται στον Εβραίο Μεμέντ ρωτώντας αυτόν: «Δεν έχεις ίχνος τουρκιάς ή πίστης μέσα σου;»
Γιάννης Λιναρδάτος
Πηγή: ntv.com.tr
Από: infognomonpolitics.gr
Γιάννης Λιναρδάτος
Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για το έργο με τίτλο Mas-Kom-Ya (Μασόνος, Κομμουνιστής, Εβραίος) το οποίο ανέβηκε στο Εθνικό Τουρκικό Σωματείο Φοιτητών (MTTB-Milli Turk Tarikat Birligi) στην Κωνσταντινούπολη το 1976, με πάνω από δύο χιλιάδες θεατές να παρευρίσκονται στην πρεμιέρα. Η παράσταση παίχτηκε 20-30 φορές στην Κωνσταντινούπολη, και για τα επόμενα δύο χρόνια γέμιζε τα θέατρα των πόλεων και των επαρχιών της Τουρκίας τα Σαββατοκύριακα. Ο Ερντογάν και ο θίασός του, στον οποίο συμμετείχε ο φίλος του και νυν δήμαρχος του Δήμου Μπαϊράμ Πασά της Κωνσταντινούπολης, Ατίλα Αϊντινέρ, ταξίδευαν από περιοχή σε περιοχή με λεωφορείο.
Το 1977 το έργο ανέβηκε στο ιστορικό κτήριο Ankara Palas με θεατές τον Νετσμεττίν Ερμπακάν και άλλους ονομαστούς ισλαμιστές. Μάλιστα, σύμφωνα με μαρτυρία του Ατίλα Αϊντινέρ, τη νύχτα εκείνη ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ήταν πιο λαμπρός από ποτέ, εντυπωσιάζοντας έτσι τον Ερμπακάν.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Η δεκαετία του ’70, όσον αφορά την πολιτική σκηνή στην Τουρκία, άνετα θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί, το λιγότερο, ως ταραχώδης. Η βία μεταξύ αριστερών και δεξιών παρατάξεων ήταν κάτι το σύνηθες. Παρόλα αυτά, οι ισλαμιστές του Κόμματος Εθνικής Σωτηρίας (Millî Selâmet Partisi) του Νετσμεττίν Ερμπακάν, στο οποίο ανήκε ο Ερντογάν όπως και ο φίλος και ομοϊδεάτης του, Σαλή Μιρζαμπέιογλου, ο οποίος ίδρυσε αργότερα την ισλαμική τρομοκρατική οργάνωση IBDA-C, αποφάσισαν να μη συμμετέχουν στις βίαιες οδομαχίες, αλλά να κάνουν αισθητή την παρουσία τους μέσω της τουρκικής καλλιτεχνικής σκηνής.
Σύμφωνα, λοιπόν, με το Γάλλο δημοσιογράφο Pierre Boisson, μια μικρή ομάδα από τη νεολαία του κόμματος του Ερμπακάν, εντόπισε ένα παλαιότερο θεατρικό έργο με τίτλο Kirmizi Pence του Μουσταφά Μπεϊμπουρτλού που είχε γραφτεί το 1969. Μη χάνοντας χρόνο, άρχισαν να διασκευάζουν το έργο προσπαθώντας να το προσαρμόσουν στην κατάσταση που βρισκόταν τότε η Τουρκία δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην αντισιωνιστική ρητορική του έργου. Το αποτέλεσμα της διασκευής ήταν η θεατρική παράσταση Mas-Kom-Ya (Μασόνος-Κομμουνιστής-Εβραίος).
Η υπόθεση του θεατρικού έργου διαδραματίζεται σε ένα εργοστάσιο κάπου στην Τουρκία. Κάνει έντονη αίσθηση το σημείο της παραστάσεως όπου οι ευσεβείς μουσουλμάνοι προειδοποιούν τον εργοστασιάρχη, Αϊχάν Μπέη, για την ολοένα αυξανόμενη κομμουνιστική απειλή. Εκείνος, όμως, αγνοεί τις επίμονες εκκλήσεις τους. Πρόκειται για έναν πλούσιο και ανοιχτόμυαλο άρχοντα ο οποίος έχει στείλει τον γιο του να σπουδάσει στην Ευρώπη.
Όταν ο γιος του εργοστασιάρχη, Ορχάν τον οποίο υποδύεται ο Ερντογάν, επιστρέφει από την Ευρώπη, γελοιοποιεί το Ισλάμ και την παράδοση, παραπονιέται συνεχώς για την μυρωδιά στους δρόμους και την οπισθοδρομικότητα των Τούρκων. Το μόνο που κάνει είναι να καυχιέται για τις ακολασίες του στην Ευρώπη. Η γιαγιά του Ορχάν κατηγορεί τον πατέρα του για όλα αυτά θυμίζοντάς του συνεχώς τις στιγμές που τον παρότρυνε να στείλει τον γιο του να μελετήσει το κοράνι από μικρή ηλικία, αλλά κανείς δεν την άκουγε!
Στον επίλογο του θεατρικού έργου, οι εργάτες κάνουν κατάληψη του εργοστασίου εις το όνομα της Οκτωβριανής επανάστασης. Ο άτυχος εργοστασιάρχης ανακαλύπτει πως ο ενορχηστρωτής της εξέγερσης είναι ένας νεαρός Εβραίος με το τουρκικό όνομα Μεμέντ. Ο Αϊχάν Μπέη προσπαθεί επί ματαίω να επιπλήξει τους εργάτες που έπεσαν στην παγίδα του αχρείου Μεμέντ. Την ίδια στιγμή οι φίλοι του εργοστασιάρχη θρηνούν ισχυριζόμενοι πως οι Εβραίοι βρίσκονται πίσω από κάθε κακό στην κοινωνία και ότι είναι ικανοί να κάψουν τον κόσμο για να βράσουν ένα αυγό.
Στο τέλος του επιλόγου, οι εργάτες συλλαμβάνονται από κομμουνιστές, που κατά πάσα πιθανότητα είναι Σοβιετικοί στρατιώτες, τους οποίους οδηγεί εκεί ο Μεμέντ. Τότε, ο Εβραίος με ανείπωτη σκληρότητα ανακοινώνει σε όλους πως τους ξεγέλασε και ότι η κομμουνιστική επανάσταση ολοκληρώθηκε. Τώρα πια όλοι είναι σκλάβοι του κομμουνιστικού καθεστώτος και θα εξαναγκάζονται να εργάζονται με αμοιβή λίγο φαγητό που θα φτάνει ίσα ίσα για την επιβίωσή τους. Πριν, λοιπόν, οι Σοβιετικοί στρατιώτες πάρουν τους εργάτες, οι δεύτεροι απευθύνονται στον Εβραίο Μεμέντ ρωτώντας αυτόν: «Δεν έχεις ίχνος τουρκιάς ή πίστης μέσα σου;»
Γιάννης Λιναρδάτος
Πηγή: ntv.com.tr