Στον απόηχο των απαράδεκτων για την Ελλάδα συμπερασμάτων της τελευταίας Συνοδού Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, αλλά και λόγω μιας σειράς νέων εξελίξεων, που έχουν ενδεικτικό χαρακτήρα μιας απαράδεκτης καταστάσεως, τίθεται επιτακτικά το ερώτημα πως πρέπει, επιτελούς, να αντιδράσει η Ελλάδα και να πάψει να αντιμετωπίζει παθητικά και μοιρολατρικά τα γεγονότα και να εμφανίζεται ως η ασθενής πλευρά του τρίγωνου Ελλάδα, Τουρκία, Ευρώπη.
Περικλής Νεάρχου
Πρεσβυς ε.τ.
Συγκεκριμένο παράδειγμα θωπείας της Αγκύρας, αντί κυρώσεων, είναι η σπουδή της ΕΕ, μόλις έσβησαν τα φωτά της Συνοδού Κορυφής, να καταβάλει στην Άγκυρα το υπολειπόμενο πόσο από τα έξι δισεκατομμύρια, που είχε συμφωνήσει η ΕΕ να δώσει στην Άγκυρα, ως αντάλλαγμα για την υποτιθέμενη συνεργασία της στον έλεγχο της παράνομης μεταναστεύσεως, στο πλαίσιο της γνωστής Ευρώ - Τουρκικής Συμφωνίας. Από τα έξι δισ. είχε παρακρατηθεί ένα πόσο, μετά τη μη εφαρμογή των όρων της Συμφωνίας από την Άγκυρα. Βασικό στοιχείο της Συμφωνίας ήταν η υποχρέωση της Αγκύρας να δεχθεί πίσω στο έδαφος της τους παράνομους μετανάστες, που είχαν μπει στην Ελλάδα από τις ακτές της και των οποίων η αίτηση για παροχή άσυλου είχε απορριφθεί. Η Άγκυρα κωλυσιεργούσε και δεν εφάρμοζε τον όρο αυτό της Συμφωνίας, με διάφορα προσχήματα.
Η Άγκυρα βρήκε, δυστυχώς, ανέλπιστη βοήθεια από την προηγούμενη Κυβέρνηση του ΣΎΡΙΖΑ. Η τελευταία, οιστρηλατούμενη από το γνωστό φανατισμό της για τα θέματα των μεταναστών, έφτασε στο σημείο να προκαλέσει δικαστική απόφαση ότι δήθεν η Τουρκία δεν είναι ασφαλής χωρά και ότι δεν πρέπει γι ' αυτό να επαναπροωθουνται μετανάστες σ' αυτήν. Η σημερινή Κυβέρνηση, πιεζόμενη από το διεθνή θόρυβο για τη Μοριά, αλλά και από τις δικαιολογημένες αντιδράσεις των νησιωτών, ανέλαβε να μεταφέρει συλλήβδην τους πάντες στην "ενδοχώρα".
Η Άγκυρα ισχυρίζεται ότι έχει υποχρέωση να δεχθεί πίσω μόνο τους παράνομους μετανάστες που βρίσκονται στα νησιά και όχι αυτούς που προωθούνται στην "ενδοχώρα". Προφανώς, η Άγκυρα ενθυλακώνει όλο το πόσο της συμφωνίας, χωρίς, στην ουσία, να την εφαρμόσει. Στην πραγματικότητα, ανταμείβεται με δισεκατομμύρια για τον ρόλο του προαγωγού της παράνομης μεταναστεύσεως που διαδραματίζει, εμφανιζόμενη ως δήθεν ανάχωμα της Ευρώπης στην παράνομη μετανάστευση. Τι κάνει όμως η Ελληνική Κυβέρνηση για ν' αντιμετωπίσει την προπαγάνδα και τον ύπουλο υβριδικό πόλεμο που διεξάγει η Άγκυρα κατά της Ελλάδος; Ακολουθεί πολιτική, που είναι, στην πραγματικότητα, συμπληρωματική της Τουρκικής στρατηγικής.
Για του λογού το αληθές, είναι πολύ ενδεικτικά τα παρακάτω. Το γεγονός, πρώτον, ότι δεν έφερε καμιά αντίρρηση στην καταβολή του υπολειπόμενου ποσού, τη στιγμή μάλιστα που η Άγκυρα κλιμακώνει τις προκλήσεις κατά της Ελλάδος και η ΕΕ δεν επέβαλε καμιά κύρωση στην Τουρκία, παρά τα μηνύματα που έστειλε η Σύνοδος Κορυφής του Οκτωβρίου. Η καταβολή του υπολειπόμενου ποσού προετοιμάζει, άλλωστε, τη συνέχιση της ίδιας πολιτικής, στην οποία πρωτοστατεί η Καγκελλαριος Μερκελ, χρησιμοποιώντας την ως άλλοθι για τη μη επιβολή κυρώσεων και την πρόκριση, αντιθέτως, πολιτικής συνεργασίας και "θετικής ατζέντας". Στο σημείο αυτό πρέπει να υπογραμμισθεί ότι η μείωση των μεταναστευτικών ροών μπορεί να ικανοποιεί την άλλη Ευρώπη, γιατί μετριάζει τους φόβους της. Δεν ισχύει όμως το ίδιο για ττην Ελλάδα και την Κύπρο, που καλούνται να διαχειρισθούν την παράνομη μετανάστευση ως χώρες πρώτης εισόδου, ενώ αντιμετωπίζουν ταυτόχρονα πρόβλημα εθνικής ασφάλειας. Η διάσπαση της εθνικής συνοχής της Ελλάδος και της Ελεύθερης Κύπρου και η εγκατάσταση στο έδαφος τους μεγάλων Μουσουλμανικών πληθυσμών, μπορεί να επιτευχθεί και με μικρότερες ροές, που δεν προκαλούν την αντίδραση της άλλης Ευρώπης.
Ένα δεύτερο ενδεικτικό γεγονός, είναι η υπογραφή, προσφάτως, ενός Μεταναστευτικού Σύμφωνου μεταξύ Ελλάδος και Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη δημιουργία, στη Λέσβο, ενός Προτύπου Κέντρου Υποδοχής Μεταναστών, το οποίο θα λειτουργεί, εκτός εθνικού έλεγχου, υπό την εποπτεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής { της Επίτροπου Γιοχανσον }. Η δημιουργία του Κέντρου προεβλήθη ως αναγκαία, μετά τη διεθνή κατακραυγή για τις συνθήκες ζωής στη Μοριά. Πρόκειται για μια επικίνδυνη αρχή διεθνοποιήσεως του έλεγχου της μεταναστεύσεως στα Ελληνικά σύνορα, χωρίς μάλιστα να προβλέπεται οποιαδήποτε ανακατανομή των εισερχόμενων σε άλλες Ευρωπαικες χώρες. Ενώ δηλαδή η χωρά βρίσκεται αντιμέτωπη με μια κατάσταση που επιβάλλει την ενίσχυση του εθνικού έλεγχου, η Κυβέρνηση κάνει βήματα προς την αντίθετη κατεύθυνση, της αναθέσεως της ευθύνης σε υπερεθνικές οντότητες, των οποίων είναι δεδομένη και γνωστή η πολιτική των ανοικτών συνόρων, με τη μορφή της περιβόητης Ευρωπαϊκής Οδηγίας για το Άσυλο.
Ένα τρίτο ενδεικτικό γεγονός είναι η πρόσφατη Ευρωπαικη προπαγανδιστική εκστρατεία κατά της Ελλάδος, με καταγγελίες ότι κάνει στο Αιγαίο παράνομες επαναπροωθησεις μεταναστών και προσφύγων. ΟΙ καταγγελίες εστραφησαν μάλιστα και κατά της FRONTEX, ότι δεν αντιδρά, ως όφειλε, και ότι ενίοτε συμμετέχει σ' αυτές και η ίδια. Είναι θλιβερό ότι στην εκστρατεία αυτή κατά της Ελλάδος πρωτοστάτησαν και Έλληνες Ευρωβουλευτές, οι οποίοι, μαινόμενοι κυριολεκτικά από φιλομεταναστευτικο πάθος, κατακεραύνωσαν την Ελληνική Κυβέρνηση και τη FRONTEX ότι κάνουν "επαναπροωθησεις". Τι σημαίνει, πρακτικά, όταν ζητούν η Ελλάδα να μην κάνει "επαναπροωθησεις"; Αυτό μας φέρνει σε ένα τέταρτο ενδεικτικό γεγονός, που πήρε εμβληματικό χαρακτήρα, λόγω της ακρότητας και της εξωτικοτητας του. Άφορα την υπόθεση των Σομαλων "προσφύγων", που βρεθήκαν ξαφνικά στις Τούρκικες ακτές απέναντι από τα Ελληνικηα νησιά, στα οποία προετοιμάζουν την απόβαση τους, κραδαίνοντας μια αίτηση για παροχή άσυλου και καθοδηγούμενοι, φυσικά, από τις Τούρκικες Μυστικές Υπηρεσίες, την Τουρκική Στρατοχωροφυλακη και διάφορες ΜΚΟ.
Πως έφτασαν οι Σομαλοι μετανάστες στις Τούρκικες ακτές; Πληροφορίες από το Λονδίνο κάνουν λόγο για μια Μουσουλμανική ΜΚΟ, που πλήρωσε τα αεροπορικά τους εισιτήρια. Άλλες πληροφορίες αναφέρουν ΜΚΟ από τη Νορβηγία. Η Σομαλία είναι μια από τις Μουσουλμανικές χώρες της Αφρικής, στην οποία η Άγκυρα αναπτύσσει έντονη δραστηριότητα. Επιδιώκει να θέσει τη χωρά αυτή υπό τον στρατηγικό της έλεγχο, αποβλέποντας στην επίκαιρη θέση της στο Κεράς της Αφρικής, που βλέπει ταυτόχρονα την Ερυθρά Θάλασσα και τον Ινδικό Ωκεανό. Θα αφήσουμε τρεις χιλιάδες Σομαλους, που βρίσκονται τώρα στην περιοχή της Σμύρνης, να αποβιβασθούν ανενόχλητοι στα νησιά μας γιατί η Ελλάδα δεν πρέπει να κάνει "επαναπροωθησεις"; Ποιο θα ήταν το μήνυμα μιας ανενόχλητης αποβάσεως τους στη χωρά; Θα πρέπει, επιτελούς, να υπομνησθεί στους πάσης φύσεως δικαιωματιστες και υπερθεματιστές των ανοικτών συνόρων, ότι πρόσφυγας, με βάση τη Σύμβαση της Γενεύης, είναι αυτός που εγκαταλείπει τη χωρά του, γιατί κινδυνεύει η ζωή του και καταφεύγει στην πρώτη γειτονική, ασφαλή χωρά. Η Ελλάδα δεν είναι, προφανώς, ούτε η πρώτη ασφαλής χωρά ούτε γειτονική της Σομαλίας.
Το παράδειγμα των Σομαλων, αλλά και οι συνεχιζόμενες ροές παράνομων μεταναστών από τον Εβρο, που υποτίθεται ότι έχει "θωρακισθεί", δείχνουν το μέγεθος του προβλήματος, που αντιμετωπίζει η χωρά και την ακατανόητη και αυτοκαταστροφική εμμονή της Ελλάδος σε μια πολιτική, που είναι ανεδαφική και ετεροβαρής για την ίδια. Δεν έχει απέναντι της η Ελλάδα έναν καλόβουλο γείτονα. Δεν μπορεί να έχει ανοικτά και ανεξέλεγκτα σύνορα με μια χωρά, που την απειλεί με πόλεμο και χρησιμοποιεί απροκάλυπτα Τζιχαντιστες από διάφορες Μουσουλμανικές χώρες για να προαγάγει τους επεκτατικούς στόχους της.
Η Ελλάδα πρέπει να αναστείλει επ ' αόριστον την καταχρηστική και προβληματική Οδηγία για το Άσυλο και ν' αναλάβει πλήρως, σε εθνικό επίπεδο, τον έλεγχο των συνόρων της. Έχει κάθε δικαίωμα να το πράξει για λογούς εθνικής ασφάλειας και εκτάκτων συνθηκών. Μ ' αυτό τον τρόπο, θα αφαιρέσει το όπλο της παράνομης μεταναστεύσεως από τα χεριά του Ερντογαν, αλλά και το πρόσχημα από την Καγκελλαριο Μερκελ, που το χρησιμοποιεί για να υποστηρίζει τη συνεργασία με την Τουρκία και ν' απορρίπτει κάθε πρόταση για την επιβολή κυρώσεων.
Ένα δεύτερο όπλο της Ελλάδος στο τρίγωνο Ελλάδα, Τουρκία, Ευρώπη, είναι η Τελωνειακή Ένωση ΕΕ - Τουρκίας και η αναβάθμιση της, που ζητά η Άγκυρα. Η Ελλάδα δεν πρέπει, σε καμιά περίπτωση, να συγκατατεθεί σε μια τέτοια αναβάθμιση, όταν η Άγκυρα εξακολουθεί να ασκεί μια εχθρική και επιθετική πολιτική κατά της Ελλάδος. Η "θετική ατζέντα", για την οποίαν κάνει λόγο η Καγκελλαριος Μερκελ, δεν μπορεί να είναι μιας κατευθύνσεως. Πρέπει να είναι αμοιβαία.
Η Άγκυρα ισχυρίζεται ότι έχει υποχρέωση να δεχθεί πίσω μόνο τους παράνομους μετανάστες που βρίσκονται στα νησιά και όχι αυτούς που προωθούνται στην "ενδοχώρα". Προφανώς, η Άγκυρα ενθυλακώνει όλο το πόσο της συμφωνίας, χωρίς, στην ουσία, να την εφαρμόσει. Στην πραγματικότητα, ανταμείβεται με δισεκατομμύρια για τον ρόλο του προαγωγού της παράνομης μεταναστεύσεως που διαδραματίζει, εμφανιζόμενη ως δήθεν ανάχωμα της Ευρώπης στην παράνομη μετανάστευση. Τι κάνει όμως η Ελληνική Κυβέρνηση για ν' αντιμετωπίσει την προπαγάνδα και τον ύπουλο υβριδικό πόλεμο που διεξάγει η Άγκυρα κατά της Ελλάδος; Ακολουθεί πολιτική, που είναι, στην πραγματικότητα, συμπληρωματική της Τουρκικής στρατηγικής.
Για του λογού το αληθές, είναι πολύ ενδεικτικά τα παρακάτω. Το γεγονός, πρώτον, ότι δεν έφερε καμιά αντίρρηση στην καταβολή του υπολειπόμενου ποσού, τη στιγμή μάλιστα που η Άγκυρα κλιμακώνει τις προκλήσεις κατά της Ελλάδος και η ΕΕ δεν επέβαλε καμιά κύρωση στην Τουρκία, παρά τα μηνύματα που έστειλε η Σύνοδος Κορυφής του Οκτωβρίου. Η καταβολή του υπολειπόμενου ποσού προετοιμάζει, άλλωστε, τη συνέχιση της ίδιας πολιτικής, στην οποία πρωτοστατεί η Καγκελλαριος Μερκελ, χρησιμοποιώντας την ως άλλοθι για τη μη επιβολή κυρώσεων και την πρόκριση, αντιθέτως, πολιτικής συνεργασίας και "θετικής ατζέντας". Στο σημείο αυτό πρέπει να υπογραμμισθεί ότι η μείωση των μεταναστευτικών ροών μπορεί να ικανοποιεί την άλλη Ευρώπη, γιατί μετριάζει τους φόβους της. Δεν ισχύει όμως το ίδιο για ττην Ελλάδα και την Κύπρο, που καλούνται να διαχειρισθούν την παράνομη μετανάστευση ως χώρες πρώτης εισόδου, ενώ αντιμετωπίζουν ταυτόχρονα πρόβλημα εθνικής ασφάλειας. Η διάσπαση της εθνικής συνοχής της Ελλάδος και της Ελεύθερης Κύπρου και η εγκατάσταση στο έδαφος τους μεγάλων Μουσουλμανικών πληθυσμών, μπορεί να επιτευχθεί και με μικρότερες ροές, που δεν προκαλούν την αντίδραση της άλλης Ευρώπης.
Ένα δεύτερο ενδεικτικό γεγονός, είναι η υπογραφή, προσφάτως, ενός Μεταναστευτικού Σύμφωνου μεταξύ Ελλάδος και Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη δημιουργία, στη Λέσβο, ενός Προτύπου Κέντρου Υποδοχής Μεταναστών, το οποίο θα λειτουργεί, εκτός εθνικού έλεγχου, υπό την εποπτεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής { της Επίτροπου Γιοχανσον }. Η δημιουργία του Κέντρου προεβλήθη ως αναγκαία, μετά τη διεθνή κατακραυγή για τις συνθήκες ζωής στη Μοριά. Πρόκειται για μια επικίνδυνη αρχή διεθνοποιήσεως του έλεγχου της μεταναστεύσεως στα Ελληνικά σύνορα, χωρίς μάλιστα να προβλέπεται οποιαδήποτε ανακατανομή των εισερχόμενων σε άλλες Ευρωπαικες χώρες. Ενώ δηλαδή η χωρά βρίσκεται αντιμέτωπη με μια κατάσταση που επιβάλλει την ενίσχυση του εθνικού έλεγχου, η Κυβέρνηση κάνει βήματα προς την αντίθετη κατεύθυνση, της αναθέσεως της ευθύνης σε υπερεθνικές οντότητες, των οποίων είναι δεδομένη και γνωστή η πολιτική των ανοικτών συνόρων, με τη μορφή της περιβόητης Ευρωπαϊκής Οδηγίας για το Άσυλο.
Ένα τρίτο ενδεικτικό γεγονός είναι η πρόσφατη Ευρωπαικη προπαγανδιστική εκστρατεία κατά της Ελλάδος, με καταγγελίες ότι κάνει στο Αιγαίο παράνομες επαναπροωθησεις μεταναστών και προσφύγων. ΟΙ καταγγελίες εστραφησαν μάλιστα και κατά της FRONTEX, ότι δεν αντιδρά, ως όφειλε, και ότι ενίοτε συμμετέχει σ' αυτές και η ίδια. Είναι θλιβερό ότι στην εκστρατεία αυτή κατά της Ελλάδος πρωτοστάτησαν και Έλληνες Ευρωβουλευτές, οι οποίοι, μαινόμενοι κυριολεκτικά από φιλομεταναστευτικο πάθος, κατακεραύνωσαν την Ελληνική Κυβέρνηση και τη FRONTEX ότι κάνουν "επαναπροωθησεις". Τι σημαίνει, πρακτικά, όταν ζητούν η Ελλάδα να μην κάνει "επαναπροωθησεις"; Αυτό μας φέρνει σε ένα τέταρτο ενδεικτικό γεγονός, που πήρε εμβληματικό χαρακτήρα, λόγω της ακρότητας και της εξωτικοτητας του. Άφορα την υπόθεση των Σομαλων "προσφύγων", που βρεθήκαν ξαφνικά στις Τούρκικες ακτές απέναντι από τα Ελληνικηα νησιά, στα οποία προετοιμάζουν την απόβαση τους, κραδαίνοντας μια αίτηση για παροχή άσυλου και καθοδηγούμενοι, φυσικά, από τις Τούρκικες Μυστικές Υπηρεσίες, την Τουρκική Στρατοχωροφυλακη και διάφορες ΜΚΟ.
Πως έφτασαν οι Σομαλοι μετανάστες στις Τούρκικες ακτές; Πληροφορίες από το Λονδίνο κάνουν λόγο για μια Μουσουλμανική ΜΚΟ, που πλήρωσε τα αεροπορικά τους εισιτήρια. Άλλες πληροφορίες αναφέρουν ΜΚΟ από τη Νορβηγία. Η Σομαλία είναι μια από τις Μουσουλμανικές χώρες της Αφρικής, στην οποία η Άγκυρα αναπτύσσει έντονη δραστηριότητα. Επιδιώκει να θέσει τη χωρά αυτή υπό τον στρατηγικό της έλεγχο, αποβλέποντας στην επίκαιρη θέση της στο Κεράς της Αφρικής, που βλέπει ταυτόχρονα την Ερυθρά Θάλασσα και τον Ινδικό Ωκεανό. Θα αφήσουμε τρεις χιλιάδες Σομαλους, που βρίσκονται τώρα στην περιοχή της Σμύρνης, να αποβιβασθούν ανενόχλητοι στα νησιά μας γιατί η Ελλάδα δεν πρέπει να κάνει "επαναπροωθησεις"; Ποιο θα ήταν το μήνυμα μιας ανενόχλητης αποβάσεως τους στη χωρά; Θα πρέπει, επιτελούς, να υπομνησθεί στους πάσης φύσεως δικαιωματιστες και υπερθεματιστές των ανοικτών συνόρων, ότι πρόσφυγας, με βάση τη Σύμβαση της Γενεύης, είναι αυτός που εγκαταλείπει τη χωρά του, γιατί κινδυνεύει η ζωή του και καταφεύγει στην πρώτη γειτονική, ασφαλή χωρά. Η Ελλάδα δεν είναι, προφανώς, ούτε η πρώτη ασφαλής χωρά ούτε γειτονική της Σομαλίας.
Το παράδειγμα των Σομαλων, αλλά και οι συνεχιζόμενες ροές παράνομων μεταναστών από τον Εβρο, που υποτίθεται ότι έχει "θωρακισθεί", δείχνουν το μέγεθος του προβλήματος, που αντιμετωπίζει η χωρά και την ακατανόητη και αυτοκαταστροφική εμμονή της Ελλάδος σε μια πολιτική, που είναι ανεδαφική και ετεροβαρής για την ίδια. Δεν έχει απέναντι της η Ελλάδα έναν καλόβουλο γείτονα. Δεν μπορεί να έχει ανοικτά και ανεξέλεγκτα σύνορα με μια χωρά, που την απειλεί με πόλεμο και χρησιμοποιεί απροκάλυπτα Τζιχαντιστες από διάφορες Μουσουλμανικές χώρες για να προαγάγει τους επεκτατικούς στόχους της.
Η Ελλάδα πρέπει να αναστείλει επ ' αόριστον την καταχρηστική και προβληματική Οδηγία για το Άσυλο και ν' αναλάβει πλήρως, σε εθνικό επίπεδο, τον έλεγχο των συνόρων της. Έχει κάθε δικαίωμα να το πράξει για λογούς εθνικής ασφάλειας και εκτάκτων συνθηκών. Μ ' αυτό τον τρόπο, θα αφαιρέσει το όπλο της παράνομης μεταναστεύσεως από τα χεριά του Ερντογαν, αλλά και το πρόσχημα από την Καγκελλαριο Μερκελ, που το χρησιμοποιεί για να υποστηρίζει τη συνεργασία με την Τουρκία και ν' απορρίπτει κάθε πρόταση για την επιβολή κυρώσεων.
Ένα δεύτερο όπλο της Ελλάδος στο τρίγωνο Ελλάδα, Τουρκία, Ευρώπη, είναι η Τελωνειακή Ένωση ΕΕ - Τουρκίας και η αναβάθμιση της, που ζητά η Άγκυρα. Η Ελλάδα δεν πρέπει, σε καμιά περίπτωση, να συγκατατεθεί σε μια τέτοια αναβάθμιση, όταν η Άγκυρα εξακολουθεί να ασκεί μια εχθρική και επιθετική πολιτική κατά της Ελλάδος. Η "θετική ατζέντα", για την οποίαν κάνει λόγο η Καγκελλαριος Μερκελ, δεν μπορεί να είναι μιας κατευθύνσεως. Πρέπει να είναι αμοιβαία.