Ahvalnews.com - Haluk Özdalga / Παρουσίαση Freepen.gr
Η Τουρκία κατέλαβε την 107η θέση από τις 128 χώρες στον δείκτη κράτους δικαίου για το 2020, που έγινε από το World Justice Project, μια διεθνώς αναγνωρισμένη οργάνωση της κοινωνίας των πολιτών που προωθεί το κράτος δικαίου παγκοσμίως. Εάν διαιρέσετε αυτές τις χώρες σε πέντε ομάδες, η Τουρκία θα βρίσκεται στην πέμπτη ομάδα από το τέλος.
Ακόμη χειρότερα, η ίδια έκθεση κατατάσσει την Τουρκία 124η στα ανεξάρτητα συστήματα αστικών και ποινικών δικαστηρίων, απαλλαγμένα από ανάρμοστη κυβερνητική επιρροή. Οι μόνες τέσσερις χώρες που είναι χειρότερες από την Τουρκία είναι το Καμερούν, η Ρωσία, η Νικαράγουα και η Βενεζουέλα.
Η Τουρκία κατατάσσεται επίσης 154η μεταξύ 180 χωρών στον Παγκόσμιο Δείκτη ελευθερίας τύπου του 2020. Με παρόμοιο τρόπο, είμαστε στην τελευταία πεντάδ όσον αφορά τα ελεύθερα μέσα ενημέρωσης.
Μπορεί κανείς να δει τα πολλά σαφή σημάδια ότι έχουμε πέσει στο κατώτατο επίπεδο. Παρά τις δεσμευτικές διατάξεις του Συντάγματος, τα κατώτερα δικαστήρια αρνήθηκαν να εφαρμόσουν αποφάσεις του Συνταγματικού Δικαστηρίου και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΣΔΑ) λόγω πολιτικής επιρροής. Ένα γνωστό μέλος του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και ανάπτυξης (ΑΚΡ) δήλωσε σε τηλεοπτικό πρόγραμμα ότι "ούτε ένα παιδί δε θα έγραφε αυτές τις κατηγορίες" – ωστόσο, οι άνθρωποι παραμένουν στη φυλακή για τέτοιες κατηγορίες.
Εάν η Δημοκρατία μιας χώρας είναι τόσο καλή όσο το κράτος δικαίου και η ελευθερία των μέσων ενημέρωσης που διατηρεί, τότε η δημοκρατία μας είναι επίσης πέμπτης τάξης.
Το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό της τουρκικής οικονομίας το 2020 ήταν ότι βυθίστηκε σε έναν κύκλο διαρκούς εξαθλίωσης.
Το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν και το κατά κεφαλήν εισόδημα συνέχισαν να μειώνονται τα τελευταία επτά συναπτά έτη, σημειώνοντας κατακόρυφη πτώση το 2020. Μεταξύ 2013 και 2020, το ένα τρίτο του ΑΕΠ εξαφανίστηκε, υποχωρώντας από τα 960 δισεκατομμύρια δολάρια στα 650 δισεκατομμύρια δολάρια. Το κατά κεφαλήν εισόδημα μειώθηκε από $ 12.500 σε $ 7.800 την ίδια περίοδο.
Λαμβάνοντας υπόψη τον αυξανόμενο ρυθμό πληθωρισμού, η ευημερία μας μειώθηκε κατά περισσότερο από 40 τοις εκατό τα τελευταία επτά χρόνια, πρώτη φορά τουλάχιστον από το 1960. Δεν μπόρεσα να βρω άλλη χώρα στη βάση δεδομένων της Παγκόσμιας Τράπεζας που γνώρισε τέτοια πτώση εντός της ίδιας περιόδου.
Η Τουρκία πληρώνει για μια ιδεολογική προσέγγιση στη διαχείριση της οικονομίας. Ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει πει επανειλημμένα ότι"το επιτόκιο είναι η αιτία, ο πληθωρισμός είναι το αποτέλεσμα". Οι Financial Times εκτιμούν ότι η αποτυχημένη παρέμβαση νομισμάτων έχει κοστίσει 140 δισεκατομμύρια δολάρια τα τελευταία δύο χρόνια, θέτοντας τα συναλλαγματικά αποθέματα στο ελάχιστο των 50 δισεκατομμύρια δολάρια.
Τα φορολογικά έσοδα δεν καλύπτουν ούτε τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, τα ελλείμματα στην κοινωνική ασφάλιση και τους τόκους των χρεών, χωρίς πληρωμές επί του κεφαλαίου. Η Τουρκία χρειάζεται ξένο κεφάλαιο.
Αλλά όταν έχετε ένα κράτος δικαίου πέμπτης κατηγορίας, σοβαροί επενδυτές μπορεί να είναι δύσκολο να έρθουν σε αυτό.
Ένα παράδειγμα αυτού ήταν όταν η Volkswagen ρευστοποίησε την επένδυσή της ύψους 1,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην επαρχία της Δυτικής Manisa, παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση του ΑΚΡ παρείχε στον γερμανικό γίγαντα της αυτοκινητοβιομηχανίας γενναιόδωρες επιδοτήσεις.
Οι χώρες σε παρόμοιες καταστάσεις συχνά προσελκύουν κερδοσκοπικούς επενδυτές που πραγματοποιούν απροσδόκητα κέρδη μέσω βραχυπρόθεσμων συναλλαγών στην αγορά και αποσύρονται. Καθώς τα επιτόκια αυξάνονται ξαφνικά, η Τουρκία αντιμετωπίζει τώρα δυστυχώς μια τέτοια κατάσταση. Η Τουρκία πιθανότατα θα συνεχίσει την κάθοδο της στη φτώχεια το 2021.
Ξεχωριστά, ο υπουργός Υγείας δήλωσε ότι 50 εκατομμύρια άνθρωποι θα εμβολιαστούν για τον COVID-19 μέχρι το τέλος του έτους – πολύ λίγο, πολύ αργά. Έχουμε πληθυσμό κοντά στα 90 εκατομμύρια, συμπεριλαμβανομένων των μεταναστών, αλλά τα συμβόλαια που υπογράφηκαν για τις αποστολές εμβολίων δεν καλύπτουν ούτε τα 50 εκατομμύρια όπως υποσχέθηκαν. Η οικονομία και ο τουρισμός της Τουρκίας ενδέχεται να υποφέρουν σημαντικά το 2021 εξαιτίας αυτού.
Όσον αφορά τις διεθνείς σχέσεις, η Άγκυρα αντιμετώπισε μια τόσο βαριά απομόνωση που δεν είχε βιώσει ποτέ πριν.
Το ΑΚΡ μεταπηδά σε οποιαδήποτε σύγκρουση συναντά στην περιοχή, παίρνοντας πάντα τις πλευρές με κομματικό τρόπο. Καμία άλλη χώρα, μεγάλη ή μικρή, δεν το κάνει αυτό.
Το κυβερνόν κόμμα έχει επίσης την τάση να χρησιμοποιεί στρατιωτικά μέσα με ευκολία-συχνά πριν εξαντληθούν όλες οι διπλωματικές επιλογές.
Το κυβερνών κόμμα έχει επίσης την τάση να χρησιμοποιεί στρατιωτικά μέσα με ευκολία-συχνά πριν εξαντληθούν όλες οι διπλωματικές επιλογές.
Ο πρωταρχικός παράγοντας που διαμορφώνει την εξωτερική πολιτική του ΑΚΡ είναι η ιδεολογία και όχι το εθνικό συμφέρον. Αποτελείται από φιλοδοξίες φιλο-Μουσουλμανικής Αδελφότητας (Ikhwan) στη Μέση Ανατολή και μια ιδεολογικά παρακινημένη, αντι-Δυτική στάση στη Δύση.
Υπάρχουν ανεπίλυτα ζητήματα με την Ελλάδα και τους Ελληνοκύπριους που χρονολογούνται από τα χρόνια πριν από το ΑΚΡ. Ωστόσο, η ιδεολογική στάση που υιοθέτησε το κυβερνόν κόμμα έχει οδηγήσει σε μείωση των σχέσεων με πολλές άλλες χώρες: τη Συρία, το Λίβανο, το Ισραήλ, το Ιράκ, τη Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μπαχρέιν, την Αίγυπτο, το Σουδάν, τη μισή Λιβύη, την Ευρωπαϊκή Ένωση, τις Ηνωμένες Πολιτείες και πολλά άλλα κράτη.
Το ΑΚΡ προσπαθεί τώρα να επιδιορθώσει τις σχέσεις με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, μέχρι στιγμής χωρίς κανένα γνωστό θετικό αποτέλεσμα. Εάν οι πολιτικές του κόμματος για την Αίγυπτο και το Ισραήλ ήταν σωστές, γιατί θα ήθελε να αλλάξει τα πράγματα;
Η εστίαση της Τουρκίας στην ένταξη στην ΕΕ έχει διαλυθεί – αν και θα πρέπει να αποτελεί στρατηγική προτεραιότητα για την Άγκυρα – απλώς και μόνο λόγω της Δημοκρατίας πέμπτης κατηγορίας που έχει διαμορφώσει το ΑΚΡ.
Αυτές τις μέρες, το κυβερνόν κόμμα έχει μιλήσει για τη στροφή μιας νέας σελίδας με την ΕΕ, καθιστώντας το να φαίνεται σαν μια νέα αρχή για τη διαδικασία της ανάληψης. Πολλοί Τούρκοι σχολιαστές το βλέπουν με αυτόν τον τρόπο. Η ΕΕ δεν μπορεί να αγνοήσει την Τουρκία, ανεξάρτητα από το καθεστώς της – μια χώρα με πληθυσμό που πλησιάζει τα 90 εκατομμύρια, δίπλα στα σύνορά της. Πρέπει να υπάρχει κάποια μορφή σχέσης μεταξύ των δύο.
Αλλά για το Ευρωπαϊκό μπλοκ, δεν είναι πλέον μια σχέση με ένα υποψήφιο μέλος. Το ΑΚΡ κατέστρεψε το δρόμο για ένταξη στην ΕΕ. Τελείωσε. Τώρα, η νέα σελίδα αφορά τον καθορισμό της φύσης των νέων σχέσεων ΕΕ-Τουρκίας.
Ένα άλλο αριστοτεχνικά παρουσιαζόμενο πρόσφατο κομμάτι του λόγου από το κυβερνών κόμμα είναι ότι η τρέχουσα δέσμευσή του στις "μεταρρυθμίσεις για τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου".
Θυμάμαι το περίφημο ρητό στο βιβλίο του Ιταλού συγγραφέα Giuseppe Tomasi "Il Gattopardo": για να παραμείνουν τα πάντα τα ίδια, όλα πρέπει να αλλάξουν.
Με πονηρό τρόπο, το κυβερνών κόμμα στην Άγκυρα προσπαθεί να εφαρμόσει το ρητό του Τομάσι με κάποια παραμόρφωση: για να παραμείνουν τα πάντα τα ίδια, όλα πρέπει να φαίνονται να αλλάζουν.
Σας εύχομαι μια υγιή και ευημερούσα 2021.