Η αυταπάτη της ελευθερίας έκφρασης στο διαδίκτυο

ernie114 / pixabay

Οι φωνές που πρέπει να ακούγονται πιο πολύ είναι οι φωνές που δεν συμφωνούμε. (Εφ' όσον μιλούν κόσμια και με επιχειρήματα). Και ξέρετε γιατί; Γιατί αν δεν το εξασφαλίσουμε αυτό, αύριο μπορεί να μην ακουγόμαστε εμείς ή να ακουγόμαστε μόνο αν λέμε αυτά που επιτρέπονται.

Αναστάσιος Λαυρέντζος

Η πλήρης απαγόρευση ενός λογαριασμού από τα Social Media, και όχι η μερική διαγραφή πιθανών μηνυμάτων που παραβαίνουν ορισμένους κανόνες, συνιστά σίγουρα αντιδημοκρατική πράξη που δείχνει τη νέα τυραννία που φέρνει ο έλεγχος της τεχνολογίας.

Το θέμα δεν είναι ο Πρόεδρος Τραμπ. Ό,τι και να πιστεύει κανείς για αυτόν, ένα είναι σίγουρο: χρειάζεται μεγάλη αλαζονία για να σβηστεί μόνιμα από το τουίτερ ένας λογαριασμός που είχε 88 εκατομμύρια followers και πριν από δύο μήνες έλαβε 74 εκατομμύρια ψήφους σε εκλογές. Ειδικά μάλιστα όταν τα τελευταία μηνύματά του μετά την αρχική 12ωρη απαγόρευση δεν έδωσαν λαβή για μια τέτοια τιμωρία.

Όμως φαίνεται ότι θα το έκαναν έτσι κι αλλιώς, αφού το τελευταίο βίντεο είχε πάνω 35 εκατομμύρια προβολές. Και δεν το έκαναν μόνο για αυτόν, αλλά και για πολλούς παρόμοιους λογαριασμούς. 

Δεν έχουν σβήσει βεβαίως λογαριασμούς δικτατόρων, παρανοϊκών που απειλούν από το διαδίκτυο, κλπ.
Σκεφτείτε λοιπόν (εδώ είναι το ζουμί!...): αν φιμώνουν έναν εν ενεργεία (ακόμη) Πρόεδρο των ΗΠΑ, τι θα κάνουν στους απλούς, ανώνυμους ανθρώπους αν αυτοί αρχίσουν να χρησιμοποιούν αποτελεσματικά τα social media; 

Ας μην επιχαίρουν λοιπόν όλοι εκείνοι που λένε "καλά του έκαναν", "καιρός ήταν"... Γιατί θα έλθει καιρός και για αυτούς.