Freepen.gr - Η περιοχή Jazira της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας είναι γνωστή ως μωσαϊκό λαών. Οι λαοί της περιοχής, που φέρουν τα ίχνη όλων των τμημάτων της Συρίας, ζουν μαζί σε πολλά χωριά. Οι λαοί, που αγωνίζονται μαζί ενάντια στις επιθέσεις στην περιοχή, συνεχίζουν να υφαίνουν τη ζωή μαζί.
Η αρμονία μεταξύ Κούρδων και Ασσυρίων στο Tirbespiye εφιστά την προσοχή. Οι δύο λαοί, που ζουν μαζί αρμονικά και χωρίς συγκρούσεις, έχουν εφαρμόσει πλήρως το κοινό και ισότιμο μοντέλο ζωής. Τα χωριά Til Cihan, Şelhomiye, Miherkan, Mela Ebas είναι μεταξύ αυτών των χωριών όπου μπορεί να δει κανείς την επιτυχή συνύπαρξη.
Ο Ασσύριος Semîr Keta, ο οποίος ζει στο χωριό Tıl Cihan, 10 χιλιόμετρα δυτικά του Tirbespiye, δήλωσε στον ANHA: "ζούμε μαζί με τους Κούρδους από τους παππούδες μας. Όσοι έρχονται στο χωριό δεν μπορούν να διακρίνουν μεταξύ Ασσύριων και Κούρδων. Συνεχίζουμε να ζούμε ευτυχισμένοι μαζί".
Ο Ehmed Sefok, ένας άλλος κάτοικος του χωριού, πρόσθεσε: "το χωριό μας είναι ένα παράδειγμα συνύπαρξης. "Όλοι οι λαοί ζουν μαζί χωρίς προβλήματα".
Το χωριό Tıl Cihan, που βρίσκεται κοντά στα σύνορα του Βόρειου Κουρδιστάν, υποβλήθηκε πολλές φορές στις επιθέσεις του εισβολέα, δηλαδή του τουρκικού κράτους.
Η Έντνα Κένκο, μια από τους κατοίκους, δήλωσε: "Ζούμε σε ένα χωριό κοντά στα σύνορα με την Τουρκία. Το πεπρωμένο μας είναι ένα. Ζούμε μαζί εφαρμόζοντας μια κοινή ζωή σε κάθε τομέα, χαιρόμαστε μαζί στην ευτυχισμένη μέρα μας και αισθανόμαστε λυπημένοι μαζί στο πένθος μας. Θα ήταν πολύ δύσκολο για εμάς να χωριστούμε ο ένας από τον άλλο”.
Στο χωριό Şelhumiye, βόρεια του Tirbespiye, οι Κούρδοι και οι Ασσύριοι αποτελούν παράδειγμα κοινωνικής συνοχής. Οι κάτοικοι του χωριού όλοι βοηθούν ο ένας τον άλλον και οι λύσεις βρίσκονται ενεργώντας μαζί σε περίπτωση προβλημάτων. Για παράδειγμα, ένας Κούρδος που ονομάζεται Ebas Şêxî δώρισε οικειοθελώς μέρος της γης του στους Ασσύριους για να χτίσουν μια νέα εκκλησία.
Μιλώντας για την κοινή ζωή στο χωριό, ο Ebas Şêxî είπε: "η γιαγιά μου πολέμησε τις οθωμανικές δυνάμεις ενάντια στη γενοκτονία των Ασσυρίων το 1915. Το 1930, χτίσαμε μια εκκλησία για τους Ασσύριους στο Tirbespiye και την ανοίξαμε για να προσκυνήσουμε. Το 1950, ο πατέρας μου βοήθησε τους Ασσύριους και αποκατέστησε τις παλιές εκκλησίες τους".
Λέγοντας ότι η συριακή κυβέρνηση και το τουρκικό κράτος προσπάθησαν να διαδώσουν διαμάχες μεταξύ των λαών της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας στο παρελθόν, ο Ebas Şêxî πρόσθεσε: "Η κοινή ιστορία των Κούρδων, των Αράβων και των Ασσυρίων είναι μεγαλύτερη από εκείνους που προσπαθούν να φέρουν αυτούς τους λαούς εναντίον του άλλου. Το αίμα μας έρεε μαζί για να προστατεύσουμε τη γη μας, μάθαμε τη γλώσσα του άλλου και μιλάμε, ζούμε την ίδια μοίρα στα ίδια εδάφη".
Η αρμονία μεταξύ Κούρδων και Ασσυρίων στο Tirbespiye εφιστά την προσοχή. Οι δύο λαοί, που ζουν μαζί αρμονικά και χωρίς συγκρούσεις, έχουν εφαρμόσει πλήρως το κοινό και ισότιμο μοντέλο ζωής. Τα χωριά Til Cihan, Şelhomiye, Miherkan, Mela Ebas είναι μεταξύ αυτών των χωριών όπου μπορεί να δει κανείς την επιτυχή συνύπαρξη.
Ο Ασσύριος Semîr Keta, ο οποίος ζει στο χωριό Tıl Cihan, 10 χιλιόμετρα δυτικά του Tirbespiye, δήλωσε στον ANHA: "ζούμε μαζί με τους Κούρδους από τους παππούδες μας. Όσοι έρχονται στο χωριό δεν μπορούν να διακρίνουν μεταξύ Ασσύριων και Κούρδων. Συνεχίζουμε να ζούμε ευτυχισμένοι μαζί".
Ο Ehmed Sefok, ένας άλλος κάτοικος του χωριού, πρόσθεσε: "το χωριό μας είναι ένα παράδειγμα συνύπαρξης. "Όλοι οι λαοί ζουν μαζί χωρίς προβλήματα".
Το χωριό Tıl Cihan, που βρίσκεται κοντά στα σύνορα του Βόρειου Κουρδιστάν, υποβλήθηκε πολλές φορές στις επιθέσεις του εισβολέα, δηλαδή του τουρκικού κράτους.
Η Έντνα Κένκο, μια από τους κατοίκους, δήλωσε: "Ζούμε σε ένα χωριό κοντά στα σύνορα με την Τουρκία. Το πεπρωμένο μας είναι ένα. Ζούμε μαζί εφαρμόζοντας μια κοινή ζωή σε κάθε τομέα, χαιρόμαστε μαζί στην ευτυχισμένη μέρα μας και αισθανόμαστε λυπημένοι μαζί στο πένθος μας. Θα ήταν πολύ δύσκολο για εμάς να χωριστούμε ο ένας από τον άλλο”.
Στο χωριό Şelhumiye, βόρεια του Tirbespiye, οι Κούρδοι και οι Ασσύριοι αποτελούν παράδειγμα κοινωνικής συνοχής. Οι κάτοικοι του χωριού όλοι βοηθούν ο ένας τον άλλον και οι λύσεις βρίσκονται ενεργώντας μαζί σε περίπτωση προβλημάτων. Για παράδειγμα, ένας Κούρδος που ονομάζεται Ebas Şêxî δώρισε οικειοθελώς μέρος της γης του στους Ασσύριους για να χτίσουν μια νέα εκκλησία.
Μιλώντας για την κοινή ζωή στο χωριό, ο Ebas Şêxî είπε: "η γιαγιά μου πολέμησε τις οθωμανικές δυνάμεις ενάντια στη γενοκτονία των Ασσυρίων το 1915. Το 1930, χτίσαμε μια εκκλησία για τους Ασσύριους στο Tirbespiye και την ανοίξαμε για να προσκυνήσουμε. Το 1950, ο πατέρας μου βοήθησε τους Ασσύριους και αποκατέστησε τις παλιές εκκλησίες τους".
Λέγοντας ότι η συριακή κυβέρνηση και το τουρκικό κράτος προσπάθησαν να διαδώσουν διαμάχες μεταξύ των λαών της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας στο παρελθόν, ο Ebas Şêxî πρόσθεσε: "Η κοινή ιστορία των Κούρδων, των Αράβων και των Ασσυρίων είναι μεγαλύτερη από εκείνους που προσπαθούν να φέρουν αυτούς τους λαούς εναντίον του άλλου. Το αίμα μας έρεε μαζί για να προστατεύσουμε τη γη μας, μάθαμε τη γλώσσα του άλλου και μιλάμε, ζούμε την ίδια μοίρα στα ίδια εδάφη".