Όπως γράφει η Bethany Dawson στον βρετανικό Indipendent, οι καμπίνες εισήχθησαν στην πόλη Ουλμ, 75 μίλια δυτικά του Μονάχου, στις 8 Ιανουαρίου σε πάρκα και σε άλλα μέρη όπου κοιμούνται οι άστεγοι, δήλωσε εκπρόσωπος της πόλης.
Για να εξασφαλιστεί η ιδιωτικότητα, δεν υπάρχουν κάμερες στις καμπίνες, αλλά το άνοιγμα των θυρών ενεργοποιεί έναν αισθητήρα κίνησης ο οποίος ειδοποιεί τους κοινωνικούς λειτουργούς που ελέγχουν την καμπίνα μετά τη χρήση της για να εξασφαλίσουν ότι μπορεί να καθαριστεί και επίσης να παράσχει βοήθεια σε οποιονδήποτε χρησιμοποιεί τη μοναδική μορφή διαμονής.
Οι κάψουλες είναι επίσης εξοπλισμένες με ηλιακούς συλλέκτες και συνδέονται με ένα ραδιοφωνικό δίκτυο, επιτρέποντας στους διαμένοντες να επικοινωνούν χωρίς εξάρτηση από δίκτυα κινητής τηλεφωνίας.
Οι δημιουργοί του "Ulmer Nest" έχουν δηλώσει ότι το δίκτυο αυτό στοχεύει σε εκείνους που δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση σε συνηθισμένα καταφύγια αστέγων, είτε λόγω ψυχολογικών παραγόντων είτε επειδή έχουν ένα κατοικίδιο ζώο, για παράδειγμα.
Σημειώνουν επίσης ότι υπήρξε καθυστέρηση στην εγκατάσταση λόγω της πανδημίας, αλλά ότι ήταν σε θέση να εγκαταστήσουν τις κάψουλες εγκαίρως για "τις πιο κρύες νύχτες".
Το σύστημα αναμένεται να αξιολογηθεί για να φανεί αν μπορεί να παράσχει προστασία από κρυοπαγήματα. Σε μια τέτοια περίπτωση θα επεκταθεί η χρήση του αλλά η ομάδα που το αναπτύσσει δηλώνει ότι αυτό δεν είναι μια εναλλακτική επιλογή αντί για διαμονή σε ένα πιο παραδοσιακό ξενώνα ή εγκατάσταση, αλλά μια λύση ανάγκης για τον ύπνο στην ύπαιθρο. Το περιγράφουν ως επιλογή "έκτακτης ανάγκης έσχατης λύσης".