Ο Παν-Τουρκισμός και ο αντίκτυπός του στη σύγχρονη γεωπολιτική

Από τις 27 Σεπτεμβρίου έως τις 10 Νοεμβρίου υπήρξε πόλεμος μεταξύ Αζερμπαϊτζάν και Αρμενίας πάνω από το έδαφος του Αρτσάκ που έλαβε την προσοχή ολόκληρης της διεθνούς κοινότητας. Όχι μόνο γίναμε μάρτυρες της μεγάλης στήριξης της Τουρκίας και του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προς τον πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν Ιλχάμ Αλίγιεφ προς την πολεμική προσπάθεια, αλλά ταυτόχρονα και άλλα μέλη του τουρκικού Συμβουλίου που αποτελείται από το Καζακστάν, το Κιργιζιστάν και το Ουζμπεκιστάν και την Ουγγαρία ως κράτος παρατηρητή, δήλωσαν την υποστήριξή τους για την υπόθεση του Αζερμπαϊτζάν. Αυτές είναι προφανείς εκδηλώσεις της Παν-τουρκικής ιδεολογίας που είναι έντονα διαδεδομένες σε αυτές τις χώρες.

Jim Aristopoulos - fort-russ.com

Παρουσίαση Freepen.gr

1) Τι είναι ο Παν-Τουρκισμός

Ο Παν-Τουρκισμός είναι μια εθνικιστική ιδεολογία που γεννήθηκε τον 19ο αιώνα, συγκεκριμένα από τουρκόφωνους λαούς που ζούσαν στην τσαρική Ρωσία κατά τη δεκαετία του 1880 και στη συνέχεια αναπτύχθηκαν στη Μικρά Ασία. Χωρίς ποτέ να καθιερωθεί ως η επίσημη ιδεολογία του τουρκικού κράτους, πάντα υποστηρίχθηκε από την Άγκυρα είτε το παραδέχτηκε είτε όχι.

Η βάση της Παν-τουρκικής ιδεολογίας είναι η χειραφέτηση, με στόχο την ένωση Ανεξαρτησίας όλων των τουρκόφωνων λαών, όπως αυτών που βρέθηκαν στην Κριμαία, το Αζερμπαϊτζάν, τον Καύκασο, το Τουρκμενιστάν, το Καζακστάν, το Ουζμπεκιστάν, το Κιργιζιστάν, τη Σιβηρία, το Αφγανιστάν, το Ιράν, το Ιράκ, τη Συρία, τη Βουλγαρία, τη Γιουγκοσλαβία, τη Δυτική Θράκη, την Κύπρο και αλλού με τη "μητέρα Τουρκία" να δημιουργήσει ένα μεγάλο τουρκικό κράτος με πάνω από 100 εκατομμύρια κατοίκους.

Τα κοινά συνθήματα που χρησιμοποιούν οι Παν-Τουρκιστές είναι:

* "Όπου υπάρχουν Τούρκοι υπάρχει Τουρκία".

• "Ο κόσμος των Τούρκων είναι ένα ενιαίο σύνολο.”

• "Όλοι οι Τούρκοι είναι ένας στρατός.”

• "Ο Παν-Τουρκισμός ως ιδανικό είναι μια ηθική τροφή για το έθνος.”

* "Η Κύπρος είναι τόσο τουρκική όσο η Μικρά Ασία και η Δυτική Θράκη.”


2) Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ΝΕΟ-οθωμανικών και Παντουρκιστικών ιδεολογιών;

Ο οθωμανισμός είναι στην πραγματικότητα περισσότερο ένα εθνο-θρησκευτικό πολιτικό κίνημα παρά ένα εθνο-φυλετικό. Δηλώνουν πίστη στην αγιότητα και την αιώνια ζωή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και του Σουλτάνου της, επιδιώκοντας την ιδέα μιας "αυτοκρατορίας" που θα αντικαταστήσει τον εθνικισμό και την πολιτική τάξη των εθνών-κρατών στα οποία ζουν. Αν και αναγνωρίζουν την ύπαρξη διαφορετικών εθνοτήτων μεταξύ τους, πιστεύουν ότι οι πολιτισμικές και τοπικές διαφορές πρέπει να μείνουν πίσω όταν πρόκειται για θρησκευτική-πολιτική ενοποίηση.

Ο Παν-Τουρκισμός από την άλλη πλευρά δεν επικεντρώνεται τόσο πολύ στη θρησκεία και αντίθετα κοιτάζει προς την εθνική παράδοση των λαών και των Εθνών. Επιδιώκει να ενοποιηθεί, πολιτικά και πολιτιστικά, κάτω από ένα "μεγαλύτερο" τουρκικό έθνος-κράτος, καθώς μοιράζονται μια κοινή τουρκική παράδοση. Ο Παν-Τουρκισμός συνήθως συνδέεται με χώρες που έχουν "τουρκική πολιτιστική κληρονομιά" και την τουρκική γλώσσα σε επίσημο καθεστώς. Χώρες/περιοχές που μπορούν να συμπεριληφθούν στον κατάλογο αυτό θα είναι η Κριμαία, το Αζερμπαϊτζάν, ο Καύκασος, το Τουρκεστάν, το Καζακστάν, η Σινγιάνγκ στη δυτική Κίνα, το Κιργιζιστάν, το Ταταρστάν, η Σιβηρία, το Αφγανιστάν, το Ιράν, το Ιράκ, η Συρία, η Βουλγαρία, η Κύπρος και οι περιοχές της Βόρειας Ελλάδας και των Ανατολικών νησιών.

3) Πώς εφαρμόζεται η Παν-τουρκική Ιδεολογία στην τρέχουσα γεωπολιτική μας εποχή;

Ο Παν-Τουρκισμός ήταν πάντα η ιδεολογική βάση του τρόπου με τον οποίο η Τουρκία εργάστηκε πολιτικά. Ήταν το ιδεολογικό θεμέλιο πάνω στο οποίο βασιζόταν η κεμαλική πολιτική ιδεολογία για την οικοδόμηση μιας μεγάλης Τουρκίας. Ο ξεριζωμός του Ελληνισμού στη Μικρά Ασία το 1922, η γενοκτονία των Αρμενίων το 1915-18 καθώς και η Ασσυριακή, ο διωγμός των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης το 1955, η εισβολή στην Κύπρο το 1974 ήταν όλα αποτελέσματα του Παν-τουρκικού δόγματος της επεκτατικής πολιτικής της Τουρκίας.

Στον σημερινό πολυπολικό κόσμο, όπου η Δύση έχει χάσει τις αξίες της και η ανατολή διεκδικεί τον κατακτητικό ιστορικό της ρόλο, ενώ οι παραδοσιακά μεγάλοι παίκτες της διεθνούς σκακιέρας πρέπει να αντιμετωπίσουν τα δικά τους εσωτερικά προβλήματα, ο Ερντογάν τοποθετεί τη δυναμική του Παν-τουρκικού εθνικισμού προκειμένου να δημιουργήσει μια μεγάλη συμμαχία τουρκικών εθνοτικών ομάδων. Και η μάχη στον Καύκασο, σε μια εποχή που καμία μεγάλη δύναμη δεν βρίσκεται στην πλευρά των Αζέρων, είναι μια άλλη ευκαιρία να εξαπλωθεί στην περιοχή. Η παρέμβαση της Τουρκίας στη Λιβύη, καθώς και στη Συρία και οι διεκδικήσεις της για τις οικονομικές ζώνες της Ελλάδας και της Κύπρου στην Ανατολική Μεσόγειο, είναι επίσης μέρος της Παν-τουρκικής πολιτικής ατζέντας, παρά το γεγονός ότι ο Οθωμανισμός χρησιμοποιείται ως ιδεολογικό όπλο σε αυτές τις περιπτώσεις.

4) Παραδείγματα Παν-τουρκικών πολιτικών στη σύγχρονη Τουρκία

Παρά το γεγονός ότι η Τουρκία κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας του Ερντογάν έχει εγκαταλείψει θεωρητικά την Παν-Τουρκιστική ρητορική υπέρ του νεο-Οθωμανισμού, στην πράξη εξακολουθεί να είναι η ΠΑΝ-Τουρκιστική ιδεολογία που καθορίζει την τουρκική γεωπολιτική. Από την υποστήριξη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και την εισβολή της στη Βόρεια Συρία, μέχρι τη συμμετοχή της στον Εμφύλιο Πόλεμο της Λιβύης, καθώς και η λαθρομετανάστευση που απειλεί και πάλι, Ελλάδα και Ευρώπη. και ο πόλεμος στο Αρτσάκ (Ναγκόρνο Καραμπάχ), σε συνδυασμό με τη δίωξη των Κούρδων, δεν είναι τίποτα περισσότερο από τμήματα της ατζέντας του Παν-τουρκικού δόγματος για την επεκτατική πολιτική της Τουρκίας. Κατά την επέτειο του θανάτου του Κεμάλ Ατατούρκ στις 10 Νοεμβρίου 2016 ο Ερντογάν δήλωσε ανοιχτά ότι "η Τουρκία είναι μεγαλύτερη από την Τουρκία", ενώ παράλληλα μίλησε για το δόγμα του για τα" σύνορα της καρδιάς του", δηλώνοντας παράλληλα ότι " δεν μπορούμε να φυλακιστούμε σε 780 χιλιάδες τετραγωνικά.μ. τα φυσικά μας σύνορα είναι διαφορετικά από τα σύνορα της καρδιάς μας. Οι αδελφοί μας που ζουν σε περιοχές της Μοσούλης, Κιρκούκ, Χούμους, Σκόπια, μπορεί να είναι πέρα από τα φυσικά σύνορα της Τουρκίας, αλλά θα είναι πάντα στα σύνορα της καρδιάς μας."Το σχέδιο στήριξης των Αζέρων στον πόλεμο του Αρτσάκ δεν ήταν αυθόρμητο, αλλά μέρος του δόγματος του πρώην υπουργού Εξωτερικών γύρισε τον πολιτικό αντίπαλο του Ερντογάν, Αχμέτ Νταβούτογλου, ο οποίος δημοσίευσε το 2001 ένα βιβλίο με τίτλο "Στρατηγικό βάθος: Η διεθνής θέση της Τουρκίας". Σε αυτό το βιβλίο, ο Νταβούτογλου αναφέρει: "εάν το Αζερμπαϊτζάν δεν αποκτήσει σταθερή και ισχυρή περιφερειακή θέση στον Καύκασο και την Αλβανία στα Βαλκάνια, δεν θα είναι δυνατό για την Τουρκία να αυξήσει το βάρος της ούτε να αναπτύξει πολιτικές προς την Αδριατική και την Κασπία Θάλασσα, οι οποίες βρίσκονται στο άμεσο περιβάλλον της και εντός της σφαίρας επιρροής της”.

Ο Τζιμ Αριστόπουλος είναι κοινωνικός ανθρωπολόγος και ιστορικός.

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail