Χασάν Μανσούρ - ΑΜΝ / Παρουσίαση Freepen.gr
Με την κατάσταση στην πρώτη γραμμή κάπως σταθεροποιημένη, οι πλευρές της Λιβύης έχουν στρέψει την προσοχή τους στην πολιτική σκηνή. Τώρα οι ηγέτες της GΝΑ και του LΝΑ ανταγωνίζονται με ξένους αξιωματούχους σε μια προσπάθεια να εξασφαλίσουν τη νομιμότητά τους και να μπλοκάρουν τις προόδους του αντιπάλου, ενώ μόλις πριν από λίγους μήνες ήταν εγκλωβισμένοι σε συγκρούσεις σε πολλαπλές κατευθύνσεις και βασίστηκαν στη χρήση όπλων – και δεξιοτήτων των χειριστών – για να επιτύχουν τη νίκη.
Κατά τη διάρκεια της ενεργού φάσης της σύγκρουσης, οι μονάδες του LNA ανακάλυψαν και εκμεταλλεύτηκαν μια τεράστια ευπάθεια στις άμυνες των δυνάμεων της GNA, δηλαδή την ανικανότητά τους να παρέχουν αεροπορική κάλυψη. Όταν οι μαχητές του LNA πλησίαζαν στην Τρίπολη, η GNA αναγκάστηκε να ζητήσει βοήθεια από την Τουρκία. Η Αγκυρα ανταποκρίθηκε γρήγορα και αμέσως παρείχε στην GNA μη επανδρωμένα αεροπορικά οχήματα Bayraktar TB2 (UAV) καθώς και Τούρκους επιχειρησιακούς στρατιωτικούς.
Λίγο αργότερα οι δυνάμεις του Khalifa Haftar ανέστειλαν την επίθεση λόγω των απωλειών που προκάλεσαν τα τουρκικά αεροσκάφη παρά την κατοχή του συστήματος αεράμυνας του LNA, συμπεριλαμβανομένου του σύγχρονου Pantsir S1 (SA-22 Greyhound από την ταξινόμηση του ΝΑΤΟ) που φέρεται να παρασχέθηκε από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Τα μέσα ενημέρωσης που είναι πιστά στην Τουρκία και την GNA το χρησιμοποίησαν για να κηρύξουν "θρίαμβο" των τουρκικών drones πάνω στα ρωσικά όπλα, αναφέροντας ως απόδειξη την καταστροφή αρκετών συστημάτων Pantsir στην αεροπορική βάση al-Watiya. Φαίνεται ότι η απόδοση των αεροσκαφών κρίθηκε επιτυχής από την τουρκική διοίκηση καθώς στη συνέχεια αναπτύχθηκαν στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Επιπλέον, η κυβέρνηση της Ουκρανίας εξέφρασε ενδιαφέρον για την απόκτηση πρόσθετων Bayraktar TB2 για τον στρατό της.
Είναι τα UAV του Bayraktar τόσο αποτελεσματικά όσο δηλώνουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης; Για να απαντήσετε σε αυτή την ερώτηση θα πρέπει να εξετάσετε τα διαθέσιμα δεδομένα. Τα τουρκικά αεροσκάφη κατάφεραν πράγματι να εξουδετερώσουν ένα σημαντικό αριθμό ρωσικών συστημάτων: αυτό το Μάιο, μέχρι και εννέα Pantsirs καταστράφηκαν σε μόλις τέσσερις ημέρες. Ωστόσο, ο αριθμός αυτός είναι περισσότερο απόδειξη για την ένταση των συγκρούσεων, παρά τα μειονεκτήματα του συστήματος αεράμυνας. Για να υπάρχει κάποιο πλαίσιο, ο αριθμός των Bayraktars που καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια του 2020 είναι 47. Τα περισσότερα από τα τουρκικά UAV είχαν καταστραφεί – από τα Pantsirs – στις περιοχές Abu Grain, Sirte και Bani Walid, κάτι που τα ΜΜΕ που συνδέονται με την GNA και την Τουρκία ήταν απρόθυμα να αναφέρουν.
Εκτός αυτού, πολλά από τα συστήματα αεράμυνας που εξουδετερώθηκαν από τα τουρκικά UAV δεν ήταν προετοιμασμένα για μάχη από τους χειριστές. Αυτό, καθώς και μια σειρά από άλλα λάθη που συνδέονται με τον ανθρώπινο παράγοντα, όπως η κακή τοποθέτηση και το καμουφλάζ, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά την αξιολόγηση των δυνατοτήτων μάχης του Pantsir.
Μετά από όλα τα παραπάνω, η αποτελεσματικότητα ενός όπλου δοκιμάζεται καλύτερα στη μάχη. Εάν – ή μάλλον όταν-η Λιβυκή σύγκρουση δει μια άλλη κλιμάκωση της βίας, θα καταστεί σαφές εάν οι πλευρές έχουν μάθει ένα μάθημα από τις κακοτυχίες τους ή, όπως έχει ήδη συμβεί πολλές φορές, θα γίνουν και πάλι τα ίδια λάθη.