Αντιπαράθεση, εν είδη «εθνικού διχασμού». Η πρόσφατη, σφοδρή αντιπαράθεση, κυρίως στα κοινωνικά δίκτυα, για την 3-4" προβολή της εικόνας της Παναγίας στην πρόσοψη της βουλής κατέδειξε και πάλι το βαθύ χάσμα μεταξύ των δυνάμεων του δημοκρατικού / ταυτοτικού / κοινωνικού πατριωτισμού και του νεοραγιάδικου εθνομηδενισμού και των ζηλωτών της αριστερόστροφης και νεοφιλελεύθερης, προοδευτικοφανούς ατοπίας των ελίτ.
Φάνηκαν όμως και δύο ακόμα πράγματα που προβληματίζουν:
Πρώτον, πως μπορεί οι δυνάμεις της εθνοαποδόμησης να είναι μειοψηφικές στην κοινωνία, απλώνονται όμως σε όλο σχεδόν το φάσμα της πολιτικής και κομματικής ζωής του τόπου, ενώ πλειοψηφούν στον κόσμο της οργανικής διανόησης, στα πανεπιστήμια, στις παρασιτικές και κρατικοδίαιτες οικονομικές ελίτ, στις αρχισυνταξίες των ΜΜΕ, στους «βάλτους» του λάιφ-στάιλ και των «καλλιτεχνικών» δρώμενων και στις κυριακάτικες επιφυλλίδες.
Δεύτερον, πως οι εν Ελλάδι εθνομηδενιστές μπορούν να συμπορεύονται με τον νεοταξίτικο γκλομπαλισμό, προβάλλοντας με μεγάλη άνεση το νεοφιλελεύθερο αντικοινωνικό άγος, τον κάλπικο "αντιεθνικισμό", τον φιλοϊσλαμισμό και τον χυδαίο κοσμοπολιτισμό.