Από τότε που οι ΗΠΑ αποσύρθηκαν από το κοινό ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης (JCPOA) της πυρηνικής συμφωνίας το 2018, σύμφωνα με την οποία το Ιράν είχε συμφωνήσει να περιορίσει τις πυρηνικές του δραστηριότητες σε αντάλλαγμα την ανακούφιση από τις οικονομικές κυρώσεις, το Ιράν έχει χαλαρώσει τους περιορισμούς στο πυρηνικό του πρόγραμμα, επιτρέποντάς του να παράγει δυνητικά αρκετό εμπλουτισμένο ουράνιο για πολύ μικρό αριθμό πυρηνικών κεφαλών με την πάροδο του χρόνου.
Το Ιράν είναι το μόνο από τα τέσσερα κράτη που ονομάζονται "μεγάλοι αντίπαλοι ισχύος" από τις Ηνωμένες Πολιτείες που στερείται βιώσιμου στρατηγικού αποτρεπτικού σχεδίου κατά των Ηνωμένων Πολιτειών και κατά διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων κι οποιωνδήποτε μορφών όπλων μαζικής καταστροφής. Οι συμβατικές στρατιωτικές δυνάμεις της χώρας θεωρούνται επίσης μακράν οι πιο αδύναμες από τις τέσσερις χώρες - οι άλλες τρεις είναι η Κίνα, η Ρωσία και η Βόρεια Κορέα. Παρ ' όλα αυτά, η χώρα έχει αναπτύξει ένα σχετικά ικανό δίκτυο αεράμυνας βασιζόμενο σε αυτόχθονες και ρωσικές τεχνολογίες και αναπτύσσει τα ρωσικά συστήματα πυραύλων επιφανείας-αέρος s-300PMU-2 και S-200, παράλληλα με τα αυτόχθονα συστήματα Bavar 373 και Khordad 15, τα οποία απολαμβάνουν επίσης μεγάλες ακτίνες εμβέλειας. Το πιο ικανό από αυτά είναι το S-300PMU-2, ένα σχέδιο που βρίσκεται στη ρωσική υπηρεσία από το 1997 και θεωρήθηκε το πιο προηγμένο στον κόσμο εκείνη την εποχή μέχρι την έναρξη λειτουργίας του S-400 δέκα χρόνια αργότερα. Σύμφωνα με πληροφορίες, το σύστημα έλαβε νέους πυραύλους από τη Ρωσία τον Ιούλιο του 2020, οι οποίοι πιστεύεται ότι έχουν παρασχεθεί από τη Μόσχα για να αποτρέψουν πιθανές δυτικές επιθέσεις.
Παράλληλα με τα παραπάνω συστημάτα αεράμυνας, το δίκτυο άμυνας του Ιράν βασίζεται επίσης στην προηγμένη ρωσική έκδοση Rezonans-NE ραντάρ αεράμυνας αλλά και τα αμερικανικά μαχητικά F-14 που αποκτήθηκαν κατά τη δεκαετία του 1970. Το σύστημα ραντάρ για να παρέχει ένα πολύ υψηλό βαθμό επίγνωση της τακτικής κατάστασης και φέρεται να είναι ιδιαίτερα ικανό κατά αμερικανικών στελθ αεροσκαφών όπως το F-35. Το F-14 έχει υποστεί πάνω από 250 τροποποιήσεις για την Ιρανική Αεροπορία, συμπεριλαμβανομένου ενός νέου ραντάρ και την ένταξη εγχώριων και ρωσικών πυραύλων αέρος-αέρος πυραύλων αντικαθιστώντας το γηρασμένο εξοπλισμό που είχε παρασχεθεί με την απόκτησή τους από τις ΗΠΑ.
Ένα εμπάργκο όπλων που επιβλήθηκε στο Ιράν από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών έληξε τον Οκτώβριο του 2020 και η χώρα αναμένεται να ενισχύσει σημαντικά την αεροπορική της άμυνα τα επόμενα χρόνια με σύγχρονα μαχητικά αεροσκάφη που θα αντικαταστήσουν το F-14 και ενδεχομένως με νέες αεροπορικές άμυνες. Οι κορυφαίοι υποψήφιοι περιλαμβάνουν τα κινεζικά μαχητικά αεροσκάφη J-10C, τα οποία διαθέτουν εξαιρετικά εξελιγμένους αισθητήρες, χαρακτηριστικά στελθ και μερικούς από τα πιο ικανούς πυραύλους αέρος-αέρος στον κόσμο και τα ρωσικά συστήματα αεράμυνας S-400 που είναι πολύ πιο ικανά από το παλαιότερο μοντέλο S-300PMU-2.