Από: defence-point.gr
Το δημοσίευμα όμως μας πληροφορεί και για άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία. Η ελληνική πλευρά θέτει ως απαράβατο όρο τη δυνατότητα “διακρατικής σύμβασης” (Government-to-Government). Προφανώς με το γνωστό -αν και πολλαπλώς για τους γνώστες του χώρου σαθρό- επιχείρημα της διαφάνειας. Η τελική κατάταξη του Ναυτικού θα ανακοινωθεί τον Απρίλιο, ενώ στο μεταξύ θα αξιολογηθεί και η ιταλική πρόταση, η οποία όπως πολύ πρόσφατα έγραψε το DP, δεν είχε μέχρι τότε υποβληθεί στο Πολεμικό Ναυτικό που δήλωνε άγνοια.
Επειδή το ρεπορτάζ ήταν αναλυτικότατο και περιείχε σειρά στοιχείων που δεν θα καταγράψουμε εμείς αυτή τη στιγμή, καθώς η εφημερίδα είναι ακόμα στα περίπτερα και μπορεί όποιος το επιθυμεί να την προμηθευθεί, απευθυνθήκαμε για τις βασικές αναφορές στον αρμόδιο, που δεν είναι άλλος από το Πολεμικό Ναυτικό.
Η απάντηση που λάβαμε ήταν η ακόλουθη: “Η επίσημη θέση του Πολεμικού Ναυτικού είναι ότι δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία της αξιολόγησης“. Παράλληλα, για λόγους κατανοητούς, οι πηγές δεν επιθυμούσαν να σχολιάσουν οτιδήποτε άλλο. Κατά συνέπεια, ο σχολιασμός που ακολουθεί στηρίζεται είναι αποκλειστικά του DP και τις πηγές του.
Η πρώτη και βασικότερη παρατήρηση που μπορεί να γίνει, είναι ότι αν το Πολεμικό Ναυτικό δεν έχει ολοκληρώσει τη δουλειά του και εμφανίζεται εξαιρετικά διστακτικό ακόμα και να συζητήσει παραμέτρους που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, ένα ερώτημα που πρέπει να τεθεί, είναι ποιοι διακινούν στα μέσα ενημέρωσης αυτές τις πληροφορίες. Είναι πολιτικές πηγές ώστε να υποθέσει κανείς ότι δημοσιοποιούνται για να “μετρηθούν” αντιδράσεις; Είναι βιομηχανικές για να υποθέσει κανείς ότι με κάποιον μη εμφανή τρόπο εξυπηρετούνται τα δικά τους συμφέροντα;
Η δεύτερη παρατήρηση αφορά την αναφορά περί “διακρατικής συμφωνίας”. Εάν αυτό ισχύει, τότε ο τίτλος του δημοσιεύματος δεν θα έπρεπε να αφορά τους “προηγούμενους στην κούρσα”, αλλά να αναφέρει τον τελικό νικητή! “Από τις ΗΠΑ θα προέλθει η νέα φρεγάτα του Πολεμικού Ναυτικού“! Γιατί; Μα διότι μόνο με τις ΗΠΑ υπάρχει δυνατότητα διακρατικής συμφωνίας. Διότι σύμφωνα με τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι χώρες-μέλη υποχρεούνται να προκηρύξουν διαγωνισμό…
Να θυμίσουμε την επικράτηση της ολλανδικής Damen σε ναυπηγικά προγράμματα της Γερμανίας; Πόσο μάλλον όταν αφορά χώρα, όπως η Ελλάδα, που δεν έχει καν δικές της σχεδιάσεις τις οποίες θα μπορέσει να επιλέξει, χωρίς να συζητά οποιαδήποτε άλλη, πάλι για ευνόητους λόγους.
Πάμε όμως να παρουσιάσουμε “κωδικοποιημένα” αλλά τεκμηριωμένα, τα ζητήματα που εγείρονται, ως αποτέλεσμα της “μη διαδικασίας” που ακολουθείται. Κι επειδή αυτή την κατάσταση δεν την έχουμε βαρεθεί μόνο εμείς και όπως έχουμε γράψει και στο παρελθόν ο (γεω)πολιτικός παράγοντας έχει πεπερασμένα όρια και στάθμιση – βαρύτητα στις σοβαρές χώρες, θα περιμένουμε -μάταια προφανώς- να μας δοθούν πειστικές απαντήσεις στα ακόλουθα:
>Πότε προκηρύχθηκε επίσημα η διαδικασία (διαγωνισμός) για το πρόγραμμα προμήθειας νέων φρεγατών;
>Ποιος είναι ο προϋπολογισμός του προγράμματος;
Γιατί με τη μέθοδο που ακολουθήθηκε μέχρι σήμερα ο κατά την αντίληψή του «έξυπνος», αλλά στην πραγματικότητα βλαξ, αγοραστής (ας τον πούμε… ο πατέρας της νύφης) κατάφερε το ακατόρθωτο: να καθορίσει την οικονομική αξία της «προίκας» που θα δώσει στα 5 δις ευρώ. Μετά, μέσα στη βλακεία του αναζητά γαμπρό, ο οποίος αν φιλοτιμηθεί και δεν ζητήσει 5 δις ευρώ προίκα, θα μας κάνει (των φορολογούμενων) μεγάλη χάρη.
Αλήθεια, αυτοί που έχουν σκεφθεί και εφαρμόζουν τη συγκεκριμένη μεθοδολογία στο πρόγραμμα των νέων φρεγατών, την έχουν υιοθετήσει και στην προσωπική καθημερινή τους ζωή, δηλαδή «έχω 20 ευρώ να φάω, δώσε μου κάτι»;
>Ποια είναι η καταληκτική ημερομηνία για την υποβολή προσφορών;
Ή ο κάθε ενδιαφερόμενος υποβάλλει προσφορά όποτε ετοιμαστεί για να το πράξει; Γιατί με βάση σημερινό δημοσίευμα, δεν φαίνεται να υπάρχει καταληκτική ημερομηνία. «Όσοι πιστοί προσέλθετε, όποτε θέλετε»!
>Ποιες είναι οι επιχειρησιακές και τεχνικές προδιαγραφές των νέων φρεγατών;
Γιατί αν δεν έχουμε περιγράψει τι θέλουμε να πάρουμε, τι ακριβώς αξιολογείται και από ποιους; Οι προτάσεις που οι ενδιαφερόμενοι υποβάλλουν κατ’ εκτίμηση; Αφού δεν τους έχουν ανακοινωθεί οι επιχειρησιακές και τεχνικές προδιαγραφές… Ό,τι προσφέρεται γενικώς; Δηλαδή μία «πράσινη» (περιβαλλοντικά φιλική)… τριήρης με πολυηχητικά βλήματα Tsirkon θα είχε ελπίδες να αξιολογηθεί;
Το Πολεμικό Ναυτικό δεν έχει επιχειρησιακές και τεχνικές προδιαγραφές για τις δεκάδες συστημάτων και υποσυστημάτων που μαζί με την πλατφόρμα συνιστούν τη φρεγάτα ως ολοκληρωμένο οπλικό σύστημα;
Άντε να δεχθούμε ότι οι σχεδιάσεις που προσφέρονται ικανοποιούν (με την ευρεία έννοια του όρου) τις απαιτήσεις για επιχειρήσεις κατά στόχων επιφανείας, αέρος και υποβρυχίων. Για τα συστήματα και υποσυστήματα (και δεν αναφερόμαστε μόνο στα όπλα, τους αισθητήρες και το σύστημα διαχείρισης μάχης) δεν υπάρχουν επιχειρησιακές και τεχνικές προδιαγραφές;
>Ποιοι είναι οι γενικοί και ειδικοί όροι της διαδικασίας; Για τις προσφορές που αξιολογούνται στη διαδικασία που δεν έχει ολοκληρωθεί έχουν κατατεθεί εγγυητικές επιστολές συμμετοχής;
>Πότε ορίσθηκε η επιτροπή για την αξιολόγηση των προσφορών και σε πόσο χρόνο θα πρέπει να ολοκληρώσει το έργο της;
>Για πόσο καιρό ακόμη θα συνεχίζεται το «παραμύθι» της διακρατικής συμφωνίας;
Υπάρχει διακρατική συμφωνία εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Γιατί αν υπάρχει τότε πως εξηγείται ότι για τα μαχητικά Rafale και τα όπλα τους οι συμβάσεις υπεγράφησαν με τις κατασκευάστριες Dassault και MBDA αντίστοιχα, οι οποίες ανέλαβαν τις εγγυήσεις καλής λειτουργίας;
Διακρατική συμφωνία (αφού αυτή είναι η πολιτική απόφαση της κυβέρνησης για τη μέθοδο υλοποίησης του προγράμματος) δύναται να συναφθεί μόνο με τις ΗΠΑ και σε αυτή την περίπτωση την ευθύνη της εγγύησης καλής λειτουργίας και ομαλής υλοποίησης του προγράμματος, αναλαμβάνει το αμερικανικό δημόσιο.
Το πρόγραμμα των νέων φρεγατών, λόγω των χειρισμών που έχουν γίνει, μπορεί να προσφέρεται για λεπτή («συγκεκαλυμμένη») ή και απροκάλυπτη ειρωνεία, αλλά με τη «ρότα» που μέχρις στιγμής κινούνται τα πράγματα, θα εξελιχθεί σε μεγάλη τραγωδία:
>για το Πολεμικό Ναυτικό, που το θεσμικό του κύρος και η τεχνοκρατική του υπόσταση υποβαθμίζονται συνεχώς. Τουλάχιστον, με κάποιο τρόπο ας ενημερωθεί ο Κλάδος «ότι θα προμηθευτεί ό,τι του ειπωθεί».
>για τον φορολογούμενο, ο οποίος διαπιστώνει ότι η διαχείριση του μεγαλύτερου προγράμματος στην ιστορία του Κλάδου, γίνεται με μεθοδολογία πρωτοφανή. Αντί να υιοθετηθεί μία αυστηρή, ταχεία και εξαιρετικά ανταγωνιστική διαδικασία ώστε με βάση τις επιχειρησιακές ανάγκες «να μετρηθούν» οι προσφερόμενες σχεδιάσεις και να εκμαιευτούν τα μέγιστα δυνατά ανταλλάγματα (σε επιχειρησιακό, τεχνολογικό, βιομηχανικό, οικονομικό και πολιτικό επίπεδο), ακολουθείται… (αδυνατούμε να βρούμε κόσμια λέξη – έκφραση για το περιγράψουμε).
>για την εγχώρια βιομηχανική βάση (και δεν αναφερόμαστε μόνο στα ναυπηγεία).
Αυτά προς το παρόν…