φωτό: Χρήστος Μπόνης
Εορτάστηκαν σήμερα τα άγια Θεοφάνεια σε όλες τις εσχατιές της γης και ασφαλώς στην δύσμοιρη πατρίδα μας.
Οι Εκκλησίας μας σήμερα τελούσαν υπό αστυνόμευση, έστω και διακριτική. Ο λαός μας προσήλθε με ευλάβεια, με τάξη, πειθαρχημένος αλλά και φοβισμένος.
Από: exapsalmos.gr - Του Σωτήρη Μ. Τζούμα
Είναι κρίμα που οι κυβερνητικοί δεν γνωρίζουν τον λαό που κυβερνούν. Τα κολλεγιόπαιδα των Αθηνών και του Χάρβαρντ δεν μπορούν να νιώσουν τι θα πει ροζιασμένα χέρια, άγρυπνα μάτια, κόπος, ιδρώτας για την καθημερινή βιοπάλη, το ψωμί της οικογενείας αλλά και ο Σταυρός- Σταυρός.
Ένα όμως έπρεπε να γνωρίζουν καλά, ότι το DNA του Έλληνα είναι ίδιο με των ηρώων του 1821. 200 χρόνια από τότε θα έπρεπε να το έχουν εμπεδώσει! Στο δικό μας αίμα δεν ρέει αίμα ταλιμπάν αλλά ούτε σταγόνα από το αίμα του…ρουβίκωνα.Οι πιστοί είναι σωστοί και πειθαρχημένοι. Και δεν είμαστε γραφικοί! Τα λίγα ακραία φαινόμενα που ασφαλώς και υπάρχουν δεν αποτελούν τον κανόνα αλλά την εξαίρεση.
Η μεροληψία έναντι των αριστερών (βλ. «εορτασμό» Πολυτεχνείου) αλλά και άλλων κοινωνικών ομάδων είναι εμφανής. Χθες βράδυ και σήμερα ανήμερα των Θεοφανείων όλη την ημέρα στον Φλοίσβο - και όχι μόνο- επικρατούσε το αδιαχώρητο από επισκέπτες που εκμεταλλεύτηκαν την ωραία ημέρα με την λιακάδα. Ωστόσο μόνο η Εκκλησία ενοχλεί. Σε όλα τα άλλα δείχνει η πολιτεία μυστική και φανερή ανοχή, στην Εκκλησία δείχνει αναλγησία και αμείλικτη αυστηρότητα. Δυο μέτρα και δυο σταθμά. Ας είναι. Μέρα που είναι ας μην πούμε άλλα…
Αν μου επιτρεπόταν, πάντως, να χρησιμοποιήσω ένα χρηματιστηριακό όρο , θα έλεγα ότι οι μετοχές του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου Β΄, καθώς των αγίων Συνοδικών Αρχιερέων αλλά και όλης της Ιεραρχίας έχουν αξιομνημόνευτη κατακόρυφη άνοδο! Δόξα τω Θεώ!
Η σθεναρή στάση που επέδειξαν στην τελευταία κοροϊδία της κυβέρνησης και του εισηγητή της κ. Γεραπετρίτη, μεγάλωσε και λάμπρυνε ακόμη πιο πολύ την αγία αυτή Δεσποτική ημέρα.
Όποιος είχε την εξαιρετική ευλογία να συμμετάσχει στην Θεία Λειτουργία των Θεοφανείων στην Μητρόπολη των Αθηνών και στη συνέχεια να προσευχηθεί μαζί με όσους τόλμησαν να διαβούν το κατώφλι του ναού, κατά την μεγάλη στιγμή που τελείτο η Ιερή Ακολουθία του Μεγάλου Αγιασμού δεν μπορεί να μην ένιωσε σε όλα του τα κύτταρα έναν συγκλονισμό, και σε όλο του το είναι να διαπερνούν ρίγη συγκινήσεως.
Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος ανέγνωσε την πρώτη ευχή του Μεγάλου Αγιασμού, αυτόν τον υπέροχο ύμνο- ποίημα του Πατριάρχου Αλεξανδρείας Σωφρονίου με όλη την δύναμη της ψυχής του. Με φωνή δυνατή αλλά και παλλόμενη από συγκίνηση μας έκανε να νιώσουμε πραγματικά την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος και την φανέρωση της Παναγίας Τριάδος.
«Τριάς υπερούσιε, υπεράγαθε, υπέρθεε, παντοδύναμε, παντεπίσκοπε, αόρατε, ακατάληπτε. Δημιουργέ των νοερών ουσιών και των λογικών φύσεων, η έμφυτος αγαθότης, το Φως το απρόσιτον, το φωτίζον πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον…». Και νιώθαμε πραγματικά τον Μακαριώτατο να απευθύνεται ταπεινά και παρακλητικά προς τον Παντοκράτορα Θεό για τον ταλαίπωρο λαό Του. Πόσοι από αυτούς που ασκούν κριτική στην Εκκλησία και λοιδορούν τους πιστούς έχουν εντρυφήσει ποτέ στα ιερά αυτά κείμενα του Μεγάλου Αγιασμού που κάθε φορά που τα επικαλείται η Εκκλησία μας έχουμε την παρουσία της Αγίας Τριάδος; Πόσο δυστυχείς πρέπει να είναι όσοι τα αγνοούν και τα κοροϊδεύουν. Πόσο πλανεμένος πρέπει να νιώθει όποιος δεν μπορεί να επικοινωνήσει με τον Θεό αυτές τις ξεχωριστές ημέρες.
Και είναι αλήθεια ότι εμείς σήμερα αισθανθήκαμε την αγαπώσα καρδία του Πρωθιεράρχη μας όχι μόνο να πάλλεται αλλά και να αγάλλεται ότι «σήμερον τα άνω τοις κάτω συνεορτάζει και τα κάτω τοις άνω συνομιλεί».
Είδαμε αισθητώς και νοερώς, ως άλλος Πατριάρχης του Ισραήλ να υψώνει χείρας ικέτιδας και να δέεται για την υγεία και τον αγιασμό των «μεταλαμβανόντων τον αγιασμόν», αλλά και στεντορία τη φωνή (τον άκουσαν άραγε οι κυβερνώντες;), τονίζοντας τις λέξεις: «σώσον Κύριε, τους δούλους σου, τους πιστούς άρχοντας ημών… και φύλαξον αυτούς υπό την σκέπην σου εν ειρήνη, υπόταξον υπό τους πόδας αυτών πάντα εχθρόν και πολέμιον…».Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος είναι άνθρωπος των ήρεμων λόγων και όχι των ρήξεων. Το αν αυτή τη φορά έδειξε αυτή την αποφασιστική συμπεριφορά διεκδικώντας για τον λαό που θρησκεύεται και για όλους το αυτονόητο είναι γιατί κατάλαβε κι αυτός ότι η ανοχή έχει και τα όρια της και η σιωπή ενίοτε εκλαμβάνεται ως αδυναμία για να επιβληθούν αποφάσεις χωρίς προσυνεννόηση και διάλογο.
Η Εκκλησία μας δέεται και δεν θα παύσει ποτέ να δέεται για όλον τον κόσμο. Για άρχοντες και αρχομένους. Για κληρικούς και λαϊκούς. Για φίλους και εχθρούς. Ακόμα και για τους διώκτες Της. Γιατί Εκκλησία είναι ο Χριστός παρατεινόμενος εις τους αιώνες. Άρα Εκκλησία ίσον Αγάπη! Χρόνια πολλά, φωτισμένα, αγιασμένα!
Εορτάστηκαν σήμερα τα άγια Θεοφάνεια σε όλες τις εσχατιές της γης και ασφαλώς στην δύσμοιρη πατρίδα μας.
Οι Εκκλησίας μας σήμερα τελούσαν υπό αστυνόμευση, έστω και διακριτική. Ο λαός μας προσήλθε με ευλάβεια, με τάξη, πειθαρχημένος αλλά και φοβισμένος.
Από: exapsalmos.gr - Του Σωτήρη Μ. Τζούμα
Είναι κρίμα που οι κυβερνητικοί δεν γνωρίζουν τον λαό που κυβερνούν. Τα κολλεγιόπαιδα των Αθηνών και του Χάρβαρντ δεν μπορούν να νιώσουν τι θα πει ροζιασμένα χέρια, άγρυπνα μάτια, κόπος, ιδρώτας για την καθημερινή βιοπάλη, το ψωμί της οικογενείας αλλά και ο Σταυρός- Σταυρός.
Ένα όμως έπρεπε να γνωρίζουν καλά, ότι το DNA του Έλληνα είναι ίδιο με των ηρώων του 1821. 200 χρόνια από τότε θα έπρεπε να το έχουν εμπεδώσει! Στο δικό μας αίμα δεν ρέει αίμα ταλιμπάν αλλά ούτε σταγόνα από το αίμα του…ρουβίκωνα.Οι πιστοί είναι σωστοί και πειθαρχημένοι. Και δεν είμαστε γραφικοί! Τα λίγα ακραία φαινόμενα που ασφαλώς και υπάρχουν δεν αποτελούν τον κανόνα αλλά την εξαίρεση.
Η μεροληψία έναντι των αριστερών (βλ. «εορτασμό» Πολυτεχνείου) αλλά και άλλων κοινωνικών ομάδων είναι εμφανής. Χθες βράδυ και σήμερα ανήμερα των Θεοφανείων όλη την ημέρα στον Φλοίσβο - και όχι μόνο- επικρατούσε το αδιαχώρητο από επισκέπτες που εκμεταλλεύτηκαν την ωραία ημέρα με την λιακάδα. Ωστόσο μόνο η Εκκλησία ενοχλεί. Σε όλα τα άλλα δείχνει η πολιτεία μυστική και φανερή ανοχή, στην Εκκλησία δείχνει αναλγησία και αμείλικτη αυστηρότητα. Δυο μέτρα και δυο σταθμά. Ας είναι. Μέρα που είναι ας μην πούμε άλλα…
Αν μου επιτρεπόταν, πάντως, να χρησιμοποιήσω ένα χρηματιστηριακό όρο , θα έλεγα ότι οι μετοχές του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου Β΄, καθώς των αγίων Συνοδικών Αρχιερέων αλλά και όλης της Ιεραρχίας έχουν αξιομνημόνευτη κατακόρυφη άνοδο! Δόξα τω Θεώ!
Η σθεναρή στάση που επέδειξαν στην τελευταία κοροϊδία της κυβέρνησης και του εισηγητή της κ. Γεραπετρίτη, μεγάλωσε και λάμπρυνε ακόμη πιο πολύ την αγία αυτή Δεσποτική ημέρα.
Όποιος είχε την εξαιρετική ευλογία να συμμετάσχει στην Θεία Λειτουργία των Θεοφανείων στην Μητρόπολη των Αθηνών και στη συνέχεια να προσευχηθεί μαζί με όσους τόλμησαν να διαβούν το κατώφλι του ναού, κατά την μεγάλη στιγμή που τελείτο η Ιερή Ακολουθία του Μεγάλου Αγιασμού δεν μπορεί να μην ένιωσε σε όλα του τα κύτταρα έναν συγκλονισμό, και σε όλο του το είναι να διαπερνούν ρίγη συγκινήσεως.
Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος ανέγνωσε την πρώτη ευχή του Μεγάλου Αγιασμού, αυτόν τον υπέροχο ύμνο- ποίημα του Πατριάρχου Αλεξανδρείας Σωφρονίου με όλη την δύναμη της ψυχής του. Με φωνή δυνατή αλλά και παλλόμενη από συγκίνηση μας έκανε να νιώσουμε πραγματικά την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος και την φανέρωση της Παναγίας Τριάδος.
«Τριάς υπερούσιε, υπεράγαθε, υπέρθεε, παντοδύναμε, παντεπίσκοπε, αόρατε, ακατάληπτε. Δημιουργέ των νοερών ουσιών και των λογικών φύσεων, η έμφυτος αγαθότης, το Φως το απρόσιτον, το φωτίζον πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον…». Και νιώθαμε πραγματικά τον Μακαριώτατο να απευθύνεται ταπεινά και παρακλητικά προς τον Παντοκράτορα Θεό για τον ταλαίπωρο λαό Του. Πόσοι από αυτούς που ασκούν κριτική στην Εκκλησία και λοιδορούν τους πιστούς έχουν εντρυφήσει ποτέ στα ιερά αυτά κείμενα του Μεγάλου Αγιασμού που κάθε φορά που τα επικαλείται η Εκκλησία μας έχουμε την παρουσία της Αγίας Τριάδος; Πόσο δυστυχείς πρέπει να είναι όσοι τα αγνοούν και τα κοροϊδεύουν. Πόσο πλανεμένος πρέπει να νιώθει όποιος δεν μπορεί να επικοινωνήσει με τον Θεό αυτές τις ξεχωριστές ημέρες.
Και είναι αλήθεια ότι εμείς σήμερα αισθανθήκαμε την αγαπώσα καρδία του Πρωθιεράρχη μας όχι μόνο να πάλλεται αλλά και να αγάλλεται ότι «σήμερον τα άνω τοις κάτω συνεορτάζει και τα κάτω τοις άνω συνομιλεί».
Είδαμε αισθητώς και νοερώς, ως άλλος Πατριάρχης του Ισραήλ να υψώνει χείρας ικέτιδας και να δέεται για την υγεία και τον αγιασμό των «μεταλαμβανόντων τον αγιασμόν», αλλά και στεντορία τη φωνή (τον άκουσαν άραγε οι κυβερνώντες;), τονίζοντας τις λέξεις: «σώσον Κύριε, τους δούλους σου, τους πιστούς άρχοντας ημών… και φύλαξον αυτούς υπό την σκέπην σου εν ειρήνη, υπόταξον υπό τους πόδας αυτών πάντα εχθρόν και πολέμιον…».Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος είναι άνθρωπος των ήρεμων λόγων και όχι των ρήξεων. Το αν αυτή τη φορά έδειξε αυτή την αποφασιστική συμπεριφορά διεκδικώντας για τον λαό που θρησκεύεται και για όλους το αυτονόητο είναι γιατί κατάλαβε κι αυτός ότι η ανοχή έχει και τα όρια της και η σιωπή ενίοτε εκλαμβάνεται ως αδυναμία για να επιβληθούν αποφάσεις χωρίς προσυνεννόηση και διάλογο.
Η Εκκλησία μας δέεται και δεν θα παύσει ποτέ να δέεται για όλον τον κόσμο. Για άρχοντες και αρχομένους. Για κληρικούς και λαϊκούς. Για φίλους και εχθρούς. Ακόμα και για τους διώκτες Της. Γιατί Εκκλησία είναι ο Χριστός παρατεινόμενος εις τους αιώνες. Άρα Εκκλησία ίσον Αγάπη! Χρόνια πολλά, φωτισμένα, αγιασμένα!